Love Secret อยากบอกว่า...รัก

 
“ติ๊ดติ๊ด ติ๊ดติ๊ด”เสียงนาฬิกาปลุก”อื้อ~”ฉันเอื้อมมือไปปิด และฟุบตัวลงนอนต่อ
“พู่กัน ตื่นได้แล้ว วันนี้ไปโรงเรียนใหม่วันแรกนะ!”
เฮ้ยยย!ใช่แล้ววันนี้ฉันต้องตื่นไปโรงเรียนนี้น่าฉันหันไปมองนาฬิกา
”ห๊าอะไรกัน7:30 แล้วหรอ” ฉันรีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัวด้วยความเร็วแสง
“อรุณสวัสดิ์ค่ะแม่ ฮ้าววว~” ฉันเอื้อมมือปิดปากเล็กน้อย
“อรุณสวัสดิ์จ๊ะพู่กันรีบทานข้าวแล้วไปโรงเรียนนะเดี๋ยวจะสายเอา”
“ค่ะแม่”เฮ้อไปโรงเรียนดีกว่า “ครื้ดดด~” เสียงเก้าอี้
“งั้นพู่กันขอตัวไปโรงเรียนก่อนนะค่ะ” ฉันเอ้ยด้วยน้ำเสียงงัวเงียเล็กน้อย
“จ๊ะ ไปดีมาดีนะจ๊ะพู่กัน” แม่เอยเสียงใส “ค่ะแม่”
อ้อลืมแนะนำตัวฉันชื่อสายน้ำ สุวรรณทรัพย์ หรือพู่กันค่ะ
วันนี้ฉันจะไปโรงเรียนใหม่วันแรกด้วยล่ะ เย้ เย้ (หล่อนจะป.ญ.อไปแล้วนะ!)
ฉันกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปโรงเรียนเพราะกลัวจะสายเอา
เฮ้อมาถึงหน้าโรงเรียนฉันก็วิ่งไปจนรู้สึกเหมือนชนอะไรเข้า “ตุบ โอ๊ยยย~”
ฉันเงยหน้าขึ้นพบกับผู้ชายคนหนึ่งที่มีรูปร่างหน้าตาหล่อพอที่จะกลืนกินหัวใจของสาวๆทั้งโรงเรียนไปได้เกินครึ่งเลยแหละ
“ขอโทษนะค่ะ” “เดินยังไงไม่ดูตาม้าตาเรือเลย” ชิ นายเองก็ไม่ดูเหมือนกันละว้า
“ขอโทษจริงๆนะค่ะ” นายปาก..เอ้ยยฟืนพูดสุดๆแล้วนะ
“อืมๆไม่เป็นไร- - ” ชิ สีหน้าอย่างนั้นมันคืออะไร
“งั้นไปก่อนล่ะ” เฮ้ยยยอย่างเพิ่ง “เดี๋ยวก่อน!”
“ฮืม มีอะไรอีก? หรือว่าหลงรักฉันเข้าแล้วล่ะสิ -_-”
“หลงตัวเอง ! ฉันแค่จะถามว่าห้องม.5/2 อยู่ไหน ?”
กวนประสาทชะมัดเลย “อ๋อ ที่แท้ก็เด็กใหม่นี่เอง อยู่ม.5/2 หรอ? เดินขึ้นอาคารนี้ไปชั้น2 ห้องที่2”
“ขอบคุณ” นายนั้นก็เดินหายไปไหนแล้วไม่รู้ ฉันก็รีบเดินขึ้นไปห้องเรียนแต่เอ๊ะ อาจารย์ เขานัดเรานี่หน่าไปหาเค้าก่อนดีกว่า
“สวัสดีค่ะอาจารย์หนูเป็นนักเรียนใหม่ค่ะ “ “จ๊ะๆ สายน้ำใช่มั๊ย”
“ค่ะ” “ตามครูมาเลย” ฉันเดินตามครูมาจนถึงหน้าห้อง ม.5/2
“รอครูแป๊ปหนึ่งครูเรียกเดินเข้ามาเลยนะ” ฉันพยักหน้าตอบไป
“นักเรียนนักที่วันนี้จะมีนักเรียนใหม่เข้ามา เข้ามาสิจ๊ะ”
“สวัสดีค่ะฉันชื่อ สายน้ำ วรรณสุวรรณ ค่ะ ชื่อเล่นชื่อพู่กันค่ะ ฝากตัวด้วยนะ! ^^”
“เฮ้ยน่ารักเป็นบ้าเลยว่ะ” “ใช่ๆ” เสียงเพื่อนผู้ชายดังขึ้นโอ๊ยชมแบบนี้ก็เขินเป็นเหมือนกันนะบิดไปบิดมา
“งั้นพู่กันนั่งตรงไหนดีน้า...งันนั่งข้างนายมานพล่ะกัน” “ค่ะๆ เอ๊ะแล้วเขานั่งไหนหรอค่ะ”
ครูชี้ไปตนงริมหน้าต่างที่มีผู้ชายคนหนึ่งและมีโต๊ะข้างๆว่างเขาคนนั้นหันมาสบตาฉัน
นั้นมันนายที่ฉันวิ่งชนนี้น่า “นะ นาย! O[]O” ฉันชี้หน้าหมอนั้น
“ธะ เธอ! O.O” นายนั้นชี้หน้าฉัน “อ้าวพวกเธอสองคนรู้จักกันด้วยหรอเนี้ย ดีแล้วสายน้ำจะได้มีเพื่อน”
“ก็ไม่เชิงรู้จักครับ/ค่ะ” “เอ๊ะนายพูดตามฉันทำไม-0-”
“เธอนั้นแหละพูดตามฉัน”นายนั้นแหละโว้ยยยเถียงในใจ
“เอ้าพอได้แล้วทั้งคู่นั้นแหละ!!”อาจารย์ดุหนูทำไมหนูไม่ผิดหมอนั้นนั้นแหละผิดเต็มๆ-3-
“ครับๆ/ค่ะๆ- -“ “ดูแลหนูสายน้ำดีด้วยนะนายมานพ”
อาจารย์ทำเสียงดุ “คร้าบ~”ชิ ทำลากเสียง “คาบโฮมรูมหมดแค่นี้ล่ะ”
“นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ” “ขอบคุณค่ะ/ครับ”
“หนินายอ่ะ” ฉันสะกิดหมอนั้นไป “มีไร?” หมอนั้นตอบมาแบบกวนๆ
“นายชื่อไรอ่ะ?” “ชื่อฉันหรอ ?ชื่อของฉันคือ...” “คือ...”
“ไม่บอกหรอก แบร่:P” ชิคนเค้าถามดีๆมาแลบลิ้นใส่กัน