เพื่อนสนิท

ฮาย พากษ์
โอ้ยยยยย อยากจะบ้าตายทำไม๊ทำไม(นายเป็นช่างทำ ไมล์หรอ MonkeyBabe)ผมต้องมาช่วยพูดกะพ่อไอบุ๊คด้วยวะเนี่ย ไอนุ่นนะไอนุ่นแกมันนางมารร้ายชัดๆ แกก็จะรู้ว่าพ่อไอบุ๊คดุแค่ไหน
ฮาย:ฉันต้องพูดจริงๆหรอวะ
ปุยนุ่น:ก็เออดิ ทำไมวะ
ฮาย:ก็กลัวอ่ะดิถามได้
ปุยนุ่น:ป๊อดว่ะ เป็นผู้ชายภาษาไรวะ
ฮาย:ภาษาไทยว่ะ
ปุยนุ่น:ตี-น
ฮาย:ก็แกถามเอง
ปุยนุ่น:แต่ฉันไม่ได้หมายถึงภาษาแบบบนี้
บุ๊ค:หยุดดดดดดดด พวกแกจะทะเลาะกันทำไมวะ
เอ่อ ไอบุ๊คมันเงียบจนผมลืมไปเลยว่ามันก็อยู่ด้วยเหมือนกัน
ปุยนุ่น:ไม่ใช่ช่างทำ ไมล์ว่ะ 
บุ๊ค:เอ่อ เข้าใจพูด
ปุยนุ่น:ก็เข้าใจอ่ะดิ ม.5 แล้วจะไม่เข้าได้ไงว่าการพูดหมายถึงอะไร
บุ๊ค:เอ่อ เถียงไม่ออกว่ะ
ปุยนุ่น:555+
ฮาย:พ่อแกจะมาตอนไหนวะ
บุ๊ค:มาถึงแล้ว โน่นไง
พอผมมองไปทางที่ไอบุ๊คก็เจอ เจอ.......พ่อไอบุ๊ค อะดิ (โห่ กำลังลุ้นเลย MonkeyBabe)
ฺฮาย,นุ่น:สวัสดีครับ/ค่ะ คุณพ่อ
พ่อบุ๊ค:สวัสดี
โหขนาดหน้าตอนอยู่เฉยๆยังโหดเลยอ่า เค้ากลัว(กรี๊ดดดดพระเอกฉันไม่ใช่ตุ๊ดนะ MonkeyBabe)
ห้องรับแขก
ปุยนุ่น:เอ่ิอ คือคุณพ่อคะคือว่าพวกหนูอยากจะขอเรื่อง..........
ไม่ทันที่นุ่นจะพูดจบพ่อของไอบุ๊คก็พูดแทรกขึ้มมา
พ่อบุ๊ค:เรื่องที่พ่อจะไม่ให้บุ๊คเล่นดนตรีใช่มั้ย
ฮาย:ใช่ครับผมอยากให้คุณพ่อคิดทบทวนอีกสักครั้งผมว่าเกรดของบุ๊คมันก็ไม่ได้ต่ำลงมากนิครับ
โห่ ผมกล้าพูดไปได้ไงวะเนี่ย 
ปุยนุ่น:นั่นสิคะ 
คุณพ่อ:แต่บุ๊คไม่เคยได้เกรด3เลยนิ่
บุ๊ค:โห่ พ่อครับให้ผมเล่นดนตรีอีกสักครั้งเถอะนะถ้าเทอมนี้ผมไม่ได้ 4 ผมจะเลิกเล่นดนตรีก็ได้ครับ
คุณพ่อ:ก็ได้ฉันให้โอกาสแกครั้งสุดท้ายนะถ้าเทอมนี้ไม่ได้4ฉันจะไม่ให้แกเล่นดนตรี
บุ๊ค:ขอบคุณครับพ่ิอ