Superstar in love ซุปเตอร์ขี้อายกับคุณแม่ขาโหด [Got7]

ยอมรับค่ะว่ารักหลงผัวเพราะผัวหล่อรวยและแซ่บมว้ากกกชะนีตัวอื่นเชิญป้ายหน้าเลยค่ะ(by nemta)
******************
เมื่อ"เขา"นักร้องบยแบรนด์แห่งเมืองกิมจิหลงรักสาวคุณแม่ลูกสองแต่เธอ กลับไม่เล่นด้วยเขาก็คนขี้อายแต่ด้านได้อายอดเขาบอกตัวเองว่าด้านดีกว่าเลยรุกซะเธออ่วมทีเดียว
เมื่อ"เธอ"หนีเขาไม่พ้นมีแต่ต้องรุกถึงเขาจะเป็นนักร้องแต่เขาคือคนของเธอ(นึกในใจคนเดียว)เขตหวงห้ามข้ามมาอันตรายนะจ๊ะ
*****************************************
 เปราะ แปะ เสียงฝนในยามเช้าพาบรรยากาศคาเฟ่ดูเหงาๆทั้งที่มีลูกเต็มร้านร่างเล็กมองออกไปนอกกระจกใสที่มีม่านน้ำตกไหลผสมปนเปกับสายฝนสักพักฝนคงตกโครมแน่ๆลมแรงขนาดนั้นลูกค้าเริ่มทยอยออกจากร้านนี่มันเวลาตอกบัตรเข้างานแล้วนี่หน่า กรุ้งกริ้ง!!!เสียงกระดิ่งเหนือประตูส่งเสียงให้รู้ว่ามีลูกค้าเข้ามา
"Café Vintage ยินดีต้อนรับค่ะ"สาวหน้าหวานยกมือไหว้ลูกค้าและยิ้มหวานพวกเขาแต่งกายมิดชิดใส่หมวกแว่นตาเสื้อคลุมตัวใหญ่เบ้อเริ่ม หน้าตาคุ้นๆถ้าไม่ใช่เซเลปก็คนดังล่ะมั้งแต่ทำอย่างนี้มันไม่น่าสงสัยไปอีกหรอ
 
ลูกค้าหนุ่มทั้ง6ยิ้มเหลือเพียงมาร์คเท่านั้นที่ยืนทำตัวไม่ถูกเมื่อเจอสาวน่ารักอ่อนหวานนุ่มนิ่มเหมือนมาร์ชเมลโล่กลิ่นหอมเย็นออกมาจากตัวร่างบางไม่อาจทำให้เขาละสายตาจากร่างเล็กที่แสนบอบบางไปได้สมาชิกร่วมวงสะกิดแขนมาให้เดินไปที่โต๊ะด้านในร้านมุมเงียบเงียบคนไม่พลุกพล่านก็พวกเขาเป็นนักร้องนี่หน่าที่มาได้เพราะเป็นวันหยุดของพวกเขาที่นี่บรรยากาศดีมากแต่อยู่ไม่ห่างจากโรงแรมที่เขาพักนักแต่ต้องเขาซอยร้านนี้อยู่ลึกเหมือนกันแฮะทั้งที่ร้านอยู่ในตัวเมืองแต่กลับเลือกทำเลที่ดูไม่ค่อยดีนักแต่ร้านกลับขายดีอาณาเขตร้านสุดลูกหูลูกตาตอนพวกเขาเดินเข้ามาเห็นน่ะ
"เมนูขนมค่ะ"ฉันส่งเมนูขนมให้คนแคระทั้งเจ็ดเอ้ยไม่ใช่แหละ
"มีขนมอะไรแนะนำบ้างครับ"แบมแบมถามถามพนักงานสาว(เขาเข้าใจอย่างนั้น)
"มีเค้กสายน้ำผึ้ง แพนเค้กราดน้ำผึ้ง ซูเฟล่ร้อนซอสปู เค้กนมสดเกาลัด ค่ะ"ฉันบอกเกาลัดจากญี่ปุ่นเพิ่งมาส่งเมื่อเช้า
"มีแซนด์วิชไหมครับ?"แบมแบมถามก็มีโพยกระดาษยาวเป็นปื้ดลายมือขยึกขยือ
ร่างบางมองเจ็ดหนุ่มเธอรอจดออเดอร์และตอบคำถามหนุ่มน้อยครัวอาหารจะเปิดต่อเมื่อมีคนสั่งเธอบอกพนักงานทุกคนเองแหละพนักงานเธอมีสามสิบคนสับเปลี่ยนเวรวันละสิบคน วันนี้เวร วินซ์ คาเมล ชิน เรย์ เนย. แจมและเด็กคนอื่นๆๆ
"มีค่ะตามเมนูเลยค่ะ" ฉันยืนนิ่งรอลูกค้าสั่ง
"เอาอะไรดี?"แบมแบมหันไปถามสมาชิกในวงนิ้วใหญ่ทั้งหกชี้ไม่เหมือนกันสักเมนูแบมแบมเลยเลือกมาสองอย่าง
"แซนด์วิชปูอัดไข่ดาว แซนด์วิชใส้ไข่กวนครับ"แบมแบมสั่งและยิ้มให้พนักงานสาว
"ค่ะรับน้ำอะไรดีค่ะ"ร่างบางยืนนิ่งไม่โวยวายที่พวกเขาเสียงดังเพระตอนนี้ไม่ค่อยมีลูกค้าเธอเอาป้ายมาตั้งว่าตรงนี้จองแล้วที่ทำแบบนี้เธอไม่อยากให้ร้านเธอวุ่นวายอยากบอกเจ็ดหนุ่มว่าเธอจำพวกเขาได้แต่นั่นมันเป็นการเสียมารยาทเธอเลยเงียบไป
"ช็อกโกแลตร้อนเจ็ดแก้วครับ"แบมแบมสั่งอีกตามเคย
"ค่ะรอสักครู่นะคะ" ร่างบางหมุนตัวเดินจากไป
หลังร่างบางหันหลังเดินออกจากโต๊ะไปหนุ่มๆๆนั่งสบายๆๆรอเมนูที่สั่งแต่ยังอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมพนักงานสาวไม่กริ๊ดกร๊าดที่เห็นพวกเขาหรือพวกเขาแต่งตัวเนียนแล้ว(คิดไปเอง)มาร์คยังนั่งนิ่งไม่พูดไม่จากับใคร
"ฮยองว่าเธอน่ารักไหม"อิมแจบอมถามมาร์คที่เอาแต่เหม่อ
"_"มาร์คเงียบแต่หน้าแดง
"ไม่ตอบ อันแน่ปิ้งเธอหรอครับ"หนุ่มๆแซวคนที่นั่งหน้าแดง
ร่างบางเข้าครัววางออเดอร์ฉันรู้สึกล้าเส้นประสาทเต้นตุ๊บๆๆ
"พี่น้ำตาเจ้า"ฝักทองวางจานข้าวตรงหน้าหวาน
"หือ..."น้ำตาแทบเลื้อยบนโต๊ะ
ฉันคงโดนฝนมากไปสินะตาเหมือนจะลืมไม่ขึ้นแฮะฉันนึกถึงแม่นึกถึงพ่อนึกถึงลูกลูกที่เกิดจากผู้หญิงด้วยกันเหอะแปลกใช่ไหมแต่ความแปลกไม่เท่ากับความเลวที่พ่อของลูกบอกให้ฉันไปทำแท้ง!!แต่ตอนนี้เขาตายไปแล้วล่ะช่างมันเหอะให้แล้วกันไป!!
"พี่น้ำตาเจ้าๆๆ...ปาพี่น้ำตาไปหาหมอเต๊อะ"ฝักทองร้องตกใจเรียกวินซ์
เสียงฝักทองหรอหรือเสียงลิ้นจี่หรือเสียงใครน่ะ!!ร่างบางลอยหวือขนตาสีดำเป็นแพหลับตาแน่นจะอ้วกอยู่แล้วใครมาแกล้งฉันอีกเนี้ยหายดีแม่จะตัดเงินซะเลย
"ผ่อร้านต้วยเน้อชิน คาเมลไปเต๊อะวินซ์"ฝักทองร้อนใจหน้าหวานของนายสาวซีดเผือดเหงื่อผุดเต็มใบหน้าพลางกำชับเพื่อนๆให้ดูร้าน
พนักงานคนอื่นพลอยตกใจไปด้วยมองรถที่แล่นออกจากร้านด้วยความเร็วไปเป็นห่วงเจ้านายสาว
Hospital xxxx
ผู้คนขวักไขว้กลิ่นยากลิ่นเลือดเสียงคนไอบางรายเลือดอาบฝักทองได้แต่หลับตาเธอกลัวหนิ
"ฝักทองไปหาพี่น้ำตากันเหอะ"วินซ์เดินตามหมอไปติดๆ
"คนไข้พักผ่อนน้อยนะครับบวกกับอาการเครียดทำให้คนไข้มีอาการดังกล่าวแต่ไม่ได้ร้ายแรงครับไม่ต้องกังวล"หมอหนุ่มบอก
ห้องพักวีไอพีสุดหรูราคาแพงมันคงไม่น่าพักเท่าที่บ้านหรอกจริงไหมนี่ถ้าเจ้านายสาวเธอตื่นชีอาละวาดโรงบาลยับแน่เจ้านายสาวเกลียดโรงบาลยังกะอะไรดีแต่อยากได้สาละมีเป็นหมอเฮ้อ!!แปลกคน
"อือ..."น้ำตากระพริบขนตาเป็นแพหนางอนยาวตากลมโตเชื่อมดั่งลูกกวาด
ฉันมองรอบๆห้องกลิ่นยาคลุ้งน่าอ้วกนี่โรงบาล!!อิขวดน้ำเกลือเมื่อไรจะหมดวะเนี้ยเธอเรียบร้อยแต่ก็แรงนะพูดหยาบบ้าง
"ก็อกๆๆ อีเพื้อนเป็นจะได๋ผ่องไปยะอะหยังมา"แหม่มตีแขนเพื่อนสาวเธอไปเที่ยวเพิ่งกลับมาแวะไปที่ร้านพนักงานเล่าว่ามาโรงบาลเธอเลยโทรหาฝักทองได้เรื่องก็รีบมาดูเพื่อน
ฉันกระพริบตาถี่ๆอิเพื่อนบ้านี่คิดจะให้ฉันตอบบ้างไหมเจอมันปวดหัวกว่าเดิม!!
"ดีขึ้นแต่รำคาญเข็มฉีดยา"ฉันกลอกตามองเพดานกระตุกสายน้ำเกลือเบาเบา
"ใจเย็นเพื่อน"เชสเตอร์คนรักแหม่มยกมือเป็นพระปางห้ามญาติ
ร่างบางนอนให้เพื่อรนซักถามส่วนใหญ่เป็นแหม่มที่พูดซะมากกว่าคนป่วยนอนนิ่งกดไอโฟนเซลฟี่กับคนเฝ้าไข้สนุกสนานพิมพ์ข้อความเอาฮา
'วันนี้มานอนเล่นที่โรงบาลชิวชิว