The Love อลวลวุ่นรักของนายตัวแสบ
8.5
เขียนโดย ArmieSirisak
วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 00.39 น.
9 ตอน
28 วิจารณ์
16.85K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 เมษายน พ.ศ. 2556 18.57 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) chaos 4.
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่ร่างบาง...เช้ดคาบน้ำตาเสร็จก็เดิน มายังบ้านของขนที่กำลังจะจากเขาไปในวันพรุ่งนี้ และไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้เจอกันอีก
สภาพหน้าบ้านตอนนี้ เต็มด้วยของ และลังที่ถูกแพ็ค จัดเสร็จอย่างดีเตรียมตัวย้ายไปอยู่ในที่อาศัยใหม่
'ก๊อก ก๊อก ก๊อก'ร่างบางใช้มืออันนิดหน่อยเคาะประตู เนื่องจากจะกดออดก็ไม่ถึง เพราะด้วยความสูงที่ไม่เอื้ออำนวย
"มิวๆ อยู่มั้ย มิว"
"คร๊าฟๆ...อ้าว เค้กว่าไงอ่า"เด็กหนุ่มเดินออกมาเปิดประตู พร้อมกับหน้าตาที่เปอะเปื้อนไปด้วยฝุ่น
เด็กน้อยร่างบางไม่พูดอะไร นอกจากโผลเข้ากอดคนตรงหน้า
ทำให้คนที่โดนกอด มีท่าทีตกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ขัดขืนอะไร
ได้แต่กอดตอบ และใช้ผ่ามือลูบเบาๆที่แผ่นหลังของคนตรงหน้าเบาๆ เนื่องจากตนนั้นสามารถสัมผัสได้ถึง แรงสั่นของคนตรงหน้า และควาเปียกชื้นที่ไหล่ ที่อีกคนมอบให้
เด็กน้อยทั้งสองยืนกอดกันอยู่สักพัก นานจนฟ้าค่อยๆเปลี่ยนสีจากสีส้ม กลายเป็นสีม่วงเข้มๆ
เมื่อเด็กน้อยเห็นว่าร่างบาง อาการดีขึ้นแล้วเนื่องจากร่าบางเริ่มมีอาการนิ่งไม่สั่นเหมือนตอนแรก แต่ก็ยังสะอื้นนิดหน่อย
เจ้าตัวจึงผละให้ร่างบางถอยห่างจากตน ไปประมาณหนึ่งคืบ เพื่อให้สามารถพูดคุยกันได้
"เค้ก เป็นอาราย ร้องไห้ทามมายยยย" เด็กน้อยพูดด้วยน้ำเสียงติดตลกเพื่อให่ร่างบางรู้สึกผ่อนคราย
"ฮึก มิว ฮึก มิว ฮึก ก็มิว...อ่ะใจร้าย จะย้ายบ้านทำไมไม่บอกเค้กสักคำ"
"ก็กำลังจะบอกอ่ะ แต่มิวกำลังแพ็คของอยู่ ก็ก่ะว่าจะเสร็จจะไปบอก"
"ฮึก...แต่ ฮึก มิวเดินทางไปพรุ่งนี้น ฮึก น่ะ แล้วจะบอกวันไหน ฮึก"
"ก็จัดของเสร็จไง=="
"แล้วเวลาทำใจล่ะ...ฮึก คิดว่ามันทำใจได้เร็วหรอ ฮึก ฮึก ฮึก ฮึก"
เด็กน้อยร่างบางพูดพร้อมกับน้ำาตาที่ล้นเอ่อออกมาที่เบ้าตา
เมื่อเด็กน้อยเห็นเช่นนั้น ก็เกิดอาการตกใจไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อดี
เจ้าตัวจึง...จุ๊บ!!! คนตรงหน้า
เด็กน้อยร่างบางที่โดนกระทำ ก็เกิดอาการหน้าขึ้นสีเรื่อยๆ
น้ำตาไหนตอนแรกที่เอ่อล้นออกมา ก็หายไปจนหมดสิ้น
เหมือนกลับจูบที่คนตรงหน้ามอบให้ จะเป็นดั่งเวทย์มนต์วิเศษ ที่ทำให้คนเราหายเศร้าได้ในพริบตา
เมื่อเด็กน้อยเห็นว่าร่างบาง ไม่ได้มีอาการที่จะร้องไห้แล้ว
จึงถอนจูบออก
แต่ไม่รู้ทำไมทั้งคู่จึงไม่ยอมคุยกัน ต่างหันหน้าหนีออกจากกัน
แต่มีอย่างหนึ่งที่ทั้งคู่เหมือนกัน คือ...อาการร้อนผ่าวๆบนหน้า และหน้าทั้งคู่ก็กำลังแดงมากๆจนเหมือนลูกตำลึงสุก
*จบแล้วอีกตอนน่ะครับ สนุกกันมั้ยเอ่ย ฟินกันบ้างมั้ย? วันนี้สองตอนรวดเลยอ่า ไว้ว่างๆจะมาอัพใหม่น่ะ คอยตามผลงานด้วยๆๆ*
สภาพหน้าบ้านตอนนี้ เต็มด้วยของ และลังที่ถูกแพ็ค จัดเสร็จอย่างดีเตรียมตัวย้ายไปอยู่ในที่อาศัยใหม่
'ก๊อก ก๊อก ก๊อก'ร่างบางใช้มืออันนิดหน่อยเคาะประตู เนื่องจากจะกดออดก็ไม่ถึง เพราะด้วยความสูงที่ไม่เอื้ออำนวย
"มิวๆ อยู่มั้ย มิว"
"คร๊าฟๆ...อ้าว เค้กว่าไงอ่า"เด็กหนุ่มเดินออกมาเปิดประตู พร้อมกับหน้าตาที่เปอะเปื้อนไปด้วยฝุ่น
เด็กน้อยร่างบางไม่พูดอะไร นอกจากโผลเข้ากอดคนตรงหน้า
ทำให้คนที่โดนกอด มีท่าทีตกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ขัดขืนอะไร
ได้แต่กอดตอบ และใช้ผ่ามือลูบเบาๆที่แผ่นหลังของคนตรงหน้าเบาๆ เนื่องจากตนนั้นสามารถสัมผัสได้ถึง แรงสั่นของคนตรงหน้า และควาเปียกชื้นที่ไหล่ ที่อีกคนมอบให้
เด็กน้อยทั้งสองยืนกอดกันอยู่สักพัก นานจนฟ้าค่อยๆเปลี่ยนสีจากสีส้ม กลายเป็นสีม่วงเข้มๆ
เมื่อเด็กน้อยเห็นว่าร่างบาง อาการดีขึ้นแล้วเนื่องจากร่าบางเริ่มมีอาการนิ่งไม่สั่นเหมือนตอนแรก แต่ก็ยังสะอื้นนิดหน่อย
เจ้าตัวจึงผละให้ร่างบางถอยห่างจากตน ไปประมาณหนึ่งคืบ เพื่อให้สามารถพูดคุยกันได้
"เค้ก เป็นอาราย ร้องไห้ทามมายยยย" เด็กน้อยพูดด้วยน้ำเสียงติดตลกเพื่อให่ร่างบางรู้สึกผ่อนคราย
"ฮึก มิว ฮึก มิว ฮึก ก็มิว...อ่ะใจร้าย จะย้ายบ้านทำไมไม่บอกเค้กสักคำ"
"ก็กำลังจะบอกอ่ะ แต่มิวกำลังแพ็คของอยู่ ก็ก่ะว่าจะเสร็จจะไปบอก"
"ฮึก...แต่ ฮึก มิวเดินทางไปพรุ่งนี้น ฮึก น่ะ แล้วจะบอกวันไหน ฮึก"
"ก็จัดของเสร็จไง=="
"แล้วเวลาทำใจล่ะ...ฮึก คิดว่ามันทำใจได้เร็วหรอ ฮึก ฮึก ฮึก ฮึก"
เด็กน้อยร่างบางพูดพร้อมกับน้ำาตาที่ล้นเอ่อออกมาที่เบ้าตา
เมื่อเด็กน้อยเห็นเช่นนั้น ก็เกิดอาการตกใจไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อดี
เจ้าตัวจึง...จุ๊บ!!! คนตรงหน้า
เด็กน้อยร่างบางที่โดนกระทำ ก็เกิดอาการหน้าขึ้นสีเรื่อยๆ
น้ำตาไหนตอนแรกที่เอ่อล้นออกมา ก็หายไปจนหมดสิ้น
เหมือนกลับจูบที่คนตรงหน้ามอบให้ จะเป็นดั่งเวทย์มนต์วิเศษ ที่ทำให้คนเราหายเศร้าได้ในพริบตา
เมื่อเด็กน้อยเห็นว่าร่างบาง ไม่ได้มีอาการที่จะร้องไห้แล้ว
จึงถอนจูบออก
แต่ไม่รู้ทำไมทั้งคู่จึงไม่ยอมคุยกัน ต่างหันหน้าหนีออกจากกัน
แต่มีอย่างหนึ่งที่ทั้งคู่เหมือนกัน คือ...อาการร้อนผ่าวๆบนหน้า และหน้าทั้งคู่ก็กำลังแดงมากๆจนเหมือนลูกตำลึงสุก
*จบแล้วอีกตอนน่ะครับ สนุกกันมั้ยเอ่ย ฟินกันบ้างมั้ย? วันนี้สองตอนรวดเลยอ่า ไว้ว่างๆจะมาอัพใหม่น่ะ คอยตามผลงานด้วยๆๆ*
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ