บังเอิญมารักกัน
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเวลาผ่านไปสองปีแก้วกับโทโมะเองก็ยังรักกันเหมือนเดิม แต่โทโมะยังต้องทำงานอยู่ที่ญี่ปุ่น ปีหนึ่งเขาจะบินกลับมาหาหญิงสาวสองครั้ง
“ คิดอะไรอยู่ครับ” โทโมะกอดเอวหญิงสาวจากด้านหลัง ก่อนจะเอาคางมาเกยไว้บนไหล่ของหญิงสาว
“ เปล่าค่ะ” แก้วหันมาตอบชายหนุ่ม ตอนนี้ทั้งสองออกมายืนรับลมที่ริมระเบียงของคอนโดของหญิงสาว
“ อย่าโกหกนะแก้ว” โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเอาจมูกมาชนกับจมูกของหญิงสาว
“ แก้วแค่คิดว่า คุณอยู่ที่นู้นจะมีสาวๆ เก็บไว้หรือเปล่า” แก้วเอ่ยบอกออกไป
“ ไม่เอาไม่คิดมากนะ ตั้งแต่โมะมาเจอแก้วนะ โมะก็ไม่เคยมองสาวที่ไหนเลย” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
“ ก็มันอดคิดไม่ได้นิ สาวญี่ปุ่นมาแต่สวยๆ น่ารักทั้งนั้นเลย” แก้วบอกก่อนจะเดินหนีเข้ามาในห้อง
“ แต่ก็ไม่มีใครสวยและน่ารักเท่าแก้วนิ” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
“ ไม่เชื่อ”
“ แก้ว” ชายหนุ่มเอ่ยเรียกหญิงสาว
“ มีอะไรเหรอ” แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
“ ปีใหม่ปีนี้ผมอาจจะไม่ได้กลับมานะ” โทโมะเอ่ยบอกแล้วหอมแก้มหญิงสาว
“ ค่ะ” แก้วเอ่ยบอกอย่างหน้าเศร้า ผ่านไปไม่กี่วันโทโมะก็ต้องบินกลับไปทำงานที่ญี่ปุ่น แก้วก็ทุ่มเวลาทั้งหมดให้กับงานของตัวเอง โทโมะมาคุยกับหญิงสาวบ้างเพราะกลัวว่าหญิงสาวจะโกรธ
และแล้ววันปีใหม่ก็มาถึงจนได้ แก้วนั่งอยู่คนเดียวในห้องอย่างเหงาๆ ปีใหม่ปีนี้เธอไม่มีชายหนุ่มเดินเคียงข้างกาย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ อ้าวฟาง ป๊อบ เข้ามาก่อนสิ” แก้วเอ่ยชวนเพื่อนสาวเข้ามาในห้อง
“ วันนี้แกจะออกไปเที่ยวกับพวกเราไหม” ฟางเอ่ยถามเพื่อนสาว
“ ไม่อ่ะ พวกแกไปเถอะ ฉันว่าจะออกไปหาอะไรกินและและเดินดูไฟแล้วก็กลับห้อง เชิญพวกแกไปสวีทหวานเถอะ” แก้วเอ่ยบอกเพื่อนสาว
“ ไม่ไปแน่ๆ เหรอ” ป๊อบเอ่ยถามเพื่อนสาว
“ อืม เอาไว้ถ้าฉันเหงาจะโทรหาแล้วกันนะ” แก้วเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้เพื่อนสาว
“ ตามใจแกนะ งั้นเราสองคนไปก่อน” ป๊อบปี้เอ่ยบอกเพื่อนสาวก่อนจะจับมือแฟนสาวเดินออกไป แก้วนั่งคิดก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะออกไปเดินเล่น แก้วนั่งลงไฟฟ้ามาลงที่สยามก่อนจะเดินมาหาอะไรทานที่สยามดิสคัฟเวอรี่
“ รับอะไรดีค่ะ” พนักงานสาวเอ่ยสั่ง
“ ขอข้าวชุดไก่เทริยากิกับชาเขียวค่ะ” แก้วเอ่ยสั่งอาหาร เมนูนี้เป็นเมนูโปรดของชายหนุ่ม วันนี้เธอจึงสั่งเมนูนี้และน้ำโปรดของชายหนุ่ม ที่เธอไม่ชอบเอาเลย
“ ขอให้ทานอย่างมีความสุขนะค่ะ” พนักงานสาวเอาถาดข้าวกับเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ แก้วมองอาหารตรงหน้าก่อนจะลงมือจัดการอาหารให้หมดก่อนจะออกมาเดินเล่น
โครมมมม
“ ขอโทษค่ะ” แก้วเอ่ยขอโทษคนที่เธอเดินชน
“ เดินดีๆ หน่อยสิคุณ เหม่ออยู่ได้” ชายหนุ่มเอ่ยบอก
“ ขอโทษค่ะ” แก้วบอกโดยไม่มองหน้าชายหนุ่มแล้วเดินแยกออกไป หญิงสาวเดินมาหยุดตรงลานหน้าห้างมีเขามางานแสดง แก้วเดินมาหยุดดูก่อนจะนึกถึงปีใหม่ปีที่แล้วที่เขาและเธอมายืนเคาท์ดาวน์ดด้วยกัน
“ จะโทรดีไหมนะ” แก้วเอ่ยบ่นพร้อมมองมือถือในมือ ก่อนจะตัดสินใจโทรออก แต่ชายหนุ่มกลับปิดเครื่อง แก้วจึงเดินมาดูต้นคริสต์มาสและตัวตุ๊กตาที่ประดับอยู่หน้าห้างก่อนจะเอามือถือออกมาถ่ายรูปเก็บไว้
“ ขอโทษนะครับ รบกวนถ่ายรูปให้ผมหน่อยได้ไหมครับ” ชายหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยถามหญิงสาวที่ยืนก้มหน้าดูรูปในมือถือ
“ ได้ค่ะ” แก้วเก็บมือถือใส่กระเป๋ากางเกงก่อนจะเงยหน้ามามอง
“ โทโมะ” แก้วเอ่ยเรียกชายหนุ่มที่ยืนส่งยิ้มมาให้ก่อนจะหันหน้าหนี
“ แก้ว โมะขอโทษ ผมแค่อยากจะเซอร์ไพร์สแก้ว” โทโมะตามมาคว้าแขนหญิงสาวไว้
“ ขอบคุณนะ แก้วอยากจะบอกว่ามันเซอร์ไพร์สมาก สนุกไหมกับการที่หลอกกันแบบนี้” แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มทั้งน้ำตา
“ โมะไม่ได้ตั้งใจ โมะขอโทษ” ชายหนุ่มดึงหญิงสาวเข้ามากอด
“ ปล่อยแก้วเถอะ” แก้วดิ้นออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม
“ ไม่เอา ถ้าแก้วไม่ยกโทษให้โมะก็จะกอดไว้อย่างนี้นั้นแหละ”
“ ก็ได้” แก้วเอ่ยบอก โทโมะคลายกอดออกเฉยๆ
“ 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 Happy New Year 2011” เสียงประกาศดังมาจากบนเวที
“ อุ๊บ..” เสียงนับเข้าสู่วันใหม่จบแก้วก็ถูกชายหนุ่มประกบปากทันทีก่อนจะถอนออก
“ ขอโทษที่ทำให้เสียใจ โมะสัญญาว่าทุกๆ ปี โมะจะอยู่ข้างแก้วตลอดไป เราทั้งสองจะมาเดินกินข้าว ถ่ายรูป และก็ดูไปด้วยกันทุกปี” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม
“ ขอบคุณนะที่จะอยู่เคียงข้างกันไปตลอด” แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มก่อนจะดึงชายหนุ่มเข้ามากอด
~~ อัพแล้วนะ เม้น โหวตให้ด้วย ขอบคุณคร๊าบบบบบบบบ ~~
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ