รักนี้.....หยุดที่เธอ

(แล้วป๊อบกับฟางก็กลับบ้านก่อนโทโมะเพราะทั้ง2มีธุระต่อ และตอนนี้โทโมะก็ทำงานเสร็จแล้วซึ่งขณะนี้เป็นเวลา ประมาณห้าโมงกว่าๆแล้ว )
" เสร็จแล้วหรอค่ะ" (แก้วเอ่ยถามโทโมะเมื่อตอนนี้โทโมะกำลังเรียงแฟ้มเอกสารให้เข้าที่แล้วหยิบกระเป๋าเดินออกมา)
"ครับ" (แล้วทั้ง2ก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกัน)
"กลับแล้วหรอค่ะ ท่านประธาน" (เรขาของโทโมะเอ่ยถามโทโมะกับแก้ว)
"อ่อ.....ครับ พรุ่งนี้ผมเข้าบริษัทตอนบ่ายๆนะถ้ามีอะไรก็เอาไปวางไว้บนโต๊ะของผมก็แล้วกัน" (โทโมะเอ่ยบอกเรขา)
"ค่ะ"
"งั้นแก้วขอตัวกลับก่อนนะค่ะ"
"ค่ะ เดินทางปลอดภัยนะค่ะ"
"ค่ะ" (แก้วตอบแล้วยิ้มให้เรขาของโทโมะ จากนั้นทั้ง2ก็เดินเข้าลิฟท์ไป)
"แล้วพรุ่งนี้แก้วต้องมาที่นี่อีกรึเปล่าค่ะ"
"อ๋อ  ไม่ต้องมาก็ได้ครับ เดี๋ยวเรื่องชุดผมให้ยัยฟางเอาไปให้ดูก็ได้ครับ"
"อ่อ ค่ะ "(แล้วโทโมะก็ขับรถไปส่งแก้วที่ร้านทันที)
"เฮ้ย!ทามทำไมร้านแกปิดละวะ "(จีโฮพูดขึ้นเมื่อมาส่งทามไทถึงร้าน แต่ก็ไม่เห็นคนอยู่ในร้าน)
"ปิดบ้าอะไรหล่ะ ถ้าปิดแล้วทำไมรถพี่แก้วยังจอดอยู่หล่ะ" (ทามไทชี้ไปที่รถ)
"เออใช่" (จีโฮยิ้มแห้งๆให้ทามไท)
"ถ้างั้นเข้าไปข้างในกันเหอะ "(ทามไทหันไปชวนจีโอ เพราะวันนี้จีโฮต้องมานอนที่บ้านทามไทเพราะพ่อกับแม่ของตนไม่อยู่)
"อืม" (ล้ว2หนุ่มก็เดินเข้าไปแต่ปรากฎว่าร้านปิดจริงๆ)
"เฮ้ยโฮ!ประตูล็อคหว่ะ" (ทามไทพูดพร้อมดึงประตูแต่ดึงยังไงมันก็ดึงไม่ออก) 
"งั้นแกลองเรียกพี่แก้วดิ"(จีโฮเอ่ยบอกทามไท ทามไทไม่พูดอะไรแล้วเรียบเรียกพี่สาวตัวเองทันที)
"พี่แก้ว!"
............ (เงียบ)
"พี่แก้ว!"
...........(เงียบ)
"พี่แก้ว !อยู่ข้างในรึเปล่าครับ!"
.........(เงียบ)
"พี่แก้ว!"
...........(เงียบ)
"ฉันว่าสงสัยพี่แก้วไม่อยู่หว่ะ"
"แล้วพี่แก้วจะไปไหนวะ รถก็จอดอยู่ที่ร้าน"
"เออ หน่่าเดี๋ยวพี่แก้วก็คงมา เค้าอาจจะไปทำธุระแถวๆนี้ก็ได้" (แล้วหนุ่มก็เดินไปนั่งรอแก้วอยู่ที่โต๊ะหน้าร้าน ตอนนี้ทั้งร้อนก็ร้อน แถมยังหิวข้าวอีก จนกระทั่งเวลาผ่านไปได้เกือบครึ่งชั่วโมงรถโทโมะก็ขับเข้ามาจอดที่หน้าร้าน ทามไทเห็นรถโทโมะจึงรีบเดินออกมาดูทันที)
"ขอบคุณนะค่ะที่มาส่ง" (แก้วเอ่ยบอกโทโมะเมื่อลงจากรถแล้ว)
"ไม่เป็นไรครับ"
"ถ้างั้นขับรถดีๆนะค่ะ" (แก้วพูดพร้อมยิ้มให้โทโมะ)
"ครับ" (แล้วโทโมะก็ยิ้มตอบจากนั้นก็ขับรถออกไป ส่วนแก้วก็เดินเข้าร้านแต่ปรากฎว่าเห็นน้องชายกับเพื่อนนั่งอยู่ข้างหน้าร้าน)
"อ้าว!ทาม จีโฮ"
"พี่แก้วไปไหนมาครับ" (พอเห็นพี่สาวก็รีบถามทันที)
"อ๋อ พี่ไปลองชุดที่บริาัทโทโมะเค้าหน่ะ"
"ชุด" (ทามไทหน้างงนิดๆ)
"อืม"
"ชุดอะไรครับ"
"อ๋อ พอดีว่าป๊อบปี้เค้าให้พี่ไปเดินแบบให้บริษัทเค้าหน่ะ"
"เดินแบบ"
"อืม"
"แล้วพวกนั้นเค้ารู้มั้ยครับว่าพี่แก้วเป็นถึงนางแบบ (แก้วไม่ตอบเพียงแต่ส่ายหน้า) ไม่รู้"
"อือ แล้วนี่มานานรึยังยัง"
"นานแล้วครับ ร้อนก็ร้อน ข้าวก็หิว กลับบ้านกันเถอะนะครับ " (ทามไทอ้อนพี่สาว)
"แล้วนี่จีโฮจะนอนกับเราใช่มั้ย" (แก้วถามทาไท)
"ครับ"
"แล้วจีโฮหิวข้าวรึยัง"
"หิวแล้วครับ"
"ป่ะ ถ้างั้นกลับ" (แล้วแก้วก็พาทาไทและจีโฮกลับบ้าน แต่กว่าจะถึงบ้านแก้วก็ต้องแวะซื้อของไปทำอาหารแต่ก็ไม่ลืมที่จะซื้อนมกับขนมปังมาให้2คนที่นั่งรออยู่บนรถ)

 บ้าน สิริมงคลสกุล

ถ้างั้นขึ้นไปอาบน้ำแล้วก็ลงมาทานข้าวกันนะ (แก้วเอ่ยบอก2หนุ่มเมื่อเดินเข้าบ้าน)
ครับ/ครับ (แล้วทามไทับจีโฮก็เดินขึ้นห้องไป ส่วนแก้วก็เดินเข้าครัวแล้วรีบลงมือทำอาหารทันที ซึ่งเมนูวันนี้ ก็จะมี แกงจืดเต้าหู้หมูสับ แกงเขียวหวานปลาหมึกยัดไส้ แล้วก็สุดท้ายผัดเปรี้ยวหวานกุ้ง ผ่านไป1ชั่วโมง)
"ทาม จีโฮเสร็จรึยัง ลงมาทานข้าวได้แล้ว" (แก้วตะโกนเรียกน้องชาย)
"ครับๆ เดี๋ยวลงไป" (ทามไทตะโกนบอกพี่สาวเพราะตอนนี้กำลังใส่เสื้อผ้าอยู่ส่วนจีโฮลงมาก่อนแล้ว)
"ทามไทหล่ะจีโฮ" (แก้วถามจีโฮ)
"อ๋อแต่งตัวอยู่ครับ"
"ถ้างั้นจีโอนั่งรอทามไทก่อนแล้วกันนะ"
"ครับ"
"มาแล้วๆ (ทามไทรีบวิ่งมาที่ห้องครัว) โฮวันนี้อาหารน่ากินจังเลย"
"ถ้าน่ากินก็กินเยอะๆ " (แก้วพูดแล้วรีบตักข้าวให้2หนุ่ม พอตักเสร็จทั้ง3ก็รับประทานอาหารกันอย่างอร่อย จะมีก็แต่ทามไทที่ทั้งกินทั้งพูดไม่รู้ว่ามีเรื่องพูดอะไรนักหนาส่วนจีโฮไม่พูดเปล่าแถมยังมีท่าทางประกอบไปด้วย แก้วไม่รู้ว่าจะบอกยังไงจึงได้แต่นั่งฟังเด็กทั้ง2พูดคุยกัน และพอทานอาหารเสร็จทามไทกับจีโฮก็นั่งเล่นเกมส์อยู่ข้างล่างส่วนแก้วก็ขอตัวไปอาบน้ำก่อน)

ห้องนอน

"ถ้าคุณรู้ว่าฉันทำงานแบบนี้ด้วย คุณจะโกรธฉันรึเปล่าโทโมะ" (แก้วนี่ตอนนี้กำลังนั่งเช็ดผมตัวเองก็นึกในใจขึ้นว่าถ้าโทโมะรู้ว่าตนทำงานแบบนี้ด้วยเค้าจะโกธรรึเปล่าที่ตนไปโกหกเค้าว่าไม่เคยเดินแบบและแทบจะเดินไม่เป็นด้วยซ้ำทั้งๆที่งานนี้เป็นงานถนัดของตนและเปรีบเหมือนอาชีพหลักเลยก็ว่าได้)
"คุณมีอะไรปิดบังผมรึเปล่าแก้ว"  (โทโมะทีพึ่งอาบน้ำเสร็จแล้วก็นั่งลงเช็ดผมแล้วคิดอยู่ในใจว่าแก้วมีอะไรปิดบังตนอยู่รึเปล่าเพราะดูจากท่าทางที่ตนคุยกับกาก้ามันช่างน่าสงสัยเหลือเกิน)
"โทโมะ"
"ครับแม่"
"หลับรึยังลูก"
"ยังครับ แม่มีอะไรรึเปล่าครับ" (โทโมะพูดแล้วเปิดประตูห้องออกมา)
"พอดีว่าวันนี้แม่ไปทานขนมเค้กที่ร้านหนึ่งมาอร่อยมาก แม่ก็เลยเอามาให้เผื่อเรายังไม่นอน
"อ๋อ ขอบคุณครับ" (แล้วโทโมะก็รับของจากแม่โดยเป็นขนมคัพเค้ก2ชิ้น แต่เมือโทโมะรับมาก้ต้องแปลกใจเมื่อคัพเค้ก2ถ้วยนี้มันคุ้นๆเหมือนเคยเจอที่ไหนสักแห่ง จากนั้นโทโมะก็รีบถามแม่ทันที)
" เอ่อ คุณแม่ซื้อเค้กนี่มาจากไหนครับ"
"อ๋อ แม่ซื้อมาจากร้าน smile อะไรซักอย่างนี่แหล่ะ"
"smile หรอครับ (แล้วโทโมะก็นึกขึ้นได้ว่า) ใช่ร้าน smile coffee รึเปล่าครับ ที่เจ้าของร้าน ตัวสูงๆขาวแล้วก็หน้าหวานๆอ่ะครับ"
"อ๋อ ใช่ๆ หนูคนนี้น่ารักมากเลยนะลูก พูดเพราะด้วย แถมยังรู้ใจแม่อีกต่างหากว่าแม่ทานอะไรได้และทานอะไรไม่ได้  (แม่โทโมะพูดแล้วยิ้ม) แต่เอ๊ะ !ลูกรู้จักหนูคนนี้ด้วยหรอ"
"อ๋อ รู้จักครับ แล้วเค้าก็เป็นนางแบบสินค้าใหม่ให้บริษัทเราด้วยครับ"
"จริงหรอ" (แม่โทโมะพูดด้วยท่าทางดีใจ)
"ครับ"
"ถ้างั้นแม่ไม่รบกวนลูกแล้วนะ"
"อ่อ.........ครับ"
"ฝันดีนะลูก"
"เช่นกันครับ" (แล้วแม่โทโมะก็เดินไปที่ห้องตัวเอง ส่วนโทโมะก็เดินเข้าห้องตัวเองไป แล้วก็นั่งกินคัพเค้กที่แม่ตนเอาขึ้นมาให้จนหมด)
ทามไท (แก้วตะโกนเรียกน้องชายที่กำลังนั่งเล่นเกมส์อยู่ข้างล่างกับจีโฮ)
ครับ
ดึกแล้วขึ้นไปนอนได้แล้วนะ เดี๋ยวพรุง่นี้จะตื่นสาย
ครับๆ แปบนึงครับ
อย่าให้พี่ต้องพูดอีกนะ
คราฟฟฟฟฟ
เฮ้ย!ทามฉันว่าขึ้นไปนอนเหอะหว่ะ เดี๋ยวก็โดนพี่แก้วดุอีกหรอก (จีโฮบอกเพื่อนชาย)
"เออ แปบนึง"
"ไปเล่นบนห้องก็ได้ ฉันเอามาอยู่"
"จริงหรอ"
"เออ"
"ถ้างั้นป่ะ" (แล้ว2หนุ่มก็ปิดเกมส์แล้วเก็บของไว้ที่เดิม พอเก็บเสร้จก็รีบเดินขึ้นห้องทันที)

บ้านจีระคุณ

"ป๊อบค่ะ วันงานยัยแก้วจะไปกับใครค่ะ "(ฟางที่นั่งอยู่ข้างๆแฟนหนุ่มก็เอ่ยถามขึ้น)
"ก็ให้ไอ้โหมะไปรับมาไง"
"แล้วยัยแก้วต้องทำอะไรบ้างค่ะ'
"ก็ถ้าหากมาถึงแล้วป๊อบจะให้ฟางเป็นคนจัดการเรื่องนี้นะ แล้วก็วานฟางช่วยดูแลแก้วด้วยเพราะแก้วเป็นคนที่เด่นที่สุดในงานนี้ แล้วก็ต้องซ้อมแก้วให้เดินบ่อยๆด้วยนะครับเพราะแก้วเองก็ไม่เคยเดินด้วย"
"โอ๊ย!ไม่ต้องห่วงค่ะ เพราะงานแบบนี้ยัยแก้วเดินบ่อยแล้วค่ะ" (ฟางที่นั่งพูดเพลินจึงเผลอหลุดปากออกไป)
"อะไรนะครับ"
"อ๋อ ปะเปล่าค่ะ ฮ้าววว^-6-^ ฟางง่วงแล้วงั้นขอตัวนอนก่อนนะค่ะ" (พูดจบฟางก็รีบเดินไปที่เตียงแล้วรีบหลับตาลงทันที เพราะถ้าไม่ทำอย่างนั้นคืนนี้ฟางไม่ได้นอนแน่เพราะป๊อบปี้เป็นคนที่ขี้สงสัยมาก)
"มีพิรุธนะเนี่ย" (ป๊อบนั่งพูดอยู่คนเดียว จากนั้นก็เดินไปที่โซฟาแล้วหลับไปในทันที)


 
 
 
 
 
 
 
 
เดี๋ยวมาอัพให้ใหม่นะค่ะ ^ - ^