รักไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะดีหรอครับคุณชาย”เขื่อนและเควินมองป๊อปปี้อย่างตกใจที่ชายหนุ่มจะอยู่กับฟางที่นี่ตอนกลาง

วัน

 

 

 

 

 

“อื้อ ชั้นตัดสินใจแล้ว ไหนๆก็ออกมาแล้ว ชั้นก็อยากเที่ยวให้สนุกเหมือนกันนี่นา”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ

 

 

 

 

“เอ แล้วจะเที่ยวที่ไหนล่ะคะที่จะให้พี่ป๊อปเดินเที่ยวได้แล้วไม่ต้องใส่ชุดเหมือนไอ้โรคจิตแบบนี้น่ะ

แล้วดูที่ๆพี่ชอบไปแต่ละที่ กลางแจ้งทั้งนั้น ยิ่งทะเลนะ บายไปได้เลย”ฟางพูดแล้วนึกถึงสถานที่ที่

ป๊อปปี้ชอบไปแต่ละที่ ชายหนุ่มชอบกิจกรรมกลางแจ้ง ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอจะไม่ว่า แต่นี่ไม่ใช่คน

แล้วเนี่ยสิ

 

 

 

 

 

“เห้อ ถ้าที่ที่พี่ชอบไปไม่ได้ งั้นเราก็ไปในที่ที่น้องเราชอบไปสิ ไม่เห็นจะแปลกเลย”ป๊อปปี้พูดก่อน

จะพาฟางขึ้นรถแล้วขับรถพาฟางมาที่ห้าง

 

 

 

“พาฟางมาแบบนี้น่ะ ฟางทำงานอยู่นะพี่ป๊อป”ฟางรีบพูดทันทีเมื่อมาถึงห้าง

 

 

 

 

 

 

“พี่ลากับเจ้านายฟางให้เรียบร้อย บอกว่าฟางน่ะ ปวดหัว ปวดท้อง ไม่สบาย พี่เลยต้องพาฟางไปโรง

พยาบาลไง”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มก่อนจะสั่งไอติมโคนแล้วยื่นให้ฟาง ฟางยิ้มเมื่อเห็นว่าป๊อปปี้ยังจำได้

ว่าเธอชอบทานของหวานมากที่สุด

 

 

 

 

“แล้วมาห้างแบบนี้พี่ป๊อปอยากจะทำอะไร ช้อปปิ้ง ดูหนัง ทานข้าว”ฟางถามป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“แล้วฟางอยากทำอะไรอ่ะ ตามใจฟางเลย”ป๊อปปี้พูด ฟางมองป๊อปปี้แล้วแอบยิ้มที่พี่ชายของเธอยัง

แอบตามใจเธอเหมือนเดิมก่อนจะลากป๊อปปี้มาดูหนังด้วยกัน

 

 

 

 

 

“แน่ใจนะตัวแสบว่าอยากดูเรื่องนี้ เราน่ะกลัวผีจะตาย”ป๊อปปี้ถือป๊อปคอร์นเดินตามฟางเข้ามาข้างใน

 

 

 

 

 

“ก็เบื่อหนังรักแล้ว และอีกอย่างแวมไพร์ทไวไลท์ก็จบไปแล้ว ดูนี่ดีกว่า”ฟางยิ้มก่อนจะนั่งลงข้าง

ป๊อปปี้ ทันทีที่หนังฉายแล้วฟางดูไปได้สักพัก ฟางก็เอามือบังเวลาผีโผล่มา

 

 

 

 

 

 

 

“กรี้ดดดด”ฟางร้องกรี้ดก่อนจะโผเข้ากอดป๊อปปี้แน่นจนชายหนุ่มต้องกอดปลอบคนตัวเล็ก

 

 

 

 

 

 

“มันไปรึยังๆๆๆ”ฟางถามแล้วซุกหน้าลงในอกกว้างของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ไปตั้งนานแล้ว ไหวมั้ยเนี่ย”ป๊อปปี้ตอบ เมื่อฟางเงยหน้าต้องใจเต้นกว่าเดิมเมื่อหน้าของเธอกับ

ป๊อปปี้ห่างกันแค่คืบ ฟางไม่สนใจหนังตรงหน้ากลับจ้องมองป๊อปปี้เหมือนตกอยู่ในมนต์สะกดก่อนจะ

ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ป๊อปปี้ช้าๆ

 

 

 

 

 

“อ๊ะ นางเอกสวยจัง”ป๊อปปี้เปลี่ยนเรื่องทำเป็นดูหนังต่อ ฟางได้สติก็รีบคว้าน้ำมาดูดแทน

 

 

 

 

 

 

 

 

“หนังจบแล้ว ฟางอยากไปไหนต่อรึเปล่า”ป๊อปปี้เดินตามฟางออกจากโรงมาแล้วถามน้องสาว ฟาง

นิ่งคิด นั่นสิ จะไปไหนดีนะที่ๆป๊อปปี้ไม่ต้องโดนแดดมาก

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ขณะที่ฟางเดินคิดอะไรเรื่อยเปื่อย ฟางก็ถูกป๊อปปี้ดึงเข้าไปในร้านเสื้อผ้าสตรีก่อนป๊อปปี้จะยื่น

ชุดสวยชุดหนึ่งให้ฟางเข้าไปลอง สักพักฟางก็ออกมาในชุดเดรสสีชมพูประมาณเข่า ป๊อปปี้ยิ้มนิดนึง

ก่อนจะเดินไปแกะโบว์ผูกผมที่มัดอยู่ของฟางออก แล้วสางผมให้ฟางอย่างเบามือจนฟางใจเต้นไม่

เป็นจังหวะ

 

 

 

 

 

“แหม แฟนคุณน้องนี่ตาถึงจังเลยนะคะ ชุดนี้เข้ากับคุณน้องมากเลยค่ะ”พนักงานพูด

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ไม่ใช่แฟนหรอกค่ะ พี่ชาย”ฟางยิ้มก่อนป๊อปปี้จะซื้อชุกนี้แล้วให้ฟางใส่เดินมากับเขาก่อนจะ

หยุกที่ร้านขายเครื่องประดับแห่งหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

“เหมาะกับเรานะ ว่ามั้ย”ป๊อปปี้สวมสร้อยเพชรที่เป็นจี้รูปปีกนางฟ้าให้ฟางแล้วพูด ฟางที่มองกระจก

แล้วอมยิ้ม มันเหมาะกับเธอจริงๆ ป๊อปปี้เห็นฟางยิ้มพอใจก็รีบซื้อสร้อยเส้นนั้นให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

“นี่วันนี้เห็นฟางเป็นตุ๊กตาของพี่รึเปล่าเนี่ย จับฟางแต่งตัวเอาๆ”ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้กำลังเลือกรองเท้า

ให้เธออยู่

 

 

 

 

 

 

“ใครบอก ไม่ใช่ตุ๊กตา แต่ฟางเป็นนางฟ้าของพี่นะ น้องสาว”ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางใจเต้นรัวก่อนจะใจ

หล่นลงไปที่เดิมเมื่อป๊อปปี้พูดว่าน้องสาว

 

 

 

 

 

 

 

“เสร็จแล้วเดี๋ยวฟางไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”ฟางเมื่อใส่รองเท้าที่ป๊อปปี้เลือกให้ก็รีบเดินเข้าห้องน้ำ

ไป แล้วมองตัวเองในกระจกห้องน้ำอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ เราเป็นอะไรของเราเนี่ย นั่นน่ะพี่ชายเรานะฟาง”ฟางพูดกับตัวเองในห้องน้ำก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“เบื่อรึยังคะพี่ป๊อป เราจะกลับกันเลยก็ได้นะคะ”ฟางพูดเมื่อเห็นป๊อปปี้นั่งอ่านหนังสือที่พึ่งไปซื้อมา

 

 

 

 

 

“ไม่อ่ะ นานๆทีได้ออกมาจากปราสาท คิดแล้วนึกถึงตอนที่ยังไม่ตายเนาะ แต่เสียดายที่ทำได้แค่มา

เที่ยวห้าง จะออกไปข้างนอกเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว”ป๊อปปี้พูดเศร้าๆ ฟางรู้ดีว่าป๊อปปี้ชอบ

กิจกรรมout doorมากแค่ไหนก็รีบจูงมือป๊อปปี้มาที่สระว่ายน้ำในร่มแห่งหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

 

“สระนี้เป็นสระประจำที่แก้วชอบลากฟางมาเองค่ะ รับรอง ไม่มีแดด”ฟางยิ้มก่อนจะขอตัวไปเปลี่ยน

เป็นชุดว่ายน้ำเช่นเดียวกับป๊อปปี้ ฟางเดินออกมาในชุดว่ายน้ำทูพีชสีขาวเข้ากับผิวอมชมพูของเธอ

ฟางมองป๊อปปี้ที่กอดอกรอเธอด้านนอก พอฟางเห็นป๊อปปี้ในชุดว่ายน้ำเปลือยอกกว้างก็หน้าแดง

ก่อนจะรีบเดินหนี

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตู้ม

 

 

 

 

 

ฟางไม่รู้จะทำยังไงก็รีบโดดน้ำลงไปทันที ป๊อปปี้จึงรีบโดดน้ำตามฟางไป

 

 

 

 

 

 

“แค่กๆ อ๊ะ”ฟางที่รู้ตัวว่าตัวเองโดดน้ำพลาดมาที่ส่วนลึก ขาสั้นของเธอแตะไม่ถูกพื้นสระ ป๊อปปี้รีบ

โอบกอดน้องสาวตัวเล็กทันที ทำให้ฟางตกอยู่ในอ้อมกอดป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“ทีหลังน่ะดูซะบ้างว่าตรงไหนตื้น ตรงไหนลึก เดี๋ยวพี่พาไปที่ตื้นๆนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วว่ายพาฟางไป

ฟางหน้าแดงจัดก่อนจะโอบรอบคอป๊อปปี้เกาะกันไปถึงที่ตื้นที่ขาฟางถึง

 

 

 

 

 

 

“เรามาแข่งกันดำน้ำมั้ย เพราะว่าถ้าแข่งว่ายน้ำพี่ป๊อปต้องชนะฟางแน่ๆ”ฟางยิ้มเพราะรู้ดีว่าตัวเองว่าย

น้ำไม่เป็น ชายหนุ่มขำนิดนึงก่อนจะจับมือฟางไว้ทั้ง2มือ ก่อนจะนับ1ถึง3แล้วดำน้ำลงไปด้วยกัน

ฟางรีบหลับตาปี๋ ป๊อปปี้ที่รู้ตัวดีว่าตัวเองหายใจในน้ำได้เพราะไม่ใช่คนก็มองฟางที่หลับตาปี๋แล้วยิ้ม

มองฟางอยู่เนิ่นนานก่อนที่ฟางจะลืมตามาสบตากับป๊อปปี้อย่างตกใจแล้วรีบขึ้นไปที่ผิวน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

“แค่กๆ พี่ป๊อปขี้โกงนี่นา ตัวเองหายใจในน้ำได้แล้วแบบนี้เค้าก็เสียเปรียบตัวน่ะสิ”ฟางพูดแล้วลูบ

หยดน้ำที่เกาะบนหน้าก่อนจะย่นจมูกใส่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“อ่ะๆ ไม่แข่งครับๆ งั้นเรามาดำน้ำพร้อมกันดีกว่านะ”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะชวนดำน้ำด้วยกันอีกครั้ง ป๊อปปี้

จับมือฟางทั้ง2มือก่อนจะดำลงไปในน้ำพร้อมฟาง ทั้งคู่ยิ้มให้กันเมื่อสบตากันใต้น้ำ ก่อนที่ฟางจะ

เริ่มดิ้นเพราะไม่มีอากาศหายใจ ป๊อปปี้ตกใจรีบเข้าใกล้ฟาง ก่อนจะประกบจูบเพื่อเอาอากาศให้ฟาง

ฟางอึ้งก่อนจะเคลิ้มกับจูบของป๊อปปี้ ก่อนจะเอามือโอบรอบคอชายหนุ่มไว้ โชคดีที่สระนี้ตอนกลาง

วันไม่ค่อยมีคน มีแค่ป๊อปปี้และฟางในสระ ป๊อปปี้ที่เมื่อสัมผัสตัวฟางก็เกิดความรู้สึกประหลาดก็รีบ

สอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากสาวของฟางก่อนทั้งคู่จะหยอกเย้าจูบแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มก่อนที่ฟาง

และป๊อปปี้จะขึ้นมาจากน้ำ นั่นทำให้ฟางและป๊อปปี้ได้สติรีบถอยห่างกันทันที

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ขอโทษ”ป๊อปปี้ไม่สบตาฟางก่อนจะรีบขึ้นจากน้ำทันที ฟางที่หน้าแดงแล้วตั้งสติอยู่ในน้ำก็รีบขึ้น

จากน้ำบ้าง แต่เพราะตัวเองขึ้นจากน้ำเร็วทำให้ขาของฟางบาดเข้ากับกระเบื้องสระทันที

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย”ฟางร้องเมื่อเห็นขาตัวเองที่ถูกกระเบื้องบาดยาวมีเลือดออก

 

 

 

 

 

“ฟาง ตายล่ะ”ป๊อปปี้กลับมาตามเสียงร้องของฟางก็รีบอุ้มคนตัวเล็กขึ้นมาแล้วไปที่ห้องอาบน้ำทันที

ก่อนจะวางฟางลงที่เก้าอี้ยาวที่นั่งในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวฟางซับเลือดเองก็ได้ค่ะพี่ป๊อป”ฟางพูดแล้วมองแผลตัวเอง ที่ถูกกระเบื้องบาดบริเวณต้นขา

ด้านในใกล้กับขาอ่อน แต่เลือดไหลออกมาไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะ”ป๊อปปี้มองเลือดของฟางก่อนจะพูดสั้นๆแล้วก้มลงตรงต้นขาของฟาง ฟางตกใจรีบชัก

ขาตัวเองกลับแต่ถูกป๊อปปี้รั้งไว้ได้ก่อนชายหนุ่มจะใช้ลิ้นเลียลงไปที่รอยเลือดนั้น ฟางสะดุ้งจน

ขนลุกเมื่อถูกกับลิ้นอุ่นๆ และเสียวเมื่อป๊อปปี้ลากลิ้นมาใกล้กับแผลเธอ ยิ่งทำให้ฟางหน้าแดงและ

เริ่มหายใจถี่ กัดฟันตัวเองทันที

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้เลียเลือดไปจากแผลหมดแล้วก็ถูกป๊อปปี้จูบที่แผลตัวเองก่อนที่แผลฟางจะ

เลือนหายไปจนหมดเหมือนไม่มีแผลเกิดขึ้น

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อป พอเถอะค่ะ”ฟางพูด ป๊อปปี้ได้สติก็รีบลุกขึ้น สบตากับคนตัวเล็กที่หน้าแดงจัด

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ไปอาบน้ำกันเถอะ เดี๋ยวถ้าใครเสร็จก่อนก็ออกไปรอด้านนอกนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะคว้า

ผ้าเช็ดตัวไปที่ห้องอาบน้ำตัวเอง ปล่อยให้ฟางหน้าแดงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่สระและที่ห้องน้ำนี้

เมื่อกี้สดๆร้อนๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อืม”แก้วลืมตาตื่นมาพบว่าตัวเองอยู่บนเตียงนอน4เสาขนาดใหญ่ ก่อนจะพลิกตัวพบว่าตราที่ข้อมือ

ของเธอยังไม่ไปไหน มันไม่ใช่ความในสินะกับเรื่องร้ายๆที่เกิดขึ้น แก้วค่อยๆลุกขึ้นแล้วพบว่าตัวเอง

อยู่ในชุดนอนกระโปรงยาวสีขาวและที่สำคัญมีชั้นในใส่ไว้ให้เธอครบ

 

 

 

 

 

 

 

“ตื่นแล้วหรอ มาทานอะไรก่อนสิ เธอน่ะเสียเลือดไปเยอะนะเมื่อคืนนี้”เฟย์พูดแล้วเอาซุปมาให้แก้ว

 

 

 

 

 

“เธอเปลี่ยนชุดทั้งหมดนี้ให้ชั้นหรอ”แก้วถามเฟย์ที่นั่งเฝ้าเธออยู่

 

 

 

 

 

 

“เปล่า โทโมะเปลี่ยน”เฟย์ตอบสั้นๆ“แค่กๆนี่หมอนั่นกล้ามากนะที่ใส่เสื้อผ้าให้ชั้น”แก้วสำลักซุปแล้ว

พูด

 

 

 

 

 

 

“นี่จะมาเขินอะไรล่ะ อย่าคิดว่าชั้นไม่รู้ว่าเธอได้ตรานั่นมาได้ยังไง”เฟย์พูดถึงตราทาสที่โทโมะตี

ตราจองแก้วไว้ ถึงมันจะต้องผ่านด้วยพิธีการแลกเลือดเจ้านายและผู้เป็นทาสแต่มีหรอโทโมะจะไม่

ทำอย่างอื่นด้วย

 

 

 

 

 

 

“ชั้นต้องอยู่ที่นี่ไปจนกว่าชั้นจะตายงั้นสินะ”แก้วพูดเศร้าๆก่อนจะคิดถึงฟางและป๊อปปี้ ป่านนี้จะเป็น

ยังไงบ้างนะ เฟย์เห็นแก้วเหม่อด้วยแววตาเศร้าสร้อยก็ถอนหายใจ

 

 

 

 

 

 

“อยู่ไม่ได้ก็ต้องทำใจให้มันอยู่ให้ได้ ถ้าคิดในแง่ดี เป็นทาสของโทโมะน่ะดีอย่างตรงที่แวมไพร์ตัว

อื่นมันจะไม่มาขย้ำคอเธอง่ายๆหรอกเพราะเธอเป็นผู้หญิงของโทโมะแล้ว”เฟย์พูดเมื่อเห็นว่าแก้ว

ทานซุปหมดแล้วก็ยกถ้วยออกไป ทิ้งให้แก้วกลับไปนั่งกอดเข่าบนเตียงแล้วนั่งมองตราที่โทโมะตี

ตราเธอไว้เศร้าๆ

 

 

 

 

 

 

ก็ต้องเข้าใจอ่ะนะ ชายหญิงอยู่ด้วยกันมันก็มีห้ามใจไม่อยู่บ้างล่ะน่าาาา

 

 

แต่แก้วจะเป็นยังไงก็ต้องดูอีกทีนะ