หน้าหล่ออย่างนาย มาเจอหน้าสวยอย่างฉัน

บ้านนีระสิงห์

"พี่ฟางตื่นได้แล้วค่ะ วันนี้พี่ต้องไปโรงเรียนด้วยกันกับเฟย์นะ" เฟย์เดินเข้ามาปลุกพี่สาว สงสัยเมื่อคืนจะฝันดี เอาปานนี้ยังไม่ตื่นเลย ส่วนเพื่อนๆน่ะหรอ กลับบ้านกันหมดแล้วล่ะ เหลือแคตเราสองศรีพี่น้อง นี่แหละ

"อืม ตื่นแล้วเฟย์ ไม่เห็นเสียงดังเลย" ฟางพูดทั้งที่ตายังหลับอยู่เลย (ขี้เซาจริงๆเลยพี่สาวฉัน เฮ้ย แต่ก็น่ารักดีนร๊) เฟย์และฟางจัดการอาบน้ำแต่งตัวแตรียมตัวไปโรงเรียน ซึ่งวันนี้ฟางต้องไปเรียนวันแรกซะด้วยสิ 

โรงเรียน Kamikaze cub

"นั้นไงเฟย์กะฟางมาแล้ว" พิมชี้ไปทางฟางและเฟย์ที่ควงคู่กันมา ทุกคนก็อยาจจะคิดว่านะ เฟย์ควงใครมานะ ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันถึงได้เค้ามาอยู่กลุ่ม boy-girls ได้

"เฟย์มาแล้ว เราขึ้นชั้นเรียกกันดีกว่านะ" เฟย์และเพื่อนก็พากันเดินไปขึ้นชั้นเรียนกัน ฟางเด็กใหม่ก็ยังไม่รู้หรอกว่าเธอได้อยู่ห้องไหน แต่ในใจก็ภาวนาให้ได้อยู่ห้องกับเพื่อนๆกับยัยเฟย์ล่ะกันนะ

     ห้อง เกรด 11

"นักเรียนทำความเคราพ" หัวหน้าห้องสั่ง เราทุกคนก็ก้มหาไหว้อาจารย์ที่อยู่ตรงหน้าอย่างน้อบน้อม

"ดีจ๊ะ วันนี้ ห้องเรามีสมาชิกใหม่นะจร๊" อาจารย์ว่าส่วนฉันก็เดินเข้ามาในห้องอย่างกล้าๆกลัวเพราะนี่ครั้งแรกด้วยที่ได้มายื่นโดดเดียว หน้าชั้นเรียน

"แนะนำตัวให้เพื่อน รู้จักสิจ๊ะ"

"หวัดดีจ๊ะ เราชื่อฟางนะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน" ฉันกวาดสายตาไปทั่วห้อง แต่ก็ไปจ๊ะเอ๋กับสายตาเพื่อนๆและน้องสาวของเธอที่ยิ้มหวานอยู่ตรงหน้าฉันก็ดีใจจะกรี๊ดร้องออกมาดังๆที่ๆด้อยู่กับเพื่อนแต่ก็เก็บอาการไว้

"เชิญไปหาที่นั่งได้นะจร๊ ไปนั่งกับภาณุก็ได้ ไม่มีใครนั่งหรอก ที่ตรงนั้น เค้าได้ย้ายไปเรียนห้องอื่นแล้ว" ฉันเดินไปนั่งลงข้างๆป๊อปปี้ที่นั่งเอนหลังพิงมองฉันตาไม่กระพริบเลย [อีตาบ้านี้จ้องอยู่ได้ จ้องทำไมไม่รู้ สายตานายมีไว้ก็ช่วยทำให้มันมีประโยชน์หน่อยสิ ห้ามจ้องห้ามมอง ห้ามทำฉันหวั่นไหวนะ] ฉันก็ได้แต่พูดในใจอยู่คนเดียว

"นี่ยัยเตี้ย ดีใจนะที่เธอได้อยู่ห้องกับพวกฉัน" เสียงนี้จะเป็นใครไปไม่ได้ นอนสะจากไอ้ที่นั่งจ้องฉันอยู่ข้างนี่แหละ ที่มันหาว่าฉันเตี้ย

"เออ ไอ้หมี หุบปากไปเลยนะนาย" ฉันหันไปค้อนใส่ป๊อปปี้ที่ได้แต่นั่งยิ้มอยู่อย่างกวนประสาท

"พี่ฟาง ห้องเราน่ะ ถือว่าเป็นห้องที่ดีสุดแล้วนะ มีแต่คนสวยๆหล่อๆทั้งนั้นเลย ระดับลูกมาเฟีย ลูกปราทานนาธิปดีเลยนะ" เฟย์พูดขึ้น มันก็จริงอ่ะนะ เพื่อนๆในห้องก็มีแต่ คนสวยๆหล่อๆ ขนาดฉันยังเทียบไม่ติดเลย

"วิชาแรกเราเรียนอะไรหรอ"

"เรียนคณิตศาสตร์น่ะ อีกสักหน่อย อาจารย์คงจะมาสอนแล้วล่ะ"

  ตอนนี้พวกเราก็นั่งรออาจารย์มาสอน ของบอกว่าเสียงดังมาก แม่เจ้า ไม่รู้ว่าแต่ล่ะคนนั้นสันหาคำพูดมาจากไหนก็ไม่รู้ แล้วฉันจะหลับลงมั้ยเนี่ย ว่าแล้วนั่งเอามือคล้ำคาง อย่างเหนื่อยล้าเต็มที

"นี่พวกเธอ วันี้ฉันมีอะไรจะบอกด้วยแหละ" เสียงหวานใสดังขึ้นจากแฟดสาวสวยดังขึ้นทำให้ทุกคนหันไปสนใจ

"อะไรหรอ เนย"

"ก็อาทิตย์หน้าห้องเราจะได้ไปเข้าค่าย ร่วมพลังสามัคคี กับห้อง เกรด 12 อ่ะดิ ฉันล่ะไม่อยากไปเลย ฉันเบื่อยัยพวกคุณหนูเอาแต่ใจ ชออ่อยคนนั้นคนนี้อยู่ได้น่ารำคาน" เนยพูดพลางเบ๊ะปากอย่างหมั่นใส้

"เอาน่าเนยอย่างน้อยเราก็ได้ออกไปเปิดหูเปิดตานะ" หวายพูดขึ้นไปยื่นข้างๆเนย

"พวกที่ว่าใครหรอ" ฉันถามขึ้น ก็จริงอ่ะฉันน่ะเด็ใหม่ ยังไม่รู้อะไรเลย เข้าใจนะ

"ก็ห้องเรากับห้องนั้นมันไม่ถูกกันอ่ะฟาง ไปไหนด้วยกันไม่ได้หรอก แต่คราวนี้ไม่รู้ว่าทำไม" แจมพูดขึ้น ทำสีหน้าไม่พอใจที่พูดถึงพวกนั้น สงสัยยัยพวกนั้นจะแรงใช่หย่อยแฮะ แต่ช่างเถอะฉันไม่สน ใหญไม่ใหญ่ไม่สำคัญ มันอยู่ที่ความสามารถ 

"อ่ะนี่ อาจารย์เอาใบมาลงชื่อ วันนี้อาจารย์เค้างานยุ่งเลยปล่อยพวกเราไป ฉันว่านะเราลงไปด้านล่างกันดีกว่า" เนยเอาใบกระดาษสีขาววางไว้บนโต๊ะให้เพื่อนเซ็นชื่อค่อยลงไปกินข้าวก่อนเป็นกลุ่มใหญ่

     โรงอาหาร

 

"พวกเรานั่งตรงนี้แหละ"

       หวายหยุดเดิน พลางนั่งลงที่โต๊ะกินข้าวที่เป็นแถวยาว และใหญ่พอที่เพื่อนๆจะนั่งกันหมด และฝั่งตรงข้ามยังมีกลุ่มหนึ่งที่มองมาทางเราอย่างไม่เป็นมิตร

 

"นี่พวกเราเห็นถังขยะเดินมาแล้วทานข้าวไม่ลงเนอะว่าม๊ะ"

       ทันใดที่เรานั่งลงเสียงที่ไม่เชิญดั่งขึ้นแล้วมองมาทางเราอย่างกะหน้ากระดานดำ แต่ทันใดนั้นสติฉันก็ขาดพึ่งออกโดยทันที

 

"คงจะเป็นถังขยะบ้านเธอสินะเดินได้ สงสัยที่บ้างคงกินถังขยะเป็นอาหาร ปากถึงมีแต่ถุงขยะ!!"

      ฉันพูดแล้วหันไปยัยตัวแสบพวกนี้ ทำเอามันกรี๊ดลั้นโรงอาหาร

 

"555 ใช่ๆๆสงสัย"

      เพื่อนพากันหัวเราะใหญ่ ไม่คิดมาก่อนนะว่าฟางจะกล้าตอบโต้กัลใคร ที่ไหนได้ เธอก็แรงไม่เบาเลยนะเนี่ยทำเอายัยพวกนี้ สติแตกเลยทีเดียว

 

"แกนั่งนังบ้า แกเป็นใคร มาว่าพวกฉัน"

      หญิงคนหนึ่งลุกมาผเชิญหน้ากับฉัน นึกหรอว่าจะกลัว ก็คนเหมื่อนกันนิ

 

"ฉันก็คนเหมื่อนเธอนั้นแหละ มี หู ตา จมูก มีปาก แขนขา ทุกอย่างครบหมด แต่เอะ ร้อนตัวหรอจ๊ะ ฉันยังไม่ได้เอ่ยชื่อเธอเลยนิ ชื่อเธอฉันยังไม่รู้จักเลย ที่หลังนะ ควรจะเอาน้ำแข็งมากั้นหน้าไว้บ้าง มันอาจจะมีประโยชน์กับเธอก็ได้นะ อย่างน้อยก็กันหน้าแตก 555"

 

    ฉันหัวเราะอย่างสะใจเช่นเดียวกับเพื่อนที่พากันนั่งหัวเราะอย่างสมเพสยัยนี่ ปกติไม่มีใครกล้าด่าผเชิญหน้ากับยัยพวกนี้หรอกนะ จะมีแต่พวกฉันนี่แหละ แต่ไม่ได้ทะเลาะที่โจ่งแจ้งขนาดนี้หรอก มีฟางนี่แหละคนแรกเลย

 

"แก แก นัง บ้า "

       ยัยหน้าแหกนี่ จะเอื้อมมือมาตบฉัน แต่เพื่อนมันมาห้ามไว้ก่อน เอาซิกล้าตบฉัน ฉันต่อยแกดั้งหักได้ศัยกรรมใหม่แน่

 

"พอเถอะแบบ ไปนั่งเถอะ" แบบมทำสีหน้าขัดๆ

 

"ก็ได้มายด์ แต่คราวหน้า แบบไม่ปล่อยมันไว้แน่ ฝากไว้ก่อนเถอะยัยเตี้ย" 

 

"โทษทีนะยัยหน้าปลาอเมซอน ฉันไม่ใช่ธนาคารที่เธอจะมาฝาก กองไว้ที่ สมองโง่เธอเถอะ"

       ฟางตะโดกนตามหลัง ยัยนั้นหันมากรี๊ด แล้วจะวิ่งมาหาฉัน แต่เพื่อนยัยนั้นก็ดึงไว้ก่อน ฉันเลยนั่งลง ที่อย่าง อามรณ์เสีย

 

"โฮ ฟางแกเจ๋งอ่ะ แกรู้มั้ย ในโรงเรียนนี้ไม่มีใครกล้าขัดยัยนั้นเลยนะ" พิมหันมาพูดกับฟาง แต่ก็สะใจมาก

 

"ก็คนมันอารมณ์ขึ้นนี่น่า"

 

"ช่างเถอะเราไปหาอะไรทานกันเถอะ" ฉันว่าแล้วลุกเดินไปซื้อกับบ้าวกับเพื่อน

 

"เธอนี่ก็ร้ายไม่เบาเลยนะ" ป๊อปปี้ที่เดินมาตามหลังเอ๋ยขึ้น

 

"ก็แน่สิ ฉันไม่ยอมให้ใครมาว่าซึ้งหน้าหรอกนะ พ่อฉันสอนไว้ ว่าดีกับคนที่ดีด้วย ใครที่ไม่ดีก็ควรสั่งสอนมันสะ" ฟางพูดแล้วสะบัดผมใส่ป๊อปปี้แล้วเดินมานั่ง ตามด้วยป๊อปปี้ที่เดินมาติดๆ

 

       หลังจากที่พวกเราทานข้าวเสร็จแล้วก็พากันไปนั่งเล่นใต้ต้นไม้ใหญ่ ที่มีม้าหินอ่อนและชิงช้าอยู่ แถมบรรยากาศก็ดีซะด้วย

 

"พี่ฟางดูนี่สิ รูปพี่เมื่อตอนกลางวันนะ ดังใหญ่เลย"

      เด็กใหม่สาวสวยน่าใสปะทะกับสาวสวยเซ้กซี่เกริดิ์ ยื่นทำสงคามกลางโรงอาหารอย่างเดือด ไม่มีใครยอมใคร

    

"ไร้สาระ" ฟางพูดหันหน้าหนีอย่างเบื่อ

 

"จินนี่ว่า ยัยแบบต้องตามมารังแกฟางแน่ๆเลย อ่ะ ยัยพวกนี้ร้ายจะตาย" จินนี่พูดทำลายบรรยากาสที่เงียบงัน 

 

"ใช่ๆ หวายน่ะ เกลียดที่มันชอบเสแสร้ง แอ๊บแบ๋ว ทั้งที่จริง นางมารชัดๆ" 

 

"หวาย ใจเย็นน่า ไม่มีไรหรอกนะ ผมว่าทุกคนอย่าพูดเรื่องนี้เลยนะ ไม่เห็นมีไรเกิดขึ้นเลย" เคนตะ พูดขึ้นบ้าง ทำให้ทุกคนหันมามองเป็นตาเดียว

 

"โทษคร๊าฟ" เคนตะที่โดนสายตาพอคาด ก็หลบทันที ไม่ได้กลัวนะ แค่เกรงใจ เพื่อนกันทั้งนั้น

 

"เออ ใช่ๆ เรามาคิดอะไรสนุกๆวันเข้าค่ายดีมั้ยอ่า น่าสนุกมากกว่านะ" พิม ที่ดี๊ด๊า กับการเข้าค่ายเป็นอย่ามาก ได้ผลทุกคนก็กลับมายิ้ม มาแสดงความคิดเห็นกับเธอ

 

"เห็นอาจารย์บอกว่า ให้ตัวแทนแต่ล่ะห้อง ได้มีการแสดง ห้องล่ะ 4 อย่าง พวกเธอคิดว่า เราจะแสดงเกี่ยวกับอะไรดี"

 

"เฟย์ว่า เรามาจับกลุ่มกันร้องเพลงดีมั้ย อ่า เราก็มีพรสวรรค์เรื่องนี้นะ" เฟย์เสนอขึ้น

 

"ก็ดีเหมื่อนกัน 4 อย่า ก็ ร้องเพลง หญิงกลุ่ม ชายกลุ่ม ร้องเพลงคู่ ต้นกลุ่ม และร้องเพลงรวม ดีมั้ย" หวายคิดอะไรดีๆออกก็เสนอเพื่อนไปและทุกคนก็ตกลง

 

"เพลงกลุ่มหญิงเราก็เอาเพลง ภาวะโลกเลิฟ ดีมั้ย เราก็ร้องกัน 7คน นี่ก็ 5คนแล้ว เอา เนย กะแจมด้วย" 

 

"อืมก็ดีนะ ส่วนพวกนาย อยากได้เพลงอะไรก็เลือกเอาเลย ส่วนเพลงคู่เอาเพลงนี้สิ It you ใช่เธอ แต่ใครจะร้อง" พิมว่าพลางมองหาคนร้อง แต่ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก

 

"ไอ้ป๊อปปี้ ร้องเพลงเพราะกว่าพวกเรา เพราะฉะนั้นนายต้องร้อง ส่วนผู้หญิง ให้ ใครดีนะ " เขื่อนพูดแล้วหันไปหาฟาง ที่นั่ง ทำเป็นไม่รู้ร้อนอะไร

 

"ฟาง เธอต้องร้อง เพราะพลังเสียงแกสุดยอดแล้ว ไม่มีแต่ OK ตามนั้นขอบคุณเพื่อนรัก" เขื่อนว่าโดยที่ไม่ฟังคำพูดจากฟาง ใดๆทั้งสิ้น พลังเสียงก็จริง แต่จะให้ร้องคู่กับไอ้หมีนี่นะ โอ๊ย ก็เขิลแย่น่ะสิ

 

"หรือเธอป๊อด" เสียงป๊อปป้ดังขึ้น ทำเอาหญิงสาวสะดุ้ง

 

"ใครป๊อดไม่ทราบ ก็ได้ ฉันจะร้องเอง" ฟางเชิดหน้าใสป๊อปปี้ ทำเอาทุกคนหัวเราะใหญ่ ที่ฟางออกอาการเขิลสะงั้น ถ้าอย่างนั้นแล้ว ป๊อปปี้ก็มีสิทธิ์นะสิ เยสสส ย๊ะฮู้ (แอบดีใจนิดๆ)

 

"ส่วนเพลงรวมของพวกเรา ก็เอาเพลง รักฉันเรียกว่าเธอ เนอะ เพลงนี้เพราะดี" หวายเสนอแล้วจดบันทึกไว้ว่า มีรายการอะไรบ้างเพลงไหนบ้าง และใครร้องบ้าง

 

  เพลง ภาวะโลกเลิก / พิม ฟาง หวาย จินนี่ เฟย์ เนย แจม

  เพลว ทิ้งเขาสะ / โทโมะ ป๊อปปี้ เคนตะ จองเบ เขื่อน

  เพลง ใช่เธอ / ป๊อปปี้ ฟาง

  เพลง รักฉันเรียกว่าเธอ / ป๊อปปี้ ฟาง โมโมะ พิม เคนตะ หวาย เขื่อน เฟย์ จองเบ จินนี่

 

"สรุปว่าเอาแบบนี้นะ แล้วเราจะไปซ้อมไหนดีอ่ะ" ฉันว่าแล้วหันมองหน้าเพื่อนแต่ล่ะคน

 

"บ้านฉันก็ได้ ฉันอยู่คนเดียว พ่อกับแม่ฉันไปทำงานที่ต่างประเทศ เย็นนี้" ป๊อปปี้ พูดขึ้น บ้านป๊อปปี้ก็ใหญ่โต ระดันเศรษฐี เลยนะ ก็มีห้องดนตี ห้องซ้อมร้องเพลง ห้องซ้อมเต้นด้วย สบาย

 

"งั้นเราเริ่งซ้อมเย็นนี้นะ เรื่องเพลงไม่มีปัญหา" จินนี่พูดแล้ว ของความเห็นจากเพื่อนทุกคน

 

"ก็ได้นะ ฉันว่างอยู่แล้ว" ฟางพูดขึ้นแล้วมองหน้าป๊อปปี้ ที่กำลังมองเธออยู่เหมื่อนกิน และต่างคนก็ต่างหลบสายตา 

 

    จนถึงเวลาเลิกเรียน เราก็มาเจอกันที่หน้าโรงเรียนตามเคย

"เฟย์ไปกะเขื่อนนะ" 

 

"อืมก็ได้"

 

"พิมไปกับโมะนะ"

 

"ก็ได้จ๊ะ"

 

"จินนี่ไปกะจองเบนะกัฟ"

 

"จร๊"

 

"หวายไปกะเคนตะนะ"

 

"อืม "

 

"แล้วฉันล่ะพวกเธอทิ้งฉันหรอ" ฟางทำหน้าน้องใจ

 

"เธอก็ไปกับฉัน ไงยัยบื้อ เอ้ย ไปขึ้นรถได้แล้ว" ป๊อปปี้ดึงแขนฟางให้เดินไปขึ้นรถด้วย

 

   ส่วนเนยกะแจมก็ไปด้วยกันอยู่แล้ว