รักไม่ได้
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 02.39 น.
แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 23.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
17) หัวใจอ่อนแอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“โอ่ๆ ไม่ต้องร้องไห้ดีใจขนาดนั้นนะที่ชั้นไม่ฆ่าเธอให้ตาย เพราะมันสะใจมากกว่าที่เห็นคนอย่าง
เธอทรมานต้องรับใช้ชั้นแบบนี้”โทโมะหัวเราะเยาะแก้วที่นั่งร้องไห้บนเตียง
“ไอ้เลว ชั้นเกลียดนาย”แก้วเงยหน้ามาพูดทั้งน้ำตาแล้วมองโทโมะอย่างเคียดแค้น
“ชั้นก็ไม่ได้หวังให้เธอมารัก เอาล่ะ มาเริ่มงานแรกของเธอดีกว่า ยัยถุงเลือดเดินได้”โทโมะพูดจบก็
ดันแก้วลงไปนอนบนเตียงอีกครั้งก่อนจะฝังเขี้ยวลงไปที่รอยเดิมที่ครั้งหนึ่งเขาเคยกัดเธอ
“กรี้ดดดด”แก้วร้องออกมาด้วยความเจ็บก่อนจะรู้สึกว่าเลือดไหลออกมาจากต้นคอสวย โทโมะรีบ
เลียไปตามต้นคอของแก้ว เลียจนเลือดที่ไหลออกมาหยุดไหลแล้วแผลของโทโมะก็ค่อยๆสมานกัน
จนเป็นปกติ แก้วที่เริ่มอ่อนแรงจากถูกโทโมะข่มขืนและเสียเลือดไปเริ่มปรือตาอย่างอ่อนแรง
“หึ แค่นี้ก็หมดแรงงั้นหรอนี่พึ่งงานแรกเองนะ”โทโมะยิ้มเหยียดๆก่อนจะมองไปที่ร่างบางที่อ่อนแรง
และกำลังจะหลับ ที่จริงยัยนี่ก็สวยนะ ถ้าเขาเป็นมนุษย์เขาคงหลงรักไปแล้ว โทโมะมองแก้วสักพัก
ก่อนจะเอาผ้าห่มที่หล่นปลายเตียงขึ้นมาห่มตัวเองและตัวแก้ว โทโมะมองร่างบางที่หลับไปแล้วก็ก้ม
ลงหอมแก้มเนียนก่อนจะกอดแก้วไว้แล้วหลับลงด้วยความเพลีย
“ทานอะไรหน่อยสิคะคุณฟาง”โบว์พูดแล้วเอาอาหารมาให้ฟางบนห้อง ฟางมองอาหารที่มีแต่ของ
ชอบของเธอแล้วดันมันไปเบาๆ ตอนนี้เธอไม่มีกระจิตกระใจจะทานอะไรเลย ป๊อปปี้เดินเข้ามาใน
ห้องนอนแล้วมองโบว์ที่ถอนหายใจ ป๊อปปี้โบกมือเชิงให้โบว์ออกไปก่อนจะมานั่งข้างฟาง
“ทำไมไม่ทานอะไรเลยล่ะฟาง เดี๋ยวก็ไม่สบายเอานะ”ป๊อปปี้พูด
“ป่านนี้แก้วจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้อ่ะพี่ป๊อป จะได้กินอะไรบบ้างรึยังนะ”ฟางพูดก่อนจะร้องไห้อีกครั้ง
“อย่าร้องไห้สิฟาง ตอนนี้พี่ให้พวกมือดีของปราสาทไปตามแกะรอยหาแก้วแล้วนะ เราเองน่ะก็อย่า
กังวลแบบนี้ ทานอะไรด้วยสิ พี่เป็นห่วงเรานะ”ป๊อปปี้เอาหัวฟางมาพิงซบลงที่ไหล่กว้างตัวเอง พอ
ฟางได้ยินคำว่าเป็นห่วงจากป๊อปปี้ก็กอดชายหนุ่มแน่น
“พี่ป๊อป ฮือๆ ฟางกลัว ฟางกลัวว่าแก้วจะเป็นอะไรไป”ฟางร้องไห้เหมือนเด็กแล้วกอดป๊อปปี้แน่นหา
ที่พึ่งพิง
“น้องฟาง”จินนี่เดินเข้ามาในห้องก็ชะงักเมื่อเห็นฟางร้องไห้กอดป๊อปปี้ ป๊อปปี้เห็นจินนี่ก็แอบขืนตัว
เล็กน้อย ฟางจึงรีบปล่อยตัวป๊อปปี้ จินนี่เดินมานั่งข้างฟางแล้วลูบผมฟางอย่างอ่อนโยน
“ทานข้าวเถอะนะน้องฟาง นี่ป๊อปปี้เค้าลงมือทำให้น้องฟางหมดเลยนะ ถ้าฟางเป็นอะไรไปป๊อปปี้คง
ไม่ยอมดื่มเลือดแน่ๆ”จินนี่พูดเพราะเห็นอาการคู่หมั้นหนุ่มที่ห่วงอาการของฟางจนลงมือทำของชอบ
ของฟางทั้งหมดให้ฟางกินแล้วไม่ยอมทานเลือดแม้แต่น้อย
“พี่ป๊อป ฟางยอมทานข้าวแล้วก็ได้ค่ะ พี่ป๊อปเองต้องดื่มเลือดด้วยนะฟางไม่งอแงแล้วก็ได้”ฟางเมื่อ
รู้ว่าป๊อปปี้ห่วงตัวเองมากจนไม่ยอมทานอะไรก็รีบเอาถาดอาหารมาวางที่โต้ะแล้วกินข้าวทันที
“จ้า เดี๋ยวสักพักพี่จะให้โบว์มาเก็บจานนะ”ป๊อปปี้ยิ้มออกมาเมื่อฟางทานข้าวได้ก่อนจะออกห้องไป
กับจินนี่
“เมื่อกี้คิดอะไรบ้าๆเนี่ยยัยฟาง นั่นพี่ชายเรานะ”ฟางที่แวบนึงมองจินนี่คล้องแขนป๊อปปี้ก็เศร้าลงไป
ก่อนจะรีบเรียกสติตัวเองกลับมาแล้วนั่งทานข้าวต่อทันที
“สบายใจแล้วนะคะป๊อป ทีนี้ก็ได้เวลามื้อค่ำของตัวเองแล้วนะ”จินนี่ยิ้มก่อนจะพาป๊อปปี้ไปดื่มเลือด
ที่เธอเตรียมไว้ให้
“ขอบคุณมากนะครับ ที่ดูแลป๊อปมาตั้งแต่วันแรกที่ป๊อปมาอยู่ที่นี่ใหม่ๆจนทุกวันนี้”ป๊อปปี้ยิ้มให้จินนี่
ก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปใกล้จินนี่เพื่อจะจูบคู่หมั้นสาว
“ไม่ประเจิดประเจ้อไปหน่อยหรอครับ นี่อย่าลืมสิว่าที่นี่ไม่ได้อยู่กัน2คน”กวินรีบขัดคอทำให้ป๊อปปี้
และจินนี่ต้องผละออกจากกันแล้วมองไปที่กวินที่กำลังพาแครอลกลับห้อง แครอลมองจินนี่ด้วย
ความไม่พอใจ
“พี่ป๊อปพาแครอลไปนอนหน่อยสิคะ แครอลง่วง”แครอลรีบพูด
“เอ่อ ป๊อปเค้ายังไม่ได้ทานอะไรเลย วันนี้ให้กวินพาแครอลเข้านอนบ้างเถอะนะ”จินนี่พูดแล้วรีบดึง
ป๊อปปี้ไปให้พ้นๆจากตรงนั้นเพราะเธอไม่อยากเจอกวินตอนนี้เลย
“ไหนว่ายัยแฟนเก่าพี่จะยอมพี่ไง แล้วนี่ทำไมถึงยังมายุ่งกับพี่ป๊อปอีก”แครอลว่าพี่ชายทันที
“ไปนอนป่ะ ส่วนเรื่องยัยนั่นเดี๋ยวพี่จัดการเอง”กวินพูดตัดบทก่อนจะเข็นวีลแชร์ของแครอลเข้าไปใน
ห้องนอน เพราะไม่อยากฟังเสียงบ่นของน้องสาวตัวเองสักเท่าไหร่
“จ้า ฝันดีนะป๊อป บาย”จินนี่บอกลาคู่หมั้นหนุ่มแล้วเดินกลับห้องนอนเพื่อจะอาบน้ำ แต่ต้องร้องเมื่อ
ถูกใครพุ่งกระชากเธอเข้าไปในห้องนอนก่อนจะล๊อคห้องไว้แน่นหนา
“ออกไปเดี๋ยวนี้นะกวิน”จินนี่ตกใจเมื่อรู้ว่าใครที่ดึงเธอเข้ามาในห้องนอนเธอ
“ทำไม ห่างกันไม่กี่ชั่วโมงก็รีบโร่เข้าไปหาป๊อปปี้เลยสินะ”กวินเยาะ
“ใช่ ชั้นห่างเค้าไม่ได้ เพราะป๊อปปี้คือคู่หมั้นของชั้น”จินนี่ไม่ยอมกวินอีกต่อไปรีบเชิดหน้าพูดทันที
“ป๊อปปี้น่ะแค่คู่หมั้นแต่ชั้นคือผัวเธอ และตอนนี้ชั้นคิดว่าชั้นควรจะลงโทษเมียไม่รักดีของชั้นที่กล้า
มากไปสนิทสนมกับชายอื่นแบบนี้”กวินพูดก่อนจะผลักร่างจินนี่ลงไปที่เตียงและขึ้นคร่อมก่อนจะบด
จูบจินนี่อย่างร้อนแรงและจัดการลงโทษหญิงสาวโดยที่จินนี่ไม่เต็มใจรับมันเลย
“เขื่อนกลับไปทำงานของเขื่อนเถอะ ฟางอยู่ได้”ฟางหันไปบอกเขื่อนที่มานั่งเฝ้าเป็นบอดี้การ์ดให้
เธอทั้งวัน
“แต่ว่าถ้าเกิดฟางถูกพวกนั้นจับตัวไปอีกล่ะ ไม่ได้ๆ”เขื่อนพูด
“แต่ว่าฟางเกรงใจเขื่อนนี่นา ต้องมายืนคุมฟางทำงานแบบนี้อ่ะ”ฟางได้แต่ยิ้มเจื่อนๆที่เขื่อนมาเฝ้า
เธอกับเควิน และ2หนุ่มก็แอบทำให้เพื่อนร่วมงานคนอื่นๆของเธอแปลกใจเหมือนกันที่ฟางมีคนมา
เฝ้าแบบนี้
“งั้นถ้าฟางเกรงใจเขื่อน เกรงใจเควิน งั้นพี่ก็ขออยู่ดูแลเราแทนฟางละกัน”ป๊อปปี้เดินออกมาจาก
มุมมืดแล้วพูดขึ้น ฟางตกใจเพราะป๊อปปี้มาในเสื้อแจ้กเก็ตแขนยาว สวมหมวกและแว่นตาดำมิดชิด
“พี่ป๊อป ออกมาจากปราสาททำไมคะ เดี๋ยวทุกคนก็รู้หรอก”ฟางรีบพูด
“ก็พี่ห่วงเรานี่นา ดูท่าทางเราน่ะ ไม่ชอบใจที่เขื่อนกับเควินจะมาเฝ้าเราทำงานวันนี้ตั้งแต่เช้าแล้ว พี่
เลยเอะใจแล้วตัดสินใจว่าจะมาเฝ้าเรา และก็จริงอย่างที่คิดไว้ว่าต้องงอแง”ป๊อปปี้พูดเพราะเขารู้นิสัย
ฟางดีว่าฟางไม่ชอบให้ใครมาตามจี้ และยิ่งเป็นคนที่ไม่สนิทแบบนี้แล้ว ฟางคงอึดอัดแย่
“แต่พี่ป๊อปจะมาเฝ้าฟางได้ไงคะ พี่น่ะโดนแดดมากๆพี่ก็อ่อนแอและเดี๋ยวคนอื่นๆก็จะรู้เข้า
หรอก”ฟางพูด
“ไม่ต้องห่วง อยู่ในร่มไม่เป็นไรหรอก วันนี้ให้พี่อยู่กับเรานะๆๆๆ”ป๊อปปี้รีบอ้อนน้องสาวสุดรักอย่าง
ฟางทันที ฟางเมื่อถูกพี่ชายแวมไพร์ของเธออ้อนแล้วเข้ามาใกล้ก็ใจเต้นรัว
“ก็ได้ค่า พี่ปกป้องฟาง ฟางดูแลพี่ จะเอาอย่างงั้นก็ได้”ฟางตกลงยอมป๊อปปี้ในที่สุด
ขอโทษน้าที่อัพช้า เน็ตมันรวนอ่ะเลยมาอัพให้ช้าา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
