Miracle love รักวุ่นวายของยัยแฝดสาม

8.5

เขียนโดย Yami

วันที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 22.22 น.

  23 session
  205 วิจารณ์
  40.58K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) สัญญา...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"แก้วได้...โจ๊กเกอร์อ่ะ ไม่จริง!แก้วอยากนอน"ยัยแก้วแกไม่ทิ้งชั้นแล้ว ^^

"555+>0< แกต้องไปกับชั้นยัยแก้ว"ยัยเฟย์พูด

"งั้นไปเร็วจ้ะ คนที่เป็นตัวแทนตามพวกพี่มาเลยนะ"พี่โฟร์พูดแล้วเดินออกไปคนที่ไปก็มี พี่โฟร์ พี่มด ผู้หญิงอีกสามคน แล้วก็พวกเรา ทั้งหมดแปดคน

"ยัยแก้วจะไปไหนน่ะ"ยัยเฟย์ถาม เพราะยัยแก้วตั้งท่าจะเดินขึ้นห้อง

"ไปนอนน่ะสิ ขี้เกียจไปร่วมกิจกรรม"ยัยแก้วตอบ

"แต่แก้วเป็นตัวแทนนะ--"ชั้นถาม

"ช่างมันสิ"ยัยแก้วพูดแล้วก็เดินขึ้นไป

"พวกเธอก็รีบๆไปสิ ทำตัวชักช้าซะจริงๆ"ยัยมีล่าพูด

"เชอะ!"ยัยเฟย์ทำเสียงไม่พอใจแล้วก็รีบเดินตามกลุ่มพี่โฟร์ไป

"เธอก็ด้วย ยัยเต่าล้านปี"ยัยพิมหันมาชี้หน้าชั้น

"ชั้นไม่ใช่เต่าล้านปีนะ ยัยแพมเพิส"ชั้นพูดแล้วก็วิ่งตามยัยเฟย์ไป แล้วยัยแก้วล่ะ

"เฟย์ ยัยแก้วไม่มาทำไงดีอ่ะ"ชั้นถาม

"ทำไงได้ล่ะ ช่างมันเถอะ"ยัยเฟย์พูด ตอนนี้เราเดินตามพี่โฟร์กันจนออกมาหน้าประตูหอฝ่ายหญิงแล้ว ต้องเริ่มระวังแล้วล่ะนะ น่ากลัวชะมัด เกิดมาชั้นยังไม่เคยขัดส้วมเลยนะ--

"ฟางจำตอนที่เล่นซ่อนแอบกับยัยแก้วได้ไหม"เฟย์หันมาถาม

"ได้สิ"ชั้นตอบ

"ยัยแก้วมันบอกพวกเราว่าอะไรนะ ตอนนั้นนะ"ยัยเฟย์ถาม

"ยัยแก้วบอกว่า เวลาจะไปซ่อนอ่ะ อย่าไปกันเป็นกลุ่มเพราะถ้าโดนจับก็จะทำให้โดนจับเป็นกลุ่มใหญ่อ่ะ"ชั้นตอบ

"ใช่แล้ว นั่นล่ะแผนของชั้น ไปเร็วเข้า"ยัยเฟย์จับมือชั้นแล้วพาเดินออกห่างจากกลุ่มพี่โฟร์

"แล้วเราจะไปทางไนหอ่ะเฟย์"ชั้นถาม

"บันไดหนีไฟ"ยัยเฟย์ชี้ไปที่บันไดหนีไฟของหอชาย แล้วพวกเราก็เดินขึ้นบันไดไปอย่างเงียบๆ

     พวกเราย่องขึ้นบันไดจนสุด...

"ชั้นนี้แน่หรอ เฟย์"ชั้นถามเมื่อมาถึงบันไดขั้นสุดท้าย

"มั้ง"ยัยเฟย์ตอบ-- พวกเราเดินเข้าไปในหอมีห้องอยู่จำนวนมากเลยล่ะ แล้วจะเข้าห้องไหนล่ะเนี่ย

"ห้องไหนอ่ะเฟย์"ชั้นถาม

"เฟย์ว่าน่าจะเป็นห้อง 909 นะ เพราะหอเราพวกพี่โฟร์ก็พักอยู่ห้องนั้น"ยัยเฟย์พูด ก็จริงแหะ ยัยเฟย์นี่ก็ฉลาดเหมือนกันแหะ

     พวกเราเดินไปที่ห้อง 909 ยัยเฟย์บอกว่าจะเคาะประตูห้องก่อนอ่ะนะ

ก็อก ก็อก~

"ใครมาว่ะ"เสียงตะโกนจากในห้อง น่ากลัวอ่ะTOT

    ประตูเปิดออก พร้อมกับผู้ชายหน้ายาวๆ

"เฮ้ย ผู้หญิงนี่หว่า แม้มาถึงห้องเลยนะตัวเอง"ไอ้หน้ายาวพูดขึ้น

"หุบปากไปซะ! ไอ้หน้ายาว"ยัยเฟย์พูดก่อนจะเตะเข้าไปที่เป้ากางเกงของนายนั่น นายหน้ายาวหน้าเขียวเลยล่ะแล้วก็ล้มลงไปเลยอ่ะ จะตายไหมเนี่ย

"พวกเธอเข้ามาได้ไงเนี่ย"ผู้ชายอีกคนที่มีหน้ามีหน้าเหมือนหมี--

"เดินมาน่ะสิ"ชั้นตอบ

"หึ!กล้ามากนะที่เข้ามาบนห้องนี้ มามะเราเล่นอะไรกันดีกว่า"นายหน้าหมีพูด พร้อมกับจะดึงชั้นไปที่เตียง ส่วนยัยเฟย์ก็โดนไอ้หน้ายาวที่นอนอยู่ที่พื้นจับขาไว้

"ตายซะเถอะ ไอ้หน้าหมี"ชั้นพูดออกไปพร้อมกับเตะนายนี้จนล้มลงไปแล้วก็กระทืบนายหน้าหมีซ้ำอีกจนนายนี้ไม่ขยับตัวเลยอ่ะ อย่าตายเลยนะชั้นขอโทษก็คนมันตกใจนี่นา

"ปล่อยขาชั้นได้แล้ว ไอ้หน้ายาว"ยัยเฟย์พูดก่อนจะกระทืบซ้ำจนนายนี่เงียบไปเลยอ่ะ ชั้นกับยัยเฟย์ฆ่าคนหรอเนี่ย ฮือๆๆๆๆๆ ทำไงดีอ่ะ

"ฟางรีบๆเอาถ้วยแล้วหนีกันไปเหอะ"ยัยเฟย์บอก พอมองไปเราก็เห็นถ้วยเทพีอยู้ในตู้กระจกใส แล้วจะเอาออกมาอย่างไงเนี่ย

"เล่นเพื่อนชั้นซะหนักขนาดนี้แล้วยังคิดจะหนีไปพร้อมกับถ้วยเทพีอีกเรอะ นิสัยไม่ดีเอาซะเลยนะ"นายหน้าหวานที่เมื่อกี้เห็นนอนอยู่บนเตียงลุกขึ้นมาแล้วก็จับไหล่ของชั้นกับยัยเฟย์กดลงไปบนเตียงดิ้นเท่าไรก็ไม่หลุดอ่ะ แง้~(ทีเดียวสองคนเลยเรอะOO:คนเขียน)

"อย่ามายุ่งกับแฝดของชั้นนะ"เสียงยัยแก้วนิ พอมองไปก็เห็นยัยแก้วยืนอยู่ตรงปลายเตียง พร้อมกับจับนายหน้าหวานนี้ให้ไปยืนอยู่ตรงหน้าของตนก่อนจะ...

"ตายซะเถอะ! ที่บังอาจมาทำให้ยัยฟางกับยัยเฟย์ร้องไห้น่ะ"ยัยแก้วพูดขึ้นพร้อมกับเตะก้านคอของนายหน้าหวาน ครั้งเดียวน็อคเลยอ่ะTOT

"แก้ว~"ชั้นกับยัยเฟย์วิ่งเข้าไปกอดแก้วพร้อมกับร้องไห้ออกมา

"กลัวอะไรกันเนี่ย นี่มันผู้หญิงนะ"ยัยแก้วพูดพร้อมกับชี้ไปที่นายหน้าหวาน

"ผู้ชาย"ยัยเฟย์เถียง

"ก็บอกว่าผู้หญิงไงเล่า! รีบไปกันเหอะ แก้วง่วง"ยัยแก้วเถียงกลับพร้อมกับเดินไปที่ตู้โชว์แล้วก็เตะกระจกจนแตกเลยล่ะ ยัยแก้วหยิบถ้วยเทพีแล้วเดินออกจากห้องไปชั้นกับยัยเฟย์ก็เดินตามไป ข้างล่างเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของนักเรียนชาย พี่โฟร์โดนจับไปแล้วอ่ะOO

"อ่ะ ยัยเฟย์ ยัยฟาง แก้วให้"ยัยแก้วส่งอะไรไม่รู้กลมๆมาให้ก่อนจะจุดไฟแช็ก

"ปาไปสิ!"ยัยแก้วสั่งเมื่อไฟติดที่ลูกกลมนี่ ชั้นกับยัยเฟย์ก็ปาไป

"เฮ้ย! ระเบิดหนีเร็ว"หนึ่งในกลุ่มนักเรียนชายพูดขึ้น ระ...ระเบิด!!!

      ยัยแก้ววิ่งเข้าไปช่วยกลุ่มพี่โฟร์ก่อนที่จะวิ่งมาลากชั้นกับยัยเฟย์ให้วิ่งหนีออกจากหอชาย...

"แก้วเก่งมากเลย เธอทำให้ฝันของพวกเราเป็นจริง ขอบใจมากนะจ้ะที่ชิงถ้วยเทพีคืนมาให้เราน่ะ><"พี่โฟร์พูด

"ไม่เป็นไรฮะ แก้วขอตัวก่อนละกัน"ยัยแก้วพูด

"เหอะ! ก็แค่ฟลุ๊กเท่านั้นล่ะ อย่ามาทำเป็นอวดดีไปหน่อยเลย"ยัยหวายพูด

"อุ๊ย! อย่าอิจฉาสิจ้ะ^^"เฟย์พูด ชั้นดึงยัยเฟย์ให้เดินขึ้นไปหายัยแก้วที่ขึ้นห้องไปก่อนแล้ว แต่ไม่วาย

"กรี๊ดดดดดดด แก!นังเฟย์ นังฟาง นังแก้ว แกไม่ได้ตายดีแน่ๆ"ยัยหวายตะโกนลั่น แสบแก้วหูชะมัด!!!

ในห้อง

"ไหนบอกว่าง่วงไง แล้วทำไมไปช่วยพวกชั้นได้ แล้วรู้ได้ไงว่าพวกฟางอยู่ที่ไหน"ชั้นถามยัยแก้ว(อาบน้ำแต่งตัวกันเรียบร้อยแล้ว เตรียมตัวจะนอนแล้วล่ะ)

"เป็นแฝดกันนะ มันก็พอมีกระแสจิตที่ทำให้แก้วรู้ว่าเฟย์กับฟางน่ะกำลังตกอยู่ในอันตรายอ่ะนะ"ยัยแก้วบอก

"ขอบใจนะ แก้ว"ชั้นบอก

"อือ"ยัยแก้วตอบ พอคิดถึงเรื่องที่นายหน้าหวานจะทำอะไรชั้นกับเฟย์ก็ทำให้คิดถึงเรื่องในอดีตทุกที มันฝังใจมาตลอดเลยอ่ะ เฮ้อ~ ถ้าวันนั้นยัยแก้วมาช่วยเราไม่ทัน เราคงจะเสียความบริสุทธ์ไปแล้วล่ะ

"ฟาง ยัยแก้วหลับยังอ่ะ"เฟย์ถาม

"หลับแล้ว"ชั้นบอก

"เฟย์นอนไม่หลับอ่ะ ฟาง เฟย์คิดถึงเรื่องเมื่อตอนนั้น"ยัยเฟย์พูดแล้วลุกจากเตียงของตัวเองมานอนที่เตียงของชั้น

"ฟางก็กลัวเหมือนกัน แต่แก้วสัญญาแล้วนะว่าจะดูแลพวกเราไม่ให้ใครมาทำร้ายเราได้ ดูอย่างวันนี้สิยัยแก้วยังมาช่วยเราเลย"ชั้นบอก

"นั่นสินะ ฟาง เฟย์ขอนอนด้วยนะ"เฟย์บอก

"จ้ะ"ชั้นตอบ จริงๆแล้ววันนี้มีงานเลี้ยงฉลองข้างล่างแต่ยัยแก้วไม่ไปร่วมงาน ด้วยเหตุผลว่า ง่วง

เที่ยงคืน

"แก้วขอโทษนะ เฟย์ฟางเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะแก้วเอง แก้วสัญญาว่าจะไม่ทำให้ประวัติศาสตร์มันซ้ำรอยอีก แก้วขอโทษนะ ฮึก"หญิงสาวมองสองแฝดที่หลับไปแล้ว เธอได้แต่ร้องไห้กับเรื่องในอดีต...

....................................................................................................................................

ช่วยติดตามด้วยนะคร้าบบบบ><"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา