Love ♡r not รักกันป่ะ

9.6

เขียนโดย nulove

วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.53 น.

  28 ตอน
  82 วิจารณ์
  36.32K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

24) โอกาส.......เอาคืน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
เมื่อทั้งคู่เล่นน้ำกันเสร็จแล้วกลับมาทำอาหารกินที่บ้าน ก่อนที่มันจะมืดไปมากกว่านี้
“เจมส์ ทำไมนายดูเงียบๆหงอยๆอ่ะ ไม่สบายรึป่าว” เธอถามด้วยความเป็นห่วง
“ป่าวแค่คิดไรเรื่อยเปื่อย” ผมตอบ
“เบลแล้วตอนที่เธอไปอยู่ที่โน่นเป็นไงบ้างอ่ะ” ผมถามต่อ
“ก็สนุกดีนะแต่ตอนไปแรกๆก็เอ๋อๆเหมือนกันแหละยังไม่รู้จักอะไรเลย แต่ก็ดีนะที่มีฟอร์ดคอยแนะนำ ไม่งั้นฉันคงร้องไห้อยากกลับบ้านแน่” เธอตอบ ชมกันจังนะ
“คงสนิทกันมากสินะเห็นชมกันจัง” ผมพูดออกมาอย่สงเคื่องๆนิดหน่อย คงจะชอบมากสินะ
“ก็เขาเป็นเพื่อนคนเดียวที่เขาใจฉันนิ อีกอย่างเขายังน่ารักกับฉันและทุกคนด้วย……...อาหารเสร็จแล้วค๊าาาาาา” เธอพูดตัดบทก่อนที่ผมจะควันออกหูไปมากกว่านี้ ผมก็ไม่ได้เป็นคนโกรธง่ายนะต้องโทษเธอเลย แต่ตอนนี้ก็ไม่ได้โกรธแค่ ‘หึงมาก’ เท่านั้นเอง ถ้ากินเธอไปได้คงกินไปทั้งตัวแล้ว น่ารักแต่กับทุกคน - -*
 
เบลล่า
วันนี่หมอนนั่นใจดีแปลกๆแฮ่ะเมื่อก่อนยังไล่ฉันไปนอนห้องอื่นอยู่เลย ตอนนี้มาให้ฉันนอนห้องใหญ่ด้วยแปลกมาก แต่เขาดูเงียบๆยังไงไม่รู้ชั่งเถอะอาบน้ำกว่า
15นาที่>>>คนสวยอาบน้ำเสร็จ ^^
สะบายใจจริงๆเลย ความรู้สึกนี้อาบน้ำแล้วได้เข้านอนสวรรค์ชัดๆ
"หมับบบบบ....." ฉันสดุ้งทันทีเมื่อมีใครบางคนแอบมารัดตัวฉันไว้
"เจมส์!! นายเล่นไรของนายเนี่ยปล่อยฉันได้แล้ว" ฉันดุเล็กจะหาเรื่องแกล้งกันไปถึงไหน
"ไม่ปล่อย...ฉันรอโอกาสนี่มานานแล้ว" คำพูดของเขาทำเอาฉันต้องหันไปมองหน้าเจ้าเล่ห์
"โอกาสไรของนาย..." ชอบพูดให้ฉันสับสนอยู่เรื่อย นายนี่เริ่มน่ากลัวเข้าไปทุกทีละฉันว่า
"โอกาสที่จะได้เอาคืนเธอไง รู้ไหมว่าฉันรู้สึกยังไง" หมอนนั่นพูดไรของเขางงนะเนี่ย
"ในตอนที่เธอไม่อยู่มีคนคอยห่วง คอยหวงแต่ตามหึงอยู่เมื่อรู้ว่าเธอคุยกับใครหรือมีผู้ชายคนอื่น" หมอนั่นระเบิดอารมณ์ใส่ ทำเอาฉันอดขำไม่ได้
"ถ้าเป็นอย่างงั้นนายจะทำไรห๊ะ" ฉันแกล้งถาม อยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะทำไร
"ทำงี้ไง......." อยู่เขาก็เข้ามาจูบฉันไม่ยั้ง เขาเริ่มบดขยี้ริมฝีปากอย่างดุเดือดและเขาคงไม่มีทางปล่อยฉันง่ายๆ ฉันจึงตอบกลับจูบนี้อย่างอ่อนหวาน เขาจึงยอมลดความดุเดือดลงเหลือไว้แค่ความอ่อนหวาน
เขาถอนจูบจากฉันและอุ้มฉันไปที่เตียงขนาดกลางก่อนที่เขาจะจูบฉันอีกใครั้งด้วยความอ่อนโยน แต่แปลกตรงที่ฉันไม่อาจปฏิเสธจูบเขาได้เลย เขาเลื่อนมือลงมาปลดกระดุมเสื้อฉันอย่างช้าๆ ฉันพยายามจะห้ามก่อนที่เรื่องมันจะไปไกลกว่านี้ ฉันพยายามที่จะพลักเขาออกแต่ก็ไม่เป็นผมจนฉันต้องยอม และเขาก็เลื่อนลงมาไซร้ที่คอฉันและต่ำลงเรื่อยๆ เรื่อยๆ.............
 
โฟกัสที่โคมไฟคะ
 
 
โปรดติดตามตอนต่อไป

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา