Secret... ความลับเฉพาะเธอ

 
   ไม่พูดแค่นั้น เธอคนนั้นก็เดินมาตรงหน้าฉัน
   "ทำตัวน่ารังเกียจแบบนี้ยิ่งเร่งให้เขาเขี่ยเธอทิ้งเร็วๆนะรู้หรือเปล่า 55"
   "ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน แล้วเธอเกี่ยวอะไรด้วย"
   ฉันตอบกลับไปอย่างไม่เกรงกลัว ถึงแม้ว่าจริงๆแล้วฉันจะสู้อะไรกับผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เลยก็ตาม
   "ฉันก็แค่เป็นห่วงเธอหรอกน่า...คิดจะยุ่งกับเพื่อนคนอื่นทั้งที ก็อยากให้เธอได้มีความสุขนานๆหน่อย"
   "ฉันก็ไม่ได้อยากจะยุ่งจะอยู่กับแฟนของเธอนานๆหรอก  ถ้าคุณอาของฉันไม่ติดธุระแล้วแฟนของเธอเองเขาก็เต็มใจให้ฉันเข้าไปอยู่ในห้องเขาด้วย"
   "เธอจะบอกว่าโทโมะเขายุ่งกับเธอเองยังงั้นหรอ!"
   "..."
   "จำเอาไว้ใส่หัวของเธอเลยนะ ฉันจะไม่หยุดแค่นี้แน่!"
   ร่างที่เซ็กซี่นั้นเดินเข้ามาฉันแล้วกระซิบที่ข้างหูฉันเดอนกระแทกไหล่ฉันออกไป
   
   "หมดเวลาสนุกของเธอแล้ว บอกลาเพื่อนๆของเธอซะ"
ไม่นานนักคนที่ตามหาฉันก็เดินเข้ามาตามฉันถึงทีเลย
   "แต่ว่าฉันยัง..."
   "ฉันสั่ง!"
   "เผด็จการที่สุด"
   "อะไรนะ"
   "เผด็จการ เผด็จการที่สุด ฉันไม่ใช่ทาสของนายนะ"
   "แต่ตอนนี้เธออยู่ในการดูแลของฉัน ฉันสั่งอะไรเธอก็ต้องทำ!"
   ฟุ่บ!
   โทโมะกระชากแขนของฉันและบีบข้อมือของฉันแรงๆ
   "โอ๊ย  ฉันเจ็บนะ"
   "เจ็บก็เดินตามฉันมาเงียบๆแล้วไม่ต้องโวยวายอะไรอีก!"
   "ปล่อยฉันได้แล้วฉันเจ็บ!"
   เดินมาถึงหน้าผับ ฉันก็บอกและสบัดข้อมืออกจากมือเขา
  
   ตุบ!
   พอขึ้นมาถึงห้องร่างของฉันก็ต้องถลาเข้าห้องหน้าเกือบกระแทกผนังห้อง
   ทำไมต้องผลักฉันด้วย บอกดีๆฉันก็เดินเข้ามาเองได้
   "ถ้าไม่อยากให้ฉันใช้กำลังอีกก็อย่าทำให้ฉันหงุดหงิดเหมือนวันนี้อีก!"
 
 

 
 
 
เดี๋ยวมาใหม่ตอนดึกๆนะ