l'm in love บ่วงรักของนายจอมหยิ่ง

     วันรุ่งขึ้น
''ยัยฟาง ตื่น!''หวายตะโกนใส่หูหญิงสาวอย่างดัง จนเธอสะดุ้งตื่น
''อะไรยัยหวาย ฉันหลับอยู่นะยะ''ฟางเริ่มโวยวายทันทีที่ตื่น
''วันนี้เป็น วันไปทำงานวันแรกของแกนะยะ รีบๆตื่นหน่อยสิ''หวายอธิบายก่อนจะลากฟางไป
อาบนำ้
''เดี๊ยว!ฉันมีงานทำตั้งแต่เมื่อไหร่ยะ''ฟางนึกขึ้นได้ จึงรีบถามเพื่อนสาวทันที
''มีตั้งแต่เมื่อวาน จบป่ะ''หวายตอบอย่างรวดเร็วและรีบพาฟางไปทำงาน
หน้าบริษัทป๊อบปี้
''นี่มันบริษัทป๊อบปี้นี่ แกพาฉันมาทำไมเนี่ย''ฟางถามด้วยความสงสัย
''มาทำงานไงยะ''หวายตอบอย่างมีเลศนัย
''แล้วทำไมต้องเป็นที่นี่ด้วย''ฟางถามต่ออย่าง งงๆ
''เอาเหอะน่า ทำๆไปเเถอะ''หวายรีบตอบและรีบพาฟางขึ้นไป
''อย่าดึงดิ!''ฟางตะโกน
ณ หน้าห้องทำงานป๊อบปี้
''เฮ้ย!พาฉันมาหน้าห้องนายป๊อบปี้ทำไมเนี่ย''ฟางถามหวายอย่างหมดอารมณ์
''ทำไม มาหน้าห้องฉันแล้วทำไม''ป๊อบปี้พูดขณะเดินออกมาจากหน้าห้องทำงาน
''เปล่า ไม่มี''ฟางหลบสายตาของป๊อบปี้ด้วยความเสียใจ
''หวายไปก่อนนะคะ''หวายพูดและหันหลังจะกลับแต่ถูกฟางดึงมือไว้
''แกจะไปไหน''ฟางถามแต่ก้มหน้าเพราะนำ้ตาของเธอกำลังไหล
''ก็...กลับบ้านไง''หวายบอกโดยไม่รู้ว่าฟางกำลังร้องไห้อยู่
''แกจะปล่อยฉันไว้จริงๆหรอ''ฟางถามและเงยหน้าขึ้นมาทำให้เห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยนำ้ตา
''ฟาง....แกเป็นไรอ่ะ''หวายถามด้วยความตกใจ
''เธอมาร้องไห้อะไรตรงนี้เนี่ย''ป๊อบปี้แกล้งพูดด้วยความรำคาญ
''นายอย่ามายุ่งกับฉันได้มั๊ย ความเป็นเพื่อนของเรายุติลงแค่นี้เถอะ''
--------------------------------------------------------------------------
นั่นไง แผนของป๊อบปี้ ทำฟางน้ำตาตกขนาดนี้
จะไปรอดมั๊ยเนี่ย  รออ่านตอนต่อไปค่ะ