ถึงจะร้าย แต่ก็รัก

-

เขียนโดย Ohlive

วันที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 16.23 น.

  7 chapter
  2 วิจารณ์
  9,548 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 17.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) สิ่งที่เธอต้องการ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     15.40 : โรงเรียนนาดาวบางกอก

     แพทตี้ที่พยุงพลอยชมพูไว้อยู่หน้าโรงเรียน สาเหตุที่ทำให้แพทต้องพยุงพลอยก็เพราะว่า เมื่อตอนเรียนพละอยู่ดีๆพลอยก็เป็นลมขึ้นมาซะเฉยๆ ตอนนี้อาการก็ดีขึ้นแล้วแต่ยังเดินไม่ค่อยจะไหว เลยต้องมีคนมาพยุง

     "เป็นยังไงมั่งพลอย" ต่อที่วิ่งตามหลังมาพร้อมพีชถามอาการของพลอยอย่างเป็นห่วง เมื่อแพทตี้เห็นว่าคนที่จะดูแลเธอได้มาแล้ว จึงส่งตัวพลอยให้กับต่อ

     "ดีขึ้นแล้วแหละ แต่ยังเดินไม่ค่อยไหวอ่ะ" พลอยบอกกับต่อไปตามตรง เพราัไม่อยากให้เขาเป็นห่วงเธอไปมากกว่านี้

     "งั้นกลับบ้านเลยดีกว่าเนาะ" ต่อถามพลอยพร้อมกับจับแขนของเธอเพื่อให้เธอเดิน ส่วนพลอยก็ไม่พูดก็พยักหน้าตอบ

     "งั้นกูไปส่งแพทนะเว้ยไอ้ต่อ กลับบ้านดีๆล่ะ" พีชบอกต่อแล้วพาแพทตี้ไปซื้อน้ำกับขนมที่หน้าโรงเรียน ก่อนที่พีชจะเดินไปส่งแพทตี้ที่บ้าน

.

.

     15.55 : หน้าบ้านพลอยชมพู

     เมื่อต่อมาส่งพลอยถึงที่บ้าน ก็ไม่รอช้ารีบเปิดประตูให้เพราะดูท่าแล้วถ้าก้มลงไปมีหวังได้ทรึดตรงหน้าบ้านแน่ๆ เขาจึงเปิดประตูแทนเธอ และเข้าไปส่งเธอในบ้าน

     "อ้าวต่อ! พลอยเป็นอะไรหรอจ๊ะถึงได้มาส่ง?" แม่ของพลอยที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องครัวถามทันที เพราะปกติแล้วต่อจะมาแค่วันสำคัญของครอบครัว และวันเกิดของพลอย

     "แพทตี้บอกผมว่าเมื่อตอนบ่ายพลอยเป็นลมน่ะครับ ผมเลยมาส่ง" ต่อบอกตามความจริงให้กับแม่ของพลอยฟัง แม่ของพลอยก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่มาช่วยพยุงพลอยไปนั่งที่โซฟา

     "พลอยก็แบบนี้แหละ ชอบโหมงานหนัก ทำการบ้านจนดึกจนดื่น บางทียังไม่นอมกินข้าวเย็นเลยนะ" แม่พลอยบอกอย่างขำๆ แต่ต่อมองพลอยอย่างคาดโทษเป็นการเตือนว่าอย่าทำอีก

     "งั้นผมขอกลับบ้านก่อนนะครับแม่ สวัสดีครับ ดูแลตัวเองด้วยนะครับ" ต่อบอกลาแม่จองพลอยและหันไปบอกพลอยพร้อมลูบหัวเธอ ส่วนแม่ของพลอยก็มองด้วยความเอ็นดู

.

.

     16.00 : หน้าหมู่บ้านของแพทตี้

     หลังจากที่พีชส่งแพทตี้เสร็จ เขาเดินออกมาจนถึงหน้าหมู่บ้านเพื่อที่จะกลับบ้านของเขา แต่ในขณะนั้นก็มีคนมาขวางทางเขา

     "เธอต้องการอะไร?" เขาถามผู้หญิงตรงหน้าที่ยืนขวางทางเขาอย่างเอาเรื่อง แต่หน้าตาของเธอกลับเป็นการท้าทายซะมากกว่า

     "ทำไมพูดจากับคนรู้จักกันแบบนี้หล่ะพีช" เธอทำน้ำ้สียงเว้าวอนดูหน้าสงสาร แต่หารู้ไม่ว่ามันเป็นการหาเรื่องแบบอ้อมๆของเธอ ซึ่งเขาก็รู้ดีอยู่แล้ว

     "เก้า!เธอต้องการอะไร พูดมาตรงๆเลยดีกว่า" เขาพูดกระแทกเสียงใส่เธอ แต่เธอกลับไม่มีท่าทีว่าจะกลัวเลยซักนิด

     "งั้นชั้นไม่อ้อมค้อมแล้วนะ ชั้นต้องการ 'ต่อ' เพื่อนสนิทของนายยังไงล่ะ" เธอพูดอย่างท้าทาย แต่สิ่งที่เธอพูดมา เขารู้อยู่แล้วว่าเธอต้องทำจริงแน่นอน

     "อ้อ...ไม่ต้องบอกจ้ะ ว่าต่อเป็นแฟนของพลอยชมพู แต่นาสอย่าลืมสิพีช ว่าคนอย่างเก้าอยากได้อะไรก็ต้องได้" พีชที่กำลังจะพูดกลับโดนเก้าขัดไว้ซะก่อน

     "ไว้เจอกันนะ เกมนี้สนุกแน่" เก้าเดินมาตบไหล่พีชแล้วพูดออกมา แต่หารู้ไม่ว่าคำที่เธอพูดมาทำให้เขาโกรธมาก ในเมื่อเธอประกาศศึกแล้ว เขาคงอยู่เฉยๆไม่ได้แล้ว ไม่อย่างนั้นประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย เหมือนที่เพื่อนของเขาอีกคนหนึ่งเคยเจอมา

.

.

.

.

เอาแล้วสิ เก้าประกาศศึกแล้ว งานนี้พีชได้เลือดในสมองแตกแน่

เดี๋ยวมาแต่วต่ออีกตอนนะคะ ขอไปชาร์ตแบตก่อน ม้วฟฟฟ5555555

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา