พันธนาการหัวใจ

 
 
 
 
 
ฟางลืมตาตื่นมาในตอนเช้า ด้วยความเจ็บไปทั้งตัวกับสิ่งที่ป๊อปปี้ทำกับเธอเมื่อคืน ฟางมองรอยที่
ป๊อปปี้ทำกับเธฮไปทั่วตัวก่อนจะหันไปมองแผ่นหลังของป๊อปปี้ที่นอนหลังให้เธอ ฟางมองป๊อปปี้
ก่อนน้ำตาจะไหลออกมา ก่อนจะปาดน้ำตานั่นทิ้งแล้วค่อยๆลุกไปอาบน้ำแต่งตัว เพราะใกล้จะถึง
เวลาที่เอี๊ยงจะมารับแล้ว
 
 
 
“เป็นอะไรรึเปล่าวันนี้ทำไมดูซึมๆ แม่กับลูกชายกลับมาแล้วน่าจะดีใจไม่ใช่หรอ”เอี๊ยงเดินเข้ามาใน
บริษัทกับฟางก็แปลกใจที่ไม่เห็นฟางพูดอะไรกับเขาเลย ทั้งๆที่เมื่อวานฟางยังดีๆอยู่
 
“ดีใจมันก็ดีใจอยู่หรอกที่ลูกกับแม่กลับมา”ฟางพูด
 
“ทะเลาะกับแฟนมาล่ะสิท่า”เอี๊ยงเดา
 
“ก็นิดหน่อยน่ะ ช่างเถอะ”ฟางตอบเลี่ยงๆก่อนจะนั่งทำงานต่อไป แต่ระหว่างทำงานฟางแทบไม่มี
สมาธิเลยจนเอี๊ยงแปลกใจกว่าเดิม
 
 
“อย่าให้เรื่องส่วนตัวมาทำงานเสียสิ”เอี๊ยงพูดก่อนจะยื่นกาแฟให้กับฟาง
 
“ขอบคุณนะ”ฟางรับกาแฟมา
 
 
“ถ้ามีเรื่องไม่สบายใจมีอะไรบอกเอี๊ยงได้นะ อย่างน้อยเราเป็นเพื่อนกัน มีอะไรก็จะได้ช่วยกัน แม้จะ
ช่วยไม่ได้มาก แต่การที่เล่าให้เพื่อนคนนึงฟังมันก็ทำให้เราสบายใจไม่ใช่หรอ”เอี๊ยงพูดหลังจากา
ฟางมานั่งที่โซฟา
 
 
“เค้าไม่เชื่อใจฟางเลย”ฟางพูดออกมา
 
“เอ๋ ไม่เชื่อใจ?”เอี๊ยงแปลกใจ
 
“เค้าหาว่าฟางนอกใจเค้าเพราะไปไหนมาไหนกับเอี๊ยง”ฟางพูด
 
“ไปไหนมาไหนกับเอี๊ยง แต่เราไปไหนมาไหนกันในที่สารธารณะนะไม่ได้ไปทำอะไรเสียๆหายๆซัก
หน่อย”เอี๊ยงพูด
 
“เค้าไม่ฟังฟาง เค้าบอกว่าที่ฟางไปกับเอี๊ยงเพราะเอี๊ยงหน้าตาดีกว่าเค้า”ฟางพูด
 
“หน้าตามันไม่ใช่เรื่องสำคัญนี่ ทำไมต้องคิดแบบนั้นนะ”เอี๊ยงพูด
 
“เพราะพี่ป๊อปเค้าโดนอุบัติเหตุหน้าเสียโฉมมีแผลเป็นยาวบนหน้า เค้ากลัวว่าฟางจะเบื่อเค้าไม่รักเค้า
เหมือนเดิม แล้วยิ่งมีเอี๊ยงเข้ามายิ่งทำให้เค้าระแวงแล้วไม่เชื่อใจฟาง”ฟางพูดออกมาอย่างน้อยใจ
 
 
“คนรักกันก็ต้องไว้เชื่อใจกันสิ”เอี๊ยงพูด
 
“ทำไมพี่ป๊อปปี้ไม่เชื่อฟางเลยล่ะเอี๊ยง ฮือ ทำไมเค้าไม่ฟังฟาง”ฟางร้องไห้ออกมาอย่างอัดอั้นโผ
เข้ากอดเอี๊ยงทันที เอี๊ยงกอดปลอบคนตัวเล็กอย่างสงสาร
 
 
“เดี๋ยวนะ ป๊อปปี้ นี่ใช่ป๊อปปี้เดียวกับคุณภานุเจ้าของบริษัทนี้น่หรอ”เอี๊ยงถามฟาง ฟางผละออกจาก
อ้อมกอดแล้วพยักหน้าช้าๆ
 
 
 
“โห เจ้านายกับเลขา ว้าว งั้นก็แสดงว่าลูกชายฟางก็เป็นลูกของคุณภานุด้วยน่ะสิ”เอี๊ยงพูด
 
“อือ เค้าเป็นลูกฟางกับพี่ป๊อป เรา2คนคบกันตั้งแต่สมัยเรียนแล้วล่ะ”ฟางบอก
 
“แต่ทำไมไม่แต่งงานกันล่ะ ใช้กันคนละนามสกุลอยู่เลย”เอี๊ยงถามอีกครั้ง
 
 
“ก็อย่างที่ฟางบอก เค้าไม่เคยพูดเรื่องแต่งงานหรอจดทะเบียนเลย ฟางเลยไม่อยากถาม”ฟางพูด
เศร้าๆ
 
 
“แต่มันไม่แฟร์นะฟางอยู่ด้วยกัน มีลูกไปแล้วคนนึงแต่ไม่แต่งงาน ไม่จดทะเบียนเนี่ยนะ ฟางไม่
อยากแต่งงานรึไง”เอี๊ยงถามอย่างสงสัยและไม่เข้าใจกับคู่นี้เลย
 
“อยากสิเอี๊ยง แต่นี่เมื่อคืนก็ทะเลาะกันอีก เห้อ”ฟางพูดพลางถอนหายใจ
 
“เค้าหึงฟางล่ะน่า ไม่เอาสิไม่น้อยใจ ผู้ชายน่ะเวลาหึงมักจะลืมตัวแบบนี้ล่ะฟาง”เอี๊ยงปลอบใจฟาง
 
 
“แต่เค้าน่าจะฟังฟาง ฟางรักเค้ามาก รักเค้าแค่คนเดียวแต่เค้ากลับไม่ฟังฟาง ฟางทนได้นะที่จะไม่มี
งานแต่ง ฟางทนได้ที่เราจะไม่จดทะเบียน แต่เรื่องนี้ฟางบอกแล้วว่าแม้หน้าตาพี่ป๊อปจะเป็นยังไง มี
แผลเป็นมากแค่ไหนฟางก็จะรัก รักแค่เค้าคนเดียว”ฟางระบายออกมาอย่างอัดอั้นให้เอี๊ยงฟัง เอี๊ยง
นั่งคิดปะติดปะต่อเรื่องแล้วก็ยิ้มออกมา
 
 
“ในฐานะที่ฟางเป็นเพื่อนร่วมงานและเป็นเพื่อนที่น่ารักของเอี๊ยง เอี๊ยงจะทำให้ฟางได้แต่งงานเอง
ไม่ต้องห่วง”เอี๊ยงพูดแล้วยิ้มอย่างมีแผนการณ์ ฟางมองผู้ชายหน้าหล่อคนนี้อย่างไม่ค่อยไว้ใจ
 
 
 
 
 
“พ่อป๊อปปปป”น้องปาล์มวิ่งเข้ามาหาป๊อปปี้ที่รอด้านล่างบ้านแล้วกอดแน่น
 
“อ้าวแล้วฟางล่ะป๊อป”แม่ฟางถามหาลูกสาว
 
“ไม่ทำงานแล้วฮะ”ป๊อปปี้ตอบแล้วเอากระเป๋าขึ้นไปเก็บ
 
 
“ว้าว รถแข่ง พ่อป๊อปซื้อให้น้องปาล์มหรอครับ”น้องปาล์มเข้ามาในห้องแล้วเจอถุงที่ฟางซื้อมาเมื่อ
วานรีบถามป๊อปปี้ทันที
 
 
“เปล่าครับ แม่ฟางกับเพื่อนใหม่แม่ฟางเค้าซื้อน่ะ รู้สึกเหมือนจะมีของคุณแม่ด้วยนะครับ”ป๊อปปี้พูด
อย่างไม่ใส่ใจก่อนน้องปาล์มจะเอาผ้าคลุมไหล่มาให้แม่ฟาง แล้วไปเล่นรถแข่งด้านนอก แม่ฟาง
มองป๊อปปี้ที่นั่งซึม แล้วเหม่อไปที่รูปของฟางก็แปลกใจ
 
 
 
“ทะเลาะกับฟางหรอป๊อป”แม่ฟางถาม
 
“เอ่อ คือ”ป๊อปปี้อึกอัก
 
“แม่ดูออกนะ”แม่ฟางดักคอ ป๊อปปี้จึงถอนหายใจออกมา
 
“เค้าสนิทกับหุ้นส่วนคนใหม่มากเลยครับ เมื่อวานก็ไปเที่ยวกันจนกลับบ้านมาซะค่ำมืด เดี๋ยวนี้เช้า
เย็นก็มารับมาส่งกันอีก บางีผมเองก็คิดว่าเพราะหน้าผมเป็นแบบนี้รึเปล่า เค้าถึงได้ห่างผมไป”ป๊อปปี้
พูดออกมาจากความรู้สึกตัวเอง
 
 
“เอาน่าป๊อป ถ้าเรารักฟาง เราก็ต้องเชื่อใจคนที่เรารักสิ บางทีอาจะไม่มีอะไรก็ได้นะลูก ทำใจเย็นๆ
ก่อนนะ”แม่ฟางปลอบป๊อปปี้ก่อนจะลุกไปที่ถุงที่ฟางซื้อของมาเมื่อวานแล้วยิ้ม
 
 
“แม่ว่า ฟางไม่ได้รักป๊อปน้อยลงหรอกลูก”แม่ฟางพูดก่อนจะยื่นกล่องนาฬิกาที่เหมือนกับของป๊อปปี้
ให้ชายหนุ่ม ป๊อปปี้มองก่อนจะแกะมันออกมาดู แล้วก็เห็นกระดาษาที่ฟางเขียนสอดไว้ด้านในกล่อง
 
 
 
 
‘นาฬิกาเรือนนี้เหมือนกับเรือนเก่าที่มันร้าวไป ฟางนึกถึงพี่ฟางคิดว่าพี่ต้องชอบมันแน่ๆ เราจะเดินไป
ด้วยกันเหมือนกับเวลาในนาฬิกาเรือนนี้นะคะ ฟางรักพี่ป๊อปปี้นะคะ’
 
 
 
 
“ฟาง”ป๊อปปี้อ่านข้อความแล้วนึกถึงฟางทันที ก่อนจะนึกถึงเมื่อคืนที่เขาเผลอทำร้ายจิตใจและตัว
ของฟางไปนี่เขาจะทำยังไงดี
 
 
 
เอี๊ยดดดด
 
 
 
แต่ก่อนที่ป๊อปปี้จะคิดอะไรก็ตกใจเมื่อมีรถมาจอดหน้าบ้านอย่างแรงก่อนจะเดินออกไปก็ตกใจปน
โมโหที่เห็นเอี๊ยงโอบพยุงฟางเข้ามาในบ้าน
 
 
“คุณทำอะไรเมียผมน่ะ”ป๊อปปี้เดินเข้าไปถามอย่างโมโห
 
 
“หยุดก่อนครับคุณภานุ ผมน่ะแค่มาส่งฟางเค้าเพราะฟางไม่ค่อยสบายผมว่าพาฟางกลับมาพักผ่อนที่
บ้านน่าจะดีกว่าทำงานต่อไป”เอี๊ยงอธิบาย แหม กะจะแกล้ง เล่นไม่สบายขึ้นมาจริงๆซะงั้น
 
“หรอ งั้นก็ปล่อยตัวเมียผมได้แล้ว เมียผม ผมดูแลเอง”ป๊อปปี้เดินไปกระชากฟางมาจากเอี๊ยงจนฟาง
แทบเซ
 
 
“อย่ามาตัวไม่สุภาพกับเอี๊ยงนะพี่ป๊อป”ฟางพูด
 
 
“อ๋อ เดี๋ยวนี้นี่แตะไม่ได้เลยนะ ใช่สิ มีผัวหน้าตาเหมือนผีนิ คงจะเบื่อแล้วสิท่าถึงได้ไปหาคนอื่น
น่ะ”ป๊อปปี้พูดอย่างโมโห
 
 
“ฟางไม่เคยคิดจะไปหาใครนะทำไมไม่เชื่อใจกันบ้างล่ะ”ฟางน้อยใจพูดก่อนน้ำตาจะไหลออกมา
 
“ก็ดูฟางทำสิ ไปไหนมาไหนกัน2ต่อ2ละจะให้พี่เชื่อได้ยังไง”ป๊อปปี้พูด
 
 
“พี่ไม่รักฟางหรอคะ พี่ถึงไม่เชื่อ แล้วคิดว่าฟางจะนอกใจพี่ได้น่ะพี่ป๊อป”ฟางพูดก่อนน้ำตาจะไหล
ออกมา
 
 
 
“เรามีลูกด้วยกันแล้วคนนึงนะพี่ป๊อปมันยังไม่พออีกหรอว่าฟางจะไม่นอกใจพี่”ฟางพูดออกมาทั้ง
น้ำตาป๊อปปี้นิ่งเงียบ
 
 
 
“ก็เพราะว่าคุณไม่ได้จดทะเบียนกับฟาง คุณยังไม่ได้แต่งงานกันไง มันเลยไม่มีหลักฐานที่แน่นอน
ให้เห็นชัดเจน เพราะแค่เรื่องลูกเอามาเป็นโซ่พันทนาการไว้ สมัยนี้ก็มันใช้ไม่ได้ มีคู่ที่มีลูกแล้วเลิก
กันไปถมเถ”เอี๊ยงพูดขึ้น
 
 
“นาย”ป๊อปปี้มองหน้าเอี๊ยงอึ้งๆ
 
 
 
“ผมน่ะ เจอฟางตอนแรกผมยอมรับนะว่าชอบฟาง อ๊ะ อย่าพึ่งมองผมแบบนั้น ผมชอบในฐานะที่ฟาง
เป็นคนที่บอบบางแต่ก็เข้มแข็งมากคนนึง เราน่ะเป็นได้มากที่สุดก็เพื่อนร่วมงานกัน ฟางน่ะรักคุณ
มากนะคุณภานุ ไม่งั้นเมื่วานตอนไปซื้อของกันเค้าจะหานาฬิกาแบบ รุ่นที่เหมือนกับของคุณที่แตก
ไปทำไมล่ะ ถ้าไม่เอามาให้คุณ”เอี๊ยงพูด ป๊อปปี้อึ้งมาคนตัวเล็กที่ร้องไห้
 
 
 
“อย่าร้องอีกเลยนะ พี่ขอโทษนะ”ป๊อปปี้เดินมาหาฟางแล้วเช็ดน้ำตาให้ฟาง
 
“พี่ป๊อปน่ะใจร้าย”ฟางปาดน้ำตาแล้วพูดก่อนจะทุบอกป๊อปปี้ไปที
 
 
 
“เค้าน่ะรักคุณมาก เค้าทนคุณมาตลอด คุณไม่คิดจะทำอะไรให้เค้าเลยหรอ เห้อ สิ่งที่ผู้หญิง
ต้องการมากที่สุดในชิวิตคืออะไรน้า”เอี๊ยงพูดลอยๆ ป๊อปปี้คิดสักพักก่อนจะยิ้มออกมา
 
 
 
 
“อยากแต่งทำไมไม่บอกกันล่ะ หืม”ป๊อปปี้โอบกอดฟางมาไว้แนบลำตัว
 
“ก็พี่ไม่เคยพูดนี่คะ ฟางเลยไม่กล้าบอก”ฟางพูดก่อนจะก้มหน้าไม่มองป๊อปปี้
 
“พี่น่ะอยากแต่งกับฟางนะ อยากแต่งมากเลย แต่ว่าหน้าพี่”ป๊อปปี้พูดก่นจะนึกกังวลถึงหน้าตา
 
“พี่ป๊อปจะคิดมากอยู่อีกหรอคะฟางบอกแล้วไงว่าไม่ว่าพี่จะเป็นไงฟางก็จะรัก”ฟางพูดก่อนจะลูบที่
แผลของป๊อปปี้
 
“แต่พี่แค่อยากเป็นคนที่ดีที่สุดให้ฟางมีความสุขที่สุดในวันแต่งงานและตลอดไปนิ”ป๊อปปี้พูด
 
“แค่มีพี่อยู่กับฟาง ฟางก็มีความสุขมากแล้วนะคะพี่ป๊อป”ฟางพูดแล้วกอดป๊อปปี้ไว้
 
 
 
“อันนี้ถือว่าเป็นของเล็กๆน้อยๆให้กับหุ้นส่วนนะครับ พอดีว่าลุงของผมเป็นศัลยแพทย์พอดี”เอี๊ยงพูด
ก่อนจะเดินไปยื่นนามบัตรลุงของเขาให้กับป๊อปปี้แล้วยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
 
 
ใกล้จะจบแล้วน้าาาาา เม้นกับโหวตด้วยสิๆๆๆๆๆ