sure! my love are you คิดเเล้วว่านายจะรักฉัน

ณ Schooln kasilot
เฮๆๆๆโอ๊ย!ทำไมเด็กที่โรงเรียนนี้เสียงดังขนาดนี้น้ะขนาดโรงเรียนฉันยังไม่ดังขนาดนี้เลย เฮื่อย!
''เฮ้ย!นั่นเด็กใหม่ป้ะว้ะ?''
''เออว่ะใช่ๆ'' อะไรเนี่ยพูดเบากันจิ๊งๆ (ประชด) สงสัยโรงเรียนนี้เห่อเด็กใหม่งั้นสิ่
ขณะที่ฉันกำลังเดินอยู่นั้นก็มีใครเดินมาชน ปั๊ก! โครม!!! อ๊าก! ใครเดินมาชนฉันเนี่ย
''เฮ้ยเธอเดินยังไงไม่มองคนที่เค้ากำลังเดินมาเนี่ย'' ฮึ๋ย!ใครกันเเน่ยะที่ผิดนายต่างหากที่เดินมาชนฉัน
ไหนขอดูหน้าหน่อยสิ่หลังจากนั้นฉันก็ปัดฝุ่นเเล้วมองไปเเละ! เเละ! เขาคือใคร?
กรี๊ดดดดด เเต่อย่างหล่ออ่ะตาคมกริบจมูกโด่งได้รูปเเละริมฝีปากบางเหมือนดอกกุหลาบเเถมหน้ายังเนียนด้วย
เเต่ไอ้บ้านี่ถึงจะหล่อเเต่ฉันก็ไม่พิศวาสหรอกนะย่ะ
''นี่นายใครกันเเน่ห้ะที่ผิด นายไส้ปลานีโม่ นายใส้ลิง นะ.....''
''ประกาศๆชื่อ.......นามสกุล.......ให้มาพบที่ห้องธุระการ'' เสียงไมค์ของห้องธุระการดังทำให้ฉันต้องหยุดด่านาย
บ้านี่ ''ฮึ๋ย''เค้าสบถอย่างหัวเสีย''เจอเธอเมื่อไหร่เธอตายเเน่'' เขาบอกเเละเดินตรงไปที่ห้องธุระการ
จึกๆ เอ๊ะ? ใครสะกิดฉันเนี่ย ''นี่เธอๆ'' พอฉันหันไปก็ไปเจอเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักเด็กผู้หญิงคนนั้นบอกกับฉันว่า
''เธออย่าไปยุ่งกับพี่เฟอร์โล่เลย''
''ห๊ะใครชื่อเฟอร์โล่?'' ฉันพูด
''ก็พี่คนหล่อๆที่เธอทะเลาะไปด้วยเมื่อกี้ไง เค้าเป็นประธานนักเรียนด้วยน้ะ''
โด่ ทำไมอ่ะฉันก็เคยเป็นน้ะถึงมันจะเป็นอดีตก็เถอะ TIoIT
''อ่อหมอนั้นเปนประธานเเล้วก็ชื่อเฟอร์โล่น่ะหร๋อ''
''อืม ใช่''
''เเล้วทำไมฉัยต้องเลิกยุ่งด้วย?''
''ก็พี่เขาเป็นประธานที่โหดที่สุดในโรงเรียนนี้น่ะสิ่''
''ฉันไม่กลัวหรอก หึ....หึ.....หึ.....หึ.....