เสียใจมั้ยถ้าเธอไม่อาจะรักฉันได้

8.0

วันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 17.32 น.

  7 บท
  34 วิจารณ์
  11.81K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) หลบสายตากันเพราะไม่อยากเจอใช่มั้ย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"เฮ้ย ป็อปปี้เข้าเรียนได้แล้ว"
 
หนุ่มหน้าขาวใส ออกแนวญี่ปุ่นลูกครึ่งไทยตบบ่าเพื่อนชายที่กำลังหมกมุ่นกับการอ่านหนังสืออย่่างขะมักเขม้น
 
"ห๊ะ เข้าเรียนแล้วหรอ แค่ว่าเรายังอ่านไม่เสร็จเลยอ่ะ"
 
"โอ้ย! ป็อปนายจะเอาอะไรหนักหนา ก็แค่หนังสือเ่ล่มเดียว ไปๆ"
 
โทโมะยื้อแย่งหนังสือมาจากมือของป็อปปี้ก่อนจะใส่ไว้ที่ชั้นหนังสือ แล้วลุกขึ้นเตรียมจะเดินออกไปข้างนอกพร้อมกับ
 
ป็อปปี้แต่ก็
 
"อ้าว กวิน ฟาง มาอ่านหนังสือหรอ"
 
ป็อปปี้อยู่ๆก็เลือนสายตาจากชั้นวางหนังสือก่อนจะมองกวินกับฟางเดินจูงมือมาด้วยกัน มันทำให้เขาเจ็บ!และจุก
 
จนพูดไม่ออกเลยก็ว่าได้
 
"เปล่าหรอก พอดีฟางเค้าเจ็บขาน่ะ สวัสดีป็อป"
 
"อือ ไปเหอะโทโมะ เราขี้เกียจอยู่ที่นานน่ะ"
 
ป็อปปี้สะกิดไหล่โทโมะก่อนจะเดินนำหน้าไป ส่วนฟางหน้าก็เริ่มเศร้าจนเห็นไปชัด เสียงสะอื้นก็ดังจากลำคอด้วย
 
ความแหบพร่า 'ป็อปเคยสนใจฟางบ้างมั้ย' ป็อปปี้เมื่อได้ยินเสียงสะอื้นของฟางก็กล่ำกลืนน้ำลายด้วยความเจ็บ

ปวด  เขาทำเธอร้องไห้  'ขอโทษน่ะ คนดีที่ทำเธอร้องไห้ ฉันก็เสียใจไม่ต่างจากเธอ เจ็บปวดมากก็เธอซะด้วยซ้ำ
 
แต่ฉันไม่สามารถจะเดินเคียงข้างเธอได้ เพราะเขาดูดีกว่าฉัน ขอโทษน่ะ คนดี'
 
"ร้องไห้ทำไม่ค่ะคนดี ไม่ร้องน่ะ"
 
กวินโอ๋ๆไม่ให้ฟางร้องไห้  ฟางก็รีบปาดน้ำตาแสร้งว่าไม่ได้ร้องไห้เลย กวินเลยดูเหมือนจะเหนื่อยใจเหลือเกิน
 
"ฟางไม่ได้ร้องไห้ซะหน่อย ฟางเจ็บขาอ่ะค่ะ"
 
"ค่ะ ไปนั่งก่อนน่ะ เดี๋ยวพี่มา"
 
กวินเดินออกจาำกห้องสมุดไป ฟางก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก
 



 
กวินเดินเข้าไปหาสองหนุ่มที่เดินเข้าไปในโรงอาหาร ก่อนจะกระชากตัวป็อปปี้เอาไว้สร้างความตกใจและสงสัยให้
 
กับสองหนุ่มเป็นอย่่างมาก
 
"กวินมีอะไรรึเปล่าอ่ะ"
 
โทโมะถามด้วยความสงสัยเอามากๆ(ความอยากรู้อยากเห็นอ่ะค่ะ_>>.<<)
 
"ขอคุยด้วยหน่อยสิป็อปปี้"
 
"แต่ผมไม่มีอะไรจะคุยกับคุณหนิ"
 
"แต่ฉันมี"
 
กวินกระชากป็อปปี้ ไปที่ห้องน้ำชายที่ไม่มีใครอยู่เลยก่อนจะพูดออกมาว่า
 
"นายไม่มีความรู้สึกเลยรึไง ฟางร้องไห้ นายไม่สงสารรอย่างบ้างหรอ เธอเจ็บขานายไม่มีแต่มองเธอด้วยซ้ำ"
 
"ผมแค่อยากให้เธอมีความสุข ไม่อยากให้เธอลำบากกับเด็กวัดอย่างผมเลย เธอไม่มีคู่ควรกับผม ผมพยามทำตัว
 
ให้ห่างจากเธอ เจ็บซิเวลาเธอร้องไห้  เป็นห่วงพอเธอเป็นอะไร  สงสารซิแต่อยากให้เธอได้ดี ผมผิดมากเลยใช่
 
มั้ย"
 
"นายไม่ผิดหรอก แค่นายไม่ได้เห็นความรู้สึกของฟางเลยไง"
 
 
-----------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีค่ะ หนูชื่อ เจน่ะค่ะ "ไม่ใช่ทอมน๊าา" 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา