The heart เธอคือหัวใจของฉัน

7.7

เขียนโดย kwangy

วันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 เวลา 22.09 น.

  10 session
  58 วิจารณ์
  22.71K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนที่8
เช้าวันรุ่งขึ้น
แก้ว:อืมมมม(ละเมอ)
โทโมะ:แก้ว แก้วฟื้นแล้ว
แก้ว:โทโมะ ที่นี่ที่ไหน
โทโมะ:ที่โรงพยาบาลน่ะ
แก้ว:โอ๊ย!! เจ็บแผลจังเลย
โทโมะ:โมะว่าแก้วนอนพักก่อนก็ได้นะ ยังไม่ต้องลุกขึ้นมาหรอก
แก้ว:อือ แล้วต้องนอนโรงพยาบาลอีกกี่วันอ่ะ
โทโมะ:หมอบอกว่าอีกซักระยะอ่ะ
แก้ว:เฮ้ย!!วันที่สอบไม่ใช่เหรอ
โทโมะ:โมะบอกครูให้แล้ว ครูบอกว่าหายดีก่อนค่อยกลับไปสอบ
แก้ว:อืม
แล้วเวลาก็ผ่านไปจนแก้วหายดีและได้ออกจากโรงพยาบาล
แก้ว:เฮ้อ! ได้ออกจากโรงพยาบาลซักที
โทโมะ:ฮ่าๆๆ ไปเถอะแก้ว
แก้ว:อืม
ณ โรงเรียน kamikaze family
ฟาง:แก้ว เป็นยังไงบ้าง
แก้ว:ก็ดีอ่ะนะ กว่าได้ออกจากโรงพยาบาล เบื่อสุดๆ
แล้วอยู่ดีๆหวายก็เดินเข้ามา
หวาย:หายดีแล้วเหรอนังแก้ว
แก้ว:อือ แล้วจะมาหาเรื่องอะไรกันอีกเนี่ย
พิม:ไม่มีหรอก แค่มาทัก นึกว่าตายไปแล้ว
ฟาง:นี่มันจะมากไปแล้วนะ หวายพิม
หวาย:แล้วจะทำไม
ฟาง:หนอยยยยยย ตายซะเถอะ
แก้ว:ฟาง อย่าเลย พอเถอะ
หวาย:นังแก้ว ทำเป็นแม่พระเลยนะ  น่าตบซะจริงๆ
หวายกำลังยกมือขึ้นมาจะตบแก้วแต่โทโมะมาจับแขนหวายไว้ทัน
โทโมะ:หวาย นี่เธอจะทำอะไร
หวาย:ป่าวนี่คะโมะ
ฟาง:หน้าไม่อายเลยนะหวาย
โทโมะ:หวาย พอซักที เลิกยุ่งกับแก้วซักทีได้มั้ย
หวาย:หวายขอพูดนะที่นี่เป็นครั้งสุดท้าย หวายจะมีทางยอมนังแก้วเป็นอันขาดจนกว่าโทโมะจะมาเป็นของชั้น ชั้นขอเปิดศึกกับเพื่อนแกด้วย นังแก้ว
เพี๊ยยย เสียงมือแก้วปะทะลงบนหน้าหวาย
แก้ว:นี่ตบที่เธอเปิดศึกกับเพื่อนชั้น
แล้วหวายก็ล้มลงไปกองกับพื้น
พิม:หวาย เป็ยไงมั่ง
หวาย:ไม่เป็นไร ฝากไว้ก่อนเถอะ นังแก้ว
แก้ว:อย่าลืมมาเอาคืนล่ะ โอ๊ย!!
แล้วแก้วก็นังลงทรุดกับพื้น
โทโมะ:แก้ว เป็นอะไรไป
แก้ว:เจ็บแผลนิดหน่อยอ่ะ
ฟาง:สงสัยตอนที่ตบหวายเมื่อกี้
เฟย์:พาแก้วไปนั่งพักก่อนป่ะ
โทโมะ:เดี๋ยวชั้นพาไปเอง
นานแล้ว อาการเจ็บแผลของแก้วก็ยังไม่ลดลง
โทโมะ:แก้ว เป็นยังไง ค่อยยังชั่วรึยัง
แก้ว:ยังเลย
ออด ออด ออด
แก้ว:โมะ ไปเรียนกันเถอะ
โทโมะ:ไหวมั้ยแก้ว โมะว่าแก้วกลับบ้านไปพักก่อนดีกว่านะ
แก้ว:อืม โทรบอกพี่กิ่งก่อนนะ
โทโมะ:อืม
เวลาผ่านไป พี่กิ่งก็มารับแก้วกลับบ้าน
พี่กิ่ง:แก้ว เดินไหวมั้ย
แก้ว:ยังได้ พี่กิ่ง
พี่กิ่ง:งั้นแก้วขึ้นไปนอนพักบนห้องก่อนนะ
แก้ว:อืม
เลิกเรียนแล้ว
แก้ว:พี่กิ่ง แก้วขอออกไปเดินเล่นหน่อยนะ
พี่กิ่ง:อืม ระวังตัวด้วยนะ
พอกำลังจะเดินออกไปเที่ยว โทโมะก็ขับรถมาหน้าบ้านพอดี
โทโมะ:แก้ว จะไปไหนเหรอ
แก้ว:จะออกไปเดินเล่นหน่อยอ่ะ
โทโมะ:งั้นโทโมะไปด้วยนะ
แก้ว:อืม
แก้วกับโทโมะก็เดินจูงมือกันไปเที่ยวที่ตลาดกันสองคน แล้วหวายก็ขับรถผ่านมากับพิมพอดี

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา