หนุ่มแบดบอย กับ แม่สาวจอมซุ่มซาม

ผลั่กๆๆๆๆๆๆๆๆผลั่วๆๆๆๆๆๆ
"เฮ้ย พี่ พอแล้ว เดี๋ยวมันก็ตายพอดี"ป๊อปปี้เอ่ยขึ้นแล้วเข้าไปฉุดจงเบออกมา
จงเบสะบัดเคนตะออกไปแล้วยอมผละออกมา พวกเขามาเดินที่ห้างกันอยู่ดีๆ ก็มีพวกเก่งแต่ปากเข้ามาหาเรื่องพวกเขา หึ ไม่ต่อยตายก็บุญหัวเท่าไหร่แล้ว รู้ว่าไอ้เด็กพวกนี้มันเก่งแต่ปาก พอเอาเข้าจริง ต่อยไปหมัดเดียวก็สลบตายคาพื้นแล้ว โทโมะเดินไปหยุดตรงคนที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้ากลุ่ม แล้วย่อตัวลง
"กูให้เวลาพวกมึง 5 วินาที ไสหัวออกไปจากที่นี่สะ ไม่งั้นพวกมึงเตรียมขุดหลุมฝังศพตัวเองได้เลย  1...2..."ยังนับไม่ถึง3พวกนั้นก็รีบลุกแล้ววิ่งหายไป คนที่ยืนดูเหตุการ์ณแถวนั้น ก็ไม่มีใครกล้าว่าพวกเขา ยามก็ยืนดูนิ่งอย่างกะหุ่น แหงละ ใครจะกล้าทำอะไรพวกเขาละ เพราะว่า นี่มันห้างของในเครือพ่อโทโมะ พันกงานแทบทุกคนรู้จักโทโมะหมด
"ปะ ไปเดินเล่นกันต่อ แม่ง เสียเวลาชะมัด"โทโมะเอ่ยแล้วเดินไปกอดคอป๊อปปี้กับจองเบ
"ดูดิ๊ แม่งเอ้ย เล่นกับใครไม่เล่น น่าฆ่าแม่งให้ตาย"จองเบบ่นอุบขึ้นมา เพราะมันทำให้เขาอารมณ์ในการเดินเล่นห้างของพวกเขา
"พี่ก็เกินไป กะจะต่อยมันให้ตายเลยใช่ไหมนั่น ดีนะที่พี่เคนตะเข้าไปห้ามไว้อะ ไม่งั้นไอ้เด็กนั่นตายแน่ๆ"ป๊อปปี้เอ่ยขึ้น แล้วดูจองเบนิดๆ
"ก็มันน่าโมโหนี่หว่า"จองเบเอ่ย
"พี่ก็โมโหกับทุกคนที่ต่อยอะ"ป๊อปปี้เอ่ย
"นี่ ไอ้ป๊อป มึงมาต่อยกะกูเลยไหม แม้ ด่ากูจัง"จองเบเอ่ย
"ด่าที่ไหนละคร้าบบ ไม่ได้ด่าสะหน่อย ผมแค่พูดให้ฟังเฉยๆ"ป๊อปปี้เอ่ย
"เวลาด่า แม่กูก็พูดยังเงี้ย แม่ไม่ได้ด่า แม่แค่พูดให้ฟัง ชิ ไม่ได้ด่า แต่มาเป็นชุดเลย"จองเบเอ่ยขึ้นพร้อมกับทำเสียงเลียนแบบแม่ของเขา เพื่อความสมจริง
"5555+เอาล่ะๆ ไปๆ ไปหาไรทานกันดีกว่า ทานไรดีอะ"โทโมะและทุกคนหัวเราะขึ้นมา ก่อนที่จะจบเรื่องแล้วหาอะไรทานกัน
"เฮ้ย พี่ ทานซูชิดิ ผมอยากทานอะ"เขื่อนน้องเล็กสุดของกลุ่มเอ่ยขึ้น
"ไม่เอา เบื่อแล้ว กินแม่งได้ทุกวี่ทุกวัน"ป๊อปปี้เอ่ยขึ้น
"โฮ ก็ผมอยากทานนี่ น้าาาาาาาาาาาาาา ทานเถอะน้าาาาาาาาาาาาาา พวกพี่สุดหล่อทั้งหลาย"เขื่อนอ้อนพวกพี่ของเขาให้ทานซูชิที่เขาอยากทาน
"นี่เขื่อนไม่ต้องมาอ้อน ไป พวกเราไปทานข้าวเนื้อกันดีกว่า"โทโมะพูดตัดพ้อ เขื่อน แล้วชวนไปทานอย่างอื่นแทน ทำให้เขื่อนนั้นหน้าบึ้งตลอดทางที่ตามพวกพี่ๆของเขาอย่างนึกน้อยใจ
"สวัสดีคะคุณโทโมะ เอากี่ที่ดีคะวันนี้"พนักงานต้อนรับก้มหัวให้โทโมะก็จะถามขึ้น
"เห็นมากี่คนละครับ ก็เท่านั้นแหละ"จู่ๆเขื่อนก็พูดขึ้น ทำเอาพนักงานต้อนรับแทบอยากจะเข้าไปตบแต่ก็ทำไม่ได้เพราะว่านี้เป็นเพื่อนเจ้านาย
"นี่ไอ้เขื่อนหัดมีมารยาทบ้างสิ นี่มันร้านอาหารนะเว้ย"โทโมะที่ได้ยินก็ดุเขื่อนที่ไปพูดกับพนักงานแบบไม่มีมารยาท
"ขอโทษเขาเดี๋ยวนี้เลย"โทโมะดุเขื่อนอีกครั้ง ทำให้เขื่อนต้องก้มหัวขอโทษพนักงานสาว
"ขอโทษครับ ที่ผมพูดไม่ดีกับคุณ คราวครั้งผมจะไม่พูดอีกแล้วครับ"เขื่อนเอ่ยขอโทษพนักงานสาวตามที่โทโมะสั่งแต่แอบประชดเล็กน้อย
"นี่แกประชดฉันหรอ ภัทรดนัย!!"โทโมะโมโหขึ้นมา
"เปล่านะฮะ ผมไม่ได้ประชดพี่สะหน่อย พี่ป๊อปดู พี่โมะดิ"เขื่อนเอ่ยแล้วหลบอยู่ข้างหลังป๊อปปี้
"ไอ้โมะ น้องมันก็ขอโทษแล้ว มึงจะอะไรนักหนาวะ"ป๊อปปี้เอ่ย
"มึงอย่างเงี้ย ตามใจน้องไม่เข้าเรื่อง"โทโมะเอ่ย
"เฮ้อ กูไม่อยากพูดละ เดี๋ยวกูพูดไปกูก็ทะเลาะกับมึงอีก"ป๊อปปี้เอ่ยเราะรู้ว่าถ้าเขาพูดอีกเขาก็ต้องทะเลาะกับโทโมะแน่ๆ
"อะไรกันเนี่ย เพิ่งจะไปต่อยกับคนอื่นมา พวกมึงอย่าค้างกันดิ เราเป็นเพื่อนกันนะเว้ย"จองเบเอ่ยแล้วกระชากคอทั้ง2มา
"เอาเป็นว่าขอ 5 ที่นะครับ ขอแบบ v.i.p ด้วยนะครับ"จองเบเอ่ยกับพนักงานสาว
"ได้คะ เชิญทางเลยคะ"พนักงานสาวพยักหน้า ก่อนจะเดินนำไปที่ด้านในสุดมันเป็นโต๊ะที่ติดหน้าต่างและมีห้องกั้นจากโต๊ะธรรมดาทั่วไป ไม่ใช่ว่าพวกเขาติดหรูหรือว่าอะไรนะ แต่ว่าเวลาพวกเขานั่งด้วยกันแล้วจะเสียงดังสุดๆ รบกวนชาวบ้านเขา เลยต้องนั่งแบบ v.i.p
พวกเขานั่งแล้วก็เริ่มสั่งอาหารกันทันที ระหว่างรอ
"นี่ ไอ้เขื่อน แกไปร้องเพลงอีกทีวันไหนวะ"โทโมะเอ่ยถามเขื่อน
"วันพฤหัสหน้าฮะ ทำไมเหรอฮะพี่"เขื่อนเอ่ย
"หึ มึงไม่มีอะไรจะพูดใช่ไหมไอ้โมะ มึงถึงได้ถามน้องมันอะ"ป๊อปปี้เอ่ยเหน็บโทโมะขึ้นมา
"อะไร กูก้แค่อยากรู้ว่าน้องมันร้องเพลงอีกทีวันไหน ก็แค่นั้นเอง"โทโมะเอ่ย
~~เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะกลับมา เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะเปลี่ยนใจ~~
"ฮัลโหล อืม ว่าไงครับ.......จริงหรอ....วันไหน.......พรุ่งนี้!..........ได้ๆเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไปรับนะ.......จ๊ะ.....คิดถึงเหมือนกัน...อืม"
"คุยกับใครวะไอ้ป๊อป"โทโมะเอ่ยถามด้วยความสงสัย
"แม่มึงมั้ง"ป๊อปปี้เอ่ย
"อ้าวไอ้นี่กูถามดีๆ นี่มึงเล่นแม่กูเลยเหรอ"โทโมะเอ่ย
"มึงนี่ก็ กูคุยแบบนั้น กูจะคุยกับใคร กูก็คุยกับแฟนกูไง"ป๊อปปี้เอ่ย
"เฮ้ย มึงมีแฟนตอนไหนวะ ทำไมกูไม่เห็นรู้เรื่องเลย"โทโมะเอ่ยงง
"กูมีตั้งนานละ กูบอกมึงไป100กว่ารอบละ"ป๊อปปี้เอ่ย
"ตอนไหน กูไม่เห็นจำได้เลย"โทโมะเอ่ยด้วยความงงอีกครั้ง
"เออ ช่างมึงเถอะ"ป๊อปปี้เอ่ย
"อะไรของมึงเนี่ย พี่ ไอ้ป๊อปมันแอบไปมีแฟนตั้งแต่เมื่อไรอะ"เมื่อป๊อปปี้ไม่ตอบโทโฒะก็เลยหันไปถามจองเบ
"ตั้งนานแล้ว"จองเบเอ่ยตอบทำให้โทโมะถึงกะนิ่วหน้าแล้วจะพูดอีกครั้งแต่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นสะก่อน
~~ ฝากไปเตือนเขา ฝากไปเตือนเขา~~~
"ฮัลโหล......จริงหรอ ดีจัง พรุ่งนี้หรอ.....งั้นรอที่บ้านนะ เดี๋ยวพี่ไปรับ....อืม....ครับ"
"อะไรกันวะ พรุ่งนี้มันวันอะไรวะเนี่ยยยย"โทโมะเอ่ย
"วันศุกร์ไงฮะพี่"เขื่อนเอ่ย
"รู้แล้วววว"โทโมะเอ่ย
"อ้าวก็พี่ถามไม่ใช่หรอ ว่าพรุ่งนี้วันอะไร"โทโมะได้ยินที่เขื่อนพูดก็อยากกระโดดไปกระชากหนังหัวของเขื่อนทิ้ง
"โอ้ย แม่งเอ้ย หงุดหงิดดดด!!"โทโมะเอ่ยด้วยความหงุดหงิด
"อาหารที่สั่งมาแล้วคะ"พนักงานสาว3คนเดินเข้ามาเสริฟอาหารในห้องของพวกเขา พอพนักงานสาวเสริฟเสร็จพวกเขาก็จัดการทานกันอย่างรวดเร็ว
พอทานกันเสร็จพวกเขาก็กลับบ้าน
"เฮ้ย พรุ่งนี้ไปเรียนด้วยนะเว้ย"ป๊อปปี้เอ่ยขึ้น ทำให้โทโมะสงสัย เพราะปกติ พวกเขาจะไม่ค่อยไปโรงเรียนกัน
"ทำไมวะ"โทโมะเอ่ยถามด้วยความงง
"เออเถอะน่า ไปด้วย ไว้เจอกันนะเว้ย"ป๊อปปี้เอ่ยเสร็จก็ขับSaleen S7 Twin Turboออกไป
"งั้นโทโมะพวกพี่ไปก่อนนะ"จองเบเอ่ยบอกกับโทโมะแล้วขับLeBlanc Mirabeauสีดำออกไป
"เออใช่พี่ก็จะไปเหมือนกันไปแล้วนะบาย"เคนตะเอ่ยแล้วก็ขับSSC Ultimata Aeroออกไป
"ผมก็เหมือนกันไว้เจอกันพรุ่งนี้ครับพี่บาย"เขื่อนเอ่ยแล้วก็ขับPagani Zonda C12 F
"เฮ้อ อะไรกันวะ"โทโมะงงนิดก็จะขึ้นBugatti Veyronแล้วก็ขับออกไป
 
เป็นไงบ้างคะมาตอนแรกก็ต่อยกันเลย แบบดบอยจริงๆ พระเอกของเรา รถของแต่ละคนนี้หรูกันทั้งเลยติด10อันดับรถหรูด้วยนะคะ ถ้าไม่เชื่อลองไปหาในgoogleได้เลย ถ้าไม่สนุกก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ