soulmate เนื้อคู่ อยากรู้ว่าใช่เธอ

บทที่ 1
ภายในห้องเรียนวิศวกรรมหญิงสาวกำลังขะมักเขม้นกับการต่อวงจรด้วยวิธีที่เพิ่งคิดขึ้นใหม่
“คลุก คลัก คลุกคลัก ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม”
 
เสียงระเบิดดังไปทั่วก่อนจะตามไปด้วยเสียงหัวเราะของคนทั้งชั้นเรียนนี้เหมือนเห็นใบหน้าที่ดำไปด้วยเขม่าของหญิงสาวตัวต้นเรื่อง หญิงสาวที่กำลังถูกเพื่อนในคลาสหัวเราะจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากชั้นเอง
เพทาย ไพลินมรกต มือวางระเบิดอันดับหนึ่งของคณะวิศวกรรม
“ทุกคนเงียบ   หยุดหัวเราะเดี๋ยวนี้” เสียงสุดเข้มของอาจารย์สกุณาทำให้เสียงในห้องเงียบกริบ
“ยัยเพทาย  “
“ขา อาจารย์”   ชั้นตอบรับด้วยน้ำเสียงสุดเอาใจ อาจาร์ยหันมามองชั้นนิดนึงก่อนจะทำหน้าปลงๆและบอกให้ชั้นไปพบแกที่ห้องหลังเลิกเรียน จากนั้นท่านอาจาร์ยก็สอนไปเรื่อยๆๆจบปนคลาส
“สำหรับวันนี้เลิกเรียนได้  เพทายเธอคงไม่คิดว่าครูจะลืมนะ”   อาจาร์ยพูดขึ้นหลังจากที่สายตาอันคมกริบของแกเหลือบไปเห็นชั้นกำลังจะแวบอออกนอกชั้นเรียน
“แฮ่ๆๆ หนูเปล่าน้า หนูก็กำลังจะเดินไปรออาจาร์ยที่ห้องพักครูไง”
“ขอให้มันจริงเถอะ ตามชั้นมา”
“ค่ะ”
ห้องพักอาร์ยมหาวิทยาลัยเอเชียนาร์  
“ชั้นละไม่ไหวจะเคลียร์กับเธอจริงเลยเพทาย  นี่มันครั้งที่เท่าไรแล้วฮะที่เธอทำห้องเรียนคณะวิศวกรรมพัง”
“ไม่ทราบสิค่ะ ไม่เคยนับ”ชั้นตอบแล้วยิ้มอย่างไร้เดียงส่า
“นี่เพทายเธอตั้งใจจะกวนชั้นหรอ”
“เปล้า นี่ค่ะอาจาร์ยเป็นคนไม่ใช่มะม่วงแล้วหนูจะไปกวนอาจาร์ยได้ยังไงค่ะ”
“เพทาย  ชั้นจะทำโทษเธอยังไงดีนะ”
“ถ้าอาจาร์ยคิดไม่ออกไม่ต้องทำก็ได้นะค่ะหนูไม่ว่า”
“ไม่ได้”
“แล้วอาจาร์ยจะให้หนูทำอะไรล่ะค่ะ ห้องน้ำหนูก็เพิ่งล้างไปเมื่อวาน โรงยิมหนูก็เพิ่งถูไปเมื่ออาทิตย์ก่อน ส่วนไฟทั้งคณะหนูก็เพิ่งเปลี่ยนนี้ยังไม่นับไปช่วยแม่ครัวล้างจานอีกนะค่ะ แล้วมันยังเหลืออะไรที่อาจาร์ยไม่เคยลงโทษหนูอีก  หนูแทบจะล้างทั้งคณะแล้วนะค่ะ”
“ที่เธอพูดก็ถูก  แล้วชั้นจะให้เธอทำอะไรดีนะ”สกุณาทำท่าครุ่นคิดอยู่นานสองนานก่อนไอเดียอันบรรเจิดจะแล่นเข้ามาในสมอง เธอเหลือบไปมองแม่ลูกศิษย์ตัวดีที่นั่งสัพหงกรอฟังคำตอบจากเธออยู่
“เพทาย” เสียงเรียกของอาจาร์ยทำให้ชั้นสะดุ้งตกจากเก้าอี้
“โอ๊ยอาจาร์ยอ่ะ เจ็บนะค่ะ  ”
“แล้วชั้นทำเธอตกเก้าอี้หรือไงย่ะ”
“แฮ่ๆๆ หนูผิดเองก็ได้ว่าแต่นึกออกแล้วหรอค่ะอาจาร์ยว่าจะให้หนูทำอะไร”
“ยัง”
“แล้วอาจาร์ยจะปลุกหนูขึ้นมาทำเกี้ยวหรอค่ะ อาจาร์ยใจร้ายยยอ่ะ”
“ชั้นยังพูดไม่จบอย่าเพิ่งแทรกได้ไหม   คือว่าอย่างนี้งานนี้เธอยังไม่ต้องเริ่มหรออีกประมาณครึ่งปีหน้าโน้นที่เธอต้องเริ่ม”
“ครึ่งปีหน้าเลยหรอค่ะ ว่าแต่มันคืองานอะไรอ่ะ”ชั้นเริ่มหวาดผวากับสีหน้ากรุ่มกริ่มของอาจารย์
“งานง่ายๆ เธอทำได้อยู่แล้ว”
“สรุปว่ามันคืออะไร อาจารย์กำลังทำให้หนูกลัว” อาจารย์สกุณายิ้มอย่าพอใจ ก่อนที่จะก้มไปหยิบเอกสารในลิ้นชักแล้วยื่นมันมาให้ชั้น
“ประ  ประกวดดาวมหาวิยาลัย”
“ถึงกับติดอ่างเลยหรอจ๊ะเพทาย”
“ไม่เอานะอาจารย์   อาจารย์ดูหนังหน้าหนูสิจะไปอาซิ้มที่ขายก๋วยเตี๋ยวในโรงอาหารยังสวยกว่าหนูเลย”
“อย่าถ่อมตัวไป ดูไกลๆสักหมื่นลี้เธอก็สวยนะเพทาย”
“อาจารย์ชมหนูหรือเปล่าเนี่ย”
“ชมสิจ๊ะ  ชั้นหมดธุระแล้วเชิญ”
“ไปก็ได้ หนูงอนอาจาร์ยแล้ว” ชั้นพูดแล้วเดินออกจากห้องพักครู   ทำไมถึงได้ซวยนักนะแล้วนี่ไอ้คุณเพื่อนที่เคารพหายศีรษะไปไหนกันหมดฟ่ะ
~ ~ มีแมลงตัวหนึ่ง เกาะอยู่บนจมูก กระต่าย มันจึงปัด มันจึงปัด~~(เสียงเรียกเข้านางเอก)
“ฮัลโหล”ชั้นกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์
“แกอยู่ไหนอ่ะพาย”
“อยู่บนศีรษะแกมั้ง ชั้นต้องถามพวกแกมากกว่าว่าอยู่ไหนกัน”
“อ้อๆ พวกชั้นอยู่โรงอาหาร จะให้สั่งอะไรให้หรือป่าว”
“เอาเหมือนเดิมก็แล้วกัน”
วินเทอร์said
“ออสการ์นี่หนังสือบ้าอะไรของแกว่ะ ชั้นจะตามหารักแรกของชั้น ไม่ได้ตามหาเนื้อคู่เฟ้ย” ผมนั่งด่าเพื่อนสนิท ที่เอาหนังสือsoulmate ทำนายเนื้อคู่มาให้ผมทั้งๆที่ผมขอให้มันช่วยตามหารักแรก
“แกก็อ่านไปเถอะ อย่าเรื่องมากเล่มนี้แม่นมากเลยนะเว้ย มาเดี๋ยวอ่านให้ฟัง”
“เออ ถ้าไร้สาระทั้งหนังสือเล่มนี้และแกจะไม่อยู่ในสภาพดีแน่”
“เออ หนังสือเค้าบอกว่าผู้ชายอย่างแกอ่ะปากร้าย นิสัยแย่ หน้าตาก็งั้นๆ ใครคบด้วยก็สุดยอดแล้ว”
“นี่แกหลอกด่าชั้นหรือป่าวว่ะ”
“อย่าขัดดิว่ะ  เค้าบอกว่าแกก็ยังมีส่วนดีที่เป็นคนตรงไปตรงมา บางครั้งก็ขี้เล่น แสนรู้  เห้ยลมเค้าบอกว่าแกจะเจอเนื้อคู่แบบไม่ทันตั้งตัวว่ะ”
“ฟิ้วววววววววววววววว โครม”ผมปาหนังสืออกไปอย่งแรง
“ทำไรว่ะ”
“ไร้สาระ เนื้อคู่มันจะไปมีอยู่จริงได้ยังไงปล่อยให้พวกผู้หญิงเพ้อฝันเรื่องแบบนี้เถอะ เพราะฉะนั้นทิ้งมันไปซะ”
“ไอ้บ้า นั่นมันของห้องสมุดนะเว้ยถ้าโดนปรับแกเคลียร์นะเว้ย”
“แล้วทำไมแกไม่บอกว่ะ” ผมรีบวิ่งไปตามหาหนังสือเล่มนั้น
เพทายsaid
ในขณะที่ชั้นกำลังพูดอยู่ก็มีหนังสือเล่มหนึ่งลอยระลิ่วมาด้วยความเร็ว
โครม ม
“อู้ยยยย ใครปามาว่ะ”ชั้นก้มลงไปหยิบหนังสือที่โดนปาใส่หัวมาดู soulmateทำนายเนื้อคู่งั้นหรอแค่ชื่อก็น่ากลัวแล้ว ไหนๆในนี้เขียนว่าไงบ้าง
เนื้อคู่ของคุณจะเป็นคนหน้าตาดี แต่ปากร้ายเจ้าชู้นิด ที่สำคัญคุณจะได้เจอเนื้อคู่เร็วๆนี้แบบไม่คาดฝันเชียวล่ะ
“เจอเนื้อคู่แบบไม่คาดหวัง ถ้าเนื้อคู่มีจริงขอให้เจอในทันทีเลยได้ป่ะล่ะ”ชั้นพูดกับไอ้หนังสือบ้าเล่มนี้(หนังสือบ้าหรือแกบ้ากันแน่)
ตุ้บ คีมมมมมมมมม
“โอ้ย อะไรอีกว่ะเนี่ย”ร่างบางหันไปจะเอาเรื่องกับคนที่เดินมาชนเธอ แต่ด้วยความที่รองเท้าเจ้ากรรมดันลื่นเกินไป ร่างของเธอจึงล้มลงไปบนพื้น โดยที่ร่างของชายแปบกหน้าค่อมอยู่ ใบหน้าของเธอกับเค้าห่างกันเพียงไม่กี่เซน เพทายพิจารณาใบหน้าหล่อเหลาที่สุดแสนจะคุ้นเคย  ทำไมถึงคุ้นหน้าคนๆนี้จังนะ 
“นี่แม่คู้นนน จะตะลึงในความหล่อของชั้นอีกนานไหมลุกออกไปได้แล้ว” เสียงของชายหนุ่มดังขึ้นทำให้พายแทบอยากจะถีบผู้ชายตรงหน้าออกด้วยความหมั่นไส้
“โอ้โห  พ่อเจ้าประคุณรุนช่อง หัดแหกเรติน่าดูสิค่ะว่าใครทับใครกันแน่” ชั้นพูดแล้วเตะไอ้คนตรงหน้าออกไปจากตัว
“เฮ้ย นี่เธอกล้าถีบชั้นหรอ”
“กล้าไม่กล้าก็ถีบไปแล้วอ่ะ  มีปัญหามั้ยค่ะสุดหล่อ”
“นี่ถ้าเธอไม่ใช่ผู้หญิงชั้นคงต่อยไปแล้ว”
“ก็ต่อยสิ   กลัวที่ไหนล่ะ”ไม่อยากจะโม้หรอกนะว่าชั้นหนะดีกรีเทควันโดสายดำเชียวนะ
“เพทาย วินเทอร์หยุดเดี๋ยวนี้นะ”
“เจ้เป็นใครมาสั่งให้ผมหยุด”
“ชั้นก็เป็นครูเธอไงวินเทอร์” อาจารย์สกุณาไม่ได้พูเปล่าแต่เอามือดึงหูนายวินเทอร์ไว้ด้วย
“โอ๊ย ผมเจ็บนะครับอาจารย์หูจะขาดอยู่แล้วเนี่ย”
“ก็ดึงให้เจ็บสิ บังอาจมากที่เรียกชั้นว่าเจ้”
“สมน้ำหน้า”
“ว่าไงนะ”
“เปล้า ชั้นไม่ได้พูดอะไรเลยนะ อาจารย์ก็เห็นใช่ไหมค่ะ:b ”ชั้นไม่พูดเปล่าแต่เข้าไปเกาะแขนอ้อนอาจารย์ด้วยใบหน้าที่น่าเอ็นดู
“เพทายเธอก็เหมือนกัน เป็นผู้หญิงริอาจไปท้าผู้ชายต่อย”
“โหย อาจารย์ก็นายวินเทอร์เค้ากวนอวัยวะเบื้องล่างหนูก่อนนิค่ะ”
“อย่ามาโยนความผิดนะ เธอนั้นแหละที่เริ่มก่อน”
“เห้ย พูดงี้ต่อยกันเลยไหม”
“หยุดเดี๋ยวนี้นะเพทาย วินเทอร์ต่อหน้าชั้นยังไม่เว้นเลยนะพวกเธอทั้งสองคนไปพบชั้นที่ห้องพักครูเดี๋ยวนี้”
ห้องพักอาร์ยมหาวิทยาลัยเอเชียนาร์  
“มีอะไรจะพูดไหมเพทาย ชั้นให้โอกาสเธอพูดก่อน”
“หนูขอยืนยันเลยนะว่าหนูไม่ผิด นายวินเทอร์ต่างหากที่เป็นคนวิ่งมาชนหนู”
“แล้ววินเทอร์ล่ะเธอมีอะไรจะพูดหรือเปล่า”
“ยัยบ้านี่เดินชนผมต่างหาก แถวยังมาต่อยผมอีกทั้งๆที่ผมเคยตามหาหนังสือที่ทำหล่นไว้เฉย”
“อย่าบอกนะว่าหนังสือเล่มนี้”ชั้นหยิบไอ้หนังสือบ้านั่นขึ้นมาชู
“ใช่ เอาคืนมาเลยยัยบ้า”
“กรี้ดดด งั้นนายก็คงไม่ได้ทำหล่นแล้วล่ะ นายปามันใช่หัวช้านนน อาจารย์จัดการเลยค่ะทำร้ายข้าวของแล้วยังทำร้ายร่างกายหนูด้วยT_T
“พูดงี้ได้ไงใครใช้ให้เธอโง่เอาหัวมารับล่ะ และอีกอย่างคนที่สูงปกติเค้าไม่โดนหรอกชั้นปาต่ำจะตาย”
“นี่นายว่าชั้นเตี้ยหรอ”
“ถ้าเธอจะคิดอย่างงั้นก็ได้นะ”
“นายตายซะเถอวินเทอร์”ชั้นเอามือเข้าไปขย่มคอของนายวินเทอร์อย่างบ้าคลั่ง
“โอ๊ยหยุดๆ ใครไม่หยุดชั้นจะตีให้ก้นลายเลย เอางี้จากที่ฟังมาเธอผิดทั้งคู่นั่นแหละเพราะนั้นชั้นมีข้อเสนอให้พวกเธอทั้งคู่สองข้อด้วยกัน ข้อแรกพวกเธอต้องโดนทำโทษล้างห้องน้ำทั้งมหาวิทยาลัยร่วมกัน 1 เดือน
“และข้อสองล่ะครับ”
“จับมือคืนดีกันแล้วบอกรักกันซะแค่นี้ก็จบพวกเธอสองคนก็จะไม่โดนทำโทษ”
ไม่มีวัน>>ชั้น & วินเทอร์
“แน่ใจนะ”
“ล้านๆๆเปอร์เซ็นเลยค่ะ หนูล้างมาหมดแล้วกับอีแค่หนึ่งเดือนจิ๊บๆ ดีกว่าต้องไปบอกรักอีตาบ้าเนี่ย
“คิดว่าชั้นอยากบอกรักเธอตายล่ะยายเตี้ย”
“พอๆเอาเป็นว่าพวกเธอสองคนตกลงล้างห้องน้ำ ถ้างั้นช่วยกันล้างให้สนุกนะ”
“ช่วยกัน อาจารย์คงไม่ได้หมายความว่าให้หนูล้างกันเค้าหรอกนะ”
“เธอเข้าใจถูกต้องแล้ว”
“อาจารย์ขี้โกงอ่ะ แค่ล้างส้วม 1 เดือนก็เหม็นจะตายอยู่แล้วนะยังจะต้องมาทนเหม็นหน้าหมอนี้อีกหรอ”
“อาจารย์ล้างห้องน้ำผมโอเคนะ แต่ล้างกับยัยเนี่ยผมไม่โอ”
“มีปัญหากันหรอจ๊ะเด็กๆ พวกเธอตกลงกันแล้วเพราะฉะนั้นจะมาเปลี่ยนใจตอนนี้มันสายไปแล้วหล่ะ แล้วคู่เธอเจอกันวันแรกก็ทำเป้นเกลียดกันนักหนา ชั้นเห็นแต่งงานกันมาหลายคู่แล้ว”
“ฝันไปเถอะค่ะ หนูไม่เอาหมอนี้ทำพันธ์หรอก ลาก่อนค่ะอาจารย์สวัสดี”
“ผมก็ไม่เอายัยนี่เหมือนกัน  ถ้าผมคบกับยัยเนี่ยผมจะถอดเสื้อวิ่งรอบมหาลัยให้อาจารย์ดูเลย ผมไปเรียนแล้วนะครับ  สวัสดีครับ”
     ลับหลังร่างสองร่างอาจารย์สกุณากำลังส่ายหัวให้กับลูกศิษฐ์ตัวป่วน 
“จำคำพูดเธอไว้ให้ดีนะวินเทอร์   แล้วชั้นจะคอยดูวันที่เธอวิ่งรอบมหาลัย”