วิวาห์รักลวง

3วันต่อมา
ผับKM_KZ 
พิมเดินเข้ามาในผับ ก่อนที่สายตาจะมองหาใครบางคนที่เธอแอบตามเขามา หลังจากที่เธอได้ยินข่าวของป๊อปปี้กับฟางที่หย่าตัดขาดจากกันเพราะมีเธอเป็นมือที่สามทำให้ชีวิตคู่ไปกันไม่รอดจนกลายเป็นข่าวใหญ่ในตอนนี้
ริมฝีปากที่เคลือบลิปสติกสีแดงเหยียดยิ้มเมื่อเจอเป้าหมาย ก่อนที่ขาเรียวจะเดินเข้าไปหาชายหนุ่ม
"ขอพิมนั่งด้วยคนได้ไหมค่ะป๊อป?"เธอถามทันที เมื่อเดินมาถึงโต๊ะที่เขานั่งอยู่
ป๊อปปี้เงยหน้ามองพิมแวบหนึ่งแล้วพยักหน้าให้เธอ ก่อนที่พิมจะเดินเข้ามานั่งข้างๆ เขา แขนเรียวของเธอยกขึ้นคองแขนแกร่งแน่น
ป๊อปปี้หันมามองแขนของเธอนิ่ง ก่อนจะค่อยๆ แกะแขนของเธอออก แล้วหันไปกระดกเหล้าจนหมดแก้ว
พิมขัดใจที่ป๊อปปี้ไม่สนใจเธอ เอาแต่กระดกแก้วเหล้าอย่างกับน้ำเปล่า จู่ๆ ความคิดหนึ่งก็แล่นเข้ามาในหัวเธอ เธอจึงหันกลับมามองป๊อปปี้อีกครั้ง
"เดี๋ยวพิมมานะค่ะป๊อป"เธอพูดจบก็เดินไปที่เคาร์เตอร์บาร์ทันที ก็จะยื่นเงิน3พันให้กับบริกรแล้วเดินกลับมาที่โต๊ะอีกครั้ง
"ไปไหนมาเหรอครับ?"ป๊อปปี้ถาม เมื่อเห็นว่าพิมเดินกลับมาแล้ว เธอคงไม่รู้ว่าบริกรหนุ่มที่เธอยื่นเงินให้นั้นเป็นเพื่อนของฟาง เพราะหลังจากที่รับเงินจากเธอเขาก็โทรมาบอกป๊อปปี้ว่าเธอจะวางยาเขา
"สั่งเครื่องดื่มให้คุณไงค่ะป๊อป"พิมตอบ ทั้งรอยยิ้ม
ป๊อปปี้มองรอยยิ้มของเธอนิ่ง รอยยิ้มที่เคยมองว่าสวยตอนนี้กลับเคลือบไปด้วยยาพิษที่สามารถทำให้เขาตายใจได้ไม่ยาก...
"สั่งให้ผม? ขอโทษนะพิม พอดีว่าหมดแก้วนี้ผมก็จะกลับแล้ว"
"จะรีบกลับไปไหนล่ะค่ะ? อยู่เป็นเพื่อนพิมก่อนสิ"
"พอดีว่าผมมีธุระที่จะต้องเคลียร์น่ะครับ และอีกอย่างคุณควรไปหาแฟนคุณนะ ไม่ใช่มาอยู่กับผู้ชายคนอื่นแบบนี้"
"มาแล้วครับ"บริกรหนุ่มเดินมาเสริฟ์เครื่องดื่มที่พิมสั่งแล้วเดินออกไป
"เครื่องดื่มนี่คุณเป็นคนสั่งดื่มเองแล้วกันนะครับ ผมขอตัว"ป๊อปปี้พูดจบก็ลุกขึ้นทันที แต่แขนแกร่งกับถูกพิมดึงไว้ เพื่อไม่ให้เขาไปง่ายๆ
"ดื่มหน่อยนะค่ะ ถ้าคุณยังแก่ที่เราเคยรักกันมาตั้งนานล่ะก็ นะค่ะป๊อป"
ป๊อปปี้มองแก้วในมือบางนิ่ง ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าที่เธอพยายามให้เขาดื่มมันเพราะเธอใส่ยาปลุกลงไป ก่อนที่เขาจะรับแก้วนั้นมาดื่มจนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าคืนให้เธอ
พิมรับแก้วคืน ก่อนจะดื่มของเธอบ้าง แล้วรอเวลาที่ยาจะออกฤทธิ์
30นาทีผ่านไป
พิมนั่งกระสับกระส่ายรู้สึกร้อนไปหมด หยาดเหงื่อซึบออกมาตามไรผม บีบมือแน่นเพราะความต้องการที่ล้นทะลักออกมา
ป๊อปปี้นั่งมองพิมนิ่ง เมื่อเห็นว่าเธอนั่งกระสับกระส่ายไปมาก็เรียกพนักงานชายของทางร้านมาที่โต๊ะทันที
"ปะ ป๊อป...ช่วยพิมด้วย..."พิมอ้อนวอนชายหนุ่ม เมื่อเห็นว่าเขาลุกขึ้นยืน
"ขอโทษนะพิม ผมช่วยอะไรคุณไม่ได้หรอก"
"เดี๋ยวสิป๊อป... ชะ ช่วยพิมหน่อยนะ... พิมร้อน"
"อ๋อ... ได้สิครับ เควิน... นายช่วยเธอหน่อยแล้วกันนะ พอดีว่าพี่รีบ"ป๊อปปี้พูดก็เดินออกไปทันที
"ป๊อป! คุณต้องกลับมาช่วยพิมสิ ป๊อป! อ๊าย! ปล่อยนะไอ้เด็กบ้า!"พิมโวยวายทันที ที่เควินบริกรหนุ่มที่เธอจ้างให้ใส่ยาปลุกให้ป๊อปปี้ดื่มจับแขนเธอไว้แน่น
"ผมก็อยากปล่อยนะป้า ถ้าป้าไม่คิดจะวางยาปลุกให้พี่ชายผมดื่ม"เควินพูดจบก็ลากพิมไปชั้นบนทันที โดยที่พิมพยายามขัดขืน แต่เพราะฤทธิ์ยาที่ออกฤทธิ์อย่างหนักทำให้เธอต้องจำยอมต่อความต้องการทางร่างกาย
 
บ้านนีระสิงห์...
ป๊อปปี้ขับรถเข้ามาจอดในโรงรถ ก่อนจะลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในบ้านทันที
"ทำไมพี่ป๊อปทำแบบนี้!?"ฟางถามทันที ที่ป๊อปปี้เดินเข้ามาในบ้าน ทำให้ชายหนุ่มขมวดคิ้วกับคำถามของเธอทันที
"เควินโทรมาบอกฟางว่าพี่ป๊อปให้เขาทำอย่างนั้นกับพี่พิม ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วยล่ะค่ะพี่ป๊อป?"
"ก็พิมจะวางยาพี่นะ หรือว่าอยากให้พี่มีอะไรกับเธอแทนล่ะ?"
"ไม่อยาก!"ฟางรีบตอบทันที ก่อนที่เธอจะรีบปิดปากตัวเองที่เผลอพูดอย่างนั้นออกไป
ป๊อปปี้ยิ้มให้กับท่าทางของฟาง แล้วเดินเข้ามากอดเองบางของเธอ
"ดึกมากแล้วทำไมยังไม่นอนอีกล่ะ? หรือว่ารอให้พี่กลับมาก่อน"
"ใครบอก ฟางเปล่ารอพี่ป๊อปสักหน่อย งั้นฟางไปนอนดีกว่า"ฟางพูดจบก็แกะมือปลาหมึกของป๊อปปี้ แต่ดูท่าจะยากเพราะเขาไม่ยอมปล่อย
"ไหนๆ ก็จะไปนอนแล้ว งั้นไปพร้อมกันดีกว่า เพราะพี่ต้อง..."ป๊อปปี้หยุดพูด ก่อนจะทำสายตาเจ้าเล่ห์และยิ้มกรุ่มกริ่มทันที
"ไม่!"
"เดี๋ยวก็รู้ว่าฟางจะหนีรอดไปได้ไหม..."ป๊อปปี้กระซิบเสียงแหบพร่าข้างหูฟาง ทำให้เธอถึงกับขนลุก ก่อนจะถูกป๊อปปี้ลากเข้าห้องนอนไปทันที
บทเพลงรักที่บรรเลงในยามราตรีกว่าจะจบลงก็รุ่งสางของเช้าวันใหม่ของอีกวัน...
 
ด้านพิม
ร่างบางที่สวมเสื้อคุมอาบน้ำยืนมองตัวเองในกระจกนิ่ง สองมือกำแน่นที่ป๊อปปี้โยนเธอให้ชายอื่นอย่างไม่สนใจ
"ฉันจะไม่ยอมให้คุณทิ้งฉันไปได้หรอก! ในเมื่อฉันสามารถทำให้คุณหย่ากับมันได้ ฉันก็สามารถฆ่ามันได้เหมือนกัน!"พิมเอ่ยออกมาเสียงเหี้ยม ก่อนมือบางจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดโทรออกหาพิชชี่ทันที
[ฮัลโหล...]พิชชี่รับสายอย่างงัวเงีย
"แกตื่นได้แล้วพิชชี่ ฉันต้องการให้แกทำงานให้ฉัน เดี๋ยวนี้!"พิมพูดออกมาอย่างหงุดหงิด
[งานอะไรอีกล่ะ?]
"ฆ่านังฟาง!"
[พี่พิม! ฟางเป็นน้องเรานะ ผมไม่ทำหรอก แค่ทำร้ายเธอจนความจำเสื่อม จับตัวเรียกค่าไถ่ ไหนจะจับตัวมาบังคับให้ไอ้ป๊อปต้องหย่ากับเธออีก แค่ก็เกินพอแล้ว…]
"ฉันไม่เคยมีน้องสาว! แกพูดมาดีกว่าว่าจะทำหรือไม่ทำ!"
[ไม่! ยังไงฟางก็เป็นน้องสาวของผม ผมจะไม่ทำร้ายเธอเพราะความแค้นของพี่หรอก!]
"ได้! ในเมื่อแกไม่ทำ ฉันทำเอง!"พิมพูดจบก็วางสายทันที ก่อนจะแต่งตัวแล้วเดินออกมาจากห้องไป
 
ด้านพิชชี่
"ชิบ! ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยว่ะ!?"พิชชี่สถบเสียงดัง ทำให้ร่างบางที่นอนอยู่สะดุ้งตื่นทันที
"เป็นอะไรเหรอพิช?"เกลถามชายหนุ่มด้วยความเป็นหว่ง
"ไม่เกี่ยวกับเธอ!"พิชชี่ตะคอกเสียงดัง แล้วลุกไปอาบน้ำก่อนจะรีบออกจากห้องไปทันที
เกลมองตามร่างสูงไปจนลับสายตา
'ถ้านายรักใครสักคนนายจะพูดแบบนี้ไหม...'เกลคิดในใจ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปพร้อมกับความช้ำใจ
--------------------------------------------
 
มาแล้วๆๆๆ
ฝากเม้น ฝากติดตามกันด้วยนะค่ะรีดเดอร์