แฟนใหม่
-
เขียนโดย TomoFang
วันที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 11.47 น.
4 chapter
0 วิจารณ์
7,985 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 20.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) แต่เธอก็ยังใส่ใจฉันนะฟาง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแล้วเวลาก็ล่วงเลยมาถึงคอนเย็น
รถของโทโมะแฟนหนุ่มของเธอก็จอดอยู่ที่โรงเก็บรถส่วนเธอก็นั่งรอชายหนุ่มอยู่ครงเก้าอี้ที่ห้องนั่งเล่นเพื่อที่จะถามกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้า แล้วชายหนุ่มที่พึ่งจะกลับก็เข้าไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อจะบอกเธอว่าเขากลับมาแล้ว
"ฟาง..โมะกลัมาแล้วนะ"ฟางไม่ตอบแต่ใช้สายตาส่งสัญญาณที่มือที่ทำแผลเรียบร้อยของเขาเหมือนโทโมะจะรู้ตัวจึงรีบเก็บมือข้างนั้นไว้ข้างหลัง
"งั้นโมะไปอาน้ำก่อนนะ"โทโมะก็ขึ้นไปบนห้องเพื่อจะชำระร่างกายที่เหนื่อยเต็มทน
ซ่า ซ่า
"ฟางเธอไม่คิดจะห่วงฉันเลยหรอ"ชายหนน่มคิดอย่าเศร้าใจทั้งๆที่เธอก็เห็นแผลที่มือแต่กลับไม่ถามสักคำ
พอชายหนุ่มอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ลงมาที่ห้องครัวเพื่อที่จะหาอะไรทานซะบ้างเพราะตั้งแต่เช้าเขาไม่ได้ทานอะไรเลย
ณ ห้องครัว
"ฟะ...ฟาง เอ่อนี้ก็ดึกแล้วนะครับโมะว่าฟางไปนอนดีกว่านะ"ฟางเดินมาใกล้ๆโทโมะก่อนจะขว้ามืออย่างอ่อนโยนมือข้างที่โทโมะเป็นแผลอยู่
"ไปทำอะไรมากับมือข้างนี้บอกฟางได้มั้ย?"..แค่เธอสนใจฉันก็ชื่นใจแล้ว...แล้วโทโมะก็ตอบเลี่ยงๆไป
"อ๋อเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยที่บริษัทน่ะ"ฟางก็ไม่คิดจะเชื่อสักเท่าไหร่
"อย่ามาโกหกนะโมะฟางรู้นะ"โทโมะก็ชะงักไปสักพักนึง
"ขอโทษด้วยนะฟางที่ทำกระจกบานนั้นแตกน่ะ"ฟางส่ายหัวๆเหมือนกับว่าทำไมไม่คิดจะห่วงตัวเอง
"คราวหลังห่วงตัวเองบ้างนะ"โทโมะก็ยิ้มเมื่อฟาพูดพร้อมกับทำแผลให้
แล้วเวลาก็ผ่านไปอีกครั้ง
อีกฝั่งนึง
"ตาเขื่อนพรุ่งนี้แม่จะให้หมั่นกับหนูเฟย์แล้วนะ"เขื่อนอึ้งไปซักพักเพราะไม่คิดว่ามั้นจะเร็วขนาดนี้
"ทำไมมันเร็วอย่างนี้ละครับแม่"แม่ก็บอกว่า
"ก็แม่อยากให้หมั่นไว้เร็วที่สุดพอหนูเฟย์เรียนจบจะได้แต่งงาน"เขื่อนก็ไม่มีทางที่จะขัดเลยคิดหาทางที่จะหนีไปหาฟาง
"ครับแม่"แล้วเขื่อก็ขึ้นไปที่ห้องนอนของตน
ในนั้นมีเขื่อที่กำลังพิมพ์อะไรสักอย่างส่งไปให้ใครสักคน
เสียงที่มีข้อความเข้ามาทางโทรศัพท์ทำให้หญิงสาวก็ตื่นขึ้น เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นแล้วเปิดอ่านข้อความนั้น
"ฟาง พรุ่งนี้มาานหมั่นเขื่อนนะเขื่อนจะกลับไปหาฟางที่เขื่อนขอเลิกเพราะแม่บังคับครั้นี้เขื่อนจะไม่ยอมแล้วเขื่อนจะอยู่กับฟาง ถ้าหมั้นมาแล้วก็โทรมาบอกเขื่อนแล้วเราจะหนีไปด้วยกัน ขอโทษ แล้ว ยังรักฟางนะครับ
เขื่อน "
เธอยิ้มขึ้นมาทันทีโดยที่เธอไม่นึกถึงโทโมะเลยหรอ?
----------------------------------------------------------------------------------
จบไปอีกตอนแล้วนะ ฝากเรื่องนี้ ฝากเม้นด้วยนะค่ะ
รถของโทโมะแฟนหนุ่มของเธอก็จอดอยู่ที่โรงเก็บรถส่วนเธอก็นั่งรอชายหนุ่มอยู่ครงเก้าอี้ที่ห้องนั่งเล่นเพื่อที่จะถามกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้า แล้วชายหนุ่มที่พึ่งจะกลับก็เข้าไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อจะบอกเธอว่าเขากลับมาแล้ว
"ฟาง..โมะกลัมาแล้วนะ"ฟางไม่ตอบแต่ใช้สายตาส่งสัญญาณที่มือที่ทำแผลเรียบร้อยของเขาเหมือนโทโมะจะรู้ตัวจึงรีบเก็บมือข้างนั้นไว้ข้างหลัง
"งั้นโมะไปอาน้ำก่อนนะ"โทโมะก็ขึ้นไปบนห้องเพื่อจะชำระร่างกายที่เหนื่อยเต็มทน
ซ่า ซ่า
"ฟางเธอไม่คิดจะห่วงฉันเลยหรอ"ชายหนน่มคิดอย่าเศร้าใจทั้งๆที่เธอก็เห็นแผลที่มือแต่กลับไม่ถามสักคำ
พอชายหนุ่มอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ลงมาที่ห้องครัวเพื่อที่จะหาอะไรทานซะบ้างเพราะตั้งแต่เช้าเขาไม่ได้ทานอะไรเลย
ณ ห้องครัว
"ฟะ...ฟาง เอ่อนี้ก็ดึกแล้วนะครับโมะว่าฟางไปนอนดีกว่านะ"ฟางเดินมาใกล้ๆโทโมะก่อนจะขว้ามืออย่างอ่อนโยนมือข้างที่โทโมะเป็นแผลอยู่
"ไปทำอะไรมากับมือข้างนี้บอกฟางได้มั้ย?"..แค่เธอสนใจฉันก็ชื่นใจแล้ว...แล้วโทโมะก็ตอบเลี่ยงๆไป
"อ๋อเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยที่บริษัทน่ะ"ฟางก็ไม่คิดจะเชื่อสักเท่าไหร่
"อย่ามาโกหกนะโมะฟางรู้นะ"โทโมะก็ชะงักไปสักพักนึง
"ขอโทษด้วยนะฟางที่ทำกระจกบานนั้นแตกน่ะ"ฟางส่ายหัวๆเหมือนกับว่าทำไมไม่คิดจะห่วงตัวเอง
"คราวหลังห่วงตัวเองบ้างนะ"โทโมะก็ยิ้มเมื่อฟาพูดพร้อมกับทำแผลให้
แล้วเวลาก็ผ่านไปอีกครั้ง
อีกฝั่งนึง
"ตาเขื่อนพรุ่งนี้แม่จะให้หมั่นกับหนูเฟย์แล้วนะ"เขื่อนอึ้งไปซักพักเพราะไม่คิดว่ามั้นจะเร็วขนาดนี้
"ทำไมมันเร็วอย่างนี้ละครับแม่"แม่ก็บอกว่า
"ก็แม่อยากให้หมั่นไว้เร็วที่สุดพอหนูเฟย์เรียนจบจะได้แต่งงาน"เขื่อนก็ไม่มีทางที่จะขัดเลยคิดหาทางที่จะหนีไปหาฟาง
"ครับแม่"แล้วเขื่อก็ขึ้นไปที่ห้องนอนของตน
ในนั้นมีเขื่อที่กำลังพิมพ์อะไรสักอย่างส่งไปให้ใครสักคน
เสียงที่มีข้อความเข้ามาทางโทรศัพท์ทำให้หญิงสาวก็ตื่นขึ้น เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นแล้วเปิดอ่านข้อความนั้น
"ฟาง พรุ่งนี้มาานหมั่นเขื่อนนะเขื่อนจะกลับไปหาฟางที่เขื่อนขอเลิกเพราะแม่บังคับครั้นี้เขื่อนจะไม่ยอมแล้วเขื่อนจะอยู่กับฟาง ถ้าหมั้นมาแล้วก็โทรมาบอกเขื่อนแล้วเราจะหนีไปด้วยกัน ขอโทษ แล้ว ยังรักฟางนะครับ
เขื่อน "
เธอยิ้มขึ้นมาทันทีโดยที่เธอไม่นึกถึงโทโมะเลยหรอ?
----------------------------------------------------------------------------------
จบไปอีกตอนแล้วนะ ฝากเรื่องนี้ ฝากเม้นด้วยนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ