This is love...มันคือความรัก

9.7

เขียนโดย Aeynroey

วันที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.41 น.

  21 บท
  143 วิจารณ์
  34.51K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11) บัดดี้บัดเดอร์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
นานาชาติICS"แก้วทำไมเมื่อวานกลับดึกจังแล้วนี่มาร.ร.ก็ไม่บอกฟางเลยนะ"ทั้งๆที่ฉันก็เดินอยู่ท่ามกลางคนนับร้อยแต่ทำไมในใจรู้สึกว่าตัวเองเดินอยู่คนเดียวกันนะตั้งแต่เมื่อวานวันที่ฉันแทบจะไม่ได้นอนมัวแต่นั่งอยู่ในลานจอดรถของห้างจนเกือบเที่ยงคืนแล้วก็เอาแต่ร้องไห้คิดแต่เรื่องเดิมๆซ้ำแล้วซ้ำอีกตลอดเกือบครึ่งปีที่ฉันรู้จักนายมามันไม่พอที่จะทำให้นายเชื่อใจฉันใช่มั้ยหรือว่าเป็นเพราะฉันเองที่คิดอยู่ฝ่ายเดียวว่านายเคยแคร์ฉันเหมือนกัน"แก้ว!!!!!""ห...หาเรียกทำไมเสียงดังคนมองกันหมดแล้ว""ก็ฟางเรียกแก้วตั้งหลายครั้งแต่แก้วก็ไม่สนใจแถมยังนั่งเหม่ออีกตกลงเป็นอะไรเนี้ย""อ...เอ่อก็คิดอะไรเรื่อยเปื่อยนะอย่าสนใจเลย""เฮ้อ...แล้วเมื่อคืนทำไมกลับซะดึกเลยละแถมมาโรงเรียนก็ไม่บอกกันอีกนะ""อ...อ้อคือเมื่อวานแก้วหลงนะกว่าจะกลับได้ก็เกือบเที่ยงคืนแล้ว""แล้วมาโรงเรียนทำไมไม่บอกกันบ้างแก้วเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ"คำว่าเมื่อวานของฟางทำให้ฉันนึกย้อนไปถึงเรื่องต่างๆที่ทำให้ฉันเจ็บจนบางทีฉันก็แอบคิดไม่ได้ว่าฉันควรจะรักโทโมะรึเปล่า"ค...คือแก้วทำของตกไว้ที่ลานจอดรถนะเลยรีบตื่นตั้งแต่เช้าไปเอา""วันหลังบอกฟางก็ได้นะจะได้ไปเป็นเพื่อน""จร้า^^"ขอโทษที่ต้องโกหกนะฟาง"แก้วฟาง!""เรียกซะดังเลยมีอะไรเหรอแอพริล""ก็อาทิตย์หน้าจะถึงวันปีใหม่แล้วไงจะไม่เล่นบัดดี้บัดเดอร์กันหน่อยเอ๋อ"ใช่สินะอาทิตย์หน้าก็ถึงวันปีใหม่แล้วฉันควรจะลืมเรื่องเศร้าๆไว้สักพักนึงก่อนไม่ใช่เหรอ มาปาร์ตี้กันดีกว่า"จริงด้วย!เกือบลืมเลยแฮะฟางว่าเราชวนคนมาเล่นเยอะๆเหอะจะได้สนุกๆ""อื้ม!นั้นสิแก้วว่าชวนเควินมาเล่นด้วยดีมั้ย""เควิน???เควินคือใครเหรอ"จริงสิแอพริลยังไม่รู้จักเควินเลยนิแต่เดี๋ยวก็คงรู้จักเองแหละเพราะวันนี้เควินจะได้มาเรียนที่นี่ห้องB"เพื่อนของพวกเราเองแหละเดี๋ยวแอพริลก็รู้จัก""อ...อ้อเอางั้นก็ได้แต่3คนเนี้ยนะ"ฉันว่ามันน้อยเกินบรรยายอ่ะ"น้อยจริงๆนั้นแหละงั้นชวนป๊อปปี้กับโทโมะมาเล่นด้วยดีกว่า!"ชื่อของผู้ชายคนนั้นทำให้ฉันที่เกือบลืมเรื่องเศร้าๆได้แล้วกลับต้องมาทำหน้าเจื่อนๆจนฟางจับสังเกตุได้ให้เห็นอีก"แก้วเป็นอะไรทำไม....???""ไม่มีอะไรหรอกจะชวนมาก็ได้นะแต่ขอบอกว่าพันอัพฮ่าๆๆ"ฉันพยายามทำตลกกลบเกลื่อนเพื่อไม่ให้ฟางกับแอพริลจับสังเกตุได้แล้วมันก็ได้ผลฉันเบื่อตัวเองจริงๆที่ต้องเก็บความรู้สึกแบบนี้ไว้คนเดียว"งั้นเอาตามนี้นะเดี๋ยวตอนเย็นฟางจะไปชวนดูส่วนแลกของขวัญในห้องให้แอพริลจัดการละกันนะ""อื้ม^^ได้จร้า"ขอให้ฉันอย่าหยิบบัดดี้ได้นายเลยนะโทโมะฉันไม่อยากต้องดูแลนายให้นายผิดหวังอีกตอนเย็นวันนี้ฉันขอแลกกับฟางโดยที่ฉันไปเอาห้องAAแล้วฟางก็ไปเอาห้องAแทนเพราะฉันอ้างว่าฟางจะได้ไปคุยเรื่องบัดดี้บัดเดอร์ด้วยเฮ้อ...ฉันต้องพยายามหลบหน้านายไปอีกนานแค่ไหนกันนะโทโมะยังเป็นดอกไม้ของเธออยู่รึเปล่าบอกกันสักหน่อยรักแล้วทำไมปล่อยเอาไว้ให้น้อยใจ~"ฮโหล"(แก้วโทโมะกับป๊อปปี้บอกว่าเดี๋ยววันนี้ไปดูหนังที่ห้องป๊อปแล้วก็ไปคุยเรื่องบัดดี้บัดเดอร์เลยแล้วกันนะ)"อ...อ้อได้สิแล้วตกลงฟางจะกลับกับป๊อปอีกป่ะ"(แหะๆขอโทษด้วยนะแก้ว)"แสดงว่ากลับ ไม่เป็นไรแก้วกลับคนเดียวได้กะว่าจะไปสยามอยู่พอดีงั้นเจอกันที่ห้องป๊อปนะ"(จร้าแล้วเจอกัน)พอฉันวางสายจากฟางไม่ึง1นาทีสายตาก็ดันไปสะดุดเข้ากับชายหญิงคู่หนึ่งที่กำลังเดินออกไปนอกโรงเรียนพร้อมกันที่แท้วันก่อนที่นายไปส่งฉันก็เพราะป๊อปปี้สั่งใช่มั้ยมันเป็นแค่เพราะหน้าที่กับแผนบ้าๆของนายใช่มั้ยโทโมะฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ร้อง...สยามพารากอลรถติดชะมัดแต่ก็ยังดีที่ฉันมาถึงก่อน5โมงไม่งั้นกลับไปไม่ทันดูหนังแน่ เฮ้อ...ความจริงฉันควรจะหนีด้วยซ้ำถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องที่นัดกับป๊อปไว้แล้วนะ"ไอติมน่ากินจัง"คำว่าไอติมทำให้ฉันนึกถึงคำพูดของผู้ชายคนนึงที่เมื่อวานเค้าบอกกับฉันว่า'กินอะไรเหมือนเด็กๆ'ฮึ่ย!คิดว่าฉันจะต้องแคร์นายรึไงฉันจะกินก็เรื่องของฉัน ชิ!"เอ่ม...เอาเป็นฟองดูที่นึงค่ะ"ไม่นานไอศกรีมที่ฉันสั่งก็มาเสริฟ ว๊าว!ทำไมมันน่ากินอย่างงี้เนี้ยไม่รอช้าละนะ"งึม...งึม.."อร่อยจัง เอ๊ะ!ตอนที่ฉันกำลังจะตักไอศกรัมเข้าปากสายตาก็ดันไปเห็นผู้หญิงในชุดนักเรียนICSกำลังพยายามดึงมือผู้ชายที่อยู่ในชุดเดียวกันเดินเข้ามาในร้านไอติมที่ฉันนั่งอยู่แต่ฉันจะไม่สนใจเลยถ้าผู้ชายและผู้หญิง2คนนั้นไม่ใช่โทโมะกับเกล อย่าร้องนะแก้วเธอสัญญากับตัวเองไว้แล้วไง"อ้าว!แก้วมากินไอติมเหลอะเนี้ย"เหอะ!ฉันไม่น่าเกิดมาเจอเธอเลยยัยเกลปากนกแก้ว ในตอนนั้นฉันลอบมองไปทางโทโมะแวบนึงก็เห็นว่าเขามองฉันอยู่นานแล้วแต่ก็แค่เพียงใบหน้าที่เย็นชาเท่านั้น"อื้ม"ฉันตอบส่งๆไปเพราะไม่อยากจะเจอหน้าโทโมะเท่าไหร่"แล้วนี่เธอมากับใครเอ๋อเห็นตอนออกจากห้องก็มากับฟางแล้วก็แอพริลนิ""ฟางไปกับป๊อปส่วนแอพริลกลับแล้วฉันมาคนเดียว"จะถามทำไมนักหนาฟ่ะ "งั้นฉันกับพี่โทโมะขอนั่งด้วยนะไหนๆก็รู้จักกันแล้วทั้งนั้น"เหอะ!รู้จักแต่ไม่นับญาติย่ะยัยมารร้ายอย่างเธอไม่สมควรเกิดมาเจอกับฉัน"ถ้าเค้าไม่อยากให้นั่งก็ไปเหอะ"หึ!นี่นายไม่อยากเจอฉันขนาดนั้นเลยรึไงห๊ะ!โทโมะ"ไม่ได้ว่าอะไรจะนั่งก็ได้แต่หวังว่าคงจะไม่ว่าฉันว่ากินอะไรเด็กๆหรอกนะ""งั้นฉันนั่งละนะขอบคุณจ๊ะ"ชิ!ถ้าจะนั่งก็อย่ามาจู้จี้ให้เห็นละกันรำคาญลูกตา"ขอเป็นฟรุ๊ตเชอร์เบตกับ...พี่โทโมะจะสั่งอะไรค่ะ""เอ่อ...พี่ไม่กินไอติมนะ"เหอะ!กินตามใจน้องสุดที่รักนายก็ไม่มีใครว่าหรอก"ค...ค่ะงั้นแค่นี้จ๊ะ"พอยัยเกลสั่งกับพนักงานเสร็จก็หันหน้ามาหาฉันแล้วก็ชวนพูดนู้นพูดนี้จนฉันคิดว่าเมื่อวานระหว่างเรามันหายดีแล้วรึไง!!!"แก้วนี่รู้จักกับพี่โทโมะได้ยังไงเหลอะพี่โทโมะไม่เห็นเล่าอะไรเลย"สงสัยเรื่องของฉันสำหรับนายคงเป็นได้แค่เรื่องไร้สาระสินะแต่ไม่เป็นไรเพราะฉันก็ไม่คิดจะหวังอะไรอยู่แล้ว "ลืมแล้วนะ"ฉันตอบส่งๆไปเพราะไม่คิดว่าจะต้องอธิบายอะไรยาวเหยียดเพราะขนาดคนที่เกี่ยวข้องกับคำถามนี้ยังไม่ปริปากพูดอะไรเลย"หว่างั้นถามพี่โทโมะดีกว่าตกลงรู้จักแก้วได้ไงเอ๋อ""เอ่อ...คือ..."ไม่อยากตอบก็ไม่ต้องตอบจะอ้ำๆอึ้งๆทำไม"ว่าไงค่ะ""คือพี่เป็นพี่รหัสแก้วนะเลยรู้จักกัน""อ้อก็คงจะเป็นแค่พี่รหัสกับน้องรหัสสินะฮ่าๆเธอโชคดีจังเนอะที่ได้รู้จักกับคนหล่ออย่างพี่โทโมะ"คำนั้นทำให้ฉันที่กินไอติมอยู่ต้องแอบเงยหน้าขึ้นมองโทโมะซึ่งกำลังมองมาที่ฉันก่อนหน้านี้แล้วทำไมถึงคิดว่าตัวเองโชคดี???ทั้งๆที่ความจริงแล้วฉันสับสนมากต่างหากฉันไม่แน่ใจตัวเองด้วยซ้ำว่าความจริงแล้วฉันควรรู้จักเค้ารึเปล่า"ก็ต้องโชคดีสิเนอะเค้าผ่านมาให้รักแล้วนิ"คำว่า'รัก'ฉันพูดเบามากเบาจนแทบจะไม่ได้ยินด้วยซ้ำ"ห๊ะเมื่อกี้เธอว่าไงนะ""ฉันบอกว่าก็ต้องโชคดีสิเนอะหล่อขนาดนี้นิ"ฉันพูดพร้อมหันไปยิ้มให้กับโทโมะแต่ก็ได้เพียงความเฉยชากลับมาเท่านั้น ทำไมนะกับเกลนายถึงหัวเราะได้แต่กับฉันแม้แต่ยิ้มฉันยังจำไม่ได้เลยว่าครั้งสุดท้ายนายยิ้มให้ฉันเมื่อไหร่"ขอบคุณแต่คงไม่เท่านายนั้นของเธอหรอก"โทโมะพูดพร้อมชี้มือไปทางเควิน เอ๊ะ!เควินมาด้วยเหลอะเนี้ยแถมยังเห็นฉันแล้วด้วย"แก้ว!!!""ว่าไงนั่งก่อนดิ""ทีกับหมอนี่แล้วเชิญเลยนะ""นายว่าไงนะ"เมื่อกี้โทโมะพูดอะไรสักอย่างซึ่งฉันก็ไม่ค่อยได้ยินเพราะมัวแต่สนใจเควิน"เปล่า"ชิ!ก็ไม่ได้อยากรู้นักหรอกย่ะ"หวัดดีโทโมะเออแก้ววันนี้ฟางนัดฉันไปห้องป๊อปเห็นบอกว่าจะคุยเรื่องบัดดี้บัดเดอร์นะแก้วเล่นป่ะ"ใช่สินะเกือบลืมเควินไปแล้วยัยแก้วเอ๊ย!"เล่นดิแต่ขออย่าให้จับได้คนแถวนี้เลยกลัวซื้อของขวัญไปให้แล้วจะผิดหวัง"คนแถวนี้ที่ฉันว่าก็คือโทโมะนั้นแหละสงสัยเจ้าตัวจะรู้แฮะรีบหันมาเลยฮ่าๆตลกชะมัด"เล่นอะไรกันเหลอะทำไมไม่ชวนเกลด้วย"เสนอหน้าชะมัด"เอ่อ...นี่ใครเหลอะ"สงสัยเควินจัยังไม่รู้จักเกลแฮะ"ฉันชื่อเกลค่ะ"แหมกับผู้ชายแล้วพูดซะเพราะเลยนะยัยปากนกแก้วเอ๊ย"อ...อ้อครับ^^""แล้วนี่เล่นอะไรกันเหลอะ??""เล่นบัดดี้บัดเดอร์นะ"โทโมะนั่นเองที่เป็นคนตอบคำถามของเกล"แล้วเธอจะเล่นด้วยป่ะ"เอ้าอิตานี่ฉันอุส่าห์ตั้งใจว่าจะไม่ชวนยัยปากนกแก้วนี่แล้วนะเควิน"เอาสิถ้าพี่โทโมะเล่นฉันเล่นด้วยว่าแต่พี่โทโมะเล้นมั้ยค่ะ"ไม่เล่นมั้งถามอะไรโง่ๆ"เล่นครับ"แหมทีงี้ละพูดเพราะเชียวนะ"งั้นฉันเล่นด้วย"เหอะ!ฉันไม่อยากได้บัดเดอร์เพิ่มอีกคนแล้ว"ครับงั้นเดี๋ยวตอนทุ่มครึ่งเจอกันที่ห้องป๊อปนะ""อื้ม""เอ้อแล้วนี้แก้วมากับใครใช่กับโทโมะรึเปล่า??""เปล่ามาคนเดียวนะแล้วนายอ่ะ""อ้อฉันมาคนเดียวเหมือนกันแต่กำลังจะไปคอนโดเธองั้นไปกับฉันเลยป่ะ" "ก็ดีเหมือนกันงั้นเกลกับ...โทโมะฉันไปก่อนนะ"ฉันพยายามจะไม่มองหน้าโทโมะเพราะกลัวเควินจะรู้ว่าฉันพยายามหลบหน้าเค้าอยู่"อื้มแล้วเจอกัน"
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา