Artist in love : เพลงนี้เพื่อเธอคนเดียว

9.4

เขียนโดย ปากกาสีทอง

วันที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.14 น.

  12 ตอน
  7 วิจารณ์
  12.82K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2558 12.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) พ่อหนูจะโหดไปไหน??

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 “ลูกชายไปไหนเนืย? หายไปตั้งครึงชมโมงแล้ว" คุณป้ามองนาฬิกาข้อมือราคาเป็นล้าน
 “ใจเย็นๆสิค่ะเดียวพวกเขาก็มาจะมาแล้ว" คุณแม่ฉันพูดพร้อมจับมือคุณป้าลง
    ตึ๊กๆๆๆ
 “มะ..มาแล้วค่ะ”ฉันวิ่งมาพร้อมเปิดการตอนรับ“คุณแม่กับคุณป้าพร้อมหรือยังง”โอ็ยฉันตื่นเต้นจังง >///<
 “แม่พรอมแล้ว"
 “งั้นก็....”ฉันปรมมือจากนั้นคนรับใช่จึงดึงผ้าที่สูงขนาด 2 ฟุต
 พรื้มม!
  ผ้าสีขาวเปิดออก! เค้กรูปร่างปิก้าจูสีเหลือใหญ่ทุกคนตื่นตาตื่นใจกับสิ่งที่ฉันทำ!^0^
 “เป็นไงบ้างค่ะหนูเก่งไหมละ?”
 “เก่งมากๆเลยลูกแม่เดียวแม่จะถ่ายลงอินตาแกรมของแม่ให้มันรู้ไปเลยว่าลูกแม่เก่งที่สุดในสามโลกเลยย”แม่ฉันเขามาโอบกอด
 “ลูกลูกะนี่เก่งสมชื่อจริงๆ”
 “ขอบคุณค่ะคุณป้าาา”
 “แล้วพี่นะละ?”คุณลุงถามฉัน
 “แฮมปี้เบิรด์เดย์ทูยู" เสียงนะเดินเข้ามาหาพ่อทางด้านหลังของท่านท่านหันหลังไปหาพีนะที่กำลังถือเค้ก
 “อะไรเนื้ยย?! นี้โดนลูกชายหลอกเหรอ" คุณลุงพูดพร้อมยิ้มประหลาดใจ
 “แฮปปี้เบิรด์เดย์ทูยู~ เย๊ๆๆๆๆ!!”
   ทุกคนยื่นขึ้นพร้อมร้องเพลงด้วยกันโดยที่คุณลุงอยู่ตรงกลาง
 “เป่าเลยค่ะ”
    เพลียววว~ แปะๆๆๆๆ
 “เย้!~ ตอนนี้แกก็อายุ 52 แล้วสินะ555" คุณป้าหัวเราะน่ารักๆ
 “แหม่ๆคุณนายสุดสวยยยย" คุณลุงบีบแก้มคุณป้าแบบน่ารักๆโอ็ยยยฉันละอิจจัง ><
 “คุณเพื่อน 52 ยังเก๋ายังเก๋อยู่เลยนะ”เสียงหนุ่มๆพูดออกมาทางหน้าประตูฉันหันไปที่ประตูหน้าบ้าน
 “คุณพ่ออออ^0^”ฉันวิ่งไปกอดพ่ออย่างสุดใจจจอ๊าาาาคิดถึงท่านจัง
 “ลูกสาวของพ่ออออคิดถึงชมัดดด" พ่อฉันขยี้หัวของฉันจนหัวยุ่ง
 “พ่อค่ะผมหนูยุ่งไปหมดแล้ววว" ฉันจับมือของท่านท่านจึงเดินไปกอดเพื่อนรักของเขา
 “เป็นไงบ้างเพื่อนไม่ได้เจอมา 20 กว่าปีเลยนะยังหนุ่มยังแน่นเหมือนเดิมๆจริงๆเลยนะเนื่ย" พ่อตีท้องคุณลุงจนคุณลุงจุกไปนิดหนึ่ง
 “ยังแน่นอยู่นะถ้าเล่นแบบนี้ไปต่อยมวยกันเลยไหมละฮ่าๆๆๆ" คุณลุงขำพร้อมๆกับคุณพ่อฉันละชมที่พวกท่านคุยกันจริงๆจนกระทั่งไปทางพี่นะ
 “เป็นไงบ้างละนะยังไม่เพลงใหม่เรื่อยๆเลยใช่ไหม?”
 “ครับ..แต่คุณลุงครับผมมีอะไรจะบอกครับ" เขาเดินเข้ามาหาฉันพร้อมจับมือฉันอย่างแน่น“ผมของคบกับลูกสาวของคุณลุงนะครับ!”เสียงของเขาหนักแน่นอย่างกับสาบานกับใครสักคนไม่จริงๆพ่อต้องด่ฉันแน่ๆ
   พ่อหันมาหาฉันพร้อมทำหน้าดุๆฉันอย่างกับว่า‘ไปรักกันตอนไหน!?’
 “นะแน่ใจใช่ไหม? ว่าจะคบกับลูกสาวของฉัน?”
 “แน่ใจครับผมแอบรักเธอมาตลอดขอร้องเถอะครับให้ผมคบกับเธอเถอะครับ"
 “ได้มันก็ได้! แต่ตอนนี้ยังไม่ให้!”ยืนยัยขาดคำพ่อค่ะดีมากๆเลยยหนูไม่อยากคบกับเขาตอนนี้!! TT
 “จะให้ผมทำไงครับคุณลุงบอกผมมาก่อน"
 “ถ้าแกทำได้ฉันก็จะให้คบ!”พ่อฉันหยิบอะไรบ้างอย่างที่ท่านเอามาด้วยอยู่ในกระเป๋า“ตอนนี้ฉันยังหาที่เรียนของน้องเขายังไม่ได้ตอนนี้เป็นหน้าที่ของเธอ! นะเธอทำอย่างไงก็ได้ในน้องเขาอยู่.....เธออยู่มหาลัยอะไรนะ?”
 “ม.กรุงเทพ.ครับ"
 “มหาลัยนี้ละเธอจะต้องช่วยน้องติวหนังสือให้น้องเขา!เพื่อให้น้องสอบติดถ้าสอบติดฉันจะให้แกเรียกฉันว่า‘พ่อ' เข้าจ๋าย?”พ่อตรูนี้แฝงมุกด้วยหรอเนื่ย?!
 “ครับแต่ผมไม่แน่นอนนะว่าน้องลูกกะจะอยู่คณะอะไร”พี่นะเริ่มลังเรทำไม่ได้อะเด้ดีแล้วๆ.^Π^
 “ต้องอยู่คณะเดียวกับเธอ!”ห๊ะ!! =[]=!
 “น้องเขาเรียนสายอะไรมาครับ?”ฉันเรียนสายวิทย์-อังกฤษนะย้ะ!
 “วิทย์-อังกฤษไหวไหมละ?”พ่อจ้าาาอย่าพูดแบบนี้เด้
 “ก็คงยากครับแต่สบายสำหรับผมอยู่แล้ว" อะ...อะไรน้ะ?!=[]=!
 “นายจะทำอย่างไรก็เรื่องของนายแต่ลูกสาวฉันต้องเป็นให้ได้เหมือนเธอเข้าใจลุงไหม?”
 “ครับผมจะทำให้ได้ผมจะค่อยวันนั้นทีเราได้รักกัน"
 
 เวลา 18.00 ที่โต๊ะอาหาร
   ฉันต้องมานั่งกินข้าวกับครอบครัวของเขาใช่ไหม? ยัยบ๋องเอ๋ยยย บอกชอบเค้าไปแล้วแต่ดันพูดเองว่าไม่ชอบ เธอมันบ้าไปแล้ว ลูกะๆ =[]=
   วันนี้มีอาหารมากมาย ทั้งผัก(ฉันไม่ชอบเลย) ทั้งหมู(อันนี้ก็ไม่ค่อยกิน) และปลา(ฉันนี้โคตดชอบเลย)โลยเฉพาะประกระพง(ชอบบบบบ <3) นี้คือแบบพิเศษจริงๆ
  พี่นะ ตัดปลาให้ฉันชิ้นใหญ่ๆให้ พร้อมรอยยิ้มน่ารักๆให้ ฉันหัวใจเต็นอีกแล้วเหรอ -/////-
 "ลูกะ ลูกต้องไปอยู่กับพี่นะ อีกซักพักใหญ่ๆนะ" ฉันวางช้อนลงพร้อมเช็ดปาก
 "ทำไหมเหรอค่ะ? แม่มีอะไรหรือป่าว?"
 " พอดีคุณป้าเขาชวนแม่ให้ไปดูบ้านที่เชียงใหม่อีกรอบเพื่อปลูกส้มขายเมื่อตะก่อนไงละ"
 "ป้าก็เหงาๆเวลาอยู่ในบ้านคนเดียวเลย ตัดสินใจชวนคุณแม่ของหนูเนื่ยไปอยู่ที่เดิมเป็นเพื่อนป้าหน่อย" คุณป้าพูดเสริมเพื่อให้กระจ่าง
 "เหรอค่ะ? หนูก็พึ่งรู้ว่าบ้านที่เชียงใหม่นั้นปลูกส้มด้วย ฮ่าๆ ลืมๆ ==a" ฉันนั่งเกาหัวแก้เขินอยู่ตรงหน้าพี่นะ
 "งั้นตอนนี้เตรียมพร้อมหรือยัง เด็กดื่อ? ชุดปิก้าจู ตุ๊กตาด้วย พร้อมหมดยัง?" พี่นะแทรกการสนทนาระหว่างพวกแม่
 "ยังหรอกย่ะ! เอ๊ะอ๊ะก็จะไปวันนี้ฉันยังไม่เตรียมตัวเตรียมใจไปเลย" ฉันบ่นพึมพามอยู่คนเดียว
 "งั้นถามไม่เตรียมตัวก็คง.....คุณลุงครับงั้นผมของนอนที่นี้ได้ไหมครับ...." เขาหันมาทางฉัน "จะได้ให้นอนเตรียมตัวเตรียมใจที่จะไปอยู่กับผม :)" ตาห่าแล้วววไงงงงงง =[]=!!!!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา