คนไม่มีหัวใจ

8.7

เขียนโดย pang511

วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 18.40 น.

  4 ตอน
  27 วิจารณ์
  8,994 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"แก้วคะ แล้วคุณ..."หญิงสาวหันมาเผชิญหน้ากับชายหนุ่มที่ตอนนี้หน้าของทั้งคู่ห่างกันแค่ไม่กี่เซน
"ผมป็อบปี้ครับ เรียกสั้นๆว่าป็อบก็ได้ครับ"ชายหนุ่มเริ่มขยับใบหน้าของตัวเองให้ใกล้หญิงสาวมากขึ้น
"ยัยแก้ว แกทำอะไรน่ะ"ฟางเดินเข้ามาแล้วมากระชากแขนแก้วให้ออกห่างจากป็อบปี้ทันที
"เอ่อ...เปล่าๆ แล้วนี่แกหายไปไหนมา ชั้นหาอยู่ตั้งนาน"แก้วบอกแบบปัดๆ แล้วเอ่ยถามเพื่อนสาวที่หายไปเข้าห้องน้ำนานพอสมควร
"ชั้นคุยโทรศัพท์กับแม่นิดหน่อย"ฟางเอ่ยแต่ตาก็ยังคงจับผิดแก้วกับป็อบปี้ตลอดเวลา
"เอ่อ..ถ้าไม่รังเกรียจผมขออณุญาติพาคุณทั้งสองคนไปนั่งที่โต๊ะของผมได้มั้ยครับ"ป็อบปี้เอ่ยขึ้นมา
"ว่าไงยัยฟาง"แก้วถามเพื่อนสาวข้างกาย
"ถ้าแกไป ชั้นก็ไป"ฟางบอกกับเพื่อนสาวแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าของตัวเองมา
"ไหนล่ะ โต๊ะคุรอ่ะ"ฟางเอ่ยถามป็อบปี้ที่ยังคงจ้องมองแก้วที่กำลังเก็บโทรศัพท์ของตัวเองเข้าไปในกระเป่า
"อ๋อ..เอ่อ เชิญด้านนี้เลยครับ"ป็อบปี้ผายมือเชฺญหญิงสาวทั้งสองคน แล้วเดินนำหน้าไป
"ว่าไงว่ะไอ้โมะ"ป็อบปี้เอ่ยถามเพื่อนหนุ่มที่กำลังส่งยิ้มไปให้พวกสาวๆข้างโต๊ะ
"ก็ไม่ว่าไง แล้วแกอ่ะไปฉุดหญิงที่ไหนมา"โทโมะบอกเพื่อนหนุ่มแต่ยังไม่วายส่งยิ้มหล่อละลายใจไปให้หญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังมองเขาด้วยสายตาที่ยั่วยวน
"เฮ้ยๆ นี่มองทางนี้ก่อนดิว่ะ ชั้นมีคนจะมาแนะนำให้รุ้จัก"ป็อบปี้พูดพร้อมกับจับไหล่ของโทโมะให้หันกลับมา
"ใครอีกว่ะ....กะ..แก้ว"ชายหนุ่มตกใจที่เห็นหญิงสาวที่เพิ่งบอกเลิกเขาไปเมื่อตอนบ่ายนี่เอง
ก่อนที่เขาจะเอ่ยบอกกับเพื่อนหนุ่มว่าขอตัวแต่เดินไปได้ไม่กี่ก้าวก็เซไปชนหญิงสาวคนที่ส่งยิ้มให้เขาเมื่อกี้
"เอ่อ..ขอโทษครับ"ชายหนุ่มพูดพร้อมกับจะเดินไปแต่ก็ต้องชะงักเพราะเขาดันเหลือบไปเห็นใบหน้าของแก้วที่มองอย่างไม่ชอบใจเท่าไหร่แล้วอยุ่ๆแก้วก็เดินไปโอบคอป็อบปี้เฉยเลยซึ่งมันทำให้เขาเลือดพุ่งหน้าเลยทีเดียว
ก็เธอเล่นเอาใบหน้าของเธอไปใกล้กับใบหน้าของป็อบปี้จนได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน มือหนาเอื้อมไปจับต้นแขนของแก้วออกมา แล้วลากแก้วไปหลังผับ เพื่อที่เขาจะได้คุยกับแก้วได้สะดวก
ด้านป็อบปี้เองก็ออกจะงงนิดหน่อยแต่เขาก็เหลือบไปมองเพื่อนสาวของแก้วที่กำลังลูบแขนไปมาเพราะเธอหนาว
ป็อบปี้อยากให้ฟางมองเขาในแง่ที่ดีเลยปลดสูทของเขาออกแล้วนำมาคลุมให้ฟาง
"เอ่อ..ขอบคุณคะ"ฟางเอ่ยขอบคุณอย่าอายๆพร้อมกับใบหน้าของเธอที่แดงอย่างเห็นได้ชัด
"ไม่เป็นไรครับ"ป็อบปี้เ่ยพร้อมกับเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้กับฟางมากขึ้นมากขึ้นจนทั้งสองคนได้ยินเสียงของลมหายใจของกันและกัน
"เอ่อ...ฟางขอตัวนะคะ"หญิงสาวพูดพร้อมกับผลักอกของป็อบปี้ออกแล้วรีบวิ่งออกไปเข้าห้องน้ำ
"หึ เธอนี่ก็น่ารักดีนะ"ป็อบปี้เอ่ยยิ้มๆ
ทางด้านของแก้วและโทโมะ
"นี่ คุณปล่อยชั้นได้แล้ว ปล่อยๆ ชั้นบอกให้ปล่อยไง"หญิงสาวสะบัดแขนของตัวเองออก
"ทำไม? รังเกรียจชั้นมากรึไง ได้ใหม่แล้วลืมเก่างั้นหรอ"โทโมะตะวาดใส่ร่างบางอย่างโมโหสุดขีด
"ไอ้บ้า ก็ดีกว่าคุณก็แล้วกันมีอยุ่แล้วก็ยังจะแสวงหาผุ้หญิงใหม่ เหอะ น่าสมเพช"ร่างบางก็ไม่ยอมแพ้ยังคงเถียงร่างสูงต่อไปอย่างไม่หยุดไม่ย่อน
"แก้ว มากเกินไปแล้วนะ"ร่างสูงพูดพร้อมกับบีบข้อมือเลกจนเกิดรอยแดงขึ้นมา
"โอ๊ย มากเกินไปงั้นหรอ? ชั้นว่าคุณนั่นแหละมากเกินไป ด้านเกินไป"ร่างบางพูดแล้วยิ้มเหยียดไปให้ัร่างสูงซึ่งเธอรุ้ดีว่าเขากำลังโมโหมาก
"อย่างน้อยชั้นก็ไม่ยั่วเพื่อนแฟนตัวเองหรอกน่ะ"ร่างสูงพูดพร้อมกับกระชากให้ร่างบางเข้ามาใกล้มากขึ้น
"หึ แล้วหนักกระบาลใครมิทราบคะคุณวิศว"ร่างบางพูดพร้อมกับเอามือไปโอบคอชายหนุ่มไว้ แล้วยื่นหน้าของตัวเองไปใกล้ๆ จนหน้าทั้งสองคนห่างกันแค่ไม่กี่เซน
"แหม ยั่วเก่งจริงนะ"ร่างสูงพูดพร้อมกับส่งยิ้มหวานไปให้หญิงสาว แล้วประกบปากหญิงสาวทันที ซึ่งร่างบางก็ตอบรับอย่างดี 
"อื้อ~~"หญิงสาวครางออกมาเบาๆเมื่อเธอเริ่มหมดอากาศหายใจ ชายหนุ่มเหนอย่างนั้นก็ถนริมฝีบางตัวเองออกมาแล้วส่งยิ้มไปให้หญิงสาวที่ตอนที่ทำหน้าบึ้งตึงอยุ่ไม่ใช่เพราะอะไรหรอกก็ตอนนี้มันเที่ยงคืนแล้วเธอก็ไม่รุ้ว่าจะกลับอย่างไร เลยส่งสายตาอ้อนวอนประมาณว่า "ไปส่งหน่อย" ไปให้ชายหนุ่มเห็นก็อดยิ้มออกมาไม่ได้กับท่าทีน่ารักของหญิงสาว จึงอาสาจะไปส่งที่บ้านแต่หญิงสาวก็บอกว่าให้ไปส่งที่หอพักเพราะเธอกะว่าจะค้างกับฟางอยุ่ตั้งแต่แรกแล้ว
"งั้นไปนอนคอนโดพี่ก็ได้"ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นมา
"ไม่เอาอ่ะ กลัวพี่จะทำอะไรแก้วอ่ะ"หญิงสาวทำท่ากลัวๆ
"พี่ไม่ทำอะไรเราหรอกน่า ดึกขนาดนี้เดี๋ยวแก้วไม่ได้นอน"ชายหนุ่มหนุ่มก้มลงมากระซิบบอกหญิงสาว แล้วคอเคลียอยุ่ที่ซอกคอขาว
"อื้ม~อย่านะพี่โมะ ไม่งั้นแก้วไม่ไปค้างคอนโดกับพี่แก้ว"แก้วเอ่ยขู่ขึ้นมา ทำให้โทโมะหยุดการกระทำ
"555+โอเคครับๆ 555+"ชายหนุ่มหัวเราะชอบใจที่เห็นท่าทางการขู่ของแก้วที่เหมือนกับแมวขู่หมาอย่างนั้น(?)
หญิงสาวจึงเดินไปบอกกับหญิงสาวว่าจะไปนอนที่บ้าน และก็เดินขึ้นรถของโทโมะไป 
ด้วยความเพลียทำให้หญิงสาวพอก้นถึงเบาะก็นอนหลับไปทันที
ชายหนุ่มที่เห็นหญิงสาวหลับไปแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ 
"พี่ขอโทษนะครับตัวเล็กของพี่ ฟอด~"ชายหนุ่มเอ่ยขอโทษหญิงสาวพร้อมกับหอมแก้วหญิงสาวแล้วก็ขับรถมุ่งหน้าจะไปคอนโดของตัวเอง
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา