รักร้ายหักสวาท ปฐมบท

                        “ฟาง!! “ ป๊อปปี้กระโดดลงไปในน้ำพลางงมหาฟางแต่ก็ไม่เจอแล้วผุดขึ้นมาอีกครั้ง
“ฟางอยู่ใหน!!” ป๊อปปี้พูดก่อนที่ร่างบางจะโผล่ขึ้นมาจากน้ำด้านหลังแล้วกระโดดกอดคอป๊อปปี้ทันที
“อั่กๆ ปล่อยพี่น่ะฟาง” ป๊อปปี้พูดเมื่อฟางใช้แขนรัดคอแน่น
“คิกๆ สมน้ำหน้าใครบอกอยากแกล้งเค้าก่อนล่ะ ฮ่าๆ” ฟางหัวเราะก่อนป๊อปปี้จะสามารถตวัดแขนของฟางออกแล้วหันมาจ้องฟาง
“โกรธหรอ..ยะ..อย่าทำอะไร..ฟางน่ะ” ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้ไม่ยิ้ม ฟางเดินถอยหลัง
“ยะ..อย่าเข้ามาน่ะ กรี้ดดดด” ฟางพูดพลางกำลังจะว่ายน้ำหนีแต่ป๊อปปี้รีบดึงตัวฟางเข้ามาซบอกตัวเองทันที
‘ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก’ เสียงหัวใจของฟางเต้นไม่เป็นจังหวะพลางจ้องกับสายตาป๊อปปี้ ป๊อปปี้ค่อยๆโน้มหน้าลงไปจูบฟางทันที
“อะ..อื้อ…” ฟางร้องแต่ก็ไม่ขัดขืน ทั้งคู่จูบกันอยู่เนิ่นนานก่อนฟางจะหายใจไม่ออกอ้าปากเพื่อหอบเอาลมหายใจแต่ป๊อปปี้ไม่เว้นช่วงรีบจูบอีกครั้งแต่คราวนี้สอดลิ้นเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นของฟาง จนคนตัวเล็กแทบจะหมดเรี่ยวแรงยืน
“แฮ่กๆ…” ฟางหอบหายใจยกใหญ่เมื่อป๊อปปี้ถอนจูบออกไป
“เอ่อ..พี่ขอโทษ..” ป๊อปปี้พูดพลางหน้าแดง
“ฟะ..ฟางว่า..เรากลับขึ้นด้านบนกันเถอะค่ะ” ฟางพูดแล้วค่อยๆเดินฝ่าน้ำออกไป ป๊อปปี้มองฟางก่อนจะค่อยๆเอามือไปจับริมฝีปากตัวเอง
 
 
 
“แม่ค่ะ…” เฟร์พูดพลางเดินเข้ามาในบ้าน
“เฟร์..ลูกไปอยู่ใหนมารู้ไมแม่เป็นห่วง” แม่พูดก่อนจะวิ่งเข้าไปกอดเฟร์
“คือ..เฟร์เคลียงานที่พิพิธภัณฑ์จนดึกน่ะค่ะเพราะพรุ่งนี้งานก็จะจัดแล้วเฟร์อยากให้งานออกมาดีน่ะค่ะ” เฟร์พูด
“แน่ใจน่ะว่าแค่นั้น” พ่อพูด
“ค่ะ แค่นี้ค่ะ” เฟร์พูด
“ลูกกลับมาเหนื่อยๆ..ไปอาบน้ำเถอะแล้วลงมาทานข้าวกัน..วันนี้พี่ป๊อปไปธุระที่ลพบุรีน่ะ” แม่พูด
“ถ้าให้ทาย พี่ป๊อปไปเลือกสถานที่จัดงานแต่งกับฟางใช่ไมค่ะ” เฟร์พูด แม่ยิ้มก่อนจะพยักหน้า
“งั้นเฟร์ไปก่อนน่ะค่ะ” เฟร์พูดแล้วเดินออกไป
 
 
 
 
 
“โอ้ย เจ็บน่ะเบาๆหน่อย” แก้วพูด
“ก็เบาอยู่เนี้ย อดทนหน่อยสิ” โทโมะพูดพลางค่อยๆเอาที่ประคบกดใส่แก้มของแก้ว
“ยัยนั้นมือหนักชมัด” แก้วพูด
“เลิกพูดเหอะน่า มันจะได้เสร็จเร็วๆ” โทโมะพูด แก้วมองโทโมะที่ทำแผลนิ่งก่อนทั้งคู่จะจ้องตากัน
“เอ่อ..เสร็จแล้ว..เดี่ยวชั้นเอาไปเก็บก่อนน่ะ” โทโมะพูดแล้วหันไปเก็บแก้วมองตามพลางยิ้มแล้วนึกถึงเมื่อตอนเที่ยงที่โทโมะประกาศว่าแก้วเป็นแฟนกับเค้า
 
 
 
 
“ห้องที่คุณภานุให้ไปเตรียม..เสร็จเรียบร้อยแล้วน่ะค่ะ” พนักงานพูด
“อืม” ป๊อปปี้พูดก่อนจะพาฟางไปที่ห้องพัก
“ฟางรีบไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดเถอะเดี่ยวจะเป็นหวัดเอา” ป๊อปปี้พูดพลางยื่นชุดให้กับฟาง
“ขอบคุณค่ะ” ฟางรับมาก่อนจะรีบเดินเข้าห้องน้ำทันที
“สงสัยยังเขินอยู่” ป๊อปปี้พูดพลางยิ้ม
 
ฟางเดินออกมาจากห้องน้ำในชุดใหม่ก่อนจะเห็นป๊อปปี้นั่งดื่มไวน์อยู่ระเบียง
“พี่ป๊อปอาบน้ำแล้วหรอค่ะ” ฟางพูด
“อืม..พี่ไปอาบน้ำห้องอื่นมาน่ะ” ป๊อปปี้พูดแล้วเทไวน์
“ฟางดื่มไม” ป๊อปปี้พูด ฟางมองก่อนจะพยักหน้า ป๊อปปี้จึงยื่นไวน์ให้
“ดาวที่นี้สวยจังน่ะค่ะ” ฟางพูด ป๊อปปี้หันมามองฟางก่อนจะยิ้ม
“สวย..สวยมากเลยล่ะ” ป๊อปปี้พูด ฟางหันมามองป๊อปปี้ก่อนทั้งคู่จะจ้องตากันนิ่ง
“เอ่อ..ฟางว่าน้ำหมอกลงแล้วค่ะเราเข้าห้องกันเถอะเดี่ยวจะเป็นหวัด” ฟางพูดแล้วเดินเข้าไปในห้องป๊อปปี้มองก่อนจะเดินเข้าไปในห้องแล้วปิดประตูระเบียง
‘พรึ่บ!!’
“กรี้ดดดดดด” ฟางร้องเมื่อจู่ๆไฟก็ดับลง
“ฟาง..ฟางอยู่ใหน” ป๊อปปี้พูด
“ฟางอยู่บนเตียงค่ะ” ฟางพูดพลางเริ่มรู้สึกกลัวต่อความมืด
“ไม่ต้องกลัวน่ะเดี่ยวพี่ไปหา” ป๊อปปี้พูดแล้วรีบเดินไปหาฟาง
“พี่ป๊อป..ฟางกลัว” ฟางพูดเพราะเธอกลัวความมืดมาตั้งแต่เล็กๆพ่อกับแม่ของเธอจึงชอบเปิดไฟใว้ให้เวลานอนแต่โชคดีที่โตมาเธอจึงไม่ค่อยกลัวมากเท่าไรที่เปิดแต่โคมไฟใว้ ป๊อปปี้คว้าข้อมือเล็กได้ก็คว้าตัวฟางมากอดทันที
“ไม่เป็นไรน่ะ พี่อยู่นี้แล้ว” ป๊อปปี้พูด ฟางรู้สึกว่าตัวเองปลอดภัยก่อนจะกอดป๊อปปี้แน่น ป๊อปปี้จ้องลงมาสบตากับฟางก่อนจะจูบที่หน้าผากแล้วไล้ลงมาแก้มแล้วจูบเข้าที่ริมฝีปาก
“อื้ม….” ฟางรู้สึกเคลิ้ม
“พี่ขอน่ะ…” ป๊อปปี้พูดก่อนทั้งคู่จะร่วมรักกันอย่างเต็มใจ
 
 
 
 
                         ^~^ NC ตอนแรกยังไม่อยากบรรยายอ่ะ รอดูต่อปายยย รับรองมีบรรยายจัดเต็มแน่