เจ้าชายแวมไพร์กับเจ้าหญิงหิมะ

ฟอร่า:ท่านพี่ ท่านพี่ใช่มั้ย
ทุกคน:เฮ้ย!!! ฟอร่า
ฟอร่า:เออ สรุปว่าใช่ท่านพี่หรือป่าวค่ะ
(พูดแล้วมองเทโจแบบสงสัย)
เทโจ:เฮ้ย ไม่ใช่คับ ท่านพี่ฟอร่าคนนี้ตางหาก
(แล้วก็ชี้ไปที่ทาดาเสะ)
ฟอร่า:ฮึกๆ ทะ ท่านพี่หายไปไหนมาฮึก..ตั้งนาน
(แล้วก็เข้าไปกอดเทโจ)
เทโจ:ก็บอกว่าไม่ใช่ไงคับ
ฟอร่า:ใช่สิค่ะฟอร่าจำไม่ผิดหรอก แล้ว....คนพวกนี้เป็นใครค่ะ
ไซเรน:ท่านฟอร่าจำพวกเราไม่ได้หรอ
ฟอร่า:ซะ ไซเรนหรอ ไซเรนใช่มั้ย
ไซเรน:ค่ะ ไซเรนเองค่ะ
(แล้วทั้งคู่ก็กอดกัน)
ทาดาเสะ:แล้ว..ฟอร่าจำพี่ไม่ได้หรอ
ฟอร่า:นาย...เป็นใครแล้วใครเป็นน้องนายห๊ะ!!
ทาดาเสะ:ฟะ...ฟอร่า
ไทจิ:เออ ฟอร่าจำพวกเราไม่ได้หรอ
ฟอร่า:พี่...ไทจิ
ไทจิ:ใช่...ฟอร่าจำพี่ได้หรอ แล้วคนพวกนี้ละ
(พูดแล้วชี้ไปที่ชิกิกับซากุระ)
ฟอร่า:ก็...พี่ชิกิกับพี่ซากุระไงค่ะ
ไทจิ:ใช่...เก่งมากครับ
(พร้อมกับเอามือคยี่หัว)
ฟอร่า ฮ่าๆ อย่าสิค่ะ
เทโจ:อ่าว แล้วทำไมฟอร่าจำพี่ชายตัวเองไม่ได้ละ
ฟอร่า:จำได้สิค่ะก็นี้ไง
(พูดแล้วชี้ไปทางเทโจ)
เทโจ:ฟะ...ฟอร่าพี่บอกแล้วไงว่า
ฟอร่า:ใช่สิค่ะ ท่านพี่ไปหาอะไรกินกันเถอะ
(แล้วฟอร่าก็ดึงเทโจไปทำเอาคนข้างหลังซุดลงไปกับพื้น)
ทาดาเสะ:ฟะ..ฟอร่า ฟอร่าฮึกๆ หื่อๆๆๆ
ไซเรน:ไม่เป็นไรค่ะ ซักวันท่านฟอร่าต้องจำได้แน่ค่ะ
ทาดาเสะ:ฉะ..แันก็หวังว่าจะเป็นแบบนั้น ฮึกๆ
ชิกิ:ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้นะ
ซากุระ:นั้นสิ ทำไมนะ
-ตัดมาที่ฟอร่ากับเทโจ
ฟอร่า:ท่านพี่ ไปดูร้านนั้นกันเถอะค่ะ^^
เทโจ:เออ....(เอาว๊ะ ท่านพี่ก็ท่านพี่ว๊ะ/ความคิดเทโจ)
ฟอร่า:ว่าไงค่ะ 
เทโจ:เออ...คับ
(แล้วทั้งคู่ก็เดินไปในร้าน ฟอร่าดูของอย่างมีความสุขแต่เทโจเนี้ยสิกลัวทาดาเสะจะมาเพราะว่าถ้ามาเห็นนะ เทโจตายแน่)
(จนฟอร่าไปสะดุดตากับของชิ้นหนึง)
ฟอร่า:ว้าว~สวยจัง
เทโจ:อะไรหรอ ที่ว่าสวย
ฟอร่า:ก็นี้ไงค่ะ
(ฟอร่าชี้ไปที่สร้อยเส้นหนึงเป็นสร้อยที่สวยมากมันเป็นสร้อยแบบหมุนได้ด้านหน้ากับด้านหลังเป็นที่ว่าให้เขียนอะไรก็ได้ลงไป)
เทโจ:อืม สวยดี อยากได้หรอ
ฟอร่า:ป่าวค่ะกลับบ้านกันเถอะ
เทโจ:อืม ก้ได้
(แล้วทั้งคู่ก็เดินออกไป)(อยากได้จัง ทำไมพี่ไม่ให้รู้ใจเราเหมือนตอนเด็กเลยแต่ชั้งเหอะ/ความคิวฟอร่า)
(ก็ไม่ใช่ทาดาเสะนะสิ/ทราย)
ไซเรน:อ่าว กลับกันมาแล้วหรอแล้วไปไหนมาละนายเทโจ
ฟอร่า:ใครหรอค่ะ เทโจ
ไซเรน:ก็เนี้ยไง
ฟอร่า:บ้าแล้ว....นี้มันท่านพี่ตางหากละ
เทโจ:เออ คือไม่ใช่คับท่านพี่ของฟอร่าอยู่ข้างบนครับ
ฟอร่า:นี้เล่นอะไรกันเนี้ย
ชิกิ:ไม่ได้เล่นอะไรหรอกนะ
ซากุระ:แต่...มันเป็นความจริง ฟอร่ารู้ปะ ว่าท่านทาดาเสะเสีเยใจมากเลยนะที่ฟอร่าจำเทโจเป็นท่นทาดาเสะนะ
ฟอร่า:นี้!! ทุกคนเห็นฟอร่าเป็นตัวตลกหรอ ทำไมฟอร่าจะจำพี่ชายตัวเองไม่ได้ละ!!!
(แล้วฟอร่าก็เดินข฿้นห้องไป)
ทุกคนยกเว้นไซเรน:เฮ้อ~ ทำไมถึงเปลี่ยนไปอย่างงี้นะ
ไซเรน:ไม่เปลียนไปหรอก ท่านฟอร่านะ ที่จริงก็ใจร้อนอย่างงี้เนี้ยแหละ ถ้าตัวเองปักใจเชื่อแล้วก็จะไม่ฟังใครอีกแต่ถ้าอยากให้จำได้ก้ต้องให้ท่านทาดาเสะคิดวิธีของท่านทาดาเสะเองนะแหละพวกเราอย่าไปยุ่งเลย  เออ...แล้วอีกอย่างนาย...อย่าเข้าใกล้ท่านฟอร่ามากได้มั้ย
เทโจ:ทำไม....หึงฉันหรอ
ไซเรน:บ้า คะ...ใครหึง มั้ว
ทุกคนยกเว้นไซเรน:หิ้ว~
ตัดมาที่ห้องนอนฟอร่า
ฟอร่า:ทุกคนบ้ากันไปหมดแล้ว ทำไม...ทำไมเราจะจำพี่ตัวเองไม่ได้ละ
(แล้วฟอร่าก็เข้าไปอาบน้ำแล้วฟอร่าก็ออกมา)
ฟอร่า:ว้าย~

 
คร้าก็จบไปอีกตอนแล้วคร้า  แล้วจะมาอัพให้วันศุกร์นะคร้า ที่ต้องมาอัพให้วันศุกร์ก็เพราะว่าวันทำมะดาทรายเปิดคอมไม่ได้นะคร้าต้องเข้าใจด้วยนะคร้า แล้วจะมาอัพตอนต่อไปให้วันศุกร์นะคร้า
เม้น+โหวต ให้ด้วยนะคร้า บายคร้า