The heart เธอคือหัวใจของฉัน

ตอนที่9
หวาย:นังแก้ว บังอาจเดินจูงมือกับโทโมะอีก
พิม:แล้วแกจะทำยังไงกับนังแก้วล่ะ
หวาย:กับขับรถชนมันเลยไง
พิม:แต่มันเดินจูงมือกับโทโมะอยู่นี่หน่า ถ้าขับรถชนมัน โทโมะก้จะโดนไปด้วยนะ
หวาย:ชั้นคิดออกแล้ว ซุบ ซิบ ซุบ ซิบ
พิม:เคๆ
แล้วพิมก็ลงจากรถแล้ววิ่งไปหาแก้ว
พิม:แก้ว ชั้นมีเรื่องคุยกับสองต่อสองได้ป่ะ
แก้ว:ได้สิ
โทโมะ:แก้ว ชั้นขออยู่ด้วยได้มั้ย
แก้ว:ไม่เป็นอะไรหรอก โมะ แก้วอยู่ได้
โทโมะ:เคจ้า งั้นโทโมะเดินไปก่อนนะ
แก้ว:อืม
แล้วโทโมะก็เดินห่างออกไป
แก้ว:มีอะไรกับชั้นเหรอ
พิม:ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่
แล้วพิมก็ผลักแก้วไปตรงกลางถนน แล้วหวายก็ขับรถมาด้วยความเร็ว 100 km/h
โครมมมมม เสียงหวายชนแก้ว แก้วก็ล้มกลิ้งไปกลางถนน เลือดออกเต็มถนน
แก้ว:โอ๊ยยย
โทโมะ:แก้วววววววววววววว
แล้วโทโมะก็วิ่งมาหาแก้วที่นอนจมกองเลือดอยู่
โทโมะ:แก้ว อย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ
แล้วโทโมะก็วิ่งอุ้มแก้วไปขึ้นรถที่จอดไว้หน้าบ้าน(บ้านแก้วกับตลาดอยู่ใกล้กันมักๆเลยนะ)
พี่กิ่ง:โทโมะ แก้วเป็นอะไรไปอ่ะ
โทโมะ:แก้วถูกรถชนครับ
พี่กิ่ง:งั้นเดี๋ยวพี่ขับรถให้ ไปกันเถอะ
ณ โรงพยาบาล
โทโมะ:หมอครับ ช่วยแฟนผมด้วยครับ
หมอ:ได้ครับ
พยาบาล:กรุณารออยู่ข้างนอกนะคะ
พี่กิ่ง:โทโมะ อธิบายมา ทำไมแก้วถึงเป็นแบบนี้
น้ำตาของพี่กิ่งก็ไหลออกมาพร้อมกับคำพูดที่ถามโทโมะ
โทโมะ:ก็พิมมาขอคุยกันสองต่อสอง แก้วเลยบอกให้ผมเดินนำไปก่อนนะครับ
พี่กิ่ง:แล้วปล่อยให้แก้วอยู่กันสองต่อสองกับศัตรูเนี่ยนะ
โทโมะ:ผมไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้นี่ครับ
พี่กิ่ง:อืม เดี๋ยวพี่ไปโทรบอกแม่ก่อนนะ
โทโมะ:ครับ
แล้วเพื่อนๆของแก้วก็วิ่งกันมา
ฟาง:โทโมะ แก้วเป็นยังไงบ้าง
เฟย์:ใช่ เป็นยังไงบ้าง
โทโมะ:หมอยังไม่ออกมาเลย
ป๊อปปี้:แล้วทำไมมันเป็นแบบนี้ล่ะโมะ
เขื่อน:แกบอกว่าจะดูแลแก้วด้วยชีวิตไม่ใช่เหรอ
ฟาง:พอเถอะ ว่าโมะไปก็ไม่ได้ทำให้แก้วหาย
เฟย์:โมะ นี่เป็นฝีมือหวายอีกใช่มั้ย
โทโมะ:ชั้นคิดว่าใช่นะ
ป๊อปปี้:เดี๋ยวชั้นโทรบอกพ่อให้ (พ่อของป๊อปปี้เป็น  ผกก. ตำรวจนะ)
โทโมะ:อืม
แล้วหมอก็เดินออกมาจากห้องตรวจ (หมอจะพูดว่ายังไงติดตามตอนหน้า)