เพื่อนสนิท

ฮาย พากษ์

โอ้ยยยยย อยากจะบ้าตายทำไม๊ทำไม(นายเป็นช่างทำ ไมล์หรอ MonkeyBabe)ผมต้องมาช่วยพูดกะพ่อไอบุ๊คด้วยวะเนี่ย ไอนุ่นนะไอนุ่นแกมันนางมารร้ายชัดๆ แกก็จะรู้ว่าพ่อไอบุ๊คดุแค่ไหน

ฮาย:ฉันต้องพูดจริงๆหรอวะ

ปุยนุ่น:ก็เออดิ ทำไมวะ

ฮาย:ก็กลัวอ่ะดิถามได้

ปุยนุ่น:ป๊อดว่ะ เป็นผู้ชายภาษาไรวะ

ฮาย:ภาษาไทยว่ะ

ปุยนุ่น:ตี-น

ฮาย:ก็แกถามเอง

ปุยนุ่น:แต่ฉันไม่ได้หมายถึงภาษาแบบบนี้

บุ๊ค:หยุดดดดดดดด พวกแกจะทะเลาะกันทำไมวะ

เอ่อ ไอบุ๊คมันเงียบจนผมลืมไปเลยว่ามันก็อยู่ด้วยเหมือนกัน

ปุยนุ่น:ไม่ใช่ช่างทำ ไมล์ว่ะ 

บุ๊ค:เอ่อ เข้าใจพูด

ปุยนุ่น:ก็เข้าใจอ่ะดิ ม.5 แล้วจะไม่เข้าได้ไงว่าการพูดหมายถึงอะไร

บุ๊ค:เอ่อ เถียงไม่ออกว่ะ

ปุยนุ่น:555+

ฮาย:พ่อแกจะมาตอนไหนวะ

บุ๊ค:มาถึงแล้ว โน่นไง

พอผมมองไปทางที่ไอบุ๊คก็เจอ เจอ.......พ่อไอบุ๊ค อะดิ (โห่ กำลังลุ้นเลย MonkeyBabe)

ฺฮาย,นุ่น:สวัสดีครับ/ค่ะ คุณพ่อ

พ่อบุ๊ค:สวัสดี

โหขนาดหน้าตอนอยู่เฉยๆยังโหดเลยอ่า เค้ากลัว(กรี๊ดดดดพระเอกฉันไม่ใช่ตุ๊ดนะ MonkeyBabe)

ห้องรับแขก

ปุยนุ่น:เอ่ิอ คือคุณพ่อคะคือว่าพวกหนูอยากจะขอเรื่อง..........

ไม่ทันที่นุ่นจะพูดจบพ่อของไอบุ๊คก็พูดแทรกขึ้มมา

พ่อบุ๊ค:เรื่องที่พ่อจะไม่ให้บุ๊คเล่นดนตรีใช่มั้ย

ฮาย:ใช่ครับผมอยากให้คุณพ่อคิดทบทวนอีกสักครั้งผมว่าเกรดของบุ๊คมันก็ไม่ได้ต่ำลงมากนิครับ

โห่ ผมกล้าพูดไปได้ไงวะเนี่ย 

ปุยนุ่น:นั่นสิคะ 

คุณพ่อ:แต่บุ๊คไม่เคยได้เกรด3เลยนิ่

บุ๊ค:โห่ พ่อครับให้ผมเล่นดนตรีอีกสักครั้งเถอะนะถ้าเทอมนี้ผมไม่ได้ 4 ผมจะเลิกเล่นดนตรีก็ได้ครับ

คุณพ่อ:ก็ได้ฉันให้โอกาสแกครั้งสุดท้ายนะถ้าเทอมนี้ไม่ได้4ฉันจะไม่ให้แกเล่นดนตรี

บุ๊ค:ขอบคุณครับพ่ิอ