ทำไงดี..แฟนผมเป็นผู้ชาย

>>>ย้อนหลัง<<<
ณ บ้านคริส
            “งื้อ~~ อืม โอย...”
กลางดึกชานยอลตื่นขึ้นมาด้วยความง่วงและอาการมึนงงที่เกิดจากฤทธิ์ของแอกอฮอล เขาพยายามดันตัวเองลุกขึ้นเพื่อไปห้องน้ำ แต่ด้วยห้องที่อยู่ตอนนี้ไม่มีห้องน้ำในตัว ชานยอลจึงต้องเดินออกไปใช้ห้องน้ำที่อยู่ถัดไปจากห้องที่เขาและเพื่อนๆของเขานอนอีกหนึ่งห้องนอน
 
ชานยอลเดินโดยใช้มือยันกับผนังแล้วเดินไปที่ห้องน้ำ หลังจากทำภารกิจส่วนตัวเสร็จเรียบร้อย ชานยอลพยายามที่จะเดินกลับไปที่ห้องนอน แต่บ้านของคริสประตูทุกบ้านดูเหมือนกันจนแยกไม่ออก ชานยอลเดินมาอยู่ที่ประตูสองบาน ซ้ายกับขวาเขาลังเลใจนิดหน่อย แต่ด้วยอาการที่ตอนนี้หัวของเขายังมึนๆจากแอกอฮอลและอาการง่วงนอนถึงสุดขีด ทำให้ชานยอลเลือกที่จะเปิดห้องที่ติดกับห้องน้ำและเข้าไปเพื่อที่จะนอนต่อ
 
“....หื้อ~ จิ” แบคฮยอนเกิดอาการอยากจะเข้าห้องน้ำกะทันหัน จึงพยายามดันตัวเองให้ลุกขึ้นและไปที่ห้องน้ำให้เร็วที่สุด แบคฮยอนเปิดประตูห้องและมองซ้ายขวา เมื่อเขาพบป้ายที่แขวน ว่า ‘ห้องน้ำ’ เขาก็ไม่ลังเลที่จะรีบวิ่งไปให้ถึงที่ พอแบคฮยอนเข้าห้องน้ำเสร็จเรียบร้อยความง่วงก็เริ่มครอบงำ เขาอีกครั้ง แบคฮยอนเอื้อมมือไปที่ลูกบิดที่ใกล้ที่สุดตอนนั้นละเข้าไปในห้อง พอถึงเตียงเขาก็เข้าสู่ห้วงนิทราทันที
 
 
“ชานยอลเฮ้ย!! ตื่นๆ แบคฮยอนตื่น!” คริสพยายามเขย่าตัวชานยอล แต่ก็ไม่มีท่าทีว่าชานยอลจะตอบสนอง คริสจึงต้องใช้ไม้ตายขั้นสุดท้าย
 
ตุ้บบ!
“โอ๊ยย!!” ทั้งชานยอลและแบคฮยอนอุทานออกมาพร้อมกันเมื่อความเจ็บเริ่มแล่นเข้ามาตรงก้นของพวกเขาสองคน คริสถีบทั้งแบคฮยอนและชานยอลให้ตกเตียงจนทั้งกลิ้งลงเตียงไปตามๆกัน
 
“มันเจ็บนะโว้ย ไอ่คริส!!” ชานยอลแหกปาก ต่อว่าคริสที่ถีบเขาตกเตียง ชานยอลทำหน้าเหย่เกและเอามือจับตรงก้นของเขา ส่วนแบคฮยอนเลย์เป็นคนวิ่งเข้าไปดูและถามอย่างเห็นอกเห็นใจ
“แบค เป็นอะไรหรือเปล่า?”เลย์ถามแบคฮยอนด้วยความเป็นห่วง
 
“ทำไมมานอนบนเตียงเดียวกัน....แถม....นอนกอดกันกลมเป็นลูกบอลเลยอะ บรื๋อ~~ ”ลู่ฮานเอามือขึ้นมาลูบแขนทำท่าขนลุก และเดินไปยืนข้างคริส
 
“. . . .???” เงียบ ไม่มีเสียงออกจากปากทั้งแบคฮยอนและชานยอล ทั้งสองเอามานั่งมองหน้ากันด้วยความงงงวยกับสิ่งที่เกิดขึ้นว่าเขาทั้งสองมานอนด้วยกันได้ยังไง แถมเสื้อก็ไม่ได้อีก  หลังจากนั้นแบคฮยอนก็เป็นคนเอ่ยทำลายความเงียบขึ้นมา
 
“นึกออกแล้วๆเมื่อคืน. . .ลุกขึ้นมา. . .เข้าห้องน้ำ. . .แล้วก็ๆ. . .แล้วก็เห็นประตูห้องเลยเปิดเข้ามาแล้วก็. . .นอน”แบคฮยอนเล่าตะกุกตะกักเท่าที่พอจำได้ และหันไปมองหน้าชานยอล
 
“เอ่อ...ส่วนกุก็. . .ลุกมาเข้าน้ำ. . .และก็. . .ตามที่แบคฮยอนบอกนั้นล่ะ”ชานยอลชี้ไปที่แบคฮยอนหลังจากเล่าจบ
 
“เอิ่ม...เอาเป็นว่าปล่อยเรื่องนี้ไปเถอะนะ เรื่องมันเกิดไปแล้วปล่อยผ่านๆไปเถอะ เนียลว่าเราลงไปกินข้าวกันเถอะนะคะ” เนียลพูดขึ้นตัดบทสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นเพื่อไม่ให้เรื่องมันยาวไปมากกว่านี้
 
พอเนียลพูดจบ ทุกคนก็ลงไปทานข้าวที่เนียลบอกให้แม่บ้านเตรียมไว้ให้พวกเขา ในห้องตอนนี้เหลือแค่ชานยอลคนเดียวที่ยังนั่งอยู่กับที่ และครุ่นคิดอะไรซักอย่างก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อที่พื้นและออกจากห้องไป
 
 
ณ ช่วงบ่ายของมหาลัยที่ปล่อยในนักศึกษาได้พักผ่อนตามอัธยาศัยสำหรับที่นักศึกษาที่ไม่มีเรียนในช่วงบ่าย และชานยอล คริส เทา เลย์ แบคฮยอน ก็เป็นหนึ่งในนั้นส่วนลู่ฮานมีเรียนในช่วงบ่ายจึงพลาดที่จะได้มารวมกลุ่มกับเพื่อนๆ ผ่านมาเกือบเดือนแล้วที่พวกเขารู้จักกัน จนตอนนี้คริส เลย์ เทา แบคฮยอน ชานยอล และลู่ฮานพวกเขาทั้ง 6 คนกลายเป็นกลุ่มเดียวกัน  ในช่วงบ่ายๆแบบนี้คริสเป็นคนเรียกเพื่อนๆของเขามาที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ 
“คริส แกมีอะไรวะถึงเรียกมารวมตัวกันเนี่ย???” เทาเอ่ยถามคริสเมื่อพวกเขามากันครบทุกคน คำถามที่เทาถามออกไปเป็นคำถามที่ทุกคนก็อยากถามเขาเช่นกัน
 
“ก็บ้านกูอะ มันอยู่ไกลมหาลัยวะเลยจะลองหาซื้อคอนโดแถวๆนี้ดู พวกมึงมาอยู่คอนโดเดียวกันดิน๊า~~ พวกมึงนะๆ”คริสหันมาบอกเพื่อนๆของเขาด้วยท่าทางออดอ้อน
 
“เออจะว่าไปบ้านกูก็อยู่ไกลวะ ความคิดดีๆกูเอาด้วยๆ” เทาและทุกคนเห็นด้วยกับคริสทันทีที่คริสพูดออกมา
 
“แล้วจะไปซื้อคอนโดไหนล่ะ แถวนี้มีคอนโดตั้งเยอะแยะ” เลย์พูดพร้อมทั้งมองหน้าคริสเพื่อขอความเห็น
 
“กูไปดูมาแล้ว คอนโดมาสคอร์ส!! ห้องกว้าง สวย ชั้นบนสุดมีสระว่ายน้ำ ชั้น5มีสวนหย่อมให้นั่งเล่น ตึกคู่ขนานเป็นห้างช้อปปิ้ง เป็นไงเจ๋งปะ” คริสบรรยายสรรพคุณของคอนโดมาสคอร์สให้ฟังจนทุกคนคิดว่ามันโอเวอร์ไปหรือเปล่าถ้าไม่ได้เห็นกับตา
 
“ราคา..?” เทาถามคริสด้วยความสงสัย เพราะถ้าคอนโดจะหรูหราขนาดนั้นคงจะแพงใช่เล่น
“6.9 ล้าน”
 
“หะ!!”แบคฮยอน เลย์ อุทานออกมาพร้อมกันเพราะราคาของคอนโดที่คริสเสนอมานั้นมันมากเหลือเกินสำหรับพวกเขา
 
“ตกใจอะไรกันแค่ 6.9 ล้านเอง” เทายักไหล่แบบไม่แยแสเท่าไรสำหรับราคาที่เขาต้องจ่ายในการซื้อคอนโดที่คริสเป็นคนเสนอ
 
“จะบ้าหรอ! 6.9ล้านไม่ใช่เล่นๆเลยนะ ฉันกับแบคฮยอนไม่มีเงินเยอะขนาดนั้นหรอกโว๊ะ” เลย์บอกและหันหน้าออกจากกลุ่ม สำหรับเขาราคามันสูงเกินไปกับวงเงินที่ครอบครัวเขาส่งมาให้ใช้มากเกินไป
 
“งั้นแชร์กันอยู่เป็นไง? ตกลงปะ?” ชานยอลหลังจากเงียบฟังมากนานก็เสนอความคิดดีๆที่ทำให้เลย์หันหน้าเข้ากลุ่มอีกครั้ง
 
“โอเค ตกลงแชร์ห้องกันอยู่ คงไม่มีปัญหาอะไรกันแล้วนะ” คริสหันไปหาเลย์และยักคิ้วขึ้นสูงข้างนึงให้กับเลย์ เลย์ได้แต่มองคริสด้วยหางตาและหันไปสนใจทางอื่นแทน
 
“ตกลงตามนั้น พรุ่งนี้เจอกัน”เลย์พูดทิ้งท้าย ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันไปที่ต่างๆที่ทุกคนต้องไปหลังเลิกเรียนประจำ
 
ทุกคนใช่การฉลากโดยในกระดาษจะมีเลขที่เหมือนกันอยู่ 2 ใบ และผลการจับฉลากออกมาดังนี้
ชานยอล = แบคฮยอน    5,5
เทา = ลู่ฮาน            1,1
คริส = เลย์             0,0

เดี๋ยวมาอัพใหม่ตอนหน้าน๊า สำหรับการอยู่หอของหนุ่มๆ