[2'Brother]รักเฮี้ยนๆของนายไร้ร่าง

9.9

เขียนโดย TKda

วันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.36 น.

  35 ตอน
  1033 วิจารณ์
  46.06K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16) เงียบ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เอ่อ.."โทโมะเปล่งเสียงออกมาเล็กน้อยก่อนจะหลบตาแก้วเพราะรู้สึกว่าตัวเองเริ่มร้อนๆที่ใบหน้า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เอ่อ..หะ..หิวยังอ่ะ"แก้วถามออกไปแก้เขินก่อนจะหันหน้าไปอีทาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แก้วแกคุยกับใครน่ะ"เขื่อนออกมาก็ถามทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อะไรชั้นคุยกับใครมีที่ไหน"แก้วพูดเเล้วยักไหล่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"หรอ ไหนมากอดทีดิ๊ คิดถึงว่ะ"เขื่อนพูดเเล้วเดินเข้ามากอดแก้ว โทโมะได้เเต่มองเเล้วกัดปาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"คิดถึงว่ะ ไม่เจอกันนาน"เขื่อนพูดทั้งที่ยังกอดแก้วอยู่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เออๆ ชั้นก็คิดถึงแกเหมือนกัน"แก้วพูดเเล้วกอดเขื่อนตอบ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ผมขอตัวนะครับ"อยู่โทโมะก็หายตัวไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ้าวเห้ย เดี่ยวจะไปไหน..หึ้ย"แก้วจะร้องถามเเต่โทโมะก็หายตัวไปแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ใครไปไหน ชั้นก็อยู่นี่ไง"เขื่อนผละออกจากแก้วแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เออว่ะ ฮ่าๆ แล้วามามีอะไร"แก้วถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"คิดถึง โดดงานมาหา"เขื่อนพูดแล้วยักคิ้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แหม๋ จ้าๆ ชั้นก็คิดถึงแต่ทำไมนายพึ่งมาวันนี้ชั้นมาเป็นอาทิตย์เเละ"แก้วพูดเเล้วหน้ามู่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เอ้าชั้นพึ่งรู้เรื่องจากฟาง ไม่งั้นชั้นมานานเเล้วใครจะไปรู้เเล้วทำไมแกมาอยู่ที่นี่ล่ะ ที่พักเยอะเเยะ"เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็ชั้นอยากอยู่คนเดียวสบายๆ ไม่อยากอยู่เเบบรีสอร์ทบ้านมันติดกันชั้นอยากมาพักสมอง"แก้วบอก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แล้วอยู่ที่นี่เป็นไงบ้าง"เขื่อนถามเเล้วมองไปรอบบ้านด้วยสายตาแปลกๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็ดีนะ..ถ้าไม่มีไอ้บ้านั่น"แก้วพูดประโยคหลังเบาๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ห๊ะ"เขื่อนถามเพราะได้ยินไม่ถนัด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เปล่าๆ"แก้วพูดยิ้มๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"หรอ เเล้วนี่แกกินอะไรยัง"เขื่อนถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ยังรอเนยเอามาให้อ่ะ"แก้วบอก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ชั้นวาไม่ได้กินหรอก ไปกินบ้านชั้นดีกว่าขนมเพียบ"เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็ดีไม่ได้กินข้าวกับแกนานเเละ"แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"งั้นไปเหอะ"เขื่อนพูดแล้วรีบดึงแก้วออกมาจากบ้าน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"จะไปไหนกันน่ะ"โทโมะพูดเศร้าๆเเล้วมองรถเขื่อนที่ขับออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ลืมไปแล้วหรอ ว่าต้องทานข้าวกันผมน่ะ.."โทโมะพูดก่อนเรือนร่างจะค่อยๆจากหายไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไหนบ้านแกทำไมดูเรียบร้อยขึ้นว่ะ ฮ่าๆ"แก้วพูดเมื่อมาถึงบ้านเขื่อน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็แม่บ้านเค้าทำไว้ดีนี่หว่า"เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เออนี่ เเล้วเมื่อไหร่นายจะมีเเฟนกันเค้าบ้างเนี้ย"แก้วเเซว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ชั้นเลือกไว้"เขื่อนพูดขำๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เลือกจนไม่มีให้เลือกก็เลยโสดใช่ป่ะ ฮ่าๆ"แก้วพูดขำๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"มั่วเเล้ว ไม่ว่ายังไงชั้นก็มีตัวเลือก"เขื่อนพูดแล้วยักไหล่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แหม๋ ไอ้หล่อ"แก้วพูดเเล้วผลักหัวเขื่อน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"หล่อแค่ไหน"เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"หล่อ แต่น้อยกว่าชั้นนินึง"แก่วพูดเเล้วยักคิ้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ผมคงไม่สำคัญเเล้วสินะ เเล้วทำไมเราถึงมาอยู่ที่นี่ได้"โทโมะที่อยู่ๆก็หายตัวมาที่บ้านเขื่อนเเล้วมองการกระทำของเขื่อนและแก้วอยู่ห่างๆก่อนจะพายายามหายตัวกลับไปที่บ้านพักหลายรอบจนกลับได้โดยที่ ที่นั้นไม่มีแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ้าวคุณแก้วไปไหนเนี้ย"เนยที่จะเอาอาหารมาให้ก็ตกใจเพราะเห็นบ้านมืด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"วางไว้ตรงนี้ก็เเล้วกัน"เนยมองบรรยากาศก่อนจะว่างปิ่นโตว้ที่โต๊ะหน้าบ้านเเล้วรีบปั่นจักรยานกลับทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ปิ่นโคงั้นหรอ"โทโมะมองปิ่นโตที่วางอยู่ก้อนจะคลายจากการกอดเข่าเเล้วหายตัวมาดูปิ่นโตใกล้ๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"มันคงไม่สำคัญเเล้วสินะ"โทโมะพูดก่อนจะนั่งที่โต๊ะหน้าบ้านเเล้วฟุบหลังลงไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"บ๊ายบาย ไว้วันหลังชวนชั้นอีกนะ"แก้วพูดแล้วโบกมือให้เขื่อนที่มาส่ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เเน่นอน พรุ่งนี้เลยมั้ย"เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"มันจะดีนะ ฮ่าๆ ไปเถอะชั้นเข้าบ้านเเล้ว"แก้วพูดเเล้วเดินเข้าบ้านมาก่อนจะเห็ฯร่างโทโมะที่นอนฟุบอยู่ที่โต๊หน้าบ้านกับปิ่นโตที่อยู่ขเางหน้า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เห้ย"แก้วอถทานออกมาเบาๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่อย่าบอกนะว่าไม่ได้ตามไปด้วยน่ะ"แก้วพูด เพราะปกติโทโมะจะไปด้วยตลอดแต่ก็แอบแปลกใจที่ไม่มีโทโมะเหมือนกันก่อนจะเดินเข้ามานั่งตรงข้ามกับโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"หน้าหวาน"แก้วพูดเเล้วสะกอดโทโมะเเต่สะกิดไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เอ้า อะไรเนี้ย"แก้วพูดเบาๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"หน้าหวานตื่น"แก้วพูดก่อนโทโมะจะลืมตาขึ้นมาเเล้วมองหน้าแก้วก่อนจะลุกขึ้นเเล้วเดินทะลุประตูไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เชิดเฉย"แก้วพูดก่นจะเดินตามเข้าไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"หน้าหวาน เป็นอะไรไม่พูดไม่จา"แก้วเดินเข้ามาก็เข้ามาถามโทโมะที่นั่งอยู่ปลายเคตียง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
".."โทโมะเงียบเเล้วไม่มองแก้วในใจก็คิดไม่อยากให้แก้วจับตัว ไม่อยากให้แก้วสัมผัส
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่หน้าหวาน"แก้วพูดเเล้วเดินเข้ามานั่งข้างๆจะจับไหล่เเต่ก็ทะลุร่างของโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
".."โทโมะเงียบเเล้วล้มตัวลงนอน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ้าว"แก้วพูดเเล้วขมวดคิ้วมองโทโมะที่นอนอยู่
 
 
 
 
 
               
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
_____________________________________________________________________________
 
 
 
ขอโทษน้าที่มาอัพให้ช้า พึ่งจะเที่ยวเสร็จ 555
 
 
 
เม้นกันเยอะๆน้าาาา
 
 
 

 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา