(Fic naruto) รักในไร่
-
เขียนโดย Delคราบ
วันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 21.21 น.
5 chapter
0 วิจารณ์
8,174 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 23 มีนาคม พ.ศ. 2560 07.22 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ (Temari talk)
หวัดดีฉันเทมาริ และวันนี้เราก็ได้มาอยู่ในผับแห่งหนึ่งใกล้ๆกับที่ลูกค้านั้นล่ะ พอเดินเข้ามาในผับเราก็เริ่มหาโต๊ะนั่งกัน
“นี่คืนนี้จะแข่งรถไหม”
อิโนะถามแล้วหันหน้าไปหาซากุระกับเท็นเท็น หลังจากที่นั่งแล้ว
“แข่งดิ!!”
ทั้งสองตอบพร้อมกัน
“คนเดียวพอขี้เกียจมานั่งรอนานๆ”
ฉันพูดแล้วนั่งกอดอกจ้องสองคนนั้น
“ฉันเอง”
เท็นเท็นพูด
“ก็ได้เห็นว่าเมื่อกี้ชนะหรอกนะ.....”
ซากุระพูดแต่ประโยคหลังเธอเดินไปกระซิบเท็นเท็น ถ้าให้เดาคงจะพูดประมาณว่า‘ถ้าแกแพ้แกตาย’ เท็นเท็นยิ้มที่มุมปากก่อนที่จะเดินไปหลังผับเงียบๆ
“ซากุระพูดอะไรกับเท็นเท็นหรอคะ”
ฮินาตะถามขึ้นหลังจากที่ซากุระกลับมานั่งที่
“ก็แค่บอกว่า ถ้าชนะจะให้รางวัลแค่นั้นเอง”
ว้อทททท เกินคาดนี่พูดงั้นจริงดิ
“เหอะ เกิดคาดแหะนึกว่าจะพูดประมาณว่า ‘ถ้าแพ้ตาย’ อะไรประมาณนั้นซะอีก”
อิโนะแกพูดโดนใจฉันมาก
“เอ่อ...ขอโทษนะครับจะรับอะไรไหม”
บริกรคนหนึ่งที่ยืนอยู่ถาม
“เอา......”
แล้วพวกเราก็เริ่มสั่งเครื่องดื่มต่างๆนาๆมา และเริ่มสังสรรค์กันไปสักพักเท็นเท็นก็เดินเข้ามา
“นี่อะไรกันเนี่ย ทำไมอยู่ในสภาพนี้!”
เท็นเท็นพูด
“ก็พวกนี้น่ะสิ ฉันบอกแล้วว่าอย่ากินเดี๋ยวก็เมาแล้วก็อย่างที่เห็นไม่มีใครฟัง แถมฮินาตะกับอิโนะก็ดันแข่งกันนี่สิ เป็นไงล่ะนั่นสภาพหนักกว่าเพื่อนเลย
ฮินาตะ”
ซากุระร่ายยาวเลย แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็มีสติพอจะลุกมาพูดนะ
“โถ่...ซากุระน่ะคออ่อนเลยไม่ยอมกินแน่จริงพวกแกก็แข่งกันดิ เออก่อนแข่งไปเปิดห้องด้วยนะ”
นั่นยัยเทมาริปากดีจริงแล้วใครจะแบกแกขึ้นห้องยัยบ้า
“ฉันรู้แกแค่ยั่วพวกฉัน ฉันไม่โง่แข่งหรอใข่ไหมซากุ...”
เท็รเท็นที่พูดมาก็หยุดเมื่อหันไปเห็นหน้าซากุระ ที่มันดูเหมือนมีรังสีอำมหิตแผ่ออกมา
“แกว่าไงนะเทมาริ...”
ซากุระถามฉัน ด้วยอาการที่มึนๆเลยพูดออกไปแบบไม่คิดไรเลย
“ฉันบอกว่าแกน่ะคออ่อนเลยไม่ยอมกิน ถ้าแน่จริงก็แข่งกับเท็นเท็นดิ”
ฉะนพูดเอาความจริง ซากุระน่ะคอแข็งจะตาย
“ได้เท็นเท็นว่าไง”
ซากุระหันไปถามเท็นเท็นด้วยอาการหงุดหงิดที่ดูเหมือนจะเบาลง
“ไม่อะฉันไปเปิดห้องดีกว่า แกก็ใจเย็นรู้อยู่ว่าถ้า
เทมาริเมายัยนั่นก็ยุคนอื่นไปเรื่อย”
เท็นเท็นพูด
“เออรีบๆไปไป๊ เดี๋ยวยัยพวกนี่เมากว่าเดิม”
ซากุระพูดแล้วมองพวกฉันที่ยังกินไม่หยุด
“เออว่ะ”
เท็นเท็นพูดแล้วเดินไป สักพักก็กลับมาพร้อมกับกุจแจห้อง
“ไปซากุระพยุงยังอิโนะขึ้นไปดิ เทมาริแกเดินไปเองได้ป่ะ”
เท็นเท็นบอกซากุระ แล้วหันมาถามฉัน
“เออได้พวกแกเอาสองคนนั้นไปเลย”
ฉันพูดแล้วเท็นเท็นกับซากุระก็เดินพยุงอิโนะกับ
ฮินาตะไปส่วนฉันก็เดินตามหลัง
“เอ้า ให้ตายสิฮินาตะเห็นตัวเล็กๆอย่างนี้ทำไมมันหนักจังว่ะ พยุงที่แทบจะหน้าคว้ำ”
เท็นเท็นบ่นหลังจากโยนฮินาตะลงไปนอนกับเตียง แล้วก็ตามด้วยซากุระที่พยุงอิโนะตามมา
“บ่นอยู่ได้ก่อนจะบ่นเนี่ย แกช่วยดูสัดส่วนฮินาตะก่อนได้ไหมจะหน้าคว้ำก็ไม่แปลก”
ซากุระแกพูดถูกก็ดูดี ทุกส่วนดูเล็กไปหมดพอมาถึงหน้าอกนี่พูดเลยจะใหญ่เกินตัวไปไหม พอและนอนดีกว่าฉันพูดในใจก่อนจะทิ้งตัวนอนลง
“งั้นฉันสองคนไปนอนที่โซฟานะ”
เท็นเท็นพูด
“เออๆ จะนอนไหนก็ไป7โมงปลุกทุกคนด้วยแล้วกัน”
ฉันพูดแล้วหลับไปเลยตอนนี้ทุกอย่างมืดสนิทไร้ความรู้สึก
(Temari talk end)
(Shikamaru talk)
หวัดดีครับผมชิกามารุ ตอนนี้ก็เป็นเช้าของวันใหม่หลังจากที่ลุงคนนั้นพาผมมาส่งที่ที่พัก มันเป็นเหมือนห้องพักปกติ แต่เป็นห้องที่ทำจากไม้ทั้งหมดดีจังมีแอร์ด้วย
ก๊อกๆ ก็อก
“เฮ้ยไอชิกามารุไปกินข้าวได้แล้วโว้ย”
คงรู้ใช่ไหมว่าถ้ามีคนมาเคาะงี้แปลกว่าอะไร ใช่ผมยังไม่ลุกจากที่นอนเลย
“.....”
ผมเลือกที่จะไม่ตอบ
“นี่ชิกามารุ ไม่ได้ยินรึไง”
ยังไม่หยุดอีก
“......”
“ชิกามารุ”
โอ้ยมันจะอะไรนักหนาว่ะ ผมทนไม่ไหวเลยเดินไปเปิดประตู
“เออมีอะไรเรียกอยู่ได้น่ารำคราญจริง”
ผมเปิดประตูแล้วพูด
“ไปกินข้าว”
นารูโตะตอบ
“เออ รอแปป”
ผมพูดแล้วปิดประตู ผมเข้าไปอาบน้ำอะแหละพอผมแต่งตัวเสร็จก็เดินออกไปหานารูโตะที่รออยู่
“กว่าจะตื่นไปได้แล้ว คนอื่นไปรอแล้วเดี๋ยวก็โดน
เนจิมันบ่นอีกหรอก”
นารูโตะพูดแล้วก็เดินนำไป ที่เรือนอาหารซึ่งจะมีข้าวให้กินเช้า กลางวัน เย็นเลยล่ะ
“นู้นเดินมากันแล้วล่ะครับ”
ซาอิพูดเมื่อเห็นพวกผมเดินไป
“กว่าจะมาได้นะ”
ซาสึเกะพูด
“กินข้าวกันดีกว่านะ เดี๋ยวข้าวเย็นหมด”
นารูโตะพูดขัด แล้วนั่งลงกินข้าวที่อยู่บนโต๊ะ และเวลาก็ผ่านไป ตอนนี้เวลาประมาณ10โมงเป็นเวลาที่มีคนงานเดินไปมาเยอะมากกว่าปกติ และระหว่างที่พวกผมกำลังเดินกลับห้องพักก็มีรถกระบะคันหนึ่งขับเข้ามาจอดที่สนามหญ้าก่อนทางที่จะเข้ามาในไร่
“รถคันเมื่อคืนใช่ไหม”
นารูโตะพูดขึ้น ผมก็ว่าล่ะมันคุ้นๆพวกผมเลยหยุดดูพอประตูฝั่งคนขับเปิดออก ก็ร่างของผู้หญิงผมเหลืองมัดสี่จุกเดินไปที่หลังกระบะ
“ซากุระส่งต้นไม้ลงมาดิ”
เธอพูดแล้วยื่นแขนรอรับ และคนผมสีดอกซากุระก็ส่งต้นไม้ต้นเล็กที่อยู่ในถุงให้สองต้น
“อิโนะคะมาช่วยกันหน่อยค่ะ”
คนผมสีกรมที่เดินออกมารถอีกคนพูดก่อนที่คนผมฟางจะเดินออกมาอีกคน
“เท็นเท็นแกก็โทรเรียกลุงน้องมาดิว่ะ นั่งเฉยอยู่ได้”
คนผมสีซากุระหันไปพูดกับอีกคนที่นั่งอยู่ที่หลังกระบะด้วย
“เออๆ ฮัลโหลค่ะลุงน้องเดี๋ยวให้ครมาช่วยขนต้นไม้ไปหน่อยนะคะ.....มาที่ทางเข้าไร่ค่ะกำลังขนต้นไม่ลง......ค่ะ ติ๊ด”
แล้วก็กดตัดสายไปแล้วก็...
“นี่คนสวยให้ผมช่วยไหมคราบ”
ไอนารูโตะมันเดินไปพูดกับผู้หญิงผมสีกรมที่ยืนอยู่ข้างๆกระบะ(มันเดินไปตอนไหนว่ะ:ผู้ชายทุกคนยกเว้นโตะ)(ตอนนั้นแหละ:นารูโตะ)
“เอ่อ...ถ้าไม่ลำบากก็รบกวนด้วยนะคะ”
ผู้หญิงคนนั้นพูดแล้วจะให้พวกผมทำอะไรก็เดินไปช่วยกันถือดิครับ หลังจากที่พวกผมช่วยกันถือต้นไม้พวกนั้นมาวางไว้ที่หน้าเรือนจนเสร็จ
“ขอบคุณนะค่ะที่ช่วยเอ่อพวกคุณชื่ออะไรกันบ้างคะ”
คนผมสีกรมหันมาถามนารูโตะ
“ผมนารูโตะ นี่ชิกามารุ นั่นเนจิ ส่วนไอหัวเป็ดนั่นชื่อซาสึเกะแล้วก็ซาอิครับ”
นารูโตะพูดแนะนำพวกผม
“อ่อค่ะ...ฉันฮินาตะ นี่เทมาริ นั่นอิโนะ ส่วนคนที่ผมสีชมพูชื่อซากุระแล้วก็เท็นเท็นค่ะ”
คราวนี้ฝั่งนั้นแนะนำบ้าง
“ฮ่าๆ”
พอฮินาตะพูดจบก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้น มาจากซากุระ
“ขอโทษนะพอดีนึกแล้วมันขำน่ะ ฮ่าๆหัวเป็ด เหมือนจริงด้วยแฮะ”
ซากุระพูดประโยคแรกก่อนจะเงยหน้ามองซาสึเกะแล้วจึงพูดประโยคหลัง
“ขำอะไรยัยหัวดอกซากุระ”
ซาสึเกะเริ่มพูดขึ้น
“ก็นายนั่นแหละ ฮ่าๆ”
ซากุระพูดแล้วก็ขำต่อ
“ได้ขำมากใช่ไหม”
ซาสึเกะพูกแล้วเดินเข้าไปใกล้ซากุระ ก่อนที่ซากุระจะรู้สึกตัวซาสึเกะก็เอามือที่น่าจะเลอะดินไปป้ายหน้าซากุระ ทำให้หน้ายัยมีดินติดเกือบทั้งหน้า
“เฮ้ย! ทำอะไรของนายเนี่ย”
ซากุระโวยก่อนที่จะพยายาม เช็ดดินออกแต่มันยิ่งทำให้เลอะเข้าไปให้ และก็ดันเข็ดจนดินเข้าตาตัวเองซะอีก
“โอ้ยแสบตา ช่วยหน่อยดิเท็นเท็น”
ซากุระพูดแล้วควานหาเท็นเท็นแต่ก็ไปคว้าแขนของซาสึเกะ มันหันมาบอกพวกผมให้เงียบ
“เท็นเท็นพูดบอกเหมือนกับว่าเธอจะพาซากุระไปล้างหน้าหน่อยสิ”
เนจิที่เหมือนจะรู้ใจซาสึเกะก็เดินไปบอกเท็นเท็นเบาไม่ให้ซากุระได้ยิน เท็นเท็นพยักหน้า
“ยัยบ้าทำอะไรไม่รู้เรื่องมานี่เดี๋ยวพาไปล้างหน้า”
เท็นเท็นพูดแล้วชี้ไปที่สายยางกับก๊อกน้ำข้างเรือนให้ซาสึเกะเห็น จากนั้นหมอนั่นก็ยิ้มและเดินไปโดยมีซากุระเกาะแขนไป ผมล่ะอยากรู้ซะจริงว่าถ้ายัยนั่นรู้ว่าไม่ใช่เท็นเท็นจะเป็นไง
“ฮ่าๆ ได้แกล้งซากุระแบบนี้รู้สึกซะใจชะมัด”
อิโนะพูดแล้วขำ
“ชั่งเถอะพวกนายจะมาดื่มกับพวกเราไหม”
เทมาริถาม
“อะไรล่ะ”
ผมถามกลับ
“นี่ค่ะ”
ฮินาตะถือเหล้า2-3ขวดออกมาจากรถ
“ไม่อยากเชื่อฮินาตะไปเอามาตอนไหน”
เท็นเท็นถาม
“อิโนะบอกให้ถือมาน่ะค่ะ”
ฮินาตะตอบแล้วยิ้ม
“เอาไว้ให้แกกับซากุระนั่นแหละเมื่อคืนไม่ยอมกิน”
อิโนะพูดแล้วยิ้มอย่ามีเล่ห์นัย
“งั้นไปห้องฉันนะ ไปเถอะเดี๋ยวซาสึเกะกับซากุระก็ตามมาเองแหละ แต่ฮินาตะฉันไม่ให้เธอคนนึงล่ะกิน”
เทมาริพูด
“ทำไมอะคะ”
“เมาค้างอยู่ไม่ใช่รึไง”
เทมาริพูดหรอไม่เห็นเหมือนเลย
“ไม่เมาซะหน่อยเทมาริอะ”
“ไม่เมาอะไร ไม่งั้นเธอจะเดินไม่ปกติรึไง”
ฮินาตะพยายามเถัยงแต่ก็ต้องยอมแพ้
“จริงหรอไม่เห็นเหมือนเมานะ”
นารูโตะพูดเอาจริงผมก็เหมือนนารูโตะอะ
“ฮินาตะเดินลองสิ”
อิโนะพูดแล้วฮินาตะก็เดิน ก็เดินตรงนี่หว่า
“ใช่เลยเมาค้างจริงด้วย”
ห้ะ เมาตรงไหนผมล่ะมึนแทน
“ตรงไหนหรออิโนะถึงบอกว่าเมาค้าง”
นารูโตะถามอีก
“นั่นไงฮินาตะน่ะจะเดินไม่ไคว่ขาแต่ที่เดินอย่างนั้นก็เป็นอีกด้านของฮินาตะ ที่เวลาเมาจะเป็นแต่ถ้าค้างก็จะแค่เดินแปลกๆ”
นี่เรียกเมาค้างเป็นแค่นี้แล้วต้องขนาดไหนถึงเรียกเมาว่ะเนี่ย
“ชั่งเถอะถ้าฮินาตะอยากกินก็ปล่อยเถอะ แล้วก็ไปได้แล้วเทมาริฝากถือขึ้นมาด้วย”
“แกจะหาคนช่วยกินอะสิ ฉันรู้”
อิโนะพูดจบก็เดินไปพร้อมกับพวกนารูโตะยกเว้นซาสึเกะที่ไปกับซากุระ
“มานี่ฉันถือเอง”
ผมพูด
“ไม่เป็นไรนายขึ้นไปก่อนเลย”
ยัยนี่จะดื้อไปทำไมฟ่ะ
“เออน่าเดี๋ยวถือให้”
“ขอบคุณ”
พูดจบก็ยื่นถุงใส่เหล้าให้ผมแล้วก็เดินขึ้นไปพร้อมกับผม ยอมรับผมสนใจเทมาริ
(Shikamaru talk end)
หวัดดีฉันเทมาริ และวันนี้เราก็ได้มาอยู่ในผับแห่งหนึ่งใกล้ๆกับที่ลูกค้านั้นล่ะ พอเดินเข้ามาในผับเราก็เริ่มหาโต๊ะนั่งกัน
“นี่คืนนี้จะแข่งรถไหม”
อิโนะถามแล้วหันหน้าไปหาซากุระกับเท็นเท็น หลังจากที่นั่งแล้ว
“แข่งดิ!!”
ทั้งสองตอบพร้อมกัน
“คนเดียวพอขี้เกียจมานั่งรอนานๆ”
ฉันพูดแล้วนั่งกอดอกจ้องสองคนนั้น
“ฉันเอง”
เท็นเท็นพูด
“ก็ได้เห็นว่าเมื่อกี้ชนะหรอกนะ.....”
ซากุระพูดแต่ประโยคหลังเธอเดินไปกระซิบเท็นเท็น ถ้าให้เดาคงจะพูดประมาณว่า‘ถ้าแกแพ้แกตาย’ เท็นเท็นยิ้มที่มุมปากก่อนที่จะเดินไปหลังผับเงียบๆ
“ซากุระพูดอะไรกับเท็นเท็นหรอคะ”
ฮินาตะถามขึ้นหลังจากที่ซากุระกลับมานั่งที่
“ก็แค่บอกว่า ถ้าชนะจะให้รางวัลแค่นั้นเอง”
ว้อทททท เกินคาดนี่พูดงั้นจริงดิ
“เหอะ เกิดคาดแหะนึกว่าจะพูดประมาณว่า ‘ถ้าแพ้ตาย’ อะไรประมาณนั้นซะอีก”
อิโนะแกพูดโดนใจฉันมาก
“เอ่อ...ขอโทษนะครับจะรับอะไรไหม”
บริกรคนหนึ่งที่ยืนอยู่ถาม
“เอา......”
แล้วพวกเราก็เริ่มสั่งเครื่องดื่มต่างๆนาๆมา และเริ่มสังสรรค์กันไปสักพักเท็นเท็นก็เดินเข้ามา
“นี่อะไรกันเนี่ย ทำไมอยู่ในสภาพนี้!”
เท็นเท็นพูด
“ก็พวกนี้น่ะสิ ฉันบอกแล้วว่าอย่ากินเดี๋ยวก็เมาแล้วก็อย่างที่เห็นไม่มีใครฟัง แถมฮินาตะกับอิโนะก็ดันแข่งกันนี่สิ เป็นไงล่ะนั่นสภาพหนักกว่าเพื่อนเลย
ฮินาตะ”
ซากุระร่ายยาวเลย แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็มีสติพอจะลุกมาพูดนะ
“โถ่...ซากุระน่ะคออ่อนเลยไม่ยอมกินแน่จริงพวกแกก็แข่งกันดิ เออก่อนแข่งไปเปิดห้องด้วยนะ”
นั่นยัยเทมาริปากดีจริงแล้วใครจะแบกแกขึ้นห้องยัยบ้า
“ฉันรู้แกแค่ยั่วพวกฉัน ฉันไม่โง่แข่งหรอใข่ไหมซากุ...”
เท็รเท็นที่พูดมาก็หยุดเมื่อหันไปเห็นหน้าซากุระ ที่มันดูเหมือนมีรังสีอำมหิตแผ่ออกมา
“แกว่าไงนะเทมาริ...”
ซากุระถามฉัน ด้วยอาการที่มึนๆเลยพูดออกไปแบบไม่คิดไรเลย
“ฉันบอกว่าแกน่ะคออ่อนเลยไม่ยอมกิน ถ้าแน่จริงก็แข่งกับเท็นเท็นดิ”
ฉะนพูดเอาความจริง ซากุระน่ะคอแข็งจะตาย
“ได้เท็นเท็นว่าไง”
ซากุระหันไปถามเท็นเท็นด้วยอาการหงุดหงิดที่ดูเหมือนจะเบาลง
“ไม่อะฉันไปเปิดห้องดีกว่า แกก็ใจเย็นรู้อยู่ว่าถ้า
เทมาริเมายัยนั่นก็ยุคนอื่นไปเรื่อย”
เท็นเท็นพูด
“เออรีบๆไปไป๊ เดี๋ยวยัยพวกนี่เมากว่าเดิม”
ซากุระพูดแล้วมองพวกฉันที่ยังกินไม่หยุด
“เออว่ะ”
เท็นเท็นพูดแล้วเดินไป สักพักก็กลับมาพร้อมกับกุจแจห้อง
“ไปซากุระพยุงยังอิโนะขึ้นไปดิ เทมาริแกเดินไปเองได้ป่ะ”
เท็นเท็นบอกซากุระ แล้วหันมาถามฉัน
“เออได้พวกแกเอาสองคนนั้นไปเลย”
ฉันพูดแล้วเท็นเท็นกับซากุระก็เดินพยุงอิโนะกับ
ฮินาตะไปส่วนฉันก็เดินตามหลัง
“เอ้า ให้ตายสิฮินาตะเห็นตัวเล็กๆอย่างนี้ทำไมมันหนักจังว่ะ พยุงที่แทบจะหน้าคว้ำ”
เท็นเท็นบ่นหลังจากโยนฮินาตะลงไปนอนกับเตียง แล้วก็ตามด้วยซากุระที่พยุงอิโนะตามมา
“บ่นอยู่ได้ก่อนจะบ่นเนี่ย แกช่วยดูสัดส่วนฮินาตะก่อนได้ไหมจะหน้าคว้ำก็ไม่แปลก”
ซากุระแกพูดถูกก็ดูดี ทุกส่วนดูเล็กไปหมดพอมาถึงหน้าอกนี่พูดเลยจะใหญ่เกินตัวไปไหม พอและนอนดีกว่าฉันพูดในใจก่อนจะทิ้งตัวนอนลง
“งั้นฉันสองคนไปนอนที่โซฟานะ”
เท็นเท็นพูด
“เออๆ จะนอนไหนก็ไป7โมงปลุกทุกคนด้วยแล้วกัน”
ฉันพูดแล้วหลับไปเลยตอนนี้ทุกอย่างมืดสนิทไร้ความรู้สึก
(Temari talk end)
(Shikamaru talk)
หวัดดีครับผมชิกามารุ ตอนนี้ก็เป็นเช้าของวันใหม่หลังจากที่ลุงคนนั้นพาผมมาส่งที่ที่พัก มันเป็นเหมือนห้องพักปกติ แต่เป็นห้องที่ทำจากไม้ทั้งหมดดีจังมีแอร์ด้วย
ก๊อกๆ ก็อก
“เฮ้ยไอชิกามารุไปกินข้าวได้แล้วโว้ย”
คงรู้ใช่ไหมว่าถ้ามีคนมาเคาะงี้แปลกว่าอะไร ใช่ผมยังไม่ลุกจากที่นอนเลย
“.....”
ผมเลือกที่จะไม่ตอบ
“นี่ชิกามารุ ไม่ได้ยินรึไง”
ยังไม่หยุดอีก
“......”
“ชิกามารุ”
โอ้ยมันจะอะไรนักหนาว่ะ ผมทนไม่ไหวเลยเดินไปเปิดประตู
“เออมีอะไรเรียกอยู่ได้น่ารำคราญจริง”
ผมเปิดประตูแล้วพูด
“ไปกินข้าว”
นารูโตะตอบ
“เออ รอแปป”
ผมพูดแล้วปิดประตู ผมเข้าไปอาบน้ำอะแหละพอผมแต่งตัวเสร็จก็เดินออกไปหานารูโตะที่รออยู่
“กว่าจะตื่นไปได้แล้ว คนอื่นไปรอแล้วเดี๋ยวก็โดน
เนจิมันบ่นอีกหรอก”
นารูโตะพูดแล้วก็เดินนำไป ที่เรือนอาหารซึ่งจะมีข้าวให้กินเช้า กลางวัน เย็นเลยล่ะ
“นู้นเดินมากันแล้วล่ะครับ”
ซาอิพูดเมื่อเห็นพวกผมเดินไป
“กว่าจะมาได้นะ”
ซาสึเกะพูด
“กินข้าวกันดีกว่านะ เดี๋ยวข้าวเย็นหมด”
นารูโตะพูดขัด แล้วนั่งลงกินข้าวที่อยู่บนโต๊ะ และเวลาก็ผ่านไป ตอนนี้เวลาประมาณ10โมงเป็นเวลาที่มีคนงานเดินไปมาเยอะมากกว่าปกติ และระหว่างที่พวกผมกำลังเดินกลับห้องพักก็มีรถกระบะคันหนึ่งขับเข้ามาจอดที่สนามหญ้าก่อนทางที่จะเข้ามาในไร่
“รถคันเมื่อคืนใช่ไหม”
นารูโตะพูดขึ้น ผมก็ว่าล่ะมันคุ้นๆพวกผมเลยหยุดดูพอประตูฝั่งคนขับเปิดออก ก็ร่างของผู้หญิงผมเหลืองมัดสี่จุกเดินไปที่หลังกระบะ
“ซากุระส่งต้นไม้ลงมาดิ”
เธอพูดแล้วยื่นแขนรอรับ และคนผมสีดอกซากุระก็ส่งต้นไม้ต้นเล็กที่อยู่ในถุงให้สองต้น
“อิโนะคะมาช่วยกันหน่อยค่ะ”
คนผมสีกรมที่เดินออกมารถอีกคนพูดก่อนที่คนผมฟางจะเดินออกมาอีกคน
“เท็นเท็นแกก็โทรเรียกลุงน้องมาดิว่ะ นั่งเฉยอยู่ได้”
คนผมสีซากุระหันไปพูดกับอีกคนที่นั่งอยู่ที่หลังกระบะด้วย
“เออๆ ฮัลโหลค่ะลุงน้องเดี๋ยวให้ครมาช่วยขนต้นไม้ไปหน่อยนะคะ.....มาที่ทางเข้าไร่ค่ะกำลังขนต้นไม่ลง......ค่ะ ติ๊ด”
แล้วก็กดตัดสายไปแล้วก็...
“นี่คนสวยให้ผมช่วยไหมคราบ”
ไอนารูโตะมันเดินไปพูดกับผู้หญิงผมสีกรมที่ยืนอยู่ข้างๆกระบะ(มันเดินไปตอนไหนว่ะ:ผู้ชายทุกคนยกเว้นโตะ)(ตอนนั้นแหละ:นารูโตะ)
“เอ่อ...ถ้าไม่ลำบากก็รบกวนด้วยนะคะ”
ผู้หญิงคนนั้นพูดแล้วจะให้พวกผมทำอะไรก็เดินไปช่วยกันถือดิครับ หลังจากที่พวกผมช่วยกันถือต้นไม้พวกนั้นมาวางไว้ที่หน้าเรือนจนเสร็จ
“ขอบคุณนะค่ะที่ช่วยเอ่อพวกคุณชื่ออะไรกันบ้างคะ”
คนผมสีกรมหันมาถามนารูโตะ
“ผมนารูโตะ นี่ชิกามารุ นั่นเนจิ ส่วนไอหัวเป็ดนั่นชื่อซาสึเกะแล้วก็ซาอิครับ”
นารูโตะพูดแนะนำพวกผม
“อ่อค่ะ...ฉันฮินาตะ นี่เทมาริ นั่นอิโนะ ส่วนคนที่ผมสีชมพูชื่อซากุระแล้วก็เท็นเท็นค่ะ”
คราวนี้ฝั่งนั้นแนะนำบ้าง
“ฮ่าๆ”
พอฮินาตะพูดจบก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้น มาจากซากุระ
“ขอโทษนะพอดีนึกแล้วมันขำน่ะ ฮ่าๆหัวเป็ด เหมือนจริงด้วยแฮะ”
ซากุระพูดประโยคแรกก่อนจะเงยหน้ามองซาสึเกะแล้วจึงพูดประโยคหลัง
“ขำอะไรยัยหัวดอกซากุระ”
ซาสึเกะเริ่มพูดขึ้น
“ก็นายนั่นแหละ ฮ่าๆ”
ซากุระพูดแล้วก็ขำต่อ
“ได้ขำมากใช่ไหม”
ซาสึเกะพูกแล้วเดินเข้าไปใกล้ซากุระ ก่อนที่ซากุระจะรู้สึกตัวซาสึเกะก็เอามือที่น่าจะเลอะดินไปป้ายหน้าซากุระ ทำให้หน้ายัยมีดินติดเกือบทั้งหน้า
“เฮ้ย! ทำอะไรของนายเนี่ย”
ซากุระโวยก่อนที่จะพยายาม เช็ดดินออกแต่มันยิ่งทำให้เลอะเข้าไปให้ และก็ดันเข็ดจนดินเข้าตาตัวเองซะอีก
“โอ้ยแสบตา ช่วยหน่อยดิเท็นเท็น”
ซากุระพูดแล้วควานหาเท็นเท็นแต่ก็ไปคว้าแขนของซาสึเกะ มันหันมาบอกพวกผมให้เงียบ
“เท็นเท็นพูดบอกเหมือนกับว่าเธอจะพาซากุระไปล้างหน้าหน่อยสิ”
เนจิที่เหมือนจะรู้ใจซาสึเกะก็เดินไปบอกเท็นเท็นเบาไม่ให้ซากุระได้ยิน เท็นเท็นพยักหน้า
“ยัยบ้าทำอะไรไม่รู้เรื่องมานี่เดี๋ยวพาไปล้างหน้า”
เท็นเท็นพูดแล้วชี้ไปที่สายยางกับก๊อกน้ำข้างเรือนให้ซาสึเกะเห็น จากนั้นหมอนั่นก็ยิ้มและเดินไปโดยมีซากุระเกาะแขนไป ผมล่ะอยากรู้ซะจริงว่าถ้ายัยนั่นรู้ว่าไม่ใช่เท็นเท็นจะเป็นไง
“ฮ่าๆ ได้แกล้งซากุระแบบนี้รู้สึกซะใจชะมัด”
อิโนะพูดแล้วขำ
“ชั่งเถอะพวกนายจะมาดื่มกับพวกเราไหม”
เทมาริถาม
“อะไรล่ะ”
ผมถามกลับ
“นี่ค่ะ”
ฮินาตะถือเหล้า2-3ขวดออกมาจากรถ
“ไม่อยากเชื่อฮินาตะไปเอามาตอนไหน”
เท็นเท็นถาม
“อิโนะบอกให้ถือมาน่ะค่ะ”
ฮินาตะตอบแล้วยิ้ม
“เอาไว้ให้แกกับซากุระนั่นแหละเมื่อคืนไม่ยอมกิน”
อิโนะพูดแล้วยิ้มอย่ามีเล่ห์นัย
“งั้นไปห้องฉันนะ ไปเถอะเดี๋ยวซาสึเกะกับซากุระก็ตามมาเองแหละ แต่ฮินาตะฉันไม่ให้เธอคนนึงล่ะกิน”
เทมาริพูด
“ทำไมอะคะ”
“เมาค้างอยู่ไม่ใช่รึไง”
เทมาริพูดหรอไม่เห็นเหมือนเลย
“ไม่เมาซะหน่อยเทมาริอะ”
“ไม่เมาอะไร ไม่งั้นเธอจะเดินไม่ปกติรึไง”
ฮินาตะพยายามเถัยงแต่ก็ต้องยอมแพ้
“จริงหรอไม่เห็นเหมือนเมานะ”
นารูโตะพูดเอาจริงผมก็เหมือนนารูโตะอะ
“ฮินาตะเดินลองสิ”
อิโนะพูดแล้วฮินาตะก็เดิน ก็เดินตรงนี่หว่า
“ใช่เลยเมาค้างจริงด้วย”
ห้ะ เมาตรงไหนผมล่ะมึนแทน
“ตรงไหนหรออิโนะถึงบอกว่าเมาค้าง”
นารูโตะถามอีก
“นั่นไงฮินาตะน่ะจะเดินไม่ไคว่ขาแต่ที่เดินอย่างนั้นก็เป็นอีกด้านของฮินาตะ ที่เวลาเมาจะเป็นแต่ถ้าค้างก็จะแค่เดินแปลกๆ”
นี่เรียกเมาค้างเป็นแค่นี้แล้วต้องขนาดไหนถึงเรียกเมาว่ะเนี่ย
“ชั่งเถอะถ้าฮินาตะอยากกินก็ปล่อยเถอะ แล้วก็ไปได้แล้วเทมาริฝากถือขึ้นมาด้วย”
“แกจะหาคนช่วยกินอะสิ ฉันรู้”
อิโนะพูดจบก็เดินไปพร้อมกับพวกนารูโตะยกเว้นซาสึเกะที่ไปกับซากุระ
“มานี่ฉันถือเอง”
ผมพูด
“ไม่เป็นไรนายขึ้นไปก่อนเลย”
ยัยนี่จะดื้อไปทำไมฟ่ะ
“เออน่าเดี๋ยวถือให้”
“ขอบคุณ”
พูดจบก็ยื่นถุงใส่เหล้าให้ผมแล้วก็เดินขึ้นไปพร้อมกับผม ยอมรับผมสนใจเทมาริ
(Shikamaru talk end)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ