รักใสๆหัวใจวุ่นวาย

10.0

เขียนโดย dadakz40

วันที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 18.59 น.

  8 ตอน
  11 วิจารณ์
  13.59K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

8)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนที่8 รักใสๆหัวใจวุ่นวายความเดิมตอนที่แล้วหลังจากที่หนุ่มๆมาทานขนมที่ร้านของแก้ว5นาที่ผ่านไปแก้ว=อ่ะ ขนมที่พวกนายสั่งได้แล้วโทโมะ=นี่ๆมากินด้วยกันดิแก้ว=ไม่ๆพวกนายรีบกินแล้วรีบออกจากร้านฉันไปเลยกวิน=อะไรเนี่ยเอะอะก็ไล่พวกฉันไม่ใช้เสนียดนะมีน=ใช่เลยกวิน=อ้าวยัยมีนลืมบุญคุณฉันแล้วหรอที่ฉันไปส่งที่บ้านเธออ่ะมีน=อ๋อลืมไปนานแล้วล่ะกวิน=เฮ้อ ยัยต๋องเอ้ยมาริโอ้=ห้องน้ำอยู่ไหนอ่ะแก้ว=เดินตรงไปแล้วเลี้ยวซายเปิดประตูเข้าไปเลยจะมีสองห้องคงไม่ต้องให้ฉันบอกนะว่านายจะต้องเข้าห้องไหนมาริโอ้=อืมรู้แล้ว(แล้วก็รีบเดินไปทันที)(แต้วซึ่งกำลังเข้าห้องน้ำอยู่ออกมาเห็นมาริโอ้ก็เลยตกใจ)แต้ว=นายมาทำอะไรในนี้เนี่ยมาริโอ้=ก็มาเข้าห้องน้ำนะซิแต้ว=ห้องน้ำชายห้องนู้นไม่ใช่ห้องนี้ดูรูปไม่ออกหรอมาริโอ้=แฮะๆไม่ทันมองแต้ว=รีบๆเข้าไปเลยป่ะฉันจะได้ออกจากห้องน้ำมายืนขวางทำมั้ยเนี่ยมาริโอ้=อ้าวเหรอะ(แล้วก็ขยับตัวออกห่างจากประตู)ณ บ้านแก้วกับเก้าเก้า=จะโทรไปตอนนี้ดีมั้ยนะ(ใจมืด:อย่าโทรไปเลยนายโทรไปนายไม่อายเขาหรอเขาไม่มีวันจะมาชอบนายหรอก)(ใจบริสุทธิ์:นี่ๆเชื่อฉันสิโทรไปเลยอย่างน้อยนายก็ได้แสดงออกถึงความรู้สึกที่มีต่อคนที่นายรักนะ)เก้า=ไม่ต้องเถียงกัน หยุด!!!ฉันตัดสินใจแล้วฉันจะโทรไป‘เจ็บกันพอรึยังเมื่อไหร่จะพังซะทิ ต่างคนต่างรู้ดีไม่มีวันเหมือนเดิม’ปันปัน=ฮัลโหลเก้า=เอ่อ………คือ…….ปันปัน=ใครอ่ะเก้า=คือเราปันปัน=นี่ตกลงนายเป็นใครเก้า=เรา……..ปันปัน=โอ้ยอะไรเนี่ยตู๊ด ตู๊ดๆ………..เก้า=อ้าวเฮ้ยวางไปแล้วหรอเนี่ย(ใจมือ:555สมน้ำหน้าบอกแล้วไม่เชื่อ)(ใจบริสุทธิ์:นายนี่มันแย่จังเลยนะทำมั้ยไม่พูดล่ะ ทำมั้ย)เก้า=ฉันคงเป็นได้แค่คนที่แอบชอบเขาฝ่ายเดียวสินะณ ตลาดสดขนมจีน=ป๊อปอ่ะเอานี้ช่วยถือหน่อยป๊อป=อืมๆขนมจีน=แม่ค้าคะขอผักบุ้งแล้วก็ผักคะน้าค่ะป๊อป=จะซื้อเยอะอะไรนักหนาเนี่ยฉันหนักนะขนมจีน=นายเป็นคนบอกเองนะว่าจะมาช่วยฉันป๊อป=ใครจะไปรู้ว่าเธอจะซื้อเยอะขนาดนี้ขนมจีน=งั้นกลับไปเลยไป เอาของมานี่ฉันจะถือเองป๊อป=โอเคๆฉันถือให้ไม่อยากให้คนในตลาดมองว่าฉันเป็นแฟนที่นิสัยไม่ดีขนมจีน=ใครแฟนนายป๊อป=ป่าวๆไม่มีไรช่างเหอะณ ห้างสรรพสินค้ามีน=ในที่สุดเราก็ก็ได้มาช้อปปิ้งแล้ว ว่ะ ฮะ ฮ่าๆแก้ว=ถ้าเป็นไรมาป่ะยัยมีน ท่าทางจะบ้ามีน=แกรู้มั้ยฉันรอแกมานานแค่ไหนกว่าจะได้มาแต้ว=แล้วทำมั้ยต้องลากฉันมาด้วยเนี่ยมีน=ก็มาเป็นเพื่อนกันไง มาหลายๆคนหนุกดีแก้ว=หนุกไปคนเดียวเหอะแกมีน=ชุดนั้นสวยอ่ะแกแก้ว=อืมก็โอเคอ่ะแต้ว=นี่ๆแก้วพรุ่งนี้พี่เชนจะกลับมาเมืองไทยไม่ใช่หรอแก้ว=อืมๆใช่ มีงานเลี้ยงต้อนรับด้วยพวกแกสองคนมาด้วยละกันนะจัดที่บ้านฉันเองล่ะมีน=แน่นอนว่าแต่แกมีชุดที่จะใส่แล้วหรอแก้วแก้ว=ยังไม่จำเป็นนิใส่เสื้อยืดกางเกงยีนก็โอแล้วมีน=ไม่ได้ๆแกอย่าลืมสิว่านั่นมันพี่ชายแกนะ(ลูกพี่ลูกน้อง)แต้ว=นั่นสิแก้วพี่ชายสุดที่รักของแกกลับมาทั้งทีต้อนรับแบบดีๆไม่ได้รึไงแก้ว=นี่ๆอย่าลุมฉันสิ โอเคๆตกลงซื้อก็ซื้อมีน=งั้นลองชุดนี้เหมาะกับแกมากแก้ว=ฉันว่ามันโล่งๆอ่ะข้างหลังแถมยังเป็นชุดเกาะอกอีกตะหากฉันไม่เคยใส่แล้วใส่ไม่เป็นด้วยแต้ว=เดี๋ยวฉันช่วยไม่เป็นไรมีน=ใช่ๆเรื่องแค่นี้เอง(หลังจากที่สาวๆซื้อของกันเสร็จก็แยกย้ายกลับบ้าน)เก้า=อ้าวพี่แก้ว ซื้อไรมาอ่ะของเต็มมือเลยแก้ว=ก็ชุดที่จะใส่ในวันต้อนรับพี่เชนนิดหน่อยอ่ะเก้า=อ๋ออืมๆ ว่าแต่พี่เชนไปเรียนเมืองนอกตั้งนานกลับมาจะจำผมได้มั้ยเนี่ยแก้ว=นั่นสินะจะจำได้มั้ย(แก้วเหม่อไปซักพัก)เก้า=พี่แก้วเป็นไรอ่ะนั้งตาลอยเชียวแก้ว=ป่าวๆไม่มีไรงั้นพี่ขึ้นห้องก่อนละกันจะไปอาบน้ำณ ห้องนอนแก้ว(แก้วหยิบสมุดขึ้นมาเล่มหนึ่งซึ่งมีรูปที่ถ่ายกับพี่เชนและข้อความมามายในนั้น)แก้ว=ผ่านไปก็4ปีแล้วพี่ยังจะจำแก้วได้มั้ย(แก้วนึกย้อนถึงไปตอนตนเองอยู่ม.2)เชน=อ่ะนี่สำหรับคนพิเศษของพี่แก้ว=พี่เชนอะไรหรอคะเชน=ลองเปิดดูสิแก้ว=อ๊ะ นี่มัน(แก้วทำตาโตเมื่อเห็นว่าในนั้นเป็นสร้อยจี้รูปหัวใจสลักชื่อKeae chan เอาไว้เชน=เป็นไงชอบมั้ยแก้ว=ชอบมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ(แล้วแก้วก็กระโดเข้าไปกอดเชนจึงลูบหัวแก้วเบาๆแล้วบอกว่ายังไงพี่ก็จะรักน้องคนนี้ตลอดไปนะ)ณ สุวรรณภูมิแก้ว=พี่เชนอย่าพึ่งไปเลยนะคะเชน=แก้วอย่าร้องสิพี่เป็นเดี๋ยวพี่ก็กลับมาแก้ว=แล้วจะให้แก้วรอจะถึงกี่ปีล่ะคะพี่ถึงจะกลับมา ฮึก ฮือๆเชน=ไม่เอาน่าแก้วอย่าร้องสิ พี่สอนแล้วไงว่าเราต้องเข้มแข็งอย่าอ่อนแอสิแก้ว=พี่เชนถ้าพี่ไปแล้วแก้วจะอยู่ยังไง แก้วขาดพี่ไม่ได้เชน=แก้วพี่ไปเรียนเดี๋ยวก็กลับมานะรอพี่หน่อยแล้วพี่จะกลับมาหาแก้วแก้ว=สัญญานะคะว่าจะต้องกลับมาเชน=แน่นอน(เขาไปกอดแก้วเพื่อเป็นการอำลา)แม่มล=ตาเชนเดินทางดีๆนะลูกฝากความคิดถึงไปให้มาเราด้วยล่ะเชน=ครับคุณป้า สวัสดีครับงั้นผมขอตัวไปก่อนนะครับแม่มล=จ้าๆแก้วปะกลับบ้านแก้ว=จ่ะๆ(ยืนหน้าเศร้ามองเครื่องทำลังจะออกก่อนจะเดินตามแม่ไป)เก้า=พี่แก้วพี่เชนอ่ะแก้ว=ขึ้นเครื่องตั้งนานแล้วเก้า=งั้นผมก็อดไปส่งพี่เชนน่ะสิโธ่ใจร้ายกันจริงๆเลยแก้ว=ก็วันนี้แกมีสอบนิทำไงได้เก้า=โอเคๆงั้นผมไปละ(กลับมาในโลกปัจจุบัน)แก้ว=พี่ยังจะจำแก้วได้มั้ยนะ@เรื่องราวจะเป็นยังไงติดตามตอนต่อไปนะถ้าว่างๆจะมาอัพให้นะจ๊ะ@

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา