ปัญญาชนก้นคร้ว

7.1

เขียนโดย weejatjira

วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 23.00 น.

15 ตอน

41 วิจารณ์

22.64K อ่าน

14)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

แก้ว-คุณปล่อยฉันน่ะ!!!!!! (แก้วร้องออกมาพร้อมตีที่หน้าอกของโทโมะแต่ดูเหมือนว่าโทโมะรู้สึกอะไรเลย)
โมะ-เธอนี่น่ารักดีน่ะ (โทโมะจ้องหน้าแก้วจมูกของโทโมะกับแก้วตอนนี้ชนกันแล้ว)
แก้ว-คุนออกไปน่ะไม่งั้นฉันจะ.... อุ๊ปOxO(ร่างบางพูดไม่ทันจบร่างสูงก็ประกบปากแก้วก่อนประกบยังคนอดอยากปากแห้ง((ขนาดนั้นเลยหรอ))แต่ร่างบางก็พยายามดันตัวร่างสูงออกแต่ก็ดันไม่ออกร่างบางเลยนอนอยู่นิ่งๆปล่อยให้ร่างสูงทำตามใจน้ำตาของร่างบางก็เริ่มไหลออกมาร่างสูงถอดเสื้อผ้าของตัวเองและร่างบางออกจนหมดร่างสูงจูบตามตัวไปเรื่อยๆจนเกิดรอยแดงเต็มตัวร่างสูงจูบไปเรื่อยๆมาหยุดที่หน้าอกของร่างบางดูด ขมเม้นหน้าอกของร่างบางอย่างสนุกจูบลงมาจนถึงจุดสำคัญ"อย่าน่ะะะ!!!!"ร่างบางร้องห้ามเอาไว้แต่ร่างสูงไม่ฟังเอาแกนกลางเข้าไปโดยไม่สนใจเลยว่าคนข้างร่างจะรู้สึกอย่างไร"อ๊ายยยยย"เสียยงร่างบางกรี๊ดออกมาร่างสูงเลยจูบเป็นการปลอบ"อือออ"เสียงร่างบางประทวงอยู่ในลำคอ" อ๊ะ อ่ะ อ๊ะ"เสียงร่างบางครางออกมาเรื่อยๆเปนระยะๆ "อ่า"เสียงครางอกมาของทั้งคู่เมื่อบรรเลงบนเพลงรักเสร็จโดยมีร่างสูงรรเลงอยู่คนเดียวแล้วทั้งคู่ก็หลับไป
เช้าวันต่อมา
ฮึก ฮึก ฮึก เสียงร่างบางนอนร้องให้
โมะ-อือ (โทโมะพึ่งตื่นโดยไม่รู้เลยว่าเมื่อคืนทำอะไรลงไปบ้าง)
แก้ว-ฮึก คุนมันเลว ฮึก
โมะ-อะไรของเธอ อยู่ดีดีก็มาว่าฉัน เฮ้ย!!! ทำไม..
แก้ว-คุนนั้นแหละคุนเลวมาก เลวยิ่งกว่าสัตว์อีก ฮึก.. ออกไปให้พ้นน่ะไป คนนิสัยไม่ดี เลว!!!(แก้วปาของทุกอย่างที่อยู่ใกล้ๆมือใส่โทโมะ)
โมะ-ฉัน คือ...ฉัน
แกก้ว-คุนไม่ต้องพูดออะไรออกไปให้พ้นจากฉัน ออกไป๊!!!!!!!!!
โมะ-ฉะ ฉะ ฉันขอโทด ฉันไม่รู้เรื่องเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น
แก้ว-ไหนบอกว่าไม่ชอบกินเหล้า นี่กินจนเมาจนต้องทำให้ฉันมาเปนแบบนี้ไง ฮึก ฮืออ...
โมะ-ฉันขอโทดฉันจะรบผิดชอบเธอเองถ้าเธอเปนอะไร
แก้ว-คุนพูดยังกับเรื่องนี้มันเปนเรื่องเล็กๆน่ะ ถ้าแม่ฉันรู้จะเสียใจแค่ไหนนายรู้ไหม
โมะ-ฉันจะคุยกับแม่เธอเอง
แก้ว-คุนจะรับผิดชอบฉันจิงหรอ คุนจะดูแลฉันได้หรอ
โมะ-ได้สิ ฉันเปนคนทำฉันก็ต้องรับผิดชอบ เธอไปอาบน้ำก่อนน่ะ :)
แก้ว-ค่ะ โอ๊ยย (แก้วจะลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่ล้มลงซ่ะก่อน)
โมะ-เปนไรมากไหท (โทโมะเดินไปประครองแก้ว)
แก้ว-ฉันเจ็บ (แก้วบอกโทโมะ)
โมะ-เดี๋ยวฉันช่วยประครองน้ะ
แก้ว-ค่ะ(โทโมะช่วยประครองแก้วไปในห้องน้ำ ให้แก้วอาบน้ำคนเดียวส่วนตัวเองรอข้างนอกผ่านไปไม่นานแก้วก็เดินออกจากห้องน้ำ โทโมะจึงเดินไปประครอง)
โมะ-เธอนั่งอยู่ข้างนอกก่อนน่ะ
แก้ว-ค่ะ:) (โทโมะจึงเดินไปเข้าห้องน้ำผ่านไปไม่นานก็ออกมาแล้วก็แต่งตัวเรียบร้อยเส็ดหมดทุกอย่าง)
โมะ-ลงไปข้างล่างกันเถอะ
แก้ว-ฉันไม่ลงค่ะ
โมะ-ทำไม
แก้ว-ฉันอายรอยแดงพวกนี้แล้วฉันก็ไม่ไหวด้วยค่ะ
โมะ-ลงไปเหอะ ไม่ต้องกลัวหรอก
แก้ว-ลงก็ได้ค่ะ (แล้วโทโมะก็ประครองแก้วมายังรที่ทานข้าว)
ป๊อป-ไอ้โมพตื่นแล้วหรอ
โมะ-อืม
ฟาง-แก้วเปนไรทำไมคุนโทโมะต้องประครองด้วย
แก้ว-คือ...แก้ว...เอ่อ...แก้วขาแพรงน่ะ
ฟาง-แล้วอะไรแดงๆตามตัวอ่ะ เต็มไปหมดเลย
แก้ว-เอ่อ...พอดีเมื่อคืนยุงมันกัดน่ะ
ฟาง-ยุงเยอะขนาดนั้นเลยหรอ
แก้ว-อืม
ป๊อป-แน่ใจหรอว่ายุงกันไม่ใช่จุด จุด จุด หรอ
โมะ-ใช่
แก้ว-คุน!!!
โมะ-จะกลัวอะไรในเมื่อเปนความจิง แล้วฉันบอกแล้วในเมื่อฉันทำผิดฉันจะรับผิดชอบเธอเอง
เฟ-จิงหรอค่ะพี่โมะว่าพี่...กับแก้วแล้ว
โมะ-จิง
แก้ว-คือแก้ว...
เฟ-เฟไม่ว่าแกก้วหรอกจิงๆเฟก็อยากให้เรื่องมันเปนแบบนี้แหละจิงไหมเขื่อน
เขื่อน-จิงครับ
โมะ-ทำไมถึงอยากให้เปนแบบนี้ล่ะยัยเฟ
เฟ-ก็พี่กับแก้วเหมาะกันดีอ่ะะ
_________________________________________________________
ncครั้งแรกห่วยเนอะ

ตอน 13

สารบัญ

ตอน 15