Fic:One piece
-
เขียนโดย 
Rosebear
วันที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2559 เวลา 23.13 น.
12 chapter
0 วิจารณ์
16.66K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 23.38 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
10) Promise สัญญา ตอนที่ 9 [Law X Robin]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ในที่สุด Rose ก็ได้กลับมาแต่งต่อแล้ว เย้ๆ ปรบมือๆ (แปะๆ) ก็... นะค่ะ Rose เรียน
หนักมากเลยนะค่ะ กว่าจะได้มาแต่งต่อ ก็เหนื่อยมากๆเลยล่ะค่ะ เอาละ มาเริ่มกันเลยดีกว่า
------------------------------------------------------------------------
หญิงสาวไม่รู้ว่าตอนนี้ลอว์ขับรถมาถึงไหนแล้ว...
ตะวันเริ่มลับขอบฟ้า ท้องฟ้าในตอนนี้เริ่มเปลี่ยนเป็นสีส้มอมแดงแล้ว มันดูสวยไม่น้อยถ้าเป็นในนิยายโรแมนติก แต่นี้มันคือชีวิตจริง ชีวิตจริงที่หญิงสาวต้องเผชิญหน้า
ลอว์:ถึงแล้ว...
หญิงสาวมองออกไปนอกหน้าต่าง ถึงกับผงะ...
มันใหญ่มาก ไม่น่าถูกเรียกว่าบ้านได้ ต้องเรียกว่า คฤหาสน์สิ ถึงจะถูกต้อง
หญิงสาวมัวแต่ตะลึงกับความใหญ่โตกับความงดงามของคฤหาสน์จนไม่รู้ว่าตนเองเดินมาถึงภายในคฤหาสน์ตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้
หญิงสาวกวาดตามองไปรอบๆ คฤหาสน์ พบว่ามันช่างคล้ายในฝันเมื่อตอนกลางวันเหลือเกิน
ไม่สิ... มันเหมือนเลยต่างหาก!!!
เพนกวิน:ยินดีต้อนรับ...
ซาจิ:กลับบ้านคร้าบบบบบ~ ท่านลอว์ วันนี้พาสาวที่ไหนมาเอ่ย???
หญิงสาวหันไปมอง พบว่ามีชายหนุ่มฝาแฝด 2 คน กำลังยืนทำท่าแปลกประหลาดอยู่
โรบิ้น:ฮะๆ...
หญิงสาวหัวเราะเบากับความน่ารัก (แบบแปลก) ของฝาแฝดคู่นี้
ลอว์:อืม... พวกนายจะไปไหนก็ไปเถอะ
เพนกวิน/ซาจิ:ขอบคุณคร้าบบบบบบบ~
พูดจบ แฝด 2 ตัวนั่น ก็เผ่นหายไปไหนก็มิทราบได้...
ลอว์:แล้วเธอจะนอนตรงไหน???
โรบิ้น:ฉันนอนตรงโซฟาดีกว่า
ลอว์:ไม่ได้!!! (แล้วจะถามทำไม???) เธอต้องขึ้นไปนอนกับฉัน
พูดจบ ลอว์ก็อุ้มหญิงสาวขึ้นพร้อมกับเดินไปที่ห้อง
โรบิ้น:ปล่อยฉันน้า~
----------------------------------------------------------------------
กึก!!
ลอว์ค่อยๆวางหญิงสาวลงบนเตียง (จาทามอารายกาน//Rose)
โรบิ้น:เธอจะทำอะไรฉันนะ??
ลอว์:คิดไปไกลละ -^-
ชายหนุ่มหันหลังให้กับหญิงสาว
ลอว์:เธอจะทำอะไรก็แล้วแต่ แต่เธอห้ามหนีไปไหนละกัน
พูดจบ ชายหนุ่มก็เดินหายไปอีกทางหนึ่ง ปล่อยให้โรบิ้นนอนอยู่บนเตียง
โรบิ้น:ฉันะอยู่กับหมอนี้ได้รึป่าวเนี่ย
หญิงสาวรู้สึกว่าหน้าของหญิงสาวเริ่มร้อน ไม่รู้ว่าเขินหรือยังไงกันแน่???
to be the continune.
หนักมากเลยนะค่ะ กว่าจะได้มาแต่งต่อ ก็เหนื่อยมากๆเลยล่ะค่ะ เอาละ มาเริ่มกันเลยดีกว่า
------------------------------------------------------------------------
หญิงสาวไม่รู้ว่าตอนนี้ลอว์ขับรถมาถึงไหนแล้ว...
ตะวันเริ่มลับขอบฟ้า ท้องฟ้าในตอนนี้เริ่มเปลี่ยนเป็นสีส้มอมแดงแล้ว มันดูสวยไม่น้อยถ้าเป็นในนิยายโรแมนติก แต่นี้มันคือชีวิตจริง ชีวิตจริงที่หญิงสาวต้องเผชิญหน้า
ลอว์:ถึงแล้ว...
หญิงสาวมองออกไปนอกหน้าต่าง ถึงกับผงะ...
มันใหญ่มาก ไม่น่าถูกเรียกว่าบ้านได้ ต้องเรียกว่า คฤหาสน์สิ ถึงจะถูกต้อง
หญิงสาวมัวแต่ตะลึงกับความใหญ่โตกับความงดงามของคฤหาสน์จนไม่รู้ว่าตนเองเดินมาถึงภายในคฤหาสน์ตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้
หญิงสาวกวาดตามองไปรอบๆ คฤหาสน์ พบว่ามันช่างคล้ายในฝันเมื่อตอนกลางวันเหลือเกิน
ไม่สิ... มันเหมือนเลยต่างหาก!!!
เพนกวิน:ยินดีต้อนรับ...
ซาจิ:กลับบ้านคร้าบบบบบ~ ท่านลอว์ วันนี้พาสาวที่ไหนมาเอ่ย???
หญิงสาวหันไปมอง พบว่ามีชายหนุ่มฝาแฝด 2 คน กำลังยืนทำท่าแปลกประหลาดอยู่
โรบิ้น:ฮะๆ...
หญิงสาวหัวเราะเบากับความน่ารัก (แบบแปลก) ของฝาแฝดคู่นี้
ลอว์:อืม... พวกนายจะไปไหนก็ไปเถอะ
เพนกวิน/ซาจิ:ขอบคุณคร้าบบบบบบบ~
พูดจบ แฝด 2 ตัวนั่น ก็เผ่นหายไปไหนก็มิทราบได้...
ลอว์:แล้วเธอจะนอนตรงไหน???
โรบิ้น:ฉันนอนตรงโซฟาดีกว่า
ลอว์:ไม่ได้!!! (แล้วจะถามทำไม???) เธอต้องขึ้นไปนอนกับฉัน
พูดจบ ลอว์ก็อุ้มหญิงสาวขึ้นพร้อมกับเดินไปที่ห้อง
โรบิ้น:ปล่อยฉันน้า~
----------------------------------------------------------------------
กึก!!
ลอว์ค่อยๆวางหญิงสาวลงบนเตียง (จาทามอารายกาน//Rose)
โรบิ้น:เธอจะทำอะไรฉันนะ??
ลอว์:คิดไปไกลละ -^-
ชายหนุ่มหันหลังให้กับหญิงสาว
ลอว์:เธอจะทำอะไรก็แล้วแต่ แต่เธอห้ามหนีไปไหนละกัน
พูดจบ ชายหนุ่มก็เดินหายไปอีกทางหนึ่ง ปล่อยให้โรบิ้นนอนอยู่บนเตียง
โรบิ้น:ฉันะอยู่กับหมอนี้ได้รึป่าวเนี่ย
หญิงสาวรู้สึกว่าหน้าของหญิงสาวเริ่มร้อน ไม่รู้ว่าเขินหรือยังไงกันแน่???
to be the continune.
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
