รักที่เป็นไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่โทโมะบอกฟางมานะว่าทำไมแก้วถึงอยู่ที่นี่กับพี่ได้”ฟางหันขวับไปถามโทโมะทันที

 

 

“เอ่อ คือว่า”แก้วอึกอักแล้วเงยหน้ามองโทโมะที่นิ่งเงียบ

 

 

 

“เป็นอย่างที่ป๊อปปี้บอกใช่มั้ยคะ ที่พี่โทโมะจับตัวแก้วมาน่ะ”ฟางถามขึ้น

 

 

 

“ใช่ พี่ต้องการให้มันเจ็บยิ่งกว่าน้องสาวพี่ มันได้รับรู้ความรู้สึกที่ทำลายฟางได้อย่างเลือดเย็น”โท

โมะพูดแก้วรีบเบือนหน้าหนีไม่ให้น้ำตาไหลออกมา

 

 

 

“แต่พี่ไม่น่าจะทำแบบนี้กับแก้วนะคะ เค้าเป็นผู้หญิงและอีกอย่างฟางเองก็โง่เองที่ยอมให้กับ

เค้า”ฟางพูดอย่างเจ็บปวดกราฟจึงจับมือฟางไว้เพื่อให้กำลังใจ

 

 

 

 

“แต่ที่โทโมะเค้าจับแก้วมาเพื่อแก้แค้นในสิ่งที่ป๊อปเค้าทำกับฟาง แก้วก็ยอม เพราะป๊อปปี้เค้าทำผิด

กับฟางไว้ไม่แปลกหรอกที่แก้วจะต้องมารับเคราะห์แทน แก้วยินดีจะรับผิดแทนบอสใหญ่ของเดอะ

ซัน”แก้วพูด โทโมะลอบมองแก้วไม่คิดว่าแก้วจะเป็นคนที่เข้มแข็งได้ขนาดนี้

 

 

 

 

“แต่แก้วเป็นผู้หญิงแก้วไม่ควรจะมารับเคราะห์แบบนี้”ฟางพูด

 

 

 

 

“แล้วฟางล่ะ แม้ว่าฟางจะเป็นว่าที่หัวหน้า แต่ฟางก็ไม่ควรจะต้องมาเจอเรื่องแบบนี้เพราะฟางเป็นผู้

หญิงเหมือนกัน”แก้วพูดทำให้ฟางนิ่งเงียบ

 

 

 

“พี่โทโมะควรส่งตัวแก้วกลับไปหาคู่หมั้นของเค้า เพราะเค้ากำลังตามหาคนรักของเค้า คืนแก้วให้

นายภานุไปเถอะนะพี่โทโมะ”ฟางหันไปขอร้องโทโมะ

 

 

 

 

 

“พี่เป็นคนที่ทำอะไรต้องมีเหตุผลมาตลอดแต่ทำไมครั้งนี้พี่ถึงได้จับตัวแก้วมาเหมือนขาดสติแบบนี้

ล่ะพี่โทโมะ”กราฟพูดขึ้นเพราะเขาแอบเห็นสายตาที่โทโมะอาลัยอาวรณ์แก้วก็รู้ทันทีว่าพี่ชายคนนี้

แอบรักคู่หมั้นของบอสใหญ่แห่งเดอะ ซันไปแล้ว

 

 

 

 

 

“พูดถูกดีนิ ลักพาตัวคู่หมั้นคนอื่นมาแบบนี้ก็ควรจะต้องเอาไปคืนเค้า ไม่งั้นจะหาว่าไม่เตือน”ป๊อปปี้

พูดแล้วเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับมายด์ กราฟและโทโมะรีบชักปืนใส่ป๊อปปี้ ป๊อปปี้สบตากับฟางนิ่ง

ก่อนจะเบือนหน้าหนีกันไปคนละทาง

 

 

 

“ป๊อป ป๊อปมาที่นี่ได้ไง”แก้วถามป๊อปปี้

 

 

 

“ก็มารับคู่หมั้นของป๊อปไง กลับไปเราจะแต่งงานกันให้เร็วที่สุดนะแก้ว”ป๊อปปี้พูดเมื่อมองเห็นฟางที่

ยืนข้างกราฟและที่สำคัฐที่นิ้วนางข้างซ้ายที่มีแหวนที่กราฟพึ่งสวมไปเมื่อกี้ ป๊อปปี้มองมันนิ่ง

 

 

 

 

“แล้วจะยืนนิ่งทำไมล่ะ ส่งตัวแก้วมานะ”มายด์พูดแล้วยกปืนขู่จะยิงกราฟ

 

 

 

“ได้ แต่พวกเธอต้องห้ามยิงพวกชั้นก่อนเหมือนกัน”กราฟพูดแล้วมองมายด์ที่ตาแดงเหมือนคนพึ่ง

ร้องไห้มา

 

 

 

 

“แก้ว”โทโมะเรียกแก้วไว้เมื่อเห็นแก้วเดินกลับไปหาป๊อปปี้ แก้วหันกลับมามอง

 

 

“ถือซะว่าเรื่องทั้งหมดมันไม่เคยเกิดขึ้นนะโทโมะ ชั้นชดใช้ในสิ่งที่ป๊อปเค้าทำกับฟางให้แล้ว”แก้ว

พูดขึ้น

 

 

 

 

 

ปังๆ

 

 

 

 

เสียงปืนดังสนั่นมาจากด้านนอกทำให้ทุกคนในบ้านตกใจก่อนจะรีบออกไปข้างนอก

 

 

 

“นี่มันเรื่องอะไรกันไหนว่าจะไม่ยิงพวกชั้นไง”กราฟโมโหกระชากแขนมายด์มาว่า

 

 

 

“ชั้นจะไปรู้มั้ย ก็เห็นๆอยู่ว่าชั้นอยู่กับพวกนายในห้องเมื่อกี้นี้น่ะ หรือว่า”มายด์โวยวายกลับก่อนจะ

ชะงัก

 

 

 

 

“หรือว่า แล้วหรือว่าอะไรล่ะ”กราฟตะคอกถามมายด์

 

 

 

 

 

“ลักพาตัวคนของเดอะ ซันมาแบบนี้จริงๆด้วยสินะ ไอ้พวกมาเฟีย”ทีเจพูดขึ้นทำให้ทุกคนหันไปมอง

ทีเจและมดเดินเข้ามา

 

 

 

 

“เลวที่สุด นี่แค่พี่โทโมะลักพาตัวแก้วมาแค่นี้พวกคุณถึงต้องฆ่าต้องแกงคนของชั้นขนาดนี้เลย

หรอ”ฟางอึ้งเมื่อเห็นคนในแก้งค์ล้มตายจำนวนมาก

 

 

 

 

“เอ้า พวกเราแค่ป้องกันตัว พวกเราแค่อยากได้คนของเราคืน ช่วยไม่ได้อยากลักพาตัวแก้วมาดี

นิ”มดเยาะก่อนจะสั่งให้ลูกน้องยิงต้านกับพวกแก้งค์มังกรดำ

 

 

 

 

“พอได้แล้ว ทีเ สั่งลูกน้องหยุดยิง”ป๊อปปี้โมโหรีบบอกทีเจ

 

 

 

 

“ทำไม หรือว่านายพอใจที่เห็นคู่หมั้นนายถูกไอ้พวกมาเฟียลากไปปู้ยี่ปู้ยำน่ะห้ะ”ทีเจว่า

 

 

 

 

“พวกมังกรดำปล่อยแก้วแล้ว ทีเจหยุดยิงเถอะนะ”แก้วรีบพูด

 

 

 

 

“ทำไม ปกป้องพวกมาเฟียพวกนี้ทำไม เลวๆอย่างพวกมันต้องถูกกำจัดให้สิ้นซาก โดยเฉพาะอีนัง

เลดี้นั่น”มดพูดแล้วง้างปืนจะยิงฟาง

 

 

 

 

“ฟาง”ป๊อปปี้และกราฟร้องออกมาพร้อมกัน ป๊อปปี้รีบเตะปืนของมดกระเด็นส่วนกราฟรีบดึงฟางหลบ

ทำให้ทั้งคู่ล้มลงไปในอ้อมกอด กราฟกอดฟางไว้แน่นทำให้ป๊อปปี้หันกลับมามองแล้วชะงัก

 

 

 

 

“อะไรครับบอสๆ คนที่ควรจะห่วงคือแก้วไม่ใช่หรอ จะไปสนใจอะไรกะอีแค่พวกมาเฟียเลวๆ บอส

เองก็เคยเป็นคนพูดคำนี้นิ”ทีเจพูดก่อนจะหันไปยิงที่ขาของโทโมะ แก้วกรี้ดตกใจ

 

 

 

 

“ทีเจ ไปยิงพวกเค้าทำไม”แก้วตกใจรีบประคองโทโมะไว้

 

 

 

 

 

“แก้วนี่เธอช่วยมันทำไม”มดตกแล้วสั่งให้ลูกน้องเข้าไปดึงแก้วจากโทโมะ แต่แก้วขืนตัวสุดฤทธิ์

ไหนจะพวกมังกรดำที่ตามทีหลัง ส่วนกราฟและป๊อปปี้ก็ต่อสู้กันเพื่อป้องกันตัวจากฝั่งตรงข้าม

 

 

 

 

 

“ไอ้เลว เอามือออกห่างจากคุณหนูนะ”กราฟพูดอย่างตกใจเมื่อเห็นพวกเดอะ ซันจะยิงฟางแล้ว

ป๊อปปี้ดึงฟางไปกอดแน่น

 

 

 

 

 

“ไอ้เลว”กราฟโมโหดึงฟางกลับมาแล้วซักป๊อปปี้ไป โดยที่ป๊อปปี้เองก็ไม่ยอมแพ้ ทั้งคู่ซัดกันนัวเนีย

โดยที่ฟางร้องอย่างตกใจ

 

 

 

 

 

“พอได้แล้ว พอทั้งคู่นั่นล่ะ”ฟางร้องเรียกแต่ป๊อปปี้กับกราฟกลับไม่เลิกตีกัน

 

 

 

 

“พอได้แล้วทีเจ สั่งให้ลูกน้องเราหยุดยิง เท่านั้นทุกอย่างมันก็จบ”แก้วพูดพลางประคองโทโมะไว้

ไม่ยอมปล่อย

 

 

 

 

 

 

“มันลักพาตัวเธอ เธอยังจะไปช่วยพวกมันอีกหรอแก้ว แก อย่าอยู่เลย”ทีเจโมโหง้างปืนจะยิงโท

โมะอีกนัดแก้วรีบกอดโทโมะไว้แน่น

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

 

 

ทีเจล้มลงไปทันทีทุกคนหันไปมองที่ทางกระสุนก็ตกใจเมื่อเห็นฟางที่เก็บปืนที่ตกได้ยิงทีเจจนล้ม

ลงไป

 

 

 

 

“กรี๊ดดด อีนังเลดี้ แกยิงผัวชั้นอย่าอยู่เลย”มดแทบคลั่งเมื่อเห็นทีเจล้มลงมายด์รีบเข้าไปดูอาการที

เจ มดได้จังหวะก่อนจะง้างปืนยิงฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

 

“กราฟ ไม่นะ”ฟางร้องจกใจเมื่อเห็นกราฟวิ่งเข้ามากอดฟางไว้ทำให้ตัวเองโดนลูกกระสุนไปเต็มๆ

ก่อนจะทรุดลง

 

 

 

 

 

“เห็น ชั้นสั่งให้หยุดยิง ลูกน้องเดอะ ซันคนไหนมันยิงอีกล่ะก็เจอเป่าหัวแน่”ป๊อปปี้ยิงปืนขึ้นฟ้าทำให้

ลูกน้องเดอะ ซันทุกคนหยุดยิงกันทันทีแล้วรีบมาดูกราฟและฟาง

 

 

 

 

“กราฟ ทำใจดีๆไว้กราฟ”โทโมะผละจากแก้วรีบไปหากราฟที่อยู่ในอ้อมกอดฟางทันที แก้วจึงรีบวิ่ง

ไปหาป๊อปปี้

 

 

 

 

“ไม่นะกราฟ กราฟมองหน้าฟางสิ นี่คือคำสั่งไปตามรถพยาบาลเร็วสิๆ”ฟางตะโกนสั่งลูกน้อง

 

 

 

 

“สมน้ำหน้าแกอยากยิงผัวชั้นก่อนทำไมล่ะ”มดมองอย่างสะใจที่เห็นฟางร้องไห้โดยไม่รู้เลยว่ามายด์

เองก็ร้องไห้เช่นกัน

 

 

 

 

 

“พาทีเจไปโรงพยาบาลเร็ว”ป๊อปปี้สั่งลูกน้องฝั่งตัวเองให้พาทีเจไปที่โรงพยาบาลมดเองก็อาศัย

จังหวะนั้นไปพร้อมทีเจจึงเหลือแม่มายด์ แก้วและป๊อปปี้ที่เป็นพวกเดอะ ซันยืนอยู่ตรงนั้น

 

 

 

 

“มองหน้าชั้นสิกราฟ อย่าหลับ”ฟางร้องไห้อย่างหนัก

 

 

 

“คุณหนูไม่เป็นไรนะครับ”กราฟถามฟางอย่างอ่อนแรง

 

 

 

 

“คนบ้า ชั้นไม่เป็นไรแต่นายน่ะสิ อย่าพูดเลย เดี๋ยวอาการจะแย่เอาเปล่าๆ”ฟางร้องไห้เมื่อเห็นกราฟ

ไอเป็นเลือด

 

 

 

 

“มันคือหน้าที่ที่บอดี้การ์ดอย่างผมต้องดูแลปกป้องเจ้านาย”กราฟพูด

 

 

 

 

“ไม่นะ กราฟ ฮือๆอย่าหลับ นายสัญญากับชั้นแล้วไม่ใช่หรอว่านายจะดูแลชั้นน่ะ ฮือๆ”ฟางร้องไห้

หนัก

 

 

 

 

 

“คุณหนูไม่ร้องไห้สิครับ เลดี้มังกรดำต้องไม่อ่อนแอแบบนี้สิ”กราฟเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้ฟางอย่าง

อ่อนโยนฟางจับมือกราฟที่จับแก้มเธอไว้แล้วร้องไห้หนัก

 

 

 

 

 

“ถ้าผมไม่ได้อยู่ดูแลคุณหนูแล้ว คุณหนูต้องดุแลตัวเองดีๆนะครับๆ”กราฟพูดอย่างยากเย็นและเริ่ม

หายใจติดขัด

 

 

 

 

“ไม่เอา อย่าพูดแบบนี้สิกราฟ นายต้องอยู่กับชั้น นายเป็นบอกดี้การ์ดคนเดียวที่เหลือของชั้นแล้ว

นายอย่าทิ้งชั้นไปอีกคนสิ ฮือๆ”ฟางร้องไห้แล้วพูดเสียงสั่น แวบนึงป๊อปปี้มองฟางนิ่ง ฟางที่ร้องไห้

เหมือนเด็กเหมือนกำลังจะเสียที่พึ่งไปอีกครั้ง

 

 

 

 

 

“ผมไม่ทิ้งคุณหนูไปไหนหรอก ผมจะทิ้งคนที่ผมรักไปได้ไงล่ะ ผมสัญญาว่าผมจะคอยดูแลคุณหนู

อยู่ไม่ห่าง ผมรักคุณหนูนะ”กราฟพูดก่อนจะไอเป็นเลือดอีกครั้งฟางกระชับกอดกราฟแน่น

 

 

 

 

 

“เร็วๆสิชักช้าอะไรเล่า อยากโดนเป่าหัวรึไง”มายด์บอกลูกน้องที่พาหมอมาก่อนจะเอามือปาดน้ำตา

ตัวเองที่ไหลออกมาไม่หยุด

 

 

 

 

“ขอบใจนะ แต่คงไม่ต้องหรอกมายด์  คุณหนูผมหนาวจัง”กราฟพูดขอบคุณมายด์แล้วยั้งมือไม่ให้

หมอพาตัวเขาขึ้นเปลแล้วพูด ฟางได้ยินแล้วใจหายรีบกอดกราฟแน่น

 

 

 

 

“กราฟอย่าเป็นอะไรนะกราฟไหนสัญญาว่าจะแต่งงานดูแลชั้นไง อย่าทำแบบนี้สิ”ฟางพูด

 

 

 

“ผมรักคุณหนูมากนะแต่ตอนนี้ผมไม่ไหวแล้ว”กราฟพูดแล้วไอเป็นเลือดออกมาอีกครั้ง

 

 

 

 “นายรักฟางนายต้องเข้มแข็งจะอ่อนแอแบบนี้ได้ไงวะ”ป๊อปปี้พูดขึ้น

 

 

 

 

“ชั้นไม่มีวันอ่อนแอ และก็ไม่ยอมให้แกมาทำร้ายจิตใจของคุณหนูอีกแล้วเหมือนกัน”กราฟเงยหน้า

มองป๊อปปี้ที่ยืนอยู่ตรงข้ามเขาและฟาง

 

 

 

 

 

“ถ้าแกไม่อยู่ปกป้องยัยนี่แล้วต่อไปใครจะมาดูแลยัยนี่เล่า”ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นกราฟไอเป็นเลือดไม่

หยุด

 

 

 

 

 

“ก็นายไง”กราฟพูดแล้วยิ้มออกมาทำให้ป๊อปปี้ชะงักลอบมองฟางที่ร้องไห้อยู่ไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

“ผมรักคุณหนูมากนะครับ แค่คุณหนูยอมรับผมเข้าไปดูแลหัวใจแม้มันจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆแต่มันก็

ทำให้ผมมีความสุขมากแล้วในชีวิตนี้”กราฟพูดแล้วหลับตาลงอย่างสงบท่ามกลางความตกตะลึงของ

ทุกคน

 

 

 

 

 “ไม่นะกราฟ ฮือๆ”ฟางร้องไห้หนักกว่าเดิมแล้วกอดกราฟไว้แน่น

 

 

 

 

 

 

“ไม่จริง ฮือๆ”มายด์เองแทบทรุดลงแล้วร้องไห้ออกมา แก้วรีบกอดปลอบมายด์ไว้แน่น ป๊อปปี้อึ้งเมื่อ

เห็นบอดี้การ์ดผู้ซื่อสัตย์ของฟางจากไปแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 ไรเตอร์เปล่าโหดน้า แต่กราฟเป็นคนดี และนี่คือวิธีที่ทำให้กราฟเจ็บน้อยสุดแล้วกับเรื่อง

รัก3เศร้าอ่า  

 

 

ขอเม้นเรื่องนี้กับโหวตเยอะๆได้มั้ยคะ น้าๆๆๆๆ ไรเตอร์เริ่มหมดใจจะอัพแล้วอ่ะ ไม่สนุกหรอ