To love isto Give

แกร๊ก เสียงล็อกประตูดังขึ้นวันนี้ก็ไปเรียนตามปกติแต่วันนี้ฉันไม่ได้ตื่นสายเพราะไอ้น้องชายตัวดีมาหาเร้ยปลุกไปในตัวฉันจึงเดินไปโรงเรียนอย่างเริงร่า

\\\"งัย เซนริว\\\"

\\\"อ้า คาซอล\\\"

\\\"เธอสบายดีใช่มัยเซนริว\\\"

ยัยเพื่อนบ้าแอบด่าช้านนน

\\\"ไม่สบายมั่งเนี่ย\\\"

\\\"ก็แกร์มาเช้านี่หว่า\\\"

\\\"น่า เข้า เรียนกัน\\\"

กริ๊ง ก๊อง~~

\\\"พักซักที เหนื่อยชะมัด\\\"

\\\"น่าๆๆ อย่าบ่นเลยเดี๋ยวแกนะ\\\"ฉันพูกับยัยเพื่อนขี้บ่นของฉันพลางใช่มือหยิบของในกระเป๋าแต่ทว่ามันไม่อย่าแล้ว

\\\"แกร์เป็นอะไรนะ เซนริว\\\"

\\\"เฮ้ยแกร์เดี๋ยวฉันมานะ สงสัยที่เรียนเมือกี้ทำโทรศัพย์ตกน่ะ\\\"

\\\"อื้ม อื้ม \\\"

\\\"รีบกลับมานะ\\\"

\\\"จร้า\\\"

\\\"เฮ้ยเจอซักที\\\"

แกร๊ง

"เสียงอะไรน่ะ"ฉันเงยหน้าดูต้นเสียงก็เห็นคนตกลงมา

"โอ๊ย!!! เจ็บ"ฉันพูดพร้อมทั้งมองหน้าคนที่ตกลงมาแล้วต้องตกใจ

"โคนนิ!!!!!!!!"

ฉันพยายามพลักตัวเขาออกไปแต่ตัวเขาหนักมากอ่ะT^T ตื่นซักทีสิฟร่ะ

"โอ๊ย เจ็บแฮะต้นไม่แก่ชะมัดแค่นี้ก็รับน้ำหนักไม่ได้"

"นี่ ลุกออกจากฉันซักที่เซ่"

"อ่ะ ยัยช้างน้ำมาทำอะไรทีนี้ละ"

"ไม่ต้องถามลุกไปก่อนสิ"

พอฉันพูดเสร็จเขาก็เลยลุกขึ้นพร้อมปัดฝุ่นที่เสื้อผ้า แล้วก็ยื่ยมือมาดึงฉันขึ้น

"โทดทีฉันไม่เห็นน่ะ"

"อื้มไม่ป็นไร"ฉันเริ่มปัดเสื้อผ้าของฉันบ้างแต่ยังไม่ทันปัดเสร็จโคนนิก็ดึงแขนแล้วใช้ปากสีชมพูระเรื่องของเค้าประกบลงที่ปากข้างฉันทั้งดิ้นทั้งผลักเค้าออกแต่แล้วฉันก้อสูงเเรงของโคนนิไม่ได้แล้วโคนนิก็ผละฉันออกและพูดขึ้นว่า

"เธอ ทำยังงันทำไม"

"ฉะ..."ฉันยังไม่ทัมพูออะไรโคนนิก็นำปากของเค้ามากประกบเหมือนเดิมฉันก็ยังขัดขืนเหมือนเดิมแต่แล้วก็ไม่สำเร็จน้ำใสอุ่นๆๆของฉันก็ไหลออกจากตาทำให้โคนนิรู้ตัวสึกได้จึงผละฉันออกมาก

"คือ...ฉันขะ..."

เพี๊ยะ!!!!!!

"ฉันไม่ใช่ของเล่นของเธอที่เธอจะมาทำอะไรก็ได้ ฉันเกลียดคนอย่างเธอที่สุด"สิ้นเสียงฉันก็วิ่งออกไปให้ไกลที่สุดโดยที่ไม่รู้เลยว่าคนข้างหลังฉันเค้านั่งทรุดลงไปกับเพราะมือกุมขมับ

"ฉัน ขอโทด เซนริว..."

"ฮือ ฮือๆๆ เจ็บใจชะมัด" เฟิสคิดของช้าน~~~~

ป๊าก!!!!!!!

"โอ๊ย! เจ็บ/โอ้ย"