รักล้นใจนายจอมกวน

-

เขียนโดย แอมแปร์

วันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 00.33 น.

  2 ตอน
  5 วิจารณ์
  5,194 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2556 22.37 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) จุดเริ่มต้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"เฮียเค้าสอบติด วิศวะ"ฉันตะโกนบอกเฮียด้วยความดีใจ (อ้อ เฮียฉันชื่อเจแปน หล่อโคตร!!)

"ว่าไงนะ!! นิปปอน ใครให้แกเรียนวิศวะฮะ แกไปสอบตมาตั้งแต่เมื่อไหร่ เฮียไม่ให้เรียนโว้ยยย!!" เฮียตะโกนเสียงดัง ชิชิ อะไรกันกะอีแค่เรียนวิศวะไม่เห็นแปลก                                                   

"โห เฮียเค้าอุส่าเอ็นติดนะ^^ ให้เค้าเรียนนะ"ใช่ๆมันยากมาก

"ไม่ๆ ไม่ๆๆๆ ยังไงก็ไม่"เฮียย่รคำขาดมีรึคนอย่างนิปปอนจะยอมไม่มีทาง

"ถ้าเฮียไม่ให้เค้าเรียนเค้าจะไปอยู่เชียงใหม่กับป๋าม้า จริงๆ ด้วย"ฉันยื่นคำขาด

"เฮ้ยไม่ได้นะก่วาจะขอป๋าม้ามาอยู่ได้แทบตายแกกลับไปเฮียก็คิดถึงแย่อะดิ อย่าไปเลยน้าาาาาา"เฮียอ้อนฉันสุดลิ้ด

"งั้นเฮียให้เค้าเรียนวิศวะ นะเฮียนะ"ฉันยื่นข้อเสนอเฮียทำท่าคิดหนัก

"แต่มันมีแต่ผู้ชายเฮียไม่อยากให้แกเรียน" เฮียพูดพรางลูบหัวฉันอย่างเอ็นดู

"เฮียผู้หญิงก็มีเชื่อเค้าเหอะ" ฉันเงยหน้าขึ้นไปบอกเฮีย(เอ่อคือฉันตัวเตี้ยก่วาเฮียอ่า ฮันสูง167เองอ่า)

"ก็ได้ว่าแต่เอ็นติดหมาลัยเดียวกับเฮียใช่ไหม"

"ถูกต้องครับป๋ม" ฉันทำท่าถูกต้องใส่เฮีย

"ดีงั้นคัยมายุ่งกะแก เจอดีแน่"เฮียทำหน้าโหด

"แหม่ เฮียหวงเว่อไปมะ" ฉันทำหน้ากวน

"ก็คนมันรักน้องสาวนิ"

"เฮีย เค้ามีนัดกับ ยูกิ กับซาซ่าไว้ตอนประมาณ 6โมงอ่าเดะเฮียไปส่งเค้าทีนะ" ฉันบอกเฮียพรางเดินไปบนห้อง

"มาอยู่ไม่ถึง2เดือน ติดต่อกันและหรอ"เฮียถาม

"เค้าติดต่อกันตั่งแต่อยู่เชียงใหม่และเฮีย"

"อืมอืมเดี๋ยวเฮียไปส่งแระกันเดี๋ยวอีกชั่วโมงก่วาเฮียมานะ เฮียมีนัด รอเฮียไปส่งด้วยนะ ถ้ารู้ว่าแอบไปเองนะ โดนดีแน่" เฮียบอกพรางทำหน้าโหดแบบสุดๆ

"ค้า คุณชายเจแปน"ฉันตอบแบบกวนๆกับไป

"ดี มากครับ คุณหนู นิปปอน"ว่าแล้วเฮียก็ขี่รถสปอช คันหรูออกไป

เฮ้ยโดนทิ้งอยู่บ้านคนเดียวตลอดเลยอ่า อ๋อขอแนะนำตัวหน่อยนะค่ะ ดิฉันเป็นน้องสาวคนเดียวของเฮีย เจแปน ชื่อ นิปปอนค่ะ จริงๆแล้ว ดิฉันไม่ได้อยู่กรุงเทพหรอกค่ะ ฉันอยู่เชียงใหม่ค่ะ บ้านของดิฉันมีฐานะค่อนข้างรวยค่ะ ป๋ากับม้าของดิฉันเปนเจ้าของไร่องุ่นด่าว 1000ไร่ของเชียงใหม่ แถมยังมีโรงงานแปลรูปองุ่นส่งนอกด้วยค่ะ ป๋ากับม้าเลยสร้างบ้านหลังมหึมาให้เฮียของฉันอยู่คนเดียวตั่งแต่ยังไม่เข้ามหาลัยอะค่ะ และป๋าม้า สัญญาว่าถ้าฉันเอ็นติดมหาลัย เดียวกับเฮียก็จะให้ฉันอยู่กับเฮียฉันตั่งใจอย่างมากแระประสบณ์ความสำเร็จค้า แต่ฉันเคยอยู่ที่นี่แล้วจึงมีเพื่อนค่ะ ชื่อยูกิกับซาซ่า ค่ะเราติดต่อกันตลอดและยูกิกับซาซ่าก็เอ็นต้ดมหาลัยเดียวกับฉันค่ะ แถมยังคณะเดียวกันอีกต่างหากค่ะคือวิศวะ ค่ะ ก็เล่ามาเยอะและ เอาเป็นว่าพอแค่นี้ก่อนค่ะ

"ปี้นๆๆ "เสียงแตรถ ทำไมเฮียกลับมาไวแท้

"ว่าไง เฮี..."

"เฮ้ยไอปอน นี่ห่วา"

"เฮียหนึ่ง ของเค้าาาาา"คนที่มาคือเฮียหนึ่งเพื่อนของเฮียฉันเองฉันสนิทกับเฮียหนึ่งมาก

"โหโตเป็นสาว สวยขึ้นน่ารักขึ้นเป็นกองเลยวะ ว่าแต่เรากลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย"

"เค้ากลับมา2เดือนแล้วค่ะเฮียหนึ่งไปอยู่ไหนมา เอ่อ...ว่าแต่เฮียหนึ่งมาทำอะไรหรอค่ะ"ฉันถามด้วยความสงสัย

"เฮียก็มารับเราอะแหละ ไอแปนมันไม่ว่างสะสางเรื่องบางเรื่องอยู่เฮียเลยมารับเราไปแทน ว่าแต่จะไปไหนละ"

"ไปบ้านยูกิค่ะ ^^"ฉันตอบ

"งั้นขึ้นรถเลย ยัยตัวเล็ก" ฉันรีบเปิดประตู กำลังจะขึ้นแต่ดันเจอผู้ชายคนหนึ่งนั่งยิ้มหวานมาให้ฉัน

"เออ...เฮียหนึ่งนั้นใครอ่า"ฉันถามพร้อมชี้ไปทางชายคนนั้น

"อ๋อเฮียลืมแนะนำ นั้นไอ ทอย สมาชิกใหม่ของกลุ่มเฮีย"

"สวัสดีครับคนสวย"

"อืม สวัสดี"ฉันเป็นพวกไม่ชอบผู้ประเภทภาชนะหุงต้มสักเท่าไหร่

"เอ้าขึ้นสิปอน เดี๋ยวก็ไปไม่ทันหรอก"เฮียหนึ่งเรียกฉัน

"ค่ะค่ะ โกโก เลยเฮีย"ฉันบอกให้เฮียหนึ่งนีบออกรถ

"เออ ว่าแต่ที่ไปเรียน ต่อสู่ ศิลปะป้องกันตัวเป็นไงบ้างละเราเก่งขึ้นรึยัง"ระห่วางขับรถเฮียหนึ่งก็ถามฉัน

"โห ไม่อยากจะคุย เค้าอยู่เทวันโดสายดำเลยนะเฮีย"

"ก็คุยแล้วนิ"นายทอยพูดขึ้น

"หุบปากขึ้นราของนายไปสะ!!"ฉันตอบกลับแบบไม่ชอบ

" เธอไม่เห็นเรียกฉันว่าเฮียบ้างเลย"เขาถามแบบน้อยใจ

"ไม่จำเป็น"ฉันตอบแบบไร้อารมณ์

"เออ พอๆ เลิกเถียงกันได้แล้ว ถึงแล้วปอน" เฮียหนึ่งขัดขึ้นมา

"ขอบคุณค่ะ เฮียเค้าไปและ นะ"ฉันพูดพร้อมลงจากรถ แะเดินเดินเข้าบ้านยูกิ

"แม่ค่ะ สวัสดีค่ะ" ฉันสวัสดีแม่ของยูกิ

"อ่าวนิปปอนกลับมาตั่งแต่เมื่อไหร่เนี้ย โตขึ้นเยอะเลยนะ"แม่ยูกิพูดพร้อมท่าทางดีใจ

"จะ2เดือนและค่ะ แต่หนูยุ่งๆเรื่องเอ็นเข้าหมาวิทยาลัย อยู่อะค่ะ ว่าแต่ กิอยู่ไหมค่ะ"

"อยู่จะแปปนะ ป้าเจียน ป้าเจียน"

"ค่ะคุณหญิง"คนที่ชื่อป้าเจียนตอบ

"มาพาหนูนิปปอนไปหายูกิทีสิ"

"อ๋อได้ค่ะคุณหญิง"ว่าบ้วป้าเจียนก็เดินนำไป

พอมาถึงหน้าห้อง

"ห้องนี้แหละค่ะ"ป้าเจียนบอกฉัน

"ขอบคุณนะค่ะ"

"ยัยกิ"

"อ้ายยยย แกจะมาไม่บอกละ"

"เลิกดี้ด้าสะทีจะได้ไหม"ฉันบอกมันอย่างหมดอารมณ์

"โหก็มันดีใจนิแก"

"เออ และซาซ่าละ"ฉันถามเมื่อเพื่อนสุดเลิฟฉันหายไปหนึ่งคน

"ก็ไปสืบเรื่องที่แกให้สืบอะแหละ"

"ว่าไงบ้าง"ฉันถามแบบอยากรู้

"เรื่องก็มีอยู่ว่า......."(ความลับนะค่ะผู้อ่าน อิอิ)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา