เสี่ยงกับฉันมั๊ย!?

ตอนที่8 POPPY&FANG
ผมเดินมานั่งดูทีวีเล่นกับเจ้าสมชายหมาของฟางสักพักและแล้วผมก็
กอดหมาเจ้าพันโกเดิ้ลตัวโปรดของฟางนอนไปด้วย(หมาของจริงนะ
ครับ- -*)
ฟาง:เฮ้อน่ารักจริงๆ^^
ฉันมองป๊อปปี้ที่กอดหมาของฉันหลับไปด้วยกันเจ้าสมชายดีนะที๋ฉัน
เลี้ยงสะอาดไม่งั้นเห็บหมัดเข้าป๊อปปี้หมดนอนกอดน่ารักกันจริงๆ
ฟาง:ป๊อปปี้คะไปนอนข้างบนดีกว่านะคะ
ป๊อปปี้:อืม-//-
อยู่ดีๆป๊อปปี้ก็ดึงฉันเข้ามากอดแน่นๆตอนนี้หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลย
ฟาง:ป๊อปปี้คะ....
ป๊อปปี้:ฟางครับผมชอบฟางนะผมรักฟางผมอยากบอกรักฟางที่สุดใน
โลกเลยนะแต่งงานกับผมนะ.....
ฟาง:ไม่ได้คะมันเร็วเกินไป
ป๊อปปี้:ไม่นะครับไม่เร็วผมเหลือเวลาอยู่กับคุณฟางอีกไม่นานๆได้
โปรดช่วยรับรักผมทีนะไม่เคยเจอใครที่ใช่แบบฟางเลย
ฟาง:ป๊อปปี้....
ฉันฟังเสียงที่งัวเงียของป๊อปปี้แต่อยู่ๆดีๆฉันต้องผลักอกป๊อปปี้
ป๊อปปี้:อ๊ะ!!!0.0
ฉันมองป๊อปปี้ที่สะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ
ฟาง:ขอโทษนะคะพอดีคุณละเมอน่ะแล้วก็กอดฟางแน่นด้วยฟางเลย
ต้องผลัก
ป๊อปปี้:เอ่อไม่เป็นไรครับ^^
ฟาง:เรื่องที่คุณละเมอไปน่ะฉันคงจะทำให้คุณไมได้หรอกนะคะป๊อปปี้
ป๊อปปี้:ทำไมละครับ....
ผมมองร่างบางๆตาใสซื่อน้ำตาที่อยู่ในดวงตาผมถูกขังเอาไว้ที่
จะทะลักออกมา
ฟาง:ไม่คงไม่เหมาะหรอกคะแล้วอีกอย่างนึงฟางว่ามันเร็วไป
ผมมองตาใสซื่อในที่สุดดวงตาของผมก็มีตาไหลออกมาจนได้เพราะ
ขังมันไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว
ป๊อปปี้:ถ้าฟางไม่ได้มีใจให้ผมก็บอกมาตรงๆซิ!!
ผมมองร่างบางด้วยความรู้สึกใจวลาย
ฟาง:ใช่คะฟางไม่ได้รักป๊อปปี้เลยนะคะฟางคิดว่าแบบเพื่อนกันน่ะคะ
ป๊อปปี้คะมีคุณที่ดีกว่าฟางอีกตั้งเยอะนะคะ
ป๊อปปี้:ถ้าไม่รักกันก็อย่ามาทำมีใจให้ผมอีกนะฟาง
ผมพูดจบผมก็เดินขึ้นห้องไปลูกผู้ชายอย่างผมให้ผู้หญิงเห็นน้ำตาได้
ยังไงกันนะไม่สมเป็นผู้ชายเอาเสียแล้วผมอ่อนแอไม่ได้นะ....
ฟาง:ฮือๆสมชาย.....
ฉันดึงเจ้าสมชายมากอดด้วยความรู้สึกเสียใจเจ้าสมชายทำหน้างงใส่
ฉัน
ฟาง:ทำยังไงดีสมชายฉันรักป๊อปปี้ป๊อปปี้เขาจะไม่อยู่กับฉันแล้วฮือๆ
ฉันกอดเจ้าสมชายแน่นๆมันเลียหน้าฉันก่อนจะมองเหมือนบอกว่าไป
บอกความจริงเขาเลยซิเจ้านาย
ฟาง:ฉันทำไม่ได้หรอกฉันรักเขานะฮือๆ....
ฉันเก็บเสียงที่สะอื้นไว้ไม่ให้ใครได้ยินจนเผลอหลับไป