To love isto Give

"นี่ เธอตามฉันมาทำไมยัยช้างน้ำ"
"ประทานโทษ บ้านฉันไปทางนี้ย่ะ"
"บ้านเธออยู่เเถวนี่หรอ?"
"ใช่สุดสอยนี้ ก็เลี่ยวขวาเจอสี่แยกก็เลี้ยวซ้ายอะ"
"เอ๋? ทางเดียวกับฉันเลยนี่"
"หรือว่าเธอจะอยู่"
"ไม่จริงมั่ง"
ทั้งฉันและโคนนิวิ่งไปด้วยความเร็วสุดขีด(อะไรจะเว่อร์ปานนั้น)โดยที่หมายที่เดียวกัน และแล้วเกิดไม่คาดฝันขึ้นทั้งคู่หยุดอยูที่อาพาตแมนที่ดูดีมาก(เรียกอาพาตเมนคงได้นะ)อยู่ซักพักด้วยความ้เหนื่อย
"เธออยู่ที่นี่หรอ"โคนนิเปรยปากถาม
"อื้ม ฉันพึ่งย้ายมาน่ะ"
"เธออยุ่ห้องอะไร"
"..."
"เธอ อยู่ห้องอะไรห้า!!!"
"เออ ห้อง ...."
"ห้องอะไร..."
"ห้อง595 ชั้น Bน่ะ"
"ว่างัยน่ะ~~~"
"ทำไม ล่ะ"
"ก็เพราะเธออยุ่ห้องตรงข้ามลับฉันนะซิ"
0_0มายก๊อด
"นี่อยุ่ไดน่ะแต่ห้ามมารบกวนคนอื นแหละกัน"
"ฉันควรพูดมากกว่า"
ปัง!!!
โธ่เอ๊ยยัยโคนนิตัวเองดีเลิดประเสิดมาจากไหนมิทราบมาว่าคนอื่น ฉอด ฉอด เนี่ย
จะล้มตัวนอนพร้อมกอดกับตุ๊กตาหมูกระต่ายสุดโปรด(กำลังฮิตอยู่)ด้วยอาการเหนื่อยล้าทำให้ฉันเผลอหลับไป
"อ๊าย>_< สายแล้วเหรอเนี่ย ไม่ไหวเล้ย"
ตุ๊บ เอี๊ยด...เสียงเบรกฝีเท้าของฉันดังมากพร้อมเปิดประตูดัง เอี๊ยด ทำเสียวฟันอีกแล้ว
"เฮ้ย ค่อยยัยชั่ว............"
"ค่อยยังชั่วอะไรเหรอ"
"ก็ที่อาจาย์ร โค อึน เซยังไม่มางัย"
"งั้นเหรอ"
"อื้ม อืม"
อึ๋ย อาจาย์ร0_0
"ไปนั่งที่กันได้แล้ว"
"ค่ะ"
กริ๊ง ก๊อง
"เฮ้ย พัก สักที"
"เป็นอะไรเหรอเพื่อน"
"เซ็งนิดๆน่ะ เอ๋? แต่ว่าสาวๆๆ พวกนั้นกรี๊ดกร๊าดมุ่งดูอะไรอะ"
"อ๋อ เธอไม่ได้มาต้อง2เดือนนี่หน่าห โรงเรียนเนี่ยมี2พี่น้องแฝดหญิงชายอยู่น่ะเนี่ยเป็นไอดอลของโรงเรียนเราเลยนะ คนพี่ผู้ชายหนุ่มหวานหยาดเยิ้ม>_<เจ้าชายในฝันคาซอล"
"งั้นทำไม่ไม่มีผู้ชายออะก็น้องสาวผู้หญิงนี่"
"เธอไม่รู้อะไรน้องสาวผู้หญิงน่ะทอมบอยนะย่ะดูผู้หญิงก็ดีผู้ชายก็ได้อะเป็นค่อนข้างเย็นชา เรียบๆๆ นิ่งๆๆน่ะอ๋อคนน้องที่นั่งข้างๆเธอน่ะ"
"ห๊า!!0_0"
กริ๊งก๊อง อ๊อดดังเพื่อให้รู้ว่าเลิกเรียนวันนี้ฉันรีบแจ๊นกลับบ้านก่อน เพาะไม่อยากถูกทักว่าช้างน้ำต่างหากเจ็บใจนักแต่ทำอะไรไม่ได้อะ
"โอ๊ย เจ็บ!!!"ซวยทุกวันเร้ยเรา
"ขอโทดครับ ขอโทดครับเป็นอะรัยมากมั้ย"
"เป็นสิ เจ็ยจะตายอยู่แล้วนี่ยเดินดูตาม้าตาเรือนมั่งสิ"
งงงงงง
เงียบไม่ฟร่ะ พอฉันเงยหน้ามองขึ้นก้อเห็นผู้ชายผนสีน้ำตาลอ่อน ตาเรียวสวย จมูกเป็นสัน โอ้แม่เจ้า ~พรลิขิตบันดาลให้เราซัดพา~
หล่อชิบเคลิ้มอะ++
"อะ ขอโทด ค่ะฉันเดินไม่ดูตาม้าตาเรือนเองขอโทดนะค่ะ"
"เอ่อ ไม่เป็นไรครับ"
"อ้าวพี่ คุกะคัยอยู่น่ะ"
เอ๋เสียงนี่มัน ฉันหันไปทางต้นเสียงแล้วเจอกับโคนนิในชุดเด็กผู้ชายที่ดูแล้วน่ารักมากเลยทีเดียว อย่า ตื่นได้แล้วตอนนี่ต้องวิ่งแจ๊นแล้วเดี๋ยวไม่ทัน
"คุยกะคัยอยู่เหรอพี่"
"ไม่รุสิแต่น่ารักดีน่ะ"
"คุ้นๆๆบอกไม่ถูก"
"จะให้ไปไหนว่ะไอ้พี่ชาย"
"น่า~~เดี๋ยวก้อรู้"