ถึงจะร้าย แต่ก็รัก

-

เขียนโดย Ohlive

วันที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 16.23 น.

  7 chapter
  2 วิจารณ์
  9,542 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 17.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ใช่ใช่มั้ย?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     06.40 : หน้าบ้านของพลออชมพู

     ต่อมายืนรอพลอยเพื่อที่จะไปโรงเรียนพร้อมกัน โดยที่ไปรับแพทตี้และพีชมาก่อนโดยที่ไปรับแพทตี้และพีชมาก่อน ตอนนี้พลอยเดินออกมาหน้าบ้านและพร้อมจะโรงเรียนแล้ว

     "อรุณสวัสดิ์ครับที่รัก" ต่อยืนเอาแขนก่ายประตูหน้าบ้าน แล้วบอกพลอยปนอมยิ้มตามปกติ ส่วนพลอยก็เขินอย่างออกมาอย่างชัดเจน

     "เช่นกันค่ะ ไปโรงเรียนกันเร็ว" พลอยบอกพร้อมหันหน้าไปทางแพทตี้และพีช ทั้งสามคนไม่รอช้ารีบออกเดินทันที โดยมีแพทตี้และพีชเดินนำหน้า ส่วนต่อกับพลอยก็เดินตามหลังมาติด

.

.

     07.00 : โรงเรียนนาดาวบางกอก

     หลังจากที่ทั้ง4คน หาข้าวกินในตลาดใกล้ๆโรงเรียนเสร็จก็เดินมาโรงเรียนทันที และก็ยังคงเดินต่อไปจนถึงหน้าตึกเรียนของตัวเอง โดยในระหว่างทางก็หยอกล้อกันไปมา

     "ต่อพีช ตอนเที่ยงเจอกันที่เดิมนะ" แพทตี้ออกคำสั่ง ส่วน2หนุ่มก็ตอบพร้อมเพรียงกัน และโบกมือลาแฟนของตัวเองก่อนจะขึ้นอาคารไป ส่วนสาวๆทั้ง2คน ก็ส่ายหน้าปนขำกับกิริยาของแฟนตัวเอง ก่อนจะเดินขึ้นอาคารเรียนของตัวเองเช่นกัน

.

.

     12.00 : โรงอาหาร

     ทั้ง4คนเดินมานั่งที่โต๊ะเดิมของตัวเองโดยที่วางกระเป๋าจองไว้ก่อน แล้วต่อยเดินไปซื้อข้าวของตัวเอง ต่อเดินไปซื้อข้าวของตัวเองกับพลอย พีชก็เช่นกัน ส่วน2สาวเดินไปซื้อน้ำของตัวเองและของคนรัก

     ขณะที่ต่อกำลังเดินเอาจานข้าวไปวางที่โต๊ะ เขาก็เดินชนกับหญิงสาวคนนึงจนทั้งคู่ล้มลงไป แต่ต่อก็ไม่ได้โวยวายอะไร เพราะบางทีเขาก็อาจจะไม่ได้มองทาง

     "เธอๆเป็นไรมั้ย?" ต่อถามผู้หญิงคนที่ตัวเองเดินชน เพราะดูจากดาวที่ปกเสื้อแล้ว ก็อยู่ม.6เหมือนกัน คงไม่มีปัญหาอะไรมากหรอก

     "ไม่เป็นไรๆ เราไม่ได้มองทางเองแหละ ขอโทษนะ" หญิงสาวลุกขึ้นมา ส่วนต่อก็ลุกตามขึ้นมาเช่นกัน แล้วขอโทษผู้หญคนนั้นอีกรอบ

     "เราขอโทษนะที่ไม่ได้ดูทางน่ะ ให้เราใช้ค่าน้ำให้มั้ย?" ต่อถามขึ้นมาเมื่อเห็นว่าน้ำของผู้งหญิงคนนั้นหกหมดแก้วอยู่ที่พื้น

     "ไม่เป็นไรหรอก ขอบใจมากนะ" หญิงสาวบอกยิ้มๆแล้วก็ขอตัวออกไป ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่พีชเดินมาพอดี ส่วนพีชที่เดินสวนเข้ากับหญิงคนนั้นจึงหันกลับไปมอง เขารู้สึกว่าคุ้นๆหน้าเธอมาก แต่ปล่อยไปเถอะ คงอาจจะแค่คนหน้าเหมือนกัน

     "เห้ยไอ้ต่อ! ทำไมข้าวหกแบบนี้วะ?" พีชถามด้วยความตกใจ ต่อจึงหันไปแล้วกลับไปตอบคำถามของพีชที่ยืนอยู่ข้างหลัง

     "พอดีกูซุ่มซ่ามเดินชนคนอื่นว่ะ เดี๋ยวกูไปซื้อใหม่ละกัน ฝากบอกพลอยด้วย" ต่อสั่ง และพีชก็พยักหน้าตอบส่วนต่อก็เดอนไปซื้อข้าวใหม่ ไม่ถึง2นาทีสาวๆก็เดินมา พีชเลยบอกพลอยตามที่ต่อบอก พลอยจึงตอบรับแล้วนั่งรอต่อที่โต๊ะ จนกระทั่งต่อมาพร้อมข้าวจานใหม่ ทั้ง4คนเลยกินข้าวพร้อมกัน

     แต่พีชก็ยังครึ่นคิดอยู่ดี ว่าคนที่เขาเดินสวนไป ใช่เธอคนนั้นรึเปล่า คนที่ทำให้เพื่อนเขาเจ็บเจียนตาย ไม่ยอมกินข้าวกินปลา ร้องไห้อย่างกับคนบ้าตลอดเวลาเกือบ1เดือน แต่เขาก็สลัดความคิดนั้นออกไปก่อน เธออาจจะแค่หน้าเหมือนกันเฉยๆก็ได้ แต่เขาก็ยังสงสัยอยู่ดี

.

.

.

.

มาแล้วค่ะ อัพแล้วค่ะๆๆๆๆๆ ไม่ได้หายไปไหนนะ แค่ขี้เกียจ5555555

จะพยายามอัพทุกวันนะคะ ต่อจากนี้ฝันดีนะคะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา