Favorite friend คนนี้แหละเพื่อนคนโปรดของผม

10.0

เขียนโดย eyez

วันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 00.59 น.

  9 chapter
  30 วิจารณ์
  12.91K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 17.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) it's special feeling

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"เหยยย แก้ววว เย็นนี้กินเค้กร้านหมูน้อยเบเกอรี่หน้าโรงเรียนป๊าววว?"ฟางเดินมานั่งข้างๆฉันที่กำลังลอกการบ้านอยู่ 
"กินดิ่เหวยยย"เฟย์เดินมาสมทบ อะไรกันยัยพวกนี้ การบ้านฉันยังไม่เสร็จเลยนะเว้ยยย=[]=
"ใครถามแกยะเฟย์?ฉันรู้ว่าแกจะไปน่า = ='"ฟางตอบอย่างหงุดหงิด
"เชอะ-3-"
"ว่าไงแก้ว  จะไปป่ะ?"ฟางวกกลับเข้าประเด็นมาถามฉันต่อ ทำให้ฉันหงุดหงิดละสายตาจากกองการบ้านขึ้นมาตอบ
"ไม่ได้หรอก ฉันมีเรียนพิเศษ"
"โถ่ ได้ข่าวว่าเรียนตั้งหกโมงครึ่งไม่ใช่เหรอ"ฟางเซ้าซี้ เอ้ะ เราก็มอหกกันละนะ เตรียมเอ็นเข้ามหาลัยกันได้เเล้วมั้งเนี๊ยะ-____-
"ไม่ไปปปปปปป จบนะ ฉันจะไปนอนรอเรียนที่หอฉันก็ได้ย่ะ"ฉันพูด ฉันมีหอนะใกล้ที่เรียนพิเศษด้วยเเจ่มเลยช้ะ วันนี้เปิดคอร์สด้วยยยย>W<
"โถ่แก้วววว T^T"ฟางก็ยังไม่หยุดเซ้าซี้
"เออน่าฉันไปเป็นเพื่อนได้นะยะฟาง"เฟย์สะกิดไหล่ฟาง
"เง้้อออ T.T"ฟางก็ยังทำหน้าบูดและงอเเงเหมือนเดิม
"โอ้ยยย ฉันไปนั่งตรงอื่นละ ไว้เจอกันคาบห้า"ฉันหอบการบ้านกองโตไปนั่งงริมม้าหินอ่อนข้างๆตึกเก่า ตรงนี้สงบมากๆเลย ฉันเลยชอบเเหละ
"หนีเพื่อนมาอีกละสิ"เควิน เเฟนเก่าของฉันที่นั่งอยุ่ก่อนเเล้วถาม
"อย่ามาทำรู้ดี"ฉันหันหน้าไปมองอย่างอื่นอย่างเก็บอาการ
"คิดถึงฉันเหรอ"คนถามยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
"ม...ไม่...ไม่เลย..สักนิด"กรี๊ดดดดด  ทำไมใจถึงเต้นรัวเพราะคำพูดเเค่นี้นะ แก้วววววTT
"เหรอ"
เขาต้องรู้ๆแน่ๆว่าฉันยังรักเขาอยู่ ฉันเลิกกับเขามาจะปีครึ่งละ แต่ฉันก็ยังลืมเขาไม่ได้สัดที จนฉันคิดว่าฉันรักใครไม่ได้อีกแล้ว เพราะตลอดเวลา...ฉันเอาแต่รักเขา จนไม่สนใจใครเลย ฉันรักเขาจริงๆ
"ขอตัวนะ"ฉันจะไปทำที่อื่น ขืนทำที่นี่ไม่ต้องทำกันพอดีเถอะ!
"อืม"
...อยากดึงเข้ามากอดจังเลยวุ้ย!!! =//=
เลิกเรียน
"แยกกันตรงนี้นะเฟย์ ฟาง กินเค้กให้อร่อย ไว้เจอกัน"ฉันโบกมือลาเเล้วเตรียมไปรอรถเมล์
"โอเคเพื่อน"เฟย์ ฟางบอกมือให้ฉัน
ฉันยืนรอรถ นั่งรอรถ ตีลังการอรถ ก็ยังไม่มีวี่เเววจะมา
"อ่าว แก้ว"เควินนนน!!!เขามาอีกแล้วว
"เควินมาได้ไง"
"ฉันมีเรียนวิทย์ต่อน่ะ เเล้วนี่จะไปไหน"
"เรียนคณิต"
"โอเค บาย"เขาพูดเเค่นั้นแล้วก็ทิ้งฉันไป
เอาเถอะ แค่นี้ก็ฟินละสุดที่รัก <3
ณ หอพักหญิงล้วน
"ฮัลโหลเฟรน"ฉันเปิดประตูห้องเข้าไปอย่างอารมณ์ดี
"เออดี"ยาหยีเพื่อนรับประจำห้องกวนส้นเท้าทันทีที่ฉันมาถึง
"แล้ว...ไอ้เนเน่ไปไหนซะละ-_-"ฉันถามถึงเพื่อนร่วมห้องอีกคนหนึ่ง
"ไปเรียนดิ่วะ"มันจะรีบไปทำไมของมันนะเนี่ยยยย
"เออ-________-"ฉันทำหน้าเขม่นใส่ยาหยี
"แล้วนี่เป็นไรกลับมาลั้ลลาเฮฮาปาท่องโก๋เชียว"ต๊ายยย นี่ฉันไม่เก้บอาการเลยรึเนี่ย?
"วันนี้ก่อนกลับบ้านเควินมาคุยกับฉันด้วยเเหละ>,<"ฉันเล่าฉอดๆ
"ไอ้หน้าเกย์นั่นน่ะนะ"อยากจิตบปากยัยบ้านี่จัง= ='
"เออย่ะ"
"อย่ามาโม้ ไปเรียนไปๆ"ยาหยีหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
"เชอะ จำไว้เหอะ :P" ฉันเอาชีสที่เรียนพิเศษแล้วข้ามถนนไปรอเรียนทันที
ณ ที่เรียนพิเศษ ncp
"โย่ว"ฉันทักเพื่อนร่วมห้องเรียนพิเศษ
"นึกว่าจะไม่มาซะละ"เนเน่กวน ยัยนีอยุ่โรงเรียนก็อยุ่ห้องเดียวกับฉันค่ะเราก็เลยหอบกันมาเรียนที่นี่ด้วยกันซะเลย
"โถ่น่า"ฉันทำหน้ามู่ๆแล้วถือโทรศัพท์ไปนั่งอัพโน่นอัพนี่ต่ออย่างอารมมณ์บ่จอย
"ฮัลโหล โทโมะ" เฟิร์นทักคนที่ชื่อโทโมะอย่างมั่นๆ เขาเป็นคนผิวขาว จมูกโด่ง ตามฉบับพระเอกนิยายเเจ่มใสนั่นแหละไปจิตนาการกันเอา- - เขาอยู่โรงเรียนเซนต์ดอโรงเรียนเอกชนของลูกคุณหนูน่ะท่าจำไม่ผิด เหอะ =[]= 
"อ่าห้ะ หวัดดี"จริงๆเราเปิดคอร์สมาได้สองวันละ เเต่ยังไม่ได้ทำความรู้จักกันเท่าไรน่ะ
ฉันไม่สนใจอะไรนั่งเล่นโทรศัพท์ต่อ
โทโมะฟุ่บหลับไกับโต๊ะนั่งรอ เอ้ะ!!!นั่นกระดิ่งนี่นา หึหึ เสร็จฉัน อยากแกล้งคนพอดี
ฉันย่องเบาๆไปถือกระดิ่งแล้วเอาไปสั่นใส่คนทีหลับอยู่จนสะดุ้ง คิคิ
"ฮ่าๆๆๆ"ฉันหัวเราะท่าทีของโทโมะที่ตกใจจนสะดุ้ง
"เธอ= ="โทโมะมองอย่างคาดโทษ 
"โทษที :P"
โทโมะยักไหล่เชิงไม่ถือสาแล้วฟุ่บลงไปอีก คิดเหรอว่าฉันจะยอม หึหึหึหึ
กริ๊งงงงง
"เฮ้ยยย!"คราวนี้โทโมะอุทาน ฮ่าๆๆ ก้ากกๆๆๆ
"ก้ากกกๆ"
"=___="คราวนี้โทโมะแย่งกระดิ่งในมือฉันไปแล้วฟุ่บต่อ
...ไปอดหลับอดนอนที่ไหนมาฟ้ะ?
"เฮ้ เอาคืนมาได้ละ"
"..."เงียบบบ = =
"สัญญาว่าจะไม่แกล้ง"
"..."เงียบคูณสาม
"เฮ้ยหลับเเล้วเหรอ"
"..."เงียบอีกแล้ววววว ตายเเล้วเหรอวะ
"ขอคืนเถอะนะ ฉันไม่แกล้งนายแล้วจริงๆ"ฉันเว้าวอนต่อคนที่นอนฟุ่บบนโต๊ะ
เพื่อนในที่เรียนมองอย่างสนอกสนใจ = =
โทโมะเงยหน้าขึ้นมาสบตาฉัน...
"อยากได้ก็หอมแก้มสิ ไม่งั้นก็จูบก็ได้"
"ฮิ้วววววววววววววววววววววว"ทั้งห้องเฮฮากับคำพูดของหมอนี่
ส่วนฉันน่ะเหรอ 
ช๊อคเเล้วค่ะขอตายเลยล่ะกัน หัวใจเต้นรัวทั้งๆที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับใครนอกจากเควินมาก่อน กลับมาเต้นรัวต่อประโยคเพียงประโยคเดียวของผู้ชายคนนี้
What the kitty???? TTOTT
To U <3
สวัสดีค่ะ...นี่ฟิคเรื่องที่สอง ก็พึ่งเปิดเรื่องมาไม่รู้จะชอบกับรึเปล่า ยังไงก็ฝากติดตาม ฝากเม้นเน้ออออ รักรีดเดอร์ทุกคนนะคะ <3

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา