ฑัณท์รักวิวาห์เถื่อน

 
 
คิดว่าหลบหน้าฉันพ้นหรือไง 
 

 
 
    แก้วหายดีแล้ว แต่ก็พยายามหลบหน้าไม่ให้ชายหนุ่มเจออยู่สองวันเต็ม ๆ วันนี้เธอต้องไปมหาวิทยาลัยเลยตื่นมาและเดินออกไปหน้าปากซอยเพื่อจะไปเรียกแท็กซี่หน้าปากซอย แต่โทโมะวิ่งรถผ่านมาพอดี
 
โทโมะ // : ขึ้นรถสิ 
 
แก้ว // : ไม่เป็นไรคะ ฉันไปเองได้ 
 
โทโมะ // : ฉันบอกให้ขึ้นรถ เดี่ยวนี้ 
 
แก้ว // : ไม่เป็นไรคะ แท็กซี่มาพอดี 
 
   ชายหนุ่มลงจากรถมาอุ้มหญิงสาวขึ้นไปนั่งเคียงข้างก่อนจะล็อคประตูรถและขับรถไปด้วยความเร็วสูง จนหญิงสาวทั้งกลัว แต่เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มไม่ได้ขับไปส่งเธอที่มหาวิทยาลัยแต่ไปทางอื่น เธอก็ร้องบอก 
 
แก้ว // : คุณโทโมะคะ นี่ไม่ใช่ทางไปมหาวิทยาลัยของฉัน
 
โทโมะ // : และใครว่าฉันจะพาเธอไปที่มหาลัย ฉันอยากกินเรื่อนร่างเธอ ให้หายแค้นกับที่พี่สาวของเธอกำลังจะเข้ามาเป็นเมียพ่อฉันไง
 
แก้ว // : ไม่จริงคุณโกหก พี่ฟางไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้น พี่ฟางเห็นคุณลุงเป็นผู้มีพระคุณเสมอมา
 
โทโมะ // : มีพระคุณหรือว่ามีสมบัติไว้ให้กินสบายตลอดชีวิตกันแน่ 
 
 
@
 
@
 
@
 
@
 
@
 
โรงแรมม่านรูด 
 
โทโมะ // : ลงไป 
 
แก้ว // : นี่มันโรงแรมม่านรูดนิ ฉันไม่ลง 
 
โทโมะ // : ก็ใช่ไง ถ้าไม่ลงแันทำตรงนี้ เธอจะหน้าด้านก็เอา 
 
แก้ว // : ฉันลงก็ได้  !!
 
   หญิงสาวพูดจบก็เดินเข้าห้องไป ชายหนุ่มเดินตามเข้าไปเห็นหญิงสาวยืนตะลึงเพราะว่าเธอไม่เคยเข้าม่านรูดมาก่อน ภายในห้องมีกระจกบานใหญ่ส่องให้เห็นการกระทำที่อุบากแน่ ๆ เธอคิด แต่ยังไม่ทันที่ความคิดของเธอจะหยุดลง ชายหนุ่มโยนหญิงสาวลงบนเตียงและคร่อมทับเรือนร่างเธอไว้ 
 
แก้ว // : คุณโทโมะ ได้โปรด !! แก้วต้องกลับไปเรียน วันนี้อาจารย์จะทบทวนให้ก่อนสอบ
 
โทโมะ // : เรียนไปทำไมหล่ะ มาเป็นเมียบำเรอฉันไม่ดีกว่าหรอ 
 
แก้ว // : ไม่ดีคะ แก้วอยากเป็นคุณหมอ และกว่าจะสอบเข้ามหิดลได้ แก้วก็ต้องอ่านเป็นร้อยรอบ 
 
โทโมะ // : ประจำเดือนหมดเมื่อไหร่ 
 
แก้ว // : เรื่องนี้คุณไม่จำเป้นต้องทราบ
 
โทโมะ // : อยากป่องก่อนเป็นหมอหรือไง
 
แก้ว // : ไม่ ++ 
 
โทโมะ // : ไม่ก็บอกมาิครับ 
 
แก้ว // : เมื่อวานค่ะ 
 
โทโมะ // : แสดงว่าถ้าวันนี้มีอะไรกันไม่ท้อง 
 
   ใจจริงเขาก็เป็นห่วงเธอเรื่องเรียนมาก ๆ แต่เขาคิดถึงเรือนร่างของเธอแถบไม่ไหวไหน ๆ ก็มาถึงที่นี้แล้ว จะผิดไหมถ้าเขาจะมีอะไรกับเธอก่อนแล้วค่อยไปส่งเธอไปมหาวิทยาลัย