Deceive กลรัก หลอกลวง

9.4

เขียนโดย yeewa

วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.22 น.

  19 ตอน
  61 วิจารณ์
  38.58K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2557 11.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11) ไม่หวังดี อยากได้คืน..

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ฟ...ฟาง"ป๊อบปี้พูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

 

"ฉันเป็นใครเนี่ย"ฟางพูดพร้อมก้มหน้าขมวดคิ้ว

 

แอ๊ดดด

 

เสียงประตูห้องเปิดออก

 

"คุณป๊อบปี้เชิญที่ห้องเราหน่อยครับ เดี๋ยวให้พยาบาลดูแลฟางไปก่อน" คุณหมอพูดกับป๊อบปี้

 

ป๊อบปี้เดินตามหมอออกไปนอกห้อง

 

คุณหมอให้ป๊อบปี้เข้ามาในห้องตรวจคนไข้โทนสีขาว

 

"คือเราทราบมาว่าสมองของคุณฟางได้รับการกระทบกระเทือน"คุณหมอพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

 

"ความจำบางส่วนถูกปิดตายลง คือ.. หมอเสียใจด้วยนะครับ"คุณหมอพูดจบ ป๊อบปี้แทบทรุดลงไปกับพื้น นี่ฉัน.. ฉันทำร้ายฟางขนาดนี้เลยหรอ

 

แอ๊ดดด

 

ป๊อบปี้กลับเข้ามาในห้องที่ฟางอยู่อีกครั้ง

 

"ตกลงฉันเป็นใคร"ฟางถามป๊อบปี้ด้วยท่าทางงงๆ

 

"เอาเป็นว่าถ้าฉันกลับมาฉันจะเล่าทุกอย่างให้ฟังนะ.."ป๊อบปี้พูดเสียงแผ่วเบา ดวงตาแดงก่ำเพราะกั้นน้ำตาไว้ เขาเดินออกไปจากห้องช้าๆ ด้วยความรู้สึกผิดที่มีต่อฟาง

 

ฟางนั่งเหงาอยู่ในห้อง เธอไม่มีแม้แต่เพื่อนคุย ไม่รู้จักใครทั้งสิ้น.. สายตาก็กวาดมองโน่นนี่ไปเรื่อย

 

แอ๊ดด

 

เสียงประตูเปิดทำให้ฟางต้องหันขวับไปมอง

 

"เป็นไงบ้างฟางไม่เจอกันนาน.."ผู้ชายปริศนาวางช่อดอกไม้ลงข้างๆหัวเตียง

 

"เธอเป็นใคร.."ฟางถามออกไป

 

"ฉัน..โทโมะไง แฟนของเธอ" โทโมะรีบพูดออกไป.. เขารู้ว่าตอนนี้ฟางกำลังความจำเสื่อมอยู่ เขารู้ตัวแล้วว่าเขายังรักฟางอยู่ เขาอยากให้เขาและฟางกลับมารักกันอีกครั้งนึง โอกาสมีควรคว้าไว้!

 

"ฉันเป็นคนรักนายหรอ"ฟางถามโทโมะ

 

"ใช่ ตอนนี้เธอเป็นคนรักของฉัน และจะเป็นคนรักของฉันตลอดไป.." โทโมะพูดอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะใช้มือจับที่ปลายคางฟางเบาๆ

 

"แล้วไอคนเมื่อกี้ใครอ่ะ?"ฟางถามโทโมะอย่างงงๆ

 

โทโมะเพิ่งเห็นป๊อบปี้ออกมาจากห้องเมื่อกี้ก็คงจะเป็น ป๊อบปี้สินะที่ฟางพูดถึง

 

"ไอคนหน้าหวานๆใช่มั๊ย"

 

"อืมๆ ใช่"ฟางพยักหน้าเบาๆ

 

"ไอนั่นน่ะ เป็นแฟนเก่าเธอ เขาชอบทุบตีเธอบ่อยๆ ทำร้ายเธอ ล่าสุดเนี่ยเขาผลักเธอจนรถชนไง"โทโมะโกหกฟาง เขาอยากให้ฟางเกลียดป๊อบปี้ และอยากให้ฟางกลับมารักเขา...

 

"เมื่อน่าเชื่อเลยเนอะ เห็นหน้าตาใสๆ ไม่คิดว่าจะใจร้ายกับฉันขนาดนี้.."

 

"ฉันนี่แหละที่เป็นคนพาเธอมาส่งโรงพยาบาล ตกใจแทบแย่"โทโมะโกหก แล้วยิ้มที่มุมปาก

 

"ขอบคุณนายมากนะ"ฟางพูดยิ้มๆให้โทโมะ

 

"ไม่เป็นไร"โทโมะใช้มือลูบหัวฟางเบาๆ

 

ตอนกลางคืน

 

แอ๊ดด

 

ป๊อบปี้รีบกลับมาที่โรงพยาบาล เขาเปิดประตูเข้ามา แอร์เย็นๆสัมผัสที่ผิวกายทำให้รู้สึกดีขึ้น จากที่รีบวิ่งด้วยความเหนื่อยมาหาฟาง

 

ฟางกำลังนั่งดูทีวีอยู่ เธอหันหน้าไปทางป๊อบปี้เล็กน้อยแล้วเมินหนี

 

"กินอะไรมั๊ย ฉันซื้อเค้กที่เธอชอบมาฝากด้วย"ป๊อบปี้ชูถุงคัพเค้กให้ฟางดู แต่ไม่มีทีท่าว่าฟางจะดีใจ เธอยังคงหน้านิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขี้น..

 

"อ่ะ ฉันป้อนนะ"ป๊อบปี้ยื่นเค้กไปใกล้ๆปากฟาง

 

"ฉันไม่หิว"ฟางตอบเสียงเรียบ แล้วหันหน้าไปทางอื่น

 

"กินหน่อยเถอะ"ป๊อบปี้ยิ้มให้ฟาง

 

"ก็บอกว่าไม่หิว!ไม่หิวไง!"ฟางหันมาตะคอกใส่ป๊อบปี้

 

ป๊อบปี้ตกใจในการกระทำของฟาง.. นี่ฟางเป็นอะไร..

 

"ทำอะไรผิดไว้ นายเคยขอโทษฉันบ้างไหม ฉันรู้หมดแล้ว อดีตของนายน่ะ!"ฟางพูดกับป๊อบปี้ด้วยสีหน้าบึ้งตึง

 

"ฉันทำอะไรให้เธอ"ป๊อบปี้ถามด้วยสีหน้าจริงจัง

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา