พี่รหัสจอมยั่วกับน้องรหัสสุดหล่อ

8.3

เขียนโดย TomoXFaye

วันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 12.16 น.

  12 chapter
  29 วิจารณ์
  16.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2558 10.38 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) อารมณ์มันค้าง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
เช้าวันต่อมา
 
 
 
ห้อง601 โทโมะตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นเฟย์อยู่เลยเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเจอเฟย์ที่นั่งทาครีมที่แขนมีผ้าเช็ดตัวแค่ผืนเดียวทั้งตัว
 
 
 
โทโมะเดินเข้าไปกอดไซร้คอลูบเล่าร่างกายบีบคลึงอกเฟย์นิดๆ
 
 
 
"อ๊า..ทำอะไรพี่นี่เรา"เฟย์หันมาหาโทโมะแต่เขาก็ยังบีบขย่ำอกของเฟย์
 
 
 
"ยั่วผมแต่เช้าเดี๋ยวก็จัดซะหรอกครับ"เฟย์ก็ครางออกมา
 
 
 
"อ๊า..อืม..ใจเย็นสิเมื่อสองวันก่อนก็ทำพี่ช้ำไปหมดทั้งตัวแล้วนะ..อ๊า..เบาๆสิ"เฟย์พูดลำบากเมื่อโดนโทโมะคลึงอกไว้อยู่เธอจับมือโทโมะออกก่อนจะเข้าห้องน้ำไปแต่งตัว
 
 
 
พอเดินออกมาก็เข้าจูบโทโมะทันที
 
 
 
"อือ..ปากหวานจังนะเรา"เฟย์ชมรสชาติจูบของโทโมะมือลูบไปที่เป้ากางเกงทำให้สิ่งนั้นขยายตัว
 
 
 
"อ่าห์..พี่จะลูบทำไมอย่างโดนนักรึไงไม่ไหวแล้วโว้ย"เฟย์ก็กระซิบว่า
 
 
 
"ไม่ไว้ก็ช่วยตัวเองละกันพี่ไปละนะโชคดีจ้า"เฟย์ก็เดินออกไปจากห้องทันที
 
 
 
"โอ้ยมันค้างกลับมานะพี่เฟย์..ทำไงดีวะแม่งเอ้ยอยากโว้ย...อดทนไว้กูต้องอดทน"เมื่อควบคุมสติได้ก็เดินตามเฟย์ไปทันที
 
 
 
ห้อง602 เขาแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแต่ป๊อปปี้ที่ดูรูปร่างฟางก็ดุทันทีว่า
 
 
 
"ถ้าจะใส่สั้นขนาดนี้แก้ผ้าเลยดีกว่าพี่ฟาง"ฟางมองรูปร่างตัวเองก็คิดวา...ก็ใส่ปกตินี่หว่า
 
 
 
"เอ้าพี่ก็ใส่ปกตินี่..อุ๊บ..อือ"ป๊อปปี้เข้าจูบทันที
 
 
 
"ไปเปลี่ยนซะ"ฟางก็พยักหน้าก่อนจะไปเลือกเสื้อผ้านักศึกษาตัวใหม่
 
 
 
และเธอก็เดินออกมากระโปรงยาวและเสื้อไม่รัดมาก
 
 
 
"พอใจยังละป๊อป"ป๊อปปี้พยักหน้าก่อนจะพาฟางไปเรียนคลาสแรกทันที
 
 
 
ตอนเย็น
 
 
 
ป๊อปปี้ชวนฟางมานั่งสวนสารธารณะก็ชวนคุย
 
 
 
"แม่พี่ฟางเป็นคนยังไงหรอ"ฟางก็หันมาตอบป๊อปปี้
 
 
 
"ก็ใจดีมีน้ำใจอะไรประมาณนี้ละมั้ง"ป๊อปปี้พยักหน้าก่อนจะบอกฟางว่า
 
 
 
"งั้นเรากลับกันเถอะมันเย็นละเดี๋ยวไม่สบายเอาลมหนาวฟซะด้วย"ฟางพยักหน้าก่อนจะไปกับป๊อปปี้ถึงหอ
 
 
 
ด้านโทโมะก็ลากเฟย์มาที่ห้องน้ำมหาลัยก็กอดจูบลูบเล่าร่างกายของเฟย์แต่เฟย์ก็ห้ามเอาไว้แต่ไม่ฟังเลย
 
 
 
"นี่..อ๊า..โมะปล่อยพี่นะไปอยากมาจากไหนเนี่ยปล่อยนะ"เฟย์ส่งเสียงห้ามโทโมะพร้อมกับถามโทโมะ
 
 
 
"ก็ใครละครับที่ทำผมค้างเมื่อเช้าเพราะฉะนั้นพี่ต้องชดใช้"จากนั้นเฟย์ก็ถูกโทโมะจับเข้าห้องน้ำของมหาลัยก่อนจะมีเสียงขอเฟย์หลุดรอดออกมาแต่ไม่มีใครอยธ่แล้วจึงโชคดี
 
 
 
"อ๊า..โอ้ย..เบาๆโมะ...อ๊า...โอ๊..มาย..ก๊อด...อ๊า..."นั้นละแล้วจนเสร็จอะก็กลับมาถึงหอโดยที่โทโมะต้องพยุงเอาไว้
 
 
 
จนถึงห้อง601
 
 
 
"ไว้มั้ยเนี่ยพี่เฟย์"เฟย์ก็ส่ายหน้าก่อนจะดุโทโมะว่า
 
 
 
"ก็เพราะเรานั้นละพี่ถึงหมดแรงขนาดนี้ง่วงแล้ว..ฝันดี..จุ๊บ"จุ๊บแก้มโทโมะก่อนจะทิ้งตัวลงนอนอย่างหมดแรง
 
 
 
"คร๊าบฝันดีคร๊าบ"ทั้งคู่ก็หลับไหลไปอีกวัน
 
 
 
ห้อง602
 
 
 
"ป๊อปฝันดีนะจ๊ะ"ป๊อปปี้ยิ้มกอนจะตอบว่า
 
 
 
"ไม่ฝันดีครับ"ฟางหันมาแล้วถามว่า
 
 
 
"ทำไมป๊อปพูดแบบนี้"ป๊อปก็คร่อมเรือนร่างฟางก่อนจะพูดว่า
 
 
 
"เพราะป๊อปจะไม่ให้ฟางนอนยังไงละ"แล้วทั้งคู่ก็ทำเหมือนโทโมะกับเฟย์บรรเลงเพลงรัก
 
 
 
ทั้งคืนมีแต่เสียง"...อ๊ะ..ป๊อป...อ๊ะ..พี่ไม่ไหว..ละ..แล้ว"จนจบไปเพลียถึงหลับไป
 
 
 
-------------------------
 
ป๊อปกับโทโมะนี้นะเป็นแฟนปั๊ปก็เลยนะ
 
ฝากเรื่องนี้ฝากเม้นหน่อยจินะๆ
 
แล้วเจอกเนจ้าาาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา