Love for you ที่รอเพราะรักที่รักเพราเธอ

9.4

เขียนโดย Aimiku

วันที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.35 น.

  13 chapter
  17 วิจารณ์
  20.17K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) สะดุด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
± Love for you ที่รอเพราะรักที่รักเพราะเธอ ±
 
ระหว่างการถ่ายทำ
 
พายุ : อ่ะแก้วน้ำ
พายุส่งน้ำให้แก้ว
แก้ว : ขอบใจน่ะ เราต้องไปตรงไหนอีกเนี่ย
พายุ : เดี๋ยวต้องเข้าไปตรงแถวๆร้านค้าOtop แค่นี้แหละ เหนื่อยไหม
แก้ว : ไม่หรอก แค่นี้เองแต่ตอนนี้หิวมากก ยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เช้า
พายุ : มา เดี๋ยวพาไป
แก้ว : อือ
แล้วพายุก็จับมือแก้ว
พายุ : นั้นแน่ใครให้เนี่ย
พายุจับมือแก้วแล้วเห็นสร้อยข้อมือ 
แก้ว : จะใครล่ะ ซื้อมาเล่นเอาซะคู่กันทั้งหมดเลย ตั้งแต่ สร้อยคอ สร้อยข้อมือ แหวน ตุ้มหู =^=
พายุ : ดีแล้ว ใครจะใส่ใจเธอแบบนี้บ้างล่ะ ไปหาอะไรกินได้แล้ว เดี๋ยวเป็นลมคากองถ่ายหรอก พี่แจมว่าเอาพอดี
แก้ว : คร๊าบบบบ คุณพ่อ
แก้วลุกขึ้นแล้วเดินไปซื้อของกินกับพายุ
แบม : เควิน แก้วกับพายุหายไปไหนอ่ะ
แบมถามเควินหลังจากถ่ายเปิดรายการเสร็จ
เควิน : เห็นพี่ๆเค้าบอกว่าไปหาอะไรกิน ของกินมีเยอะแยะยังกินไม่หมดก็ไม่หามากินใหม่อีกแล้ว คุมหน่อยสิ นี้แน๊ะ
เควินบ่นเสร็จก็ดีดหน้าผากแบม
แบม : อ่ะ เจ็บน่ะ ตีทำไมเนี่ยยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลยเชอะ! -0-
แบมพูดจบก็เดินหนีไปหาพี่แจม
เควิน : เราทำอะไรผิดว่ะเนี่ย? 
จงเบ : ผิดเต็มๆ ผิดแล้วยังไม่รู้เรื่องอีก เฮ้อ..
จงเบเดินมากระซิบแล้วเดินไปหาแบมกับพี่แจมปล่อยให้เควินงงอยู่คนเดียว
เควิน : งงสิคับที่นี้ เห้ยทิ้งกันไหวคนเดียวอีก รอก่อนดิ!
เควินบ่นงุบงิบแล้ววิ่งไปหาทั้ง 3 คน
 
ด้านพายุ-แก้ว
 
แก้ว : แบ่งหน่อยดิ
พายุ : อ้าปากเดี๋ยวจะป้อน ของเต็มมืออย่างนั้นจะกินยังไง
แก้ว : ก็ได้ อ่า อ่ำ )0(
พายุ : 555 5' เหมือนหมูกินเลย
แก้ว : อ่าว! อ็อายเอาใอ้อันอินอิ (ก็นายเอาให้ฉันกินนิ)
พายุ : ฟังไม่รู้เลยเลย..
˜ รักแท้คืออะไรแล้วเค้าจะเป็นใคร รักแท้คืออะไรแล้วเธอคิดยังไง ˜
เสียงโทรศัพท์พายุดังขึ้น
พายุ : แก้ว พี่แจมโทรมาอ่ะ
แก้ว : งั้นนายก็คุยไปดะ..
˜ กับสิ่งที่เธอถามฉันจะถามใคร มันเจ็บที่ถูกทิ้งต้องนานเท่าไร ˜
พายุ : ว้าวว สุดที่รักโทรมาอ่ะดิ รายงานตัวหน่อยสิครับ 
พายุเห็นชื่อตรงโทรศัพท์แก้วขึ้นก็แซว
แก้ว : นายรับโทรศัพท์พี่แจมก่อนดีกว่าจะได้รู้ว่านัดที่ไหน ส่วนรายงานตัวของฉัน มันเป็นเรื่องของฉัน
แก้วพูดแล้วต่างคนก็รับโทรศัพท์พอดี
พายุ : ครับพี่แจม
(พี่แจม : พายุกับแก้วอยู่ไหนถึงคิวเรา 2 คนแล้วน่ะ เร็วๆน่ะพวกพี่และเพื่อนๆรอกันที่เดิมให้เวลา 5 นาทีต้องมาถึง จะไปซื้อทำไมของกินที่นี้ก็มีเยอะแยะ)
พายุ : แก้วมันอยากกิน เดี๋ยวผมกับแก้วจะไปเดี๋ยวนี้แหละครับ ใกล้ๆกันเองแปปเดียวก็ถึง
(พี่แจม : เร็วๆล่ะ)
พายุ : ครับ
 
แก้ว : รายงานตัวครับเจ้านาย
(โทโมะ : ทำไมรับโทรศัพท์ช้าจัง)
แก้ว : ทำงานอยู่
(โทโมะ : กินอะไรรึยัง)
แก้ว : กินแล้วกำลังจะถ่ายต่อแล้ว
(โทโมะ : โอเคงั้นไม่กวนล่ะ ตอนเย็นเจอกันครับ)
แก้ว : ค่ะเจ้านาย
(โทโมะ : รักนะ)
แก้ว : เหมือนกัน เดี๋ยวแค่นี้ก่อนน่ะ พี่แจมเรียกแล้ว
(โทโมะ : ครับ)
ติ๊ด
แล้วแก้วก็ตัดสาย
พายุ : แก้วเร็วเดี๋ยวพี่แจมว่า
แก้ว : อือๆ
พายุ : ป่ะ
แล้วทั้งคู่ก็รีบวิ่งมา
แก้ว : โอ๊ย! พายุฉันเจ็บขาอ่ะ
พายุ : มาฉันช่วยไหวไหมอีกนิดเดียวก็ถึงแล้ว
แก้ว : ไหวๆ
พี่แจม : น้องแก้วเป็นอะไรหรอ
แจมวิ่งเข้ามาหา
พายุ : แก้วสะดุดตะกี้น่าจะหาดีแล้วล่ะครับ ถ่ายต่อเลย
พี่แจม : มั่นใจไหมค่ะน้องแก้ว
แก้ว : สบายมากค่ะ
พี่แจม : มาค่ะได้เวลาถ่ายแล้ว
แก้ว/พายุ : ค่ะ/ครับ
 
ตอนเย็นที่ร้านไอติมหลังโรงเรียน
 
โทโมะ : ทำไมแก้วมาช้าจัง
เฟย์ : คำก็แก้ว 2 คำก็แก้ว
ฟาง : ห่างกันวันหนึ่งคงจะตายล่ะมั่ง
โทโมะ : กะจะตอกย้ำหรือยังไง
ป็อปปี้ : เอาเถอะ
เขื่อน : นั้นไงมาล่ะ มากับพายุ
โทโมะ : แก้วเป็นอะไรว่ะทำไมถึงเดินอย่างนั้น
โทโมะถามเพื่อนเพราะเห้นแก้วเดินกะเพกมา
ฟาง : ก็ไปแก้วเองดิ
เฟย์ : ถามพวกฉันแล้วพวกฉันจะรู้ไหม
แก้ว : หวัดดีทุกคน
แก้วทักมาเมื่อเดินมาถึง โดยมีพายุพยุงมา แต่พอเห็นโทโมะก็ปล่อยมือทันที
โทโมะ : แก้วเป็นอะไรหรอ
แก้ว : เดินสะดุดล้มตอนคุยโทรศัพท์กับโทโมะเสร็จน่ะ
พายุ : แฟนแกโคตรดื้อเลย
โทโมะ : มานั่งก่อนสิ สั่งให้แล้วน่ะทั้ง 2 คนเลย แต่แก้วต้องจ่ายวันนี้วันเกิดแก้ว
แก้ว : โมะต้องจ่ายแทนแก้ว เพราะโมะต้องเลี้ยงแก้วสิ
แล้วแก้วก็นั่งลงตรงเก้าอี้ข้างๆโทโมะ ส่วนพายุก็นั่งข้างๆแก้วอีกฝั่งหนึ่ง
โทโมะ : ครับผม
แก้ว : โทโมะป้อนหน่อย
โทโมะ : โตแล้วยังให้ป้อน อ่ะอ้าปาก
แก้ว : อ่า อ่ำ )0( 
เฟย์ : แก้วหลับตาสิ
แก้ว : ทำไมหรอ
ฟาง : เอาเถอะ
แก้ว : ก็ได้
แล้วแก้วก็หลับตา ทุกคนก็ทำตามแผน ปิดไฟในโซนที่นั่ง
ทุกคนยกเว้นแก้ว : Happy Birth Day To You .......
ทุกคนร้องเพลงให้แก้วจนจบเพลง
แก้ว : ฟู่ ขอบคุณน่ะ
ป็อปปี้ : เค้กไม่ได้ก้อนโตมากหรอกกลัวกินแล้วไม่หมดน่ะเลยเอาก้อนเล็กมากินกันแค่นี้
ฟาง : ป็อปไปเปิดไฟหน่อยฟางมองไม่ค่อยเห็นโซนนี้มืดอยู่แล้วทำเอามืดอีก
เฟย์ : ใช่ๆ เขื่อนกับพายุไปเอาช้อนกับเจ้าของร้านมาหน่อยจะได้กิน
เขื่อน : จานล่ะ
พายุ : ไม่จำเป็นหรอกมั่ง
แล้วป็อปปี้ก็เดินไปเปิดไฟ เขื่อนกับพายุไปเอาช้อน
 
คอนโดแก้ว
 
โทโมะ : ไปน่ะแก้วพรุ่งนี้เจอกัน
แก้ว : จ้ะ ไปได้แล้วจะเปิดกล่องของขวัญทั้งหมดนี้ก่อน
โทโมะ : งั้นไม่ไปล่ะ จะช่วยแกะ
แก้ว : งั้นเปิดของเพื่อนก่อน ของโทโมะเอาไว้ที่หลัง
โทโมะ : โอเค
แก้วกับโทโมะก็ช่วยกันแกะกล่องของขวัญจนเหลือกล่องสุกท้ายคือของโทโมะ
แก้ว : โทโมะกลับไปไได้แล้วของโทโมะแก้วจะเก็บไว้แกะดูคนเดียว
โทโมะ : งั้นเจอกันพรุ่งนี้ที่โรงเรียนนะบาย
แก้ว : บาย กุดไนท์เลยล่ะกันจะนอนล่ะ
โทโมะ : ครับ กุดไนท์
 
    ## เดี๋ยวสอบเสร็จจะอัพให้ใหม่น่ะ อ่านแล้วเม้น + โวตรด้วย  ##

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา