จิราณี

     ตอนสาย
ผมตื่นประมาณ 9 โมง ในห้องก็มีแค่ผมคนเดียวที่นอนอยู่บนเตียงทำไมยัยเฉื่อยตื่นเช้าจัง
"แม่ครับยัยเฉื่อยอยู่ไหนเหรอครับ"ผมถามแม่หลังจากที่ลงมาข้างล่างและกินข้าวเสร็จแล้ว
"อยู่หลังบ้านน่ะลูก เห็นว่าทำรายงานกับเพื่อนอยู่"
"เพื่อน??"หรือว่าจะเป็น...
"หมากไง พรีมก็มาด้วย"แม่ผมบอก 
"งั้นผมขอไปทำรายงานกับพวกนั้นนะครับ ยังไม่ได้ทำเลย"และผมกูรีบตรงดิ่งไปที่หลังบ้านทันที
"บอกว่าจะไปทำรายงาน แต่ดันหายแว๊บกลับบ้านมาเฉยเลย"นายหมากพูดแล้วทำเป็นเมินไปทางอื่น
"ถ้าพี่เกรทไม่บอกพรีมกับพี่หมากคงได้กลับวันนี้แน่เลย"พรีมพูดแล้วก็ทำแบบเดียวกับหมาก
"ตกลงมาทำรายงานหรือพร้อมใจกันมางอนเนี่ย"ยัยเฉื่อยบ่น
"แล้วมันน่างอนไหมล่ะ"พรีมกับหมากพูดพร้อมกัน
"o...k ฉันผิด ฉันผิด และฉันผิด และตอนนี้โดยเฉพาะนายเลยหมากไม่ต้องมางอนแล้วรีบมาช่วยกันทำรายงานเดี๋ยวนี้เลย"เธอพูดเสร็จก็ก้มหน้าก้มตาทำรายงานต่อ
"คร้าบ คร้าบ ช่วยก็ช่วย พรีมมาช่วยกันทำสิ"หมากพูดจบก็ขยับเข้ามาใกล้ยัยเฉื่อยแล้วกอดคอเหมือนเคย
"ฉันขอทำด้วยสิ"ผมบอกแล้วรีบดึงมีนายหมากออกทันที
"พี่เจมส์ก็ยังไม่ได้ทำหรอ"พรีมถาม
"ใช่"ผมตอบไปสั้นๆ
"ถ้านายบอกจะทำ ไหนล่ะไม่เห็นมีอุปกรณ์อะไรมาเลย"หมากพูดแล้วหันมายิ้มกวนบาทาให้กับผม
"อุปกรณ์น่ะฉันมีอยู่แล้ว!!"
"แล้วไหนล่ะอุปกรณ์"นายนั่นยังคงลอยหน้าถาม
"หมากฉันทำส่วนของฉันเสร็จแล้วนะ"จู่ๆยัยเฉื่อยก็โพล่งออกมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
"พวกนายคุยอะไรกันอยู่? ดูเครียดๆนะ"เธอถาม
"เอ่อ...พี่เบล"
"หือ?"
"เค้าเถียงกันอยู่พี่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับเค้าเลยทั้งๆที่นั่งอยู่ด้วยกันเนี่ยนะ"
"ก็ใช่น่ะสิ ฉันทำรายงานอยู่นะ จะไปสนใจอย่างอื่นทำไมให้เสียเวลา"
"แล้วก็ตอนเย็นฉันกะว่าจะไปทำธุระด้วย"ยัยเฉื่อยบอกแล้วลุกขึ้นยืนบิดขี้เกียจ
"ธุระอะไร??"ผมถาม
"ก็...ไม่รู้สิ แบบว่า ย้ายบ้านมั้งแล้วก็จะไปรับคนๆนึงด้วย"
                               
                                 ติชมด้วยนะครับผม