อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

8.9

เขียนโดย Tonpalm

วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.40 น.

  40 ตอน
  742 วิจารณ์
  93.33K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

25) คิดถึงจัง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 ตอนที่ 25 คิดถึงจัง 
ทางด้านแก้ว
“หมวย กิ่งไปกันเถอะ”กายพูด
“อืมม”แก้วกับกิ่งตอบ
แก้วกับสิ่งถูกกายส่งให้มาอยู่ที่อเมริกา
ที่บ้านพัก
“เอาไงดี ?”กิ่งถาม
“ไม่เอาไงหรอก หางานทำรอเวลาที่พี่กายจะเคลียร์ทุกอย่างเสร็จ”แก้วตอบพร้อมกับนั่งลงที่โซฟา
“พี่อ่ะทนได้ แต่แกน่ะทนได้หรอ ?”กิ่งถาม
“ได้อยู่แล้วล่ะ”แก้วพูด
“จ๊ะๆ แม่คนเก่ง พี่ไปหางานทำก่อนนะ”กิ่งพูดแล้วเดินไป
“พี่โทโมะ รอแก้วหน่อยนะ”แก้วพูดพร้อมกับมองรูปโทโมะในกระเป๋าตังค์
ทางด้านโทโมะก็เดินทางกลับมายังประเทศไทย
ที่บ้านโทโมะ
“กลับมาไวจังนะครับ”สิงห์พูด
“อืม ฉันอยากสะสางเรื่องให้มันจบๆ”โทโมะตอบ

“งานที่บริษัทเป็นยังไงบ้าง ?”โทโมะถามพร้อมกับดูเอกสารไปด้วย
“ตอนนี้เงินที่ยักยอกยอดมันเพิ่มสูงมากเลยครับ
ตอนนี้เก็บจะสิบ 10 ล้านแล้วครับ”สิงห์ตอบ
“10 ล้านหรอ ?!!”โทโมะถาม
“ครับ แต่ดูแล้วไม่น่าจะหยุดแค่นั้นนะครับ”สิงห์ตอบ
“ตามหาตัวคนทำมาให้เร็วที่สุด พร้อมหลักซาน”โทโมะพูด
“แล้วก็เอกสารที่วันนั้นฉันเซ็นต์เผามันไปหรือยัง ?”โทโมะถามต่อ
“เผามันไปแล้วครับ คุณชาย”สิงห์ตอบ
“ดีมาก ไปทำงานต่อเถอะ”โทโมะตอบพร้อมกับจัดการเอกสารที่อยู่ตรงหน้าต่อ
ทางด้านเสี่เม้ง
“มัวแต่ต่อสู้กันเลยไม่ได้รพวังเอกสารงั้นหรอ ?
ไอ้พวกกบัดซบเอ้ย!!”เสี่ยเม้งพูดพร้อมกับตบหน้าลูกน้องทีละคน
“ตัวประกันก็ไม่มี จะเอาอะไรไปต่อรองกับมันกันล่ะ”เสี่ยเม้งพูด
“ใจเย็นๆน่าไอ้เม้ง”
“สมบัติมันอยู่แค่เอื้อมแต่พวกบัดซบดันทำมันหลุดมือไป
เป็นแกแกใจเย็นได้หรอว่ะ ? ภัทร”เสี่ยเม้งพูด
“มันต้องมีวิธีน่า”ภัทรพูด
“อุอ่าต์ฆ่าตัวพ่อได้แล้ว ยังมาเจอตัวลูกอีก
แสบพอๆกัน เจ็บใจนัก”เสี่ยเม้งพูดอย่าโมโห
“ผมมีวิธีครับเสี่ย คนรักของมันคือน้องสาวผม เสี่ยลืมไปแล้วหรอครับ ?”กายพูดขึ้นมา
“เออ จริงว่ะ เอ็งมีวิธีอะไรว่ะ ?”เสี่ยเม้งถาม
“มันรักน้องสาวผม มันอยากเจอน้องสาวผม ผมจะใช้วิธีนี้หลอกล่อมัน
เสี่ยไม่ต้องห่วงครับ ผมจะจัดการเรื่องนี้เอง รับรองได้เลย
ว่าสมบัติทุกอย่างที่มันมี จะต้องตกอยู่ในมือของเสี่ยแน่นอน”กายพูด
“ดีมาก อย่างงี้สิสมกับเป็นลูกน้องคนสนิทของข้า ฮ่าๆๆๆ”เสี่ยเม้งพูดพร้อมกับหัวเราะออกมา
ทางด้านแก้ว
“กลับมาแล้วววว”กิ่งพูด
“เสียงมาก่อนตัวตลอดเลยนะเจ๊ ซื้ออะไรมากินอ่ะ ?”แก้วถาม
“สปาเก็ตตี้กุ้งสับ เพื่อนที่ทำงานบอกว่าร้านนี้อร่อยมาก”กิ่งตอบ
“อะไรกัน ไปทำงานแปปๆ ได้เพื่อนแล้วหรอ ?”แก้วถาม
“แน่นอน เจ๊มันคนอัธยาสัยดี”กิ่งพูด
“ไม่ใช่ไปบังคับเขาให้เป็นเพื่อนหรอ ?”แก้วถามกลับ
“กวน เดี๋ยวไม่ต้องกินเลย”กิ่งพูด
“ล้อเล่นน่า”แก้วพูด
“แล้วนี้เฮียติดต่อมาบ้างป่ะ ?”กิ่งถาม
“ไม่เลยอ่ะ”แก้วพูดแล้วทำหน้าเศร้า
“เศร้าอีกแล้ว อย่าเศร้าสิ ยิ้มไว้ๆ”กิ่งพูดพร้อมกับยิ้มให้น้องสาวตัวเอง
“แก้วคิดถึงเขาอีกแล้วอ่ะ”แก้วพูดพร้อมกับน้ำตาที่หยดลงมา
“โตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้ว ร้องไห้งอแงเป็นเด็กไปได้”กิ่งพูดพร้อมกับกอดน้องสาวเพื่อเป็นการปลอบ
ทางด้านโทโมะ
“ตอนนี้พี่กำลังแย่ ดวงใจพี่ไปอยู่ไหน ? พี่อยากได้กำลังใจจากเธอจัง
ไม่มีใครคอยให้กำลังใจพี่เลย แค่ได้ยินเสียงก็พอแล้ว แค่นั้นจริงๆ”โทโมะพูดพร้อมกับลูบใบหน้าแก้วผ่านรูปที่วางอยู่บนโต๊ะทำงาน
ทางด้านแก้ว ในห้องนอน
“แค่หนึ่งวันที่แก้วไม่เจอพี่ มันเหมือนเป็น สิบๆปีเลย แก้วจะผ่านวันที่แสนทรมานไปได้ยังไงกัน ?
พี่รู้ไหม ? แก้วคิดถึงพี่ทุกครั้งที่ความเหงาเข้ามาครอบงำในจิตใจแก้ว
แก้วอยากกอดพี่ ตอนนี้พี่จะรู้สึกเหมือนแก้วบ้างมั้ย ?”แก้วพูดทั้งน้ำตา

“อดทนไว้หน่อยนะ สักวันเราคงได้พบกัน”โทโมะกับแก้วพูด
ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน แต่ไม่ได้อยู่ในสถานที่เดียวกัน

เขาเป็นผู้ชาย เขาคงทนได้ แต่แก้วเป็นผู้หญิงที่ภายนอกดูแข็งแกร่ง แต่ภายในเธอกลับอ่อนโยน
เกินกว่าจะรับความเจ็บปวดเหล่านี้ได้ เมื่อไหร่กันที่ทั้งสองคนจะได้พบกัน และรักกันแบบไม่มีอุปสรรคเสียที

ที่อเมริกา
(ฮัลโหล กิ่ง หมวยล่ะ ?)ปลายสายถาม
“นอนร้องไห้อยู่บนห้อง กิ่งถามจริงๆเถอะ เฮีไม่สงสารน้องบ้างหรอ ?
เฮียทำร้ายจิตใจมันมากเกินไปแล้วนะ หัวใจเฮียทำด้วยอะไร ? ถึงได้ทำกับน้องขนาดนี้”กิ่งถามอย่างเหลืออด
เธออดทนมานานแล้ว เธอทนไม่ไหวแล้วที่จะเห็นน้องสาวที่รักของตัวเองเป็นแบบนี้
(เฮียมีเหตุผลขของเฮีย)
“เหตุผลควายๆ น่ะสิ เฮียไม่มีจิตใจ ถึงฉันจะไม่รู้ว่าเฮียกับแก้วทะเลาะอะไรกัน
แต่เรื่องความรักมันห้ามกันไม่ได้หรอกนะ”กิ่งพูดต่อ
(กิ่ง ! เลิกพูดเรื่องนี้เถอะ)กายพูด
“ไม่ได้หรอก ฉันทนไม่ไหวแล้ว เฮียบอกเหตุผลของเฮียมาสิว่าทำไมเฮียทำแบบนี้
มันจะมีเหตุผลอะไรที่ทำให้เฮีย ทำร้ายจิตใจน้องสาวได้มากขนาดนี้”กิ่งพูด
(เฮียกับแฟนหมวยเป็นศัตรูกัน เฮียไม่ชอบขี้หน้ามัน)กายตอบ
“เหตุผลแค่นี้ เฮียทำกับแก้วถึงขนาดนี้เลยหรอ ?
แก้วมันรักของมัน ไม่ได้ขอให้เฮียรักแฟนมันด้วยนิ แค่ไม่ชอบขี้หน้าถึงกับทำน้องสาวตัวเอง
ทรมานแบบนี้เลยหรอ ?”กิ่งถามต่อ
(มันมีอีกเหตุผลนึงทที่เฮียบอกไม่ได้ แค่นี้นะ)กายพูดแล้ววางสาย
“เฮ้อ! แก้วพี่จะช่วยอะไรแก้วได้บ้าง ?”กิ่งพูดกับตัวเอง

ผ่านไป 1 เดือน
“ไหนว่ะแผนแกไอ้กาย ?”เสี่ยเม้งถาม
“ตอนนี้กำลังจะทำแผนการอยู่ครับ พอดีผมมีปัญหาทางบ้านนิดหน่อย”กายตอบ
“อย่าให้ช้ามากนะ เดี๋ยวไม่ทันการ”เสี่ยเม้งพูดแล้วเดินหนีไป

ทางด้านโทโมะ
ที่สนามบิน
“ฝากไร่ด้วยนะ คราวนี้ฉันไปแค่ 2 – 3 วัน มีอะไรโทร.มานะ”โทโมะบอกสิงห์
“ได้ครับ ไปดูงานกับเที่ยวที่อเมริกาให้สนุกนะครับ ทิ้งความเครียดไว้ที่นั้นเลยก็ได้นะครับ”สิงห์พูด
“ขอบใจมาก ไปนะ”โทโมะพูดแล้วเดินไป

ตัวอย่างตอนต่อไป :
“งั้นขอตัวก่อนนะครับ เดี๋ยวจะแวะมาใหม่”โทโมะพูดแล้วเดินออกจากร้านไป
“เจ๊ ตาค้างเลยเป็นไร ?”แก้วถามทันทีที่เดินมาที่เคาน์เตอร์ก็พบว่ารุ่นพี่ที่ทำงานตาค้างเลย
“ไม่มีอะไร แค่เห้นคนหล่อแล้วใจละลาย”เบลล์ตอบ
“ใครมา ?”แก้วถาม


 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา