น้องรหัสสุดป่วนกับพี่รหัสหลากหลาย

8.7

เขียนโดย ทรายlovetkที่สุด

วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 19.53 น.

  15 ตอน
  82 วิจารณ์
  27.42K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) เด็กกวนส้นเท้า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
เช้าวันรุ้งขึ้น
ณ ห้องเรียน
ป๊อปปี้:โอ๊ย สบายตัวจังโว๊ยยยยยย
.........:อย่าอยู่เลยมึงงงงงงงงงงง
(อยู่ๆก็มีคนมากระโดดกอดคอป๊อปปี้แล้วก็กดลงพื้นห้อง และอีกสองคนมาจับแขนและอีกคนมาจับขา)
ป๊อปปี้:ให้พวกแกมาจับฉันไมวะ
โทโมะ:อย่าแกมันต้องเจอนี้
(แล้วโทโมะที่กอดคออยู่ก็กดตัวเองลงไปทับ)
ป๊อปปี้:โอ๊ยยยย
เขื่อนน:สมน้ำหน้า และแกก็ต้องเจอนี้อีก
(แล้วเขื่อนจากที่จับขาอยู่ก็กดศกไปกดที่ข้อเข่า)
ป๊อปปี้:ไอบ้า พวกแกทำไรเนี้ย
จงเบ:ก็ แก้แค้นไง เมื่อวานแกทำพวกฉันใจเสี้ยกันเป็นกิโลๆนะโว๊ยยยย
(แล้วป๊อปปี้ก็ดิ้นจนหลุดจนได้)
ป๊อปปี้:โอ๊ยยย เจ็บนะโว๊ยย เล่นอะไรไม่รู้เรื่องเลย
เคนตะ:แหม่ก็พ่ออะทำอะไรไม่รู้เรื่องเลย
ป๊อปปี้:นี้แกยังกล้าเรียกฉันว่าพ่ออีกหรอเนี้ย
เคนตะ:แง้ แม่จร้า พ่อแกล้งหนู
(แล้วเคนตะก็เดินไปกอดโทโมะ)
โทโมะ:โอ้ๆ ไม่เป็นไรลูกแม่อยู่นี้แล้ว 
ป๊อปปี้:พวกแกจะเล่นอีกนานมั๊ยเนี้ย
โทโมะ เคนตะ จงเบ เขื่อน:5555555
เขื่อน:แล้วแกทำไรแก้วหรือป่าวเนี้ย
ป๊อปปี้:บ้าป่าว ฉันสุภาพบุรุตโว๊ยยยย
โทโมะ:อ้อหรอ ไม่บอกไม่รู้นะเนี้ย
จงเบ:แต่ยังไงก็เถอะว่าแต่ใครเกิดวันนี้วะ ลืมวะ
เคนตะ:ลูกเองคับ
เขื่อน:เออวะ ไอเคนเกิดวันศุกร์นี้หว่า
ป๊อปปี้ จงเบ:เซงเลยวะ
โทโมะ:เคนลูกไหนๆก็เป็นแม่ลูกกันมานาน แลกวันเกิดกับแม่เถอะ
เคนตะ:ไม่มีทาง 555555
โทโมะ:ไอลูกเลว
เคนตะ:อ่าวๆ พูดให้มันดีๆหน่อยวันนี้ใครใหญ่ๆ
(แล้วจากนั้นเคนตะก็เดินหัวเราะอยู่คนเดียวตั้งนานสองนาน)(บ้านี้หว่า/แก้ว)
(แล้วทั้งสี่ก็มารวมหัวกัน)
เขื่อน:สรุปวันนี้เราก็ต้องยอมมันใช่มั๊ย
โทโมะ:ก็คงต้องเป็นแบบนั้น
จงเบ:ทำใจไวเลยแก้วเสียตัวแน่
โทโมะ ป๊อปปี้ เขื่อน:พูดไมวะ
จงเบ:ก็จริงนิดูไอเคนมันดิ หน้าแม่งโคตรหื่นเลย
แก้ว:สวัสดีตอนเช้าจร้า
ทุกคน:ดีคับ
เคนตะ:แก้วจร้า วันนี้เป็นของเราแล้วนะจร้า
แก้ว:หรอ แล้วจะไปเที่ยวไหนกันดีละ
เคนตะ:อืมไม่รู้สิ
แก้ว:แล้วไปกันกี่โมงอะ
เคนตะ:ไปกันเลยมั๊ย
แก้ว:เรียนก่อนนะ 11.30 แล้วเราค่อยไปนะจ๊ะ
เคนตะ:ได้คับ สำหรับแก้วเรารอได้คร้าบบบบบบบบ
แก้ว:หรอ 55 เคนตะหน้ารักจัง
เคนตะ:รักเลยสิ ไม่มีใครว่า
โทโมะ ป๊อปปี้ จงเบ เขื่อน:ฉันว่าโว๊ยยยย
แก้ว:55555 พวกนายน่ารักจัง
เขื่อน:บ้าน่า พูดงี้เราเขินแย่เลย
ป๊าป!!!
เขื่อน:แกตบหัวฉันไมวะ ไอเบ
จงเบ:ก็จะตบให้ตื่นไง
(แล้วทุกคนก็เริ่มเรียนกันจนถึงเวลาที่แสนสุข[ของเคนตะอะนะ])
11.30 น.
เคนตะ:ไปกันยังจ๊ะแก้ว
แก้ว:ไปจ๊ะ
เคนตะ:บ๊าย บายนะ ตาแก่ทั้งหลาย
โทโมะ:หึ๊ย
ป๊อปปี้:ดูมันดูมัน
เขื่อน:ช่างเป็นเ็ด็กที่กวนส้นเท้าจริง
จงเบ:ฉันเห็นด้วยกับแกครั้งแรกเลยวะ ไอเขื่อน
ฟาง:ป๊อปปี้
ป๊อปปี้:อ่าวฟาง มาทำอะไรหรอ
ฟาง:มาหาแก้ว
จงเบ:แก้วอะไปกับไอเด็กเลวแล้ว
ฟาง:ใครอะ
เขื่อน:ไอเคนตะไง
ฟาง:อ่าวหรอวันนี้วันเกิดไอเคนหรอ
โทโมะ:เออดิ จะย้ำทำไมเนี้ย
ฟาง:555 โทษที เออ ป๊อปปี้ตอนนี้มีธุระไปไหนหรือป่าวอะ
ป๊อปปี้:ป่าวนิ ทำไมหรอ
ฟาง:ไปซื้อของเป็นเพื่อนเราหน่อยดิ
ป๊อปปี้:เออ ขอโทษนะฟางพอดีเราไม่ค่อยอย่าไปไหนนะ
ฟาง:ละ หรอ ไม่เป็นไรฟางไปคนเดียวก็ได้
ป๊อปปี้:ขอโทษจริงๆนะ
ฟาง:อะ อืม
(แล้วฟางก็เดินออกจากห้องไป)
โทโมะ:ฉันว่าแกพลาดแล้ววะ
ป๊อปปี้:ไรวะ
เขื่อน:ถามจริงดิแกกินข้าวหรือกินหญ้า
ป๊อปปี้:พูดงี้ก็สวยดิ
จงเบ:แกนะสิที่จะสวย ทำไมวะ ฟางต้องชะ 
ป๊อปปี้:อะไร 
จงเบ:ป่าว ลมพัดเย็นดี
โทโมะ:ไปๆ ไปบ้านฉันกัน
เขื่อน:ก็ดีจะได้ไม่เครียด
ป๊อปปี้:เอาหญิงไปด้วยดิวะ เบื่อวะ
เขื่อน:ก็ได้แต่ฉันจะไปฟ้องแก้วว่าไปเที่ยวกับหญิงอื่น อ่าวแล้วไอเบกับไอโมะอะ
ป๊อปปี้:ไปห้องน้ำมั้ง
เขื่อน:แต่แกเถอะจะให้ฉันฟ้องมั๊ย 5555
ป๊อปปี้:อย่านะโว๊ยยยย
ทุกคน:5555555
(ในขณะที่ทุกคนกำลังคุยกันอย่างสนุกสนานแต่ไม่มีใครรู้เลยว่ามีใครคนนึงกำลังเจ็บ!!!)
ฟาง:เจ็บ ทำไมมันเจ็บงี้ละ ป๊อปไม่มีเวลาให้ฉันหึ คิดถึงแต่เรื่องนางแก้ว ได้รักมันมากใช่มั๊ย หึ ยังไงฉันก็คงทำอะไรไม่ได้แต่ความอดทนของฉันมันมีไม่มากนะ ถ้ามันหมดลงเมื่อไรคนที่ต้องเสียใจก็คือแก นางแก้ว
.........:ไม่ดีมั้ง
ฟาง:จะ จะ จงเบ
จงเบ:ฉันว่าเธอนะ จะเป็นคนที่เจ็บที่สุดนะ
โทโมะ:เธอลองคิดดีๆนะ ว่าเธอเกลียนแก้วจริงๆแล้วหรอ หรือแค่อารมณ์ชั่ววูบ
ฟาง:ฉันไม่รู้ แต่ฉันรักป๊อปปี้มาก ฉันอิจฉา อิจฉาที่ป๊อปปี้สนิทกับแก้วมากกว่าทั้งๆที่ฉันอยู่กับป๊อปปี้มานานกว่า แต่ป๊อปปี้ก็มองข้ามฉันตลอดมา ชะ ชะ ฉันแพ้แก้ว
จงเบ:ฉันเข้าใจ
โทโมะ:ใช่ แต่นั้นถ้าเธอไม่แสดงให้ป๊อปเห็นว่าเธอก็มีดีเธอจะรู้ได้ไงว่าตัวเองจะแพ้
ฟาง:ขอบใจนะที่เตือนสติฉันแต่ฉันรู้นะว่านายสองคนไม่ได้เป็นห่วงฉันเพราะต้องการตัดป๊อปปี้ออกจากการแข่งใช่มั๊ยละ
โทโมะ จงเบ:เออ เออ  ก็คงงั้น
ฟาง:55555
โทโมะ:ไปละ บ๊าบบาย
จงเบ:บาย อย่าคิดอะไรแปลกๆนะ
ตัดมาด้านเคนตะ-แก้ว
............................................................................................
..........................................................................
.......................................................
 

 
มาอัพให้อีกตอนแล้วค่ะ ต้องขอโทาด้วยนะค่ะ ที่มาอัพช้าเพราะช่วงนี้ใกล้สอบเลยไม่ค่อยได้อัพ
อัพให้แล้วก็อย่าลืมเม้นด้วยนะค่ะ 
ปล.เม้นแล้วก็ไปเม้นเป็นกำลังใจการอ่านหนังสือของอาจารทรายด้วยนะค่ะ บายคร้า~

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา