The key สาวน้อยกับกุญแจมหัสจรรย์

กริ๊ง กริ๊ง
เนเนกะ//แม่คร้า...วันนี้มีอะไรกินค่ะ
แม่//วันนี้มีขนมปังฝรั่งเศษอบน้ำผึ้งจ่ะ
เนฮารุ//วันนี้ก็ยังอาหารหรูเช่นเคย
แม่//ฮิฮิ
เนเนกะ//เออใช่..นี่กี่โมงแล้ว
แล้วเนเนกะก็ก้มลงไปดูนาฬิกาสุดจะหรูที่พี่ชายซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด
เนเนกะ//อ้า!!!สายแล้วสายแล้ว
เนฮารุ//คิคิ
เนเนกะ//นี่พี่ขำอะไรอะ
ปั้ง!!!!!!
เนฮารุ//เห็นไหมเนเนกะทำให้พี่ตกเก้าอี้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
แล้วเนฮารุก็หัวเราะต่อ
แม่//เนเนกะจังนี่ดูนาฬิกาผิดหรือเปล่านี่พึ่ง 06:00 เองนะ
เนเนกะ//พี่อะ แกล้งหนูอีกแล้วนะ
ผ่านไปเร็วดั่งสายลม
เนเนกะ/เนฮารุ//ไปแล้วนะค่ะ/ครับ
แม่//ไปดีดีน่ะลูก
เนเนกะ//เคซึโฮะวันนี้หนูกลับกับเพื่อนนะคะ
เคซึโฮะ//ครับ คุณหนู
เนเนกะพูดกับพ่อบ้านส่วนตัว
เมื่อถึงโรงเรียน
[(@@@)=ใครก็ไม่รู้]
@@@//กรี๊ดเนฮารุคุงมาแล้ว
เนฮารุ//หวัดดี
@@@//จร้า~
กริ๊ง กริ๊ง
เนเนกะ//พี่หนูไปแล้วนะ
แล้วเนเนกะก็วิ่งไปและแล้วก็มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น
เนเนกะ//อ้าย!!!!!
เนฮารุ//เนเนกะ!!!!
ตึก
เอกิ//ไม่เป็นไรใช่ไหม
เนเนกะ//มะมะ..ไม่เป็นไรค่ะ
เนฮารุ//หมอนั่นเป็นใครอะ
เนเนกะ//เนก็ไม่รู้จัก
เนฮารุ//อ้าว
เนเนกะคิดในใจตอนที่ขึ้นบันได
[(***)=คิดในใจ]
เนเนกะ***//เอาะ!ผู้ชายคนนั้นเป็นใครน่ะ
เนเนกะ//โอ้ย
มิซากิ//นี่เธอเดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลยน่ะเดี๋ยวบัดตบให้
เนเนกะ//ขอโทษค่ะ
มิซากิ//อ้าวเนจัง
แล้วมิซากิก็กอดเนเนกะ
เนเนกะ//เอาะ!!!อ้าว..มิซากินี่นา..ขอโทษนะจ่ะ
มิซากิ//ไม่เป็นไรจ่ะเนจัง..ฉันนะเป็นเพื่อนสนิทเธออยู่แล้ว
กระซิบกัน@@@//นี่เธอดูยัยเด็กที่ชื่อเนเนกะสิหยิ่งชมัดเลย
มิซากิ//นี่พวกเธอพูดอะไรนะอย่าพูดถึงเนเนกะนะ
เนเนกะ//ไม่เป็นไรหรอกจ่ะ
ตอนนี้สิ่งที่ฉันนาซาริ เนเนกะอยากได้คือการมีเพื่อน